Ουράνιος Ιωαννίδης - Αντί λουλούδια...

Του Φοίβου Νικολαΐδη

Ένας πραγματικά άριστος των αρίστων της κοινωνίας, μια φωτεινή προσωπικότητα με πολυσχιδή δράση, ένας εξαίρετος άνθρωπος με μεγάλη προσφορά στον τόπο, έφυγε πριν λίγες μέρες για το μεγάλο ταξίδι. Ο χαρισματικός Ουράνιος Ιωαννίδης, με ευγένεια ψυχής και πηγαία αρχοντιά υπήρξε ένας αληθινός ευπατρίδης.

Με σπάνιο ήθος, γαλουχημένος με ακατάλυτες αξίες, διαχρονικές αρχές και ευγενή ιδανικά, ο Ουράνιος ήταν ένας πραγματικός ηγέτης, όχι γιατί επιτελούσε με επιτυχία τα καθήκοντα του,  αλλά, γιατί έδινε αξία σ’ αυτό που υπηρετούσε.

Με καταγωγή από την κατεχόμενη σήμερα Νεάπολη Λευκωσίας, ο Ουράνιος γεννήθηκε προικισμένος με πολλές αρετές και έμφυτες ικανότητες. Η ανατροφή από τους άξιους γονείς και η αγωγή που πήρε από το σχολείο, τον γαλούχησαν στα υψηλά ιδανικά και τον όπλισαν με τα απαραίτητα εφόδια για να αναπτύξει τα ταλέντα του και να πραγματώσει τα όνειρα του.

Φιλομαθής, με ανήσυχο πνεύμα από τα μαθητικά και τα φοιτητικά του χρόνια, έδειχνε ότι ήταν φτιαγμένος από το ξεχωριστό μέταλλο της επιτυχίας. Μέσα από την προσωπική του διαδρομή κατάφερε να καταξιωθεί, να διακριθεί και να κερδίσει την εκτίμηση όλων αυτών, που είχαν την ευκαιρία να φωτιστούν από την παρουσία και την αύρα του.

Υπηρέτησε την παιδεία όχι ως ο από καθέδρας καθηγητής, αλλά ως δάσκαλος που σμίλευε χαρακτήρες. Δίδαξε με τη στάση του την ανάγκη για συμμετοχή στη δημόσια ζωή. Αθλητής ο ίδιος αγωνίστηκε για τον αθλητισμό. Ως πολιτικός  με το χαρισματικό του λόγο πάλεψε  για το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον, φτάνοντας στο τιμητικό αξίωμα του Υπουργού Παιδείας & Πολιτισμού.

Στοχαστικός με αίσθηση του μέτρου, η δημόσια παρουσία του πέρασε με επιτυχία μέσα από τις δημόσιες παρεμβάσεις, τα μαθήματα, τις διαλέξεις, το κοινοβουλευτικό έργο, τα άρθρα και τα βιβλία του.

Οραματιστής τα αξιώματα τα ένιωθε ως βαριά αποστολή. Πάλευε αδιάκοπα όχι για να αποδείξει τον εαυτό του ή να τον προβάλει, αλλά, για να προσφέρει στο σύνολο, ξεπερνώντας έτσι τα συνηθισμένα συμβατικά όρια.  

Πάντα δίπλα του και σε κάθε του βήμα υπήρξε η αγαπημένη σύντροφος της ζωής του, Λένια, με την οποία πορεύτηκε στη ζωή με αφοσίωση, αποκτώντας δυο εξαίρετα παιδιά, τον Μιχάλη και τον Χρίστο. Δίκαια ένιωθε υπερηφάνεια για τα παιδιά και τα εγγόνια του, που τα αγαπούσε με ένα τρόπο ολότελα δικό του. Όπως και τα αγαπημένα του αδέλφια, Δώρο, Μαίρη και Ζέτα, που στήριζε ο ένας τον άλλο με τόση θαυμαστή αδελφοσύνη.

Είχε αστείρευτη ενέργεια και κοφτερό – πρακτικό μυαλό. Με τον σπάνιο εσωτερικό πλούτο, την πνευματική καλλιέργεια και την παιδεία που κουβαλούσε, ενέπνεε εμπιστοσύνη και σεβασμό. Όλη η διαδρομή του ήταν γεμάτη φως και ενέργεια.

Έμεινε από την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής του, ένας σεμνός άνθρωπος, ανοιχτό μυαλό, με ευρύτητα αντίληψης της κοινωνίας και του κόσμου. Ποτέ δεν χώρεσες σε καλούπια και φανατισμούς. Έβλεπες πάντα τη «μεγάλη εικόνα» της ζωής, των πραγμάτων και των ανθρώπων.

Πίστευε στη φιλία που τη θεωρούσε απαραίτητη στη ζωή. Όταν αγωνίστηκε με επιτυχία για να εκλεγεί βουλευτής, πρότασσε το ‘Εμείς’ αντί το ‘Εγώ’.

Στην πολύτιμη κιβωτό των αρετών του, κυριαρχούσε η άδολη φιλοπατρία, δείχνοντας το έμπρακτα όποτε και όταν χρειάστηκε. Ελληνολάτρης μετέχον ουσιαστικά της Ελληνικής παιδείας, ένθερμος υποστηρικτής του Ελληνικού πολιτισμού και αληθινός πατριώτης, ένιωθε μεγάλο το χρέος και βαριά την ευθύνη για την Κύπρο και τον Ελληνισμό.

Ο Ουράνιος άνοιξε δρόμους, χάραξε πορείες με ότι κι αν καταπιάστηκε. Ιδεαλιστής αλλά και ρεαλιστής στην εκπληκτική πορεία του έμπρακτα δίδαξε ότι: «Το ιδεώδες είναι να ονειρεύεσαι τη ζωή, ενώ ταυτόχρονα να τη ζεις». Θα τον θυμόμαστε πάντα όρθιο, μαχητικό, περήφανο και ανυπότακτο.

Ο Ουράνιος μας στα επουράνια πια αποτελεί εξαίρετο παράδειγμα προς μίμηση, όπως ακριβώς υπήρξε ένα εξαιρετικό πρότυπο δημόσιου ανδρός. Αιωνία του η μνήμη.

Φοίβος Νικολαΐδης