Έχει κάνει αρκετές τηλεοπτικές μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων και αφηγήσεις σε διάφορα ντοκιμαντέρ. Όπως δηλώνει η ίδια, το καταφύγιο της από τότε που θυμάται τον εαυτό της ήταν και είναι το γράψιμο, γιατί της δίνει τη δυνατότητα να εκφράζεται όπως ακριβώς νιώθει.
Αγαπάει την τέχνη της ηθοποιού, της δημιουργεί έντονα και ποικίλα συναισθήματα. Όμως, το γράψιμο την απογειώνει, της δημιουργεί ακόμα πιο βαθιά αίσθηση πληρότητας και αποτελεί πηγή ζωής για κείνη.
Το πρώτο της βιβλίο "Κοντά στα 14" κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο "Κονιδάρη" με μεγάλη επιτυχία και έχει αποσπάσει πολύ θετικά σχόλια. Το δεύτερο της μυθιστόρημα έχει τίτλο "Γιατί;... Και γιατί όχι;" και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο "Κονιδάρη¨.
Η Μαρία Κουτσούκου είναι ένα άτομο γεμάτη ευαισθησίες κι ανησυχίες για τον άνθρωπο. Οι γόνιμοι προβληματισμοί της για τη ζωή κυριαρχούν στη σκέψη και τις ενέργειες της. Φυσικό επακόλουθο να εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους. Ο γραπτός λόγος, της δίνει την πρόσθετη ευκαιρία και ίσως την πιο απολαυστική, να εκφραστεί μέσα από τα εσώψυχα της και να απλώσει τις μύριες τόσες σκέψεις, ιδέες και απόψεις της.
Καλλιεργημένη με παιδεία και βαθιά ανθρώπινη, προσπαθεί και παλεύει με τον τρόπο και τα μέσα που διαθέτει για να φέρει σε πέρας, αυτό που στο τέλος θεωρεί ως ύψιστη αποστολή της, τα μηνύματα που θέλει, να διαδώσει μέσα από τα ωραία γραπτά της κείμενα.
Μετριοπαθής και χαμηλών τόνων, όπως ταιριάζει σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, συνδυάζει την ανεπιτήδευτη υψηλοφροσύνη με τη σαγηνευτική απλότητα, που της προσδίδει ιδιαίτερη αξία.
Ταλαντούχα όχι μόνο στο θεατρικό σανίδι αλλά και στο πάλκο του γραπτού λόγου, γράφει άνετα και περιγράφει κατανοητά τις όμορφες ιστορίες της. Εξιστορεί τα δρώμενα μέσα από ωραίες και ευφάνταστες πλοκές όπου στην κορύφωση τους εκπλήττουν με το αποτέλεσμα τους.
Βρίσκει την ευκαιρία με ευρηματικό τρόπο να αναμιγνύει την απλότητα της καθημερινότητας με την πολυσύνθετη ωμή πραγματικότητα της ζωής, όπου το πιθανό διαδέχεται το απίθανο σε ένα αδυσώπητο δρόμο, του καλού με του κακού. Οι ιστορίες με την απλότητα που υφαίνει στον καμβά των μυθιστορηματικών της έργων και την αμεσότητα των κειμένων της που τις καταγράφουν, καταφέρνουν, να γεννούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη σταδιακά και με αυξανόμενο ρυθμό από ενότητα σε ενότητα.
Στις ιστορίες της που αφηγείται, κυρίαρχο στοιχείο είναι η ίδια η ζωή, η ανθρώπινη συμπεριφορά, τα συναισθήματα, τα μίση και τα πάθη μέσα από τα συνεχή δρώμενα και το ασταμάτητο κυνηγητό της μοίρας. Χρησιμοποιεί γλώσσα κατανοητή χωρίς λεκτικές υπερβολές και περιττές ωραιοποιήσεις.
Το πρώτο της βιβλίο "Κοντά στα 14" κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο "Κονιδάρη" με μεγάλη επιτυχία και έχει αποσπάσει πολύ θετικά σχόλια. Το δεύτερο της μυθιστόρημα έχει τίτλο "Γιατί;... Και γιατί όχι;" και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο "Κονιδάρη¨.
