Wednesday, September 27, 2017
Friday, September 15, 2017
Φιλανθρωπική συναυλία με τον Μίλτο Πασχαλίδη "υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ"
Φιλανθρωπική συναυλία με τον
Μίλτο Πασχαλίδη
"υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ"
Θεατράκι Προεδρικού Μεγάρου Λευκωσία, 28 Σεπτεμβρίου 2017, 20:00, Τιμή εισιτηρίου 20 ευρώ
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της κ. 'Αντρης Αναστασιάδη,
συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας και Επίτιμου Πρόεδρου του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
Όλες οι εισπράξεις θα δοθούν στο Ίδρυμα ΕΛΠΙΔΑ για παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης και οι μουσικοί του θα τραγουδήσουν αφιλοκερδώς.
Τα έξοδα θα καλυφθούν από τον κύριο χορηγό, που είναι το
XENOS TRAVEL
και από τους χορηγούς, που είναι:
COBALT AIRWAYS, THE CLASSIC HOTEL, ΦΟΥΡΝΟΙ ΖΟΡΠΑΣ, LAIKO COSMOS TRADING, 4INK COLOUR
Χορηγός Επικοινωνίας: ΡΙΚ
Έργα του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ - 27 χρόνια προσφοράς στα παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία 1. Ξενώνας Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ, ανέγερση και λειτουργία με δωρεάν προσφορά υπηρεσιών μακροχρόνιας φιλοξενίας και άλλων, στο παιδί με καρκίνο και λευχαιμία και την οικογένειά του, από το 1996 2. Εξοπλισμός Παιδογκολογικής και Παιδοαιματολογικής Κλινικής 3. Εκπαίδευση γιατρών, νοσηλευτών ή επιστημόνων 4. Διοργάνωση συνεδρίων και διαλέξεων για επαγγελματίες της υγείας, για γονείς και για το ευρύτερο κοινό 5. Ανέγερση και εξοπλισμός των πρώτων εργαστηρίων μεταμόσχευσης μυελού οστών 6. Ανέγερση και εξοπλισμός των πρώτων εργαστηρίων λευχαιμίας 7. Ψυχοκοινωνική στήριξη παιδιών και γονιών με ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό 8. Πρόγραμμα θεραπευτικής ψυχαγωγίας παιδιών στην Ιρλανδία, με τακτική αποστολή παιδιών και εφήβων από το 1996 9. Οικονομική στήριξη οικογενειών. |
Wednesday, September 6, 2017
Αιδώς Αργείοι, κύριε Συλλούρη, «πόθεν αίσχος» είναι…
Του Γιώργου Καλλινίκου
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κ. Συλλούρης, (ο κύριος, που βρέθηκε από το πουθενά στην προεδρία της Βουλής, ελέω κομματικών παίγνιων) απαίτησε χθες να του πούμε και ευχαριστώ!!! Όχι, η στήλη δεν υπερβάλλει. Όσοι τον άκουσαν λάιβ στο Σίγμα, θα χρειάστηκαν υπογλώσσιο για να αποφύγουν τα δυσάρεστα. Ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για μια θετική ενέργεια, την οποία διαστρεβλώνουν οι δημοσιογράφοι. Ότι αντί να αντικρύσουμε θετικά την πρωτοτυπία –όπως την χαρακτήρισε- την υποβαθμίζουμε. Χάνουμε την ουσία και το δάσος, για να γράφουμε ποιος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός, πρόσθεσε με απύθμενο θράσος.
Χθες, αντιμετωπίσαμε την υπόθεση με σαρκασμό και χιούμορ. Αφού κινδυνεύει πια η υγεία μας αν αντιμετωπίζουμε με σοβαρό τρόπο κάθε πρόκληση των πολιτικάντηδων. Πλην, όμως, τέτοιο απύθμενο θράσος δεν μας αφήνει περιθώρια. Κάνατε ένα νόμο κοροϊδία, κύριε Συλλούρη. Είστε ελεγκτές και ελεγχόμενοι σε αυτό τον διάτρητο νόμο. Και ζητάτε και τα ρέστα; Από αυτό το γεγονός και μόνο, θα έπρεπε να ντρέπεστε. Αντ’ αυτού, θέλετε να βγείτε και από πάνω.
Σαφώς και δεν μας ενδιαφέρει ποιος αξιωματούχος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός. Σαφώς και δεν μας ενδιαφέρει το «έσχες». Μας ενδιαφέρει το «πόθεν». Και αυτό δεν φαίνεται στις δηλώσεις της κοροϊδίας που δημοσιοποιήθηκαν. Δεν θα φανούν ούτε και στις δηλώσεις που θα υποβάλετε σε τρία χρόνια. Διότι με το νόμο της υποκρισίας δεν μπορεί να ελεγχθεί η διαφοροποίηση στην περιουσία κανενός. Επειδή μπορεί να μεταφέρει περιουσιακά στοιχεία στους συγγενείς πρώτου βαθμού, τα οποία δεν δημοσιοποιούνται. Επειδή ουδείς θα ελέγξει τραπεζικούς λογαριασμούς. Επειδή ουδείς θα ελέγξει λογαριασμούς στο εξωτερικό. Ό,τι δηλώνει ο καθένας, εκείνο μένει.
