Όταν τα Πολιτικά Κόμματα Αυτοπυροβολούνται και οι Εκπρόσωποί τους δεν Ακούνε τους Πυροβολισμούς

Μαίρης Κουτσελίνη

«Μας απογοητεύει η αποχή και θα την μελετήσουμε για να πάρουμε τα μηνύματα του εκλογικού σώματος» ήταν η πρώτη αντίδραση όλων των εκπροσώπων που «ερμήνευαν» τα αποτελέσματα και τα ποσοστά. Και μετά τη δήλωση περίσκεψης άρχισαν το καθένα το παραμύθι του, το μνημονιακό, το αντι-μνημονιακό, το λαϊκό, το τιμωρητικό και το αμόλυντο!

Ένδειξη και πάλι ο λόγος τους, νέων και παλαιότερων, της παλαιολιθικής τους κουλτούρας και του ξύλινου λόγου μιας ανύπαρκτης ιδεολογίας που κρύβεται στο σύνθημα και στην ατάκα. Στόχος και πάλι η κομπορρυμοσύνη για το ποιος είναι ο υπερασπιστής του λαού, ο μεσσίας και «ο καλύτερος από τον άλλο». Μια λογική πολιτικής ζωής που στοχοθετεί το «άλλο» κόμμα και έχει νομιμοποιήσει τις κοκορομαχίες και τις επιθέσεις μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση για το ποιος είναι χειρότερος, χωρίς καμιά ελπίδα παραγωγής πολιτικής για επίλυση προβλημάτων.

Σκεφτείτε για λίγο έστω και μετά συνεχίζετε την ερμηνεία των αποτελεσμάτων: Μήπως φταίει το ότι έχετε μετατρέψει τον ψηφοφόρο σε πελάτη, που περιμένει να εξυπηρετηθεί από το μέσο και το ρουσφέτι και γι΄ αυτό δεν ενδιαφέρεται για το ποιος θα είναι στις Βρυξέλες, αλλά θα συσπειρώσετε τα ποσοστά σας στις βουλευτικές, μια και ο καθένας «θέλει τον βουλευτή του»; Αν ισχύει αυτό, μήπως πρέπει να στηρίξετε στο ρουσφέτι, ρητά και ευθαρσώς, την επόμενη προεκλογική σας καμπάνια, για μεγαλύτερα ποσοστά;

Μια και οι παράγοντες ερμηνείας της πολιτικής συμπεριφοράς δεν είναι μονοσήμαντοι αλλά δυναμικά αλληλο- επιδρώντες, σκεφτείτε ακόμη, μήπως βαρέθηκε ο πολίτης και ιδιαίτερα οι νέοι την σκέψη κλισέ και τον χιλιοειπωμένο και επαναλαμβανόμενο λόγο σας; Μήπως βαρέθηκε πια να ξέρει τι θα πείτε μόνο με την εμφάνισή σας στις οθόνες;

Μήπως ακόμη ο πολίτης σάς θεωρεί όλους το ίδιο ένοχους είτε φάγατε είτε αφήσατε άλλους να φάνε, είτε βολεύατε δικούς σας είτε αφήνατε να βολευτούν; Ή ακόμη μήπως σας θεωρεί ένοχους γιατί δεν πήρατε είδηση για την τεράστια καταστροφή, ενώ ήσαστε στα πράγματα, ως θέσεις εξουσίας αλλά απόντες στην πραγματικότητα;

Σκεφτείτε ακόμη, μήπως δεν ανέχεται πια ο πολίτης να παριστάνετε τους επαϊοντες για όλα τα θέματα, τα οποία αναλύετε με προκρούστεια λογική, χωρίς πραγματική μελέτη, χωρίς άποψη από εμπειρογνώμονες, βλέποντας μόνο την επιφάνεια που θα χαϊδέψει τα αυτιά των ψηφοφόρων, με επιχειρήματα ρηχά και συνθηματολογικά, όπως τα πρόσφατα για την επίσκεψη Μπάιντεν ή τα παλαιότερα για τον δημόσιο τομέα και υπηρεσία, που ευθύνονταν δήθεν για την οικονομική καταστροφή;

Τέλος λάβετε υπόψη, στην προσπάθεια ερμηνείας των αποτελεσμάτων, μήπως η κοινωνία των πολιτών έχει αποστραφεί την αδιέξοδη κριτική, αυτή που ασκείτε συστηματικά ΧΩΡΙΣ να είστε σε θέση (ως αναμένεται από τα πολιτικά κόμματα, τους κατ’ εξοχήν και κατά κοινή ομολογία υπεύθυνους για την παραγωγή πολιτικής και αποτελεσματικών πρακτικών), χωρίς λοιπόν να είστε σε θέση να προτείνετε εναλλακτικές λύσεις στα αδιέξοδα, με αποτέλεσμα να αφήσετε τη διακυβέρνηση στον αυτόματο πιλότο της Τρόικα;
Και από τον πιο πάνω προβληματισμό, όταν «ερμηνεύετε τα αποτελέσματα», μην αυτοεξαιρεθείτε κανένα κόμμα, είτε πήρατε τα ποσοστά σας είτε τα απωλέσατε.

Μαίρη Κουτσελίνη
Φιλελεύθερος 28/5/2014