Καλλιεργημένη με παιδεία και βαθιά ανθρώπινη, προσπαθεί και παλεύει με τον τρόπο και τα μέσα που διαθέτει για να φέρει σε πέρας, αυτό που στο τέλος θεωρεί ως ύψιστη αποστολή της, τα μηνύματα που θέλει, να διαδώσει μέσα από τα ωραία γραπτά της κείμενα.
Μετριοπαθής και χαμηλών τόνων, όπως ταιριάζει σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, συνδυάζει την ανεπιτήδευτη υψηλοφροσύνη με τη σαγηνευτική απλότητα, που της προσδίδει ιδιαίτερη αξία.
Ταλαντούχα όχι μόνο στο θεατρικό σανίδι αλλά και στο πάλκο του γραπτού λόγου, γράφει άνετα και περιγράφει κατανοητά τις όμορφες ιστορίες της. Εξιστορεί τα δρώμενα μέσα από ωραίες και ευφάνταστες πλοκές όπου στην κορύφωση τους εκπλήττουν με το αποτέλεσμα τους.
Βρίσκει την ευκαιρία με ευρηματικό τρόπο να αναμιγνύει την απλότητα της καθημερινότητας με την πολυσύνθετη ωμή πραγματικότητα της ζωής, όπου το πιθανό διαδέχεται το απίθανο σε ένα αδυσώπητο δρόμο, του καλού με του κακού. Οι ιστορίες με την απλότητα που υφαίνει στον καμβά των μυθιστορηματικών της έργων και την αμεσότητα των κειμένων της που τις καταγράφουν, καταφέρνουν, να γεννούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη σταδιακά και με αυξανόμενο ρυθμό από ενότητα σε ενότητα.
Στις ιστορίες της που αφηγείται, κυρίαρχο στοιχείο είναι η ίδια η ζωή, η ανθρώπινη συμπεριφορά, τα συναισθήματα, τα μίση και τα πάθη μέσα από τα συνεχή δρώμενα και το ασταμάτητο κυνηγητό της μοίρας. Χρησιμοποιεί γλώσσα κατανοητή χωρίς λεκτικές υπερβολές και περιττές ωραιοποιήσεις.
Η Μαρία Κουτσούκου αφηγείται και συμπάσχει μέσα από τα γραφόμενα της με λεπτότητα, ευαισθησία και τρόπο ελκυστικό. Σε κάθε σελίδα των βιβλίων της, μας παρασύρει ώστε, να μην τα παρατήσουμε μισοτελειωμένα. Όχι μόνο από την περιέργεια που δημιουργείται, αλλά και για την ιστορία που φαντάζει τόσο αληθινή, ώστε, να προσδοκούμε τη λύτρωση στο τέλος.
Μαχητής του ωραίου και του καλού, ο κόσμος της Μαρίας Κουτσούκου είναι απλός και ταυτόχρονα σύνθετος, καλός αλλά συνάμα γεμάτος κακίες, όπως ακριβώς είναι η ίδια η ζωή μας. Τοποθετώντας τους ήρωες της ως μαχητές του ωραίου και του καλού, να αγωνίζονται αδιάκοπα, να παλεύουν και να μάχονται μέσα από Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες μέχρι να φτάσουν στην ποθητή Ιθάκη.
«Κοντά στα 14»
Το βιβλίο της Μαρίας Κουτσούκου «Κοντά στα 14», απορροφάει τον αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος. Η έντονη ιστορία του με τα ξεχωριστά μηνύματα της πλοκής, τη σταδιακή κλιμάκωση, που καταλήγει στην κορύφωση του δράματος, όπου στο τέλος, η θεία δίκη λειτουργεί καθαρκτικά, είναι συγκλονιστική και απρόσμενη.
