Τα σεϊχάτα των ημικρατικών αγωνιούν για την αυτοκρατορία τους

Του Σάββα Ιακωβίδη

Οι ημικρατικοί είναι οργανισμοί δημόσιας ωφελείας. Έγνοια τους οφείλει να είναι η προσφορά υπηρεσιών προς τους πολίτες. Ύψιστη υποχρέωσή τους είναι να σέβονται και μετά φόβου λαού να διαχειρίζονται τους πόρους και τα έσοδά τους. Αυτοί οι οργανισμοί είναι όχι μόνο υδροκέφαλοι, αλλά και σπάταλοι και ανεπρόκοποι. Και μόνο να φυλλομετρήσετε την ετήσια έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας, σας καταλαμβάνει οργή και απελπισία.

Αυτόν τον υδροκεφαλισμό τσιμέντωσαν όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα, με τη συνεπικουρία πανίσχυρων συντεχνιών. Κάθε χρόνο η Γενική Ελέγκτρια καταγράφει σημεία και τέρατα στους ημικρατικούς. Αντί να είναι πρότυπα νοικοκυρέματος, χρηστής διοίκησης και υπεύθυνης αξιοποίησης των χρημάτων των πολιτών, συνιστούν σκανδαλώδη παραδείγματα σπάταλης διαχείρισης, με παχυλές απολαβές, απίστευτα επιδόματα, κτλ. Κατά καιρούς γίνεται λόγος για ιδιωτικοποίηση μερικών εκ των ημικρατικών. Όλοι οι Φαρισαίοι, κυβερνητικοί, πολιτικοί, κομματικοί, συνδικαλιστικοί, εξανίστανται. Απορούμε: Αν οι οργανισμοί αυτοί είναι δημόσιας ωφελείας, γιατί οι πολίτες δεν ωφελούνται;

Γιατί οι πολίτες να πληρώνουν πανάκριβα τα σεϊχάτα του ΡΙΚ, της ΑΗΚ, της ΑΤΗΚ, των Κυπριακών Αερογραμμών; Γιατί κάθε χρόνο να ρίχνονται δεκάδες εκατομμύρια στην καταβόθρα των Κυπριακών Αερογραμμών; Γιατί να πληρώνουμε υψηλά τέλη τηλεφωνίας, ρεύματος, αεροπορικών εισιτηρίων και να αιμοδοτούμε το ανεπρόκοπο ΡΙΚ; Οι πολίτες, γιατί να καταβάλλουν το τίμημα μιας αδίστακτης κομματοκρατίας, που ελέγχει τους ημικρατικούς;

Γράφουμε αυτά με αφορμή μια πρωτοβουλία του προέδρου του Δ.Σ. της ΑΤΗΚ, Στ. Κιττή, να μαζέψει τους προέδρους της ΑΗΚ, της Αρχής Κρατικών Εκθέσεων, της Αρχής Λιμένων, του ΡΙΚ και του ΚΟΑ. Γιατί; Για να βρουν τρόπους να δανειστούν 1,4 δισεκ. που ζητά η Τρόικα, ώστε να αποφύγουν την ιδιωτικοποίηση. Θα βάλουν ως εγγύηση ακίνητη περιουσία των οργανισμών (γιατί;) και θα απευθυνθούν σε διεθνείς χρηματοδοτικούς οργανισμούς (π.χ. Goldman Sachs!).

Γιατί οι πρόεδροι αυτών των οργανισμών ευαισθητοποιήθηκαν μόλις τώρα; Αγωνιούν για την αυτοκρατορία, τα παχυλά ωφελήματα, τις θέσεις και τις υψηλές απολαβές τους. Όχι για να μειώσουν τα τέλη υπηρεσιών ούτε για να εξυπηρετούν καλύτερα τους πολίτες ούτε για να τερματίσουν σπατάλες, λεηλασίες και διασπαθίσεις. Θέλετε αριθμούς; ΑΗΚ: Το 2008, το κόστος ανά υπάλληλο ήταν 53.151 ευρώ. Το 2011 ήταν 57.975 ευρώ. ΑΤΗΚ: Το 2008 το κόστος ανά υπάλληλο ήταν 56.611 ευρώ. Το 2011 ήταν 67.185. ΡΙΚ: Το 2011, το κόστος ανά υπάλληλο ήταν 80.740.

Τι να πούμε για τους εργαζόμενους στις Κυπριακές Αερο-φαγάνες; Είναι ποτέ δυνατόν, μια αερογραμμή με 7-8 αεροπλάνα να εργοδοτεί 2500 υπαλλήλους; Ποιοι φταίνε; Όλες οι κυβερνήσεις, όλα τα κόμματα και όλες οι συντεχνίες. Αναμέναμε πριν από χρόνια, όχι τώρα, τους Προέδρους των Δ.Σ. των ημικρατικών να συνέρχονταν σε πυκνές συνεδρίες για να μειώσουν δραστικά έξοδα, σπατάλες, διασπαθίσεις εκατομμυρίων, να κουρέψουν πλήρως τα πολλά επιδόματα, παροχές και άλλα περίεργα ωφελήματα, και να μειώσουν τις ζουμερές απολαβές τους.

Τίποτε από αυτά δεν έκαναν! Τώρα που η Τρόικα εισηγείται και η Κυβέρνηση αποδέχτηκε ιδιωτικοποίηση μερικών εξ αυτών, οι σεΐχηδες των ημικρατικών ανησύχησαν. Τόσα χρόνια κοιμούνταν στα πούπουλα, τώρα που επισείεται το ρόπαλο της Τρόικας κάνουν συσκέψεις για να γλιτώσουν την αυτοκρατορία τους. Να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις! Ξέρετε γιατί; 

Για να εφαρμοστούν όσα ανίκανοι, ανεύθυνοι, ανεπαρκείς αλλά παχυλά σιτιζόμενοι στα ημικρατικά πρυτανεία απέφυγαν να πράξουν. Ναι, αλλά τώρα πρέπει και να λογοδοτήσουν για την ανεκδιήγητη ανεπάρκειά τους.

Σάββας Ιακωβίδης
Εφημερίδα "Σημερινή" 
23/4/2013