Σκέψεις περί της Διττής Φύσης του Ανθρώπου…

Ο άνθρωπος είναι όντως ανώτερος των ζώων, 

αλλά ταυτόχρονα και ο ίδιος ένα είδος ζώου

Το ότι κάποιος ζει σε ανθρώπινο σώμα τον κάνει υποχρεωτικά ζώο. Όμως δεν τον κάνει υποχρεωτικά ΚΑΙ άνθρωπο.

Για να γίνει άνθρωπος θα πρέπει πρώτα να αποδεχθεί ότι είναι ΚΑΙ ζώο. Και με το να κατανοήσει και να δαμάσει τον ζωικό του εαυτό, θα αρχίσει να βελτιώνεται ΚΑΙ σαν άνθρωπος.

Η βασικότερη διαφορά, αυτή που είναι η ρίζα, η μητέρα όλων των άλλων, είναι ότι ο άνθρωπος πέρα από Δημιούργημα σαν το ζώο (Creature), είναι ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ (Creator). Έχει συνεπώς Διττή Φύση. Αυτή του Δημιουργήματος, και αυτή του Δημιουργού.

Θα λειτουργεί συνεπώς βέλτιστα, όταν υπακούει και στις δύο, και μάθει πώς να χρησιμοποιεί τη φύση του Δημιουργού για να τιθασεύει επί του ζώου.

**(γι’αυτό και στην πυραμίδα του Maslow περί των αναγκών του ανθρώπου, βασικότερες είναι οι ζωικές ανάγκες (φαγητό, ρούχα, στέγη, ασφάλεια) και στη συνέχεια ακολουθούν οι “ανθρώπινες” ανάγκες με κορυφή την “Αυτο-Πραγμάτωση” – self-actualization που είναι η αποκάλυψη των ανθρωπίνων δυνατοτήτων και η διοχεύτευσή τους σε επιδιώξεις για τη βελτίωση του κόσμου)

Αποδεχόμενος τη ζωική του Φύση, ότι δηλαδή είναι Δημιούργημα, κατανοεί ότι είναι ατελής, είναι ένα ον που συνεχίζει και εξελίσσεται, και ότι υπόκειται σε παγκόσμιους νόμους ανώτερους του εαυτού του, που οφείλει να τους μελετήσει και να τους υπακούσει προκειμένου να ζήσει και να ευδοκιμήσει.

Ιδίως εάν θέλει να μάθει να τους τιθασεύει προς όφελος του ιδίου και των συνανθρώπων του.

Η άλλη μεριά του νομίσματος είναι να μελετήσει και να υπακούσει στους νόμους που διέπουν την Ανθρώπινη, ή Δημιουργική του Φύση, ώστε να ευδοκιμήσει ως Άνθρωπος, σαν “ανώτερο” όν.

Κύρια δύναμη αυτής της Ανθρώπινης Φύσεως είναι η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ, η Συνειρμική Σκέψη, η Δημιουργική Φαντασία, η Εφευρετικότητα, η κατανόηση Συμβόλων και ο Αποσυμβολισμός, και η Λογική – επιστημονική και τετράγωνη σκέψη (συνεπώς και η Αμφισβήτηση) του ανθρώπου, ικανότητες που τον έφεραν στο σημείο της εξέλιξης που τον βλέπουμε σήμερα.

Ο συνδιασμός της ανακάλυψης και εκπαίδευσης ΚΑΙ των δύο φύσεων είναι αυτό που θα τον κάνει να νοιώθει καθημερινά ζωντανός και γεμάτος.

Η απάρνηση έστω και μιας εκ των δυο, θα τον κάνει να αισθάνεται συνεχώς βαλτωμένος και πως κάτι δεν πάει καλά, πως κάτι του λείπει.

Και είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής του καθενός σε τι πραγματικότητα θα ζει και τι έργο τέχνης θα είναι οι ημέρες που θα δημιουργήσει. Επιλογή που την κάνει καθημερινά μέσα από όλες τις μικρές του ή μεγάλες του πράξεις.

(Σημείωση: Άψογο βιβλίο για την παιρεταίρω κατανόηση αυτού: Psycho-Cybernetics από Maxwell Maltz)

Πηγή: http://neuroselfmastery.gr