Χαρακτηριστική η ακόλουθη παράγραφος: «Ο φύλακας-άγγελος που περίμενα, να έρθει και να με εφοδιάσει με τις προστατευτικές του χρυσές φτερούγες για να πετάξω μακριά, δεν ερχόταν. Γιατί δεν υπήρχε παρά μόνο στο εργαστήρι της φαντασίας μου. Εκεί καταχωρούσα πολλές εικόνες, όπου δημιουργούσα συνέχεια καινούργιες συνθέσεις και τις κρατούσα ατόφιες στο σκληρό δίσκο της μνήμης μου, για να τις απολαμβάνω όποτε ένιωθα εγκαταλειμμένη και μόνη, δηλαδή τον περισσότερο καιρό».
Ο λόγος, της Μαρίας Κουτσούκου είναι λιτός και ρεαλιστικός, κάποτε σκληρός και άλλοτε τρυφερός, επιβεβαιώνοντας την άποψη πως το οδοιπορικό της ζωής έχει πολλά μονοπάτια, τα οποία σύμφωνα με τις επιλογές μας -έστω και άθελα μας- μας εξουσιάζουν και καθορίζουν την πορεία. Κάπου καταγράφει: «Ο καθρέφτης της ψυχής μου τα έδειχνε όλα άσχημα, άχρωμα, άγευστα, αδιάφορα, ασήμαντα και κοινότοπα. Έψαχνα να βρω τον εαυτό μου, αλλά ποτέ δεν ερχόταν στο ραντεβού, με έστηνε συνέχεια. Ώσπου βαρέθηκα. Κάπου εκεί, στην επόμενη στροφή του δρόμου που πέρασα, χάθηκα, γιατί δεν υπήρχε ορατότητα λόγω ομίχλης. Αυτού του είδους οι στροφές είναι ύπουλες και σίγουρα, θα σε πετάξουν στον γκρεμό, όπως εμένα».
«Γιατί;… και γιατί όχι;»
Το δεύτερο της βιβλίο «Γιατί;… και γιατί όχι;» είναι γραμμένο με βαθιά αγάπη, λυρισμό και τρυφερότητα, που συνεπαίρνει τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι μακρινό και όμορφο μέσα από αλλεπάλληλους κυματισμούς και ταρακουνήματα. Η εισαγωγή και το τέλος συνδέονται άρρηκτα με ένα ωραίο τρόπο, που βοηθάει στο ξεδίπλωμα και στην εξιστόρηση των δρωμένων.
Κάθε σελίδα αυτού του μυθιστορήματος είναι πλούσια σε δράση, αγάπη, έρωτα, πάθη και συναισθηματικούς κραδασμούς, αλλά και χαρά και σύνεση.
Το βιβλίο της μαρτυρεί την ευαισθησία της, που εμπνέεται από την αγάπη της για τον άνθρωπο, ο οποίος κυριαρχεί σε κάθε γωνιά του βιβλίου της. Η πλοκή της αφήγησης της ξεδιπλώνει έντονους προβληματισμούς για τα συναισθήματα και τις σχέσεις των ανθρώπων με πρωταγωνιστές τον έρωτα, την αγάπη, τις συναισθηματικές καταστάσεις, το φιλότιμο, την ευγένεια των συναισθημάτων και τέλος την ορθολογιστική αντιμετώπιση της ζωής και τη διαχείριση των προβλημάτων της.
Μαχητής του ωραίου και του καλού, ο κόσμος της Μαρίας Κουτσούκου είναι απλός και ταυτόχρονα σύνθετος, καλός αλλά συνάμα γεμάτος κακίες, όπως ακριβώς είναι η ίδια η ζωή μας. Τοποθετώντας τους ήρωες της ως μαχητές του ωραίου και του καλού, να αγωνίζονται αδιάκοπα, να παλεύουν και να μάχονται μέσα από Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες μέχρι να φτάσουν στην ποθητή Ιθάκη.
Το βιβλίο της Μαρίας Κουτσούκου «Κοντά στα 14», απορροφάει τον αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος. Η έντονη ιστορία του με τα ξεχωριστά μηνύματα της πλοκής, τη σταδιακή κλιμάκωση, που καταλήγει στην κορύφωση του δράματος, όπου στο τέλος, η θεία δίκη λειτουργεί καθαρκτικά, είναι συγκλονιστική και απρόσμενη.
Χαρακτηριστική η ακόλουθη παράγραφος: «Ο φύλακας-άγγελος που περίμενα, να έρθει και να με εφοδιάσει με τις προστατευτικές του χρυσές φτερούγες για να πετάξω μακριά, δεν ερχόταν. Γιατί δεν υπήρχε παρά μόνο στο εργαστήρι της φαντασίας μου. Εκεί καταχωρούσα πολλές εικόνες, όπου δημιουργούσα συνέχεια καινούργιες συνθέσεις και τις κρατούσα ατόφιες στο σκληρό δίσκο της μνήμης μου, για να τις απολαμβάνω όποτε ένιωθα εγκαταλειμμένη και μόνη, δηλαδή τον περισσότερο καιρό».
Ο λόγος, της Μαρίας Κουτσούκου είναι λιτός και ρεαλιστικός, κάποτε σκληρός και άλλοτε τρυφερός, επιβεβαιώνοντας την άποψη πως το οδοιπορικό της ζωής έχει πολλά μονοπάτια, τα οποία σύμφωνα με τις επιλογές μας -έστω και άθελα μας- μας εξουσιάζουν και καθορίζουν την πορεία. Κάπου καταγράφει: «Ο καθρέφτης της ψυχής μου τα έδειχνε όλα άσχημα, άχρωμα, άγευστα, αδιάφορα, ασήμαντα και κοινότοπα. Έψαχνα να βρω τον εαυτό μου, αλλά ποτέ δεν ερχόταν στο ραντεβού, με έστηνε συνέχεια. Ώσπου βαρέθηκα. Κάπου εκεί, στην επόμενη στροφή του δρόμου που πέρασα, χάθηκα, γιατί δεν υπήρχε ορατότητα λόγω ομίχλης. Αυτού του είδους οι στροφές είναι ύπουλες και σίγουρα, θα σε πετάξουν στον γκρεμό, όπως εμένα».
Το δεύτερο της βιβλίο «Γιατί;… και γιατί όχι;» είναι γραμμένο με βαθιά αγάπη, λυρισμό και τρυφερότητα, που συνεπαίρνει τον αναγνώστη σε ένα ταξίδι μακρινό και όμορφο μέσα από αλλεπάλληλους κυματισμούς και ταρακουνήματα. Η εισαγωγή και το τέλος συνδέονται άρρηκτα με ένα ωραίο τρόπο, που βοηθάει στο ξεδίπλωμα και στην εξιστόρηση των δρωμένων.
Κάθε σελίδα αυτού του μυθιστορήματος είναι πλούσια σε δράση, αγάπη, έρωτα, πάθη και συναισθηματικούς κραδασμούς, αλλά και χαρά και σύνεση.
Το βιβλίο της μαρτυρεί την ευαισθησία της, που εμπνέεται από την αγάπη της για τον άνθρωπο, ο οποίος κυριαρχεί σε κάθε γωνιά του βιβλίου της. Η πλοκή της αφήγησης της ξεδιπλώνει έντονους προβληματισμούς για τα συναισθήματα και τις σχέσεις των ανθρώπων με πρωταγωνιστές τον έρωτα, την αγάπη, τις συναισθηματικές καταστάσεις, το φιλότιμο, την ευγένεια των συναισθημάτων και τέλος την ορθολογιστική αντιμετώπιση της ζωής και τη διαχείριση των προβλημάτων της.
Γράφει η Μαρία: «Οι άνθρωποι μοιάζουν με τοπία. Συναντάς κάποιον για μια στιγμή και τον θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή και άλλους που μπορεί, να τους έχεις στα μάτια συ κάθε μέρα όταν λείψουν για λίγο τους ξεχνάς, όπως όταν αφήνεις ένα τοπίο πίσω σου, που δεν σου έκανε μεγάλη εντύπωση».
Η ηρωίδα του βιβλίου εξιστορεί με ανυπόκριτη ψυχραιμία τα φυλλώματα που σκιάζουν τη ζωή της, αλλά βρίσκει το κουράγιο και το θάρρος να επανεκτιμά τις επιλογές της, να ξεπερνά το παρελθόν της και να κάνει όσα χρειάζονται για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Γράφει: «Κι έτσι άνοιξα ένα κουτάκι και το φύλαγα κλειδωμένο στα βάθη της ψυχής μου όπου έβαζα όλες μου τις προσδοκίες για το μέλλον και δεν άφηνα κανέναν να το πλησιάσει και να το δει, γιατί φοβόμουν μη μου το καταστρέψει. Επικεντρωνόμουν πάντα στα φωτεινά και λαμπερά χρώματα της ζωής και όχι στο γκρι ή το μαύρο, που πολλές φορές επικρατούσαν».
Η πρωταγωνίστριά της τσαλαπατά τις ρομαντικές κοριτσίστικες ψευδαισθήσεις και με μια ιδιαίτερη ευαισθησία δείχνει πως ο άνθρωπος μόνος του ορίζει τις προσωπικές του αλυσίδες και μόνο αυτός είναι ικανός να τις σπάσει και να περιχαρακώσει τον εαυτό του.
Καριέρα, φιλίες, αγάπες, έρωτες και σχέσεις όλα δοκιμάζονται, συνυπάρχουν και λειτουργούν ώστε να προσδιορίζουν την προσωπικότητα της ηρωίδας, που διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού την αξιοπρέπεια της και το ήθος της. Γράφει: «Η απόφαση μου να υπερασπίζομαι τη ζωή μου και τις επιλογές μου απαιτούσε την υπέρβαση της ατομικότητάς μου κάθε φορά και αυτό για μένα ήταν σαν ένα άθλημα όπου χρειαζόταν όμως διαρκής προσωπική άσκηση, την οποία και έκανα».
Καλές επιτυχές από καρδιάς για το συγγραφικό της έργο, που θα έχει συνέχεια…
Φοίβος Νικολαΐδης
Γιατί και γιατί Όχι
Η Ελευθερία είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα, με έντονη προσωπικότητα και ανεπτυγμένο σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα της ελευθερίας. Έχει μια πολυτάραχη ζωή γεμάτη πάθος, ερωτικές συγκινήσεις -κι όχι μόνο-, πλούσιες εμπειρίες, πολλές εκπλήξεις αλλά και ανατροπές. Δεν ακολουθεί την πεπατημένη ούτε μπαίνει εύκολα σε καλούπια, παρ' όλο που το τίμημα είναι ακριβό και το πληρώνει πολλές φορές με απέραντη μοναξιά.
Έχοντας ανακαλύψει από πολύ νωρίς την κλίση της -από μικρή ήθελε να γίνει σκιτσογράφος, γιατί με αυτό τον τρόπο εκφράζεται απόλυτα-, τη διεκδικεί με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Αυτοδημιούργητη, καταφέρνει με πίστη, θέληση, υπομονή, επιμονή και συνεχή προσπάθεια να κατακτήσει το όνειρό της.
Κυνηγά συνέχεια τα όριά της για να τα πάει όλο και πιο πέρα και δεν μπορεί τίποτα να την αποτρέψει απ' αυτό που αγαπά, επειδή υπάρχει πάντα η πρόκληση να τα καταφέρει και γιατί το παιχνίδι της ζωής είναι όμορφο αλλά απαιτητικό.
Τίποτα και κανείς δεν της χαρίζεται στην πορεία της. Κι αυτό τελικά είναι πολύ θετικό και αποτελεί μεγάλο κέρδος γι' αυτήν, γιατί τη μαθαίνει να εκπληρώνει μόνη της τις προσδοκίες της και να είναι ανεξάρτητη και αυτόνομη, αποδεικνύοντας έτσι στην πράξη τη ρήση που λέει: «Τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κατακτώνται».
Η ηρωίδα του βιβλίου εξιστορεί με ανυπόκριτη ψυχραιμία τα φυλλώματα που σκιάζουν τη ζωή της, αλλά βρίσκει το κουράγιο και το θάρρος να επανεκτιμά τις επιλογές της, να ξεπερνά το παρελθόν της και να κάνει όσα χρειάζονται για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Γράφει: «Κι έτσι άνοιξα ένα κουτάκι και το φύλαγα κλειδωμένο στα βάθη της ψυχής μου όπου έβαζα όλες μου τις προσδοκίες για το μέλλον και δεν άφηνα κανέναν να το πλησιάσει και να το δει, γιατί φοβόμουν μη μου το καταστρέψει. Επικεντρωνόμουν πάντα στα φωτεινά και λαμπερά χρώματα της ζωής και όχι στο γκρι ή το μαύρο, που πολλές φορές επικρατούσαν».
Η πρωταγωνίστριά της τσαλαπατά τις ρομαντικές κοριτσίστικες ψευδαισθήσεις και με μια ιδιαίτερη ευαισθησία δείχνει πως ο άνθρωπος μόνος του ορίζει τις προσωπικές του αλυσίδες και μόνο αυτός είναι ικανός να τις σπάσει και να περιχαρακώσει τον εαυτό του.
Καριέρα, φιλίες, αγάπες, έρωτες και σχέσεις όλα δοκιμάζονται, συνυπάρχουν και λειτουργούν ώστε να προσδιορίζουν την προσωπικότητα της ηρωίδας, που διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού την αξιοπρέπεια της και το ήθος της. Γράφει: «Η απόφαση μου να υπερασπίζομαι τη ζωή μου και τις επιλογές μου απαιτούσε την υπέρβαση της ατομικότητάς μου κάθε φορά και αυτό για μένα ήταν σαν ένα άθλημα όπου χρειαζόταν όμως διαρκής προσωπική άσκηση, την οποία και έκανα».
Καλές επιτυχές από καρδιάς για το συγγραφικό της έργο, που θα έχει συνέχεια…
Φοίβος Νικολαΐδης
Η Ελευθερία είναι μια πολύ δυναμική γυναίκα, με έντονη προσωπικότητα και ανεπτυγμένο σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα της ελευθερίας. Έχει μια πολυτάραχη ζωή γεμάτη πάθος, ερωτικές συγκινήσεις -κι όχι μόνο-, πλούσιες εμπειρίες, πολλές εκπλήξεις αλλά και ανατροπές. Δεν ακολουθεί την πεπατημένη ούτε μπαίνει εύκολα σε καλούπια, παρ' όλο που το τίμημα είναι ακριβό και το πληρώνει πολλές φορές με απέραντη μοναξιά.
Έχοντας ανακαλύψει από πολύ νωρίς την κλίση της -από μικρή ήθελε να γίνει σκιτσογράφος, γιατί με αυτό τον τρόπο εκφράζεται απόλυτα-, τη διεκδικεί με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Αυτοδημιούργητη, καταφέρνει με πίστη, θέληση, υπομονή, επιμονή και συνεχή προσπάθεια να κατακτήσει το όνειρό της.
Κυνηγά συνέχεια τα όριά της για να τα πάει όλο και πιο πέρα και δεν μπορεί τίποτα να την αποτρέψει απ' αυτό που αγαπά, επειδή υπάρχει πάντα η πρόκληση να τα καταφέρει και γιατί το παιχνίδι της ζωής είναι όμορφο αλλά απαιτητικό.
Τίποτα και κανείς δεν της χαρίζεται στην πορεία της. Κι αυτό τελικά είναι πολύ θετικό και αποτελεί μεγάλο κέρδος γι' αυτήν, γιατί τη μαθαίνει να εκπληρώνει μόνη της τις προσδοκίες της και να είναι ανεξάρτητη και αυτόνομη, αποδεικνύοντας έτσι στην πράξη τη ρήση που λέει: «Τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κατακτώνται».
Κοντά στα 14
Η Ελπίδα είναι ένα κορίτσι χωρισμένων γονιών που ζει με τον πατέρα της. Είναι αλκοολικός, πολύ σκληρός και άξεστος, χωρίς ίχνος από πατρικά συναισθήματα. Αυτή η απαράδεκτη συμπεριφορά την πληγώνει ανεπανόρθωτα και τη γεμίζει με χιλιάδες φόβους και ανασφάλειες που την κάνουν να χάνει την ψυχική της ισορροπία.
Η ζωή της γίνεται κόλαση και ακροβατεί συνέχεια σε τεντωμένο σκοινί χωρίς ελπίδα και συμπαράσταση από κανέναν. Μόνη της κι όπου βγει. Αθώα και άβγαλτη καθώς είναι, δεν έχει αίσθηση του κινδύνου που ανά πάσα στιγμή παραμονεύει γύρω της, όταν θα φύγει από το σπίτι και θα αρχίσει την περιπλάνησή της στο πουθενά. Ε
μπιστεύεται τον πρώτο τυχόντα που θα βρεθεί στο δρόμο της και θα την παραμυθιάσει προσφέροντάς της όλα αυτά τα συναισθήματα που έχει ανάγκη. Όταν θα καταλάβει τις προθέσεις του, θα είναι πολύ αργά γι' αυτήν και θα οδηγηθεί στην πιο ακραία πράξη. Η ειρωνεία της τύχης: εκείνη τη μοιραία βραδιά είχε τα γενέθλια της. Έκλεινε τα 14... Και αυτό ήταν το δώρο που της έκανε η ζωή δείχνοντας μόνο τη μια πλευρά της. Την άσχημη και τη σκληρή.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο με πολύ ωραία ροή που σε κρατά σε αγωνία. Μια ιστορία σκληρή που σου αφήνει όμως γλυκά συναισθήματα... με συγκίνησε πολύ και το συστήνω ανεπιφύλακτα!
[08/03/2012] Θ.Χ.
Η ιστορία του βιβλίου «Κοντά στα 14» που έγραψε η κυρία Μαρία Κουτσούκου είναι συγκλονιστική! Συνιστώ ότι πρέπει όλοι, μικροί και μεγάλοι, να προβληματιστούμε, οι μεγάλοι για τα λάθη μας και να διδαχτούν τα παιδιά να μην πέφτουν σε τέτοια σφάλματα. Συγχαίρω τη συγγραφέα Μαρία Κουτσούκου που έγραψε αυτήν την ωραία και συγκινητική ιστορία όπου σε κρατεί από την αρχή μέχρι το τέλος σε αγωνία
[24/02/2012] Ιωάννης Σφ.
Διάβασα το βιβλίο «Κοντά στα 14» της Μαρίας Κουτσούκου και με συγκίνησε πάρα πολύ. Είναι γραμμένο με απίστευτη ευαισθησία και ποιητικό λόγο, παρά το γεγονός ότι η ιστορία είναι σκληρή. Έχει ανατροπές πού σε ξαφνιάζουν και μια σπάνια ροή λόγου. Τέτοιοι νέοι συγγραφείς όπως η Μαρία Κουτσούκου πρέπει να στηρίζονται και να προβάλλονται. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους του καλού βιβλίου.
[24/02/2012] Μπιράκης Γιάννης
Είναι ένα βιβλίο γεμάτο έντονα συναισθήματα, σκληρό σε κάποια σημεία, όπως είναι άλλωστε πολλές φορές και η πραγματικότητα της ζωής μας, αλλά ταυτόχρονα γλυκό με μία νότα αισιοδοξίας ότι αύριο όλα θα είναι πολύ διαφορετικά. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα αξίζει να διαβάσει κανείς, όχι απλά γιατί θα περάσει ευχάριστα το χρόνο του, αλλά γιατί θα προβληματιστεί και θα αναρωτηθεί για το αν όλα τα πράγματα είναι όπως φαίνονται… Αν υπάρχει πάντα διέξοδος στα προβλήματα που απασχολούν τον καθένα από εμάς κι εάν ναι, είναι άραγε τόσο απλή όσο φαίνεται; Τέλος θα ήθελα να προσθέσω, ότι η συγγραφέας πολύ έξυπνα και με ένα πολύ όμορφο τρόπο αφήνει το τέλος του βιβλίου στη διακριτική ευχέρεια κι επιλογή του αναγνώστη…
Μαρία Καπελιάρη
Είμαι ο Κωνσταντίνος Ρήγας μαθητής της Τρίτης Γυμνασίου και διάβασα το πρώτο βιβλίο της συγγραφέας Μαρίας Κουτσόυκου και ομολογώ πως έχει ένα πολύ μεγάλο ταλέντο στη συγγραφή. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία, ποιητικό λόγο, η συγγραφέας χρησιμοποιεί πολύ όμορφα σχήματα λόγου, η γλώσσα του χαρακτηρίζεται με φυσικότητα και ακρίβεια στην έκφραση, με ένα ύφος φροντισμένο, οικείο, λυρικό, εξομολογητικό, διδακτικό και με μια νότα αισιοδοξίας. Περνάει σημαντικά μηνύματα για τη ζωή και σε κρατάει συνεχώς σε αγωνία...
Κωνσταντίνος Ρήγας
Οι αναγνώστες του βιβλίου έγραψαν
Ένα εξαιρετικό βιβλίο με πολύ ωραία ροή που σε κρατά σε αγωνία. Μια ιστορία σκληρή που σου αφήνει όμως γλυκά συναισθήματα... με συγκίνησε πολύ και το συστήνω ανεπιφύλακτα!
[08/03/2012] Θ.Χ.
Η ιστορία του βιβλίου «Κοντά στα 14» που έγραψε η κυρία Μαρία Κουτσούκου είναι συγκλονιστική! Συνιστώ ότι πρέπει όλοι, μικροί και μεγάλοι, να προβληματιστούμε, οι μεγάλοι για τα λάθη μας και να διδαχτούν τα παιδιά να μην πέφτουν σε τέτοια σφάλματα. Συγχαίρω τη συγγραφέα Μαρία Κουτσούκου που έγραψε αυτήν την ωραία και συγκινητική ιστορία όπου σε κρατεί από την αρχή μέχρι το τέλος σε αγωνία
[24/02/2012] Ιωάννης Σφ.
Διάβασα το βιβλίο «Κοντά στα 14» της Μαρίας Κουτσούκου και με συγκίνησε πάρα πολύ. Είναι γραμμένο με απίστευτη ευαισθησία και ποιητικό λόγο, παρά το γεγονός ότι η ιστορία είναι σκληρή. Έχει ανατροπές πού σε ξαφνιάζουν και μια σπάνια ροή λόγου. Τέτοιοι νέοι συγγραφείς όπως η Μαρία Κουτσούκου πρέπει να στηρίζονται και να προβάλλονται. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους του καλού βιβλίου.
[24/02/2012] Μπιράκης Γιάννης
Είναι ένα βιβλίο γεμάτο έντονα συναισθήματα, σκληρό σε κάποια σημεία, όπως είναι άλλωστε πολλές φορές και η πραγματικότητα της ζωής μας, αλλά ταυτόχρονα γλυκό με μία νότα αισιοδοξίας ότι αύριο όλα θα είναι πολύ διαφορετικά. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα αξίζει να διαβάσει κανείς, όχι απλά γιατί θα περάσει ευχάριστα το χρόνο του, αλλά γιατί θα προβληματιστεί και θα αναρωτηθεί για το αν όλα τα πράγματα είναι όπως φαίνονται… Αν υπάρχει πάντα διέξοδος στα προβλήματα που απασχολούν τον καθένα από εμάς κι εάν ναι, είναι άραγε τόσο απλή όσο φαίνεται; Τέλος θα ήθελα να προσθέσω, ότι η συγγραφέας πολύ έξυπνα και με ένα πολύ όμορφο τρόπο αφήνει το τέλος του βιβλίου στη διακριτική ευχέρεια κι επιλογή του αναγνώστη…
Μαρία Καπελιάρη
Είμαι ο Κωνσταντίνος Ρήγας μαθητής της Τρίτης Γυμνασίου και διάβασα το πρώτο βιβλίο της συγγραφέας Μαρίας Κουτσόυκου και ομολογώ πως έχει ένα πολύ μεγάλο ταλέντο στη συγγραφή. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία, ποιητικό λόγο, η συγγραφέας χρησιμοποιεί πολύ όμορφα σχήματα λόγου, η γλώσσα του χαρακτηρίζεται με φυσικότητα και ακρίβεια στην έκφραση, με ένα ύφος φροντισμένο, οικείο, λυρικό, εξομολογητικό, διδακτικό και με μια νότα αισιοδοξίας. Περνάει σημαντικά μηνύματα για τη ζωή και σε κρατάει συνεχώς σε αγωνία...
Κωνσταντίνος Ρήγας
No comments:
Post a Comment