Ποιο δάσος και ποια ουσία χάνεται εξαιτίας των εφημερίδων, κύριε Συλλούρη; Η μοναδική ουσία που χάνεται είναι η ανάγκη να υπάρχει αξιόπιστος έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων των οποίων δηλώνετε. Όταν τις δηλώσεις σας τις ελέγχετε εσείς οι ίδιοι, ποια αξιοπιστία υπάρχει, άνθρωπέ μου; Τι σημασία έχει αν το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι είναι αντισυνταγματική η δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των συγγενών πρώτου βαθμού; Αν είχατε τα κότσια και αν δεν είχατε τίποτα να κρύψετε, θα δημοσιοποιούσατε από μόνοι σας τα στοιχεία και της συζύγου και των παιδιών σας. Τολμάτε;
Τι είδους έλεγχο μπορεί να ασκήσουν επί του περιεχομένου των δηλώσεων πέντε βουλευτές μιας δήθεν αρμόδιας επιτροπής; Τολμάτε να αλλάξετε το νόμο, ώστε να ασκείται ο έλεγχος από μια ανεξάρτητη επιτροπή; Ή από την Ελεγκτική Υπηρεσία; Ιδού η ρόδος, κύριε Συλλούρη. Πάρε τέτοια πρόταση στη Βουλή και τότε όλοι θα αντικρίσουν θετικά την «πρωτοτυπία» σας. Όσο για την ειρωνεία σας ότι θα έπρεπε οι δημοσιογράφοι να γνωρίζουν το νόμο πριν σας ασκήσουν κριτική, μάθε ότι τον γνωρίζουμε πολύ καλά. Τόσο, ώστε να μάθει και ο κόσμος, πως ο νόμος της κοροϊδίας που ψηφίσατε, δεν προβλέπει καμία ποινή για τους αξιωματούχους που παραλείπουν να υποβάλλουν δήλωση «Πόθεν Έσχες» ή που καταθέτουν ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία. Αντιθέτως, προβλέπει ποινές φυλάκισης για όσους τολμήσουν να δημοσιοποιήσουν καταγγελίες για αθέμιτο πλουτισμό αξιωματούχων και για όσους προβαίνουν σε καταγγελίες που στο τέλος δεν τεκμηριώνονται. Αν αυτός δεν είναι ωμός εκφοβισμός τότε τι είναι, κύριε Συλλούρη;
Τη νοημοσύνη του κόσμου την υποτιμούσατε οι πολιτικοί επί δεκαετίες. Φτάνει πια. Οι πολίτες δεν στέκουν σε ό,τι τους πλασάρετε. Έπαψαν να τρώνε αμάσητο το κουτόχορτο που τους προμηθεύετε. Έμαθαν να αναζητούν την ουσία. Και, σαφώς, δεν ικανοποιούνται επειδή, απλώς, υποβάλατε δηλώσεις περιουσιακών στοιχείων. Απαιτούν να υπάρχει αξιόπιστος έλεγχος. Είχατε την ευκαιρία να προβείτε σε αληθείς δηλώσεις. Πολλοί επέλεξαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Δεκαετίες ολόκληρες σε αυτό τον τόπο, οι πολιτικοί υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών. Δυστυχώς, έχει καταντήσει τόσο συχνό το φαινόμενο, που η κοινωνία το έχει συνηθίσει. Και δεν αντιδρά. Ή έστω, περιορίζει τις αντιδράσεις της σε κάποια σχόλια στο διαδίκτυο. Όταν, όμως, κάποιοι απ’ αυτούς, επιχειρούν από την κοροϊδία και τον εμπαιγμό, να εξασφαλίσουν και επιβράβευση, παραπάει το πράγμα. Τέτοιο θράσος δεν μπορεί να γίνει ανεκτό. Αυτό επιχείρησε χθες ο πρόεδρος της Βουλής με την υπόθεση του «πόθεν έσχες» της κοροϊδίας και τις δηλώσεις της πλάκας που δημοσιοποιήθηκαν.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κ. Συλλούρης, (ο κύριος, που βρέθηκε από το πουθενά στην προεδρία της Βουλής, ελέω κομματικών παίγνιων) απαίτησε χθες να του πούμε και ευχαριστώ!!! Όχι, η στήλη δεν υπερβάλλει. Όσοι τον άκουσαν λάιβ στο Σίγμα, θα χρειάστηκαν υπογλώσσιο για να αποφύγουν τα δυσάρεστα. Ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για μια θετική ενέργεια, την οποία διαστρεβλώνουν οι δημοσιογράφοι. Ότι αντί να αντικρύσουμε θετικά την πρωτοτυπία –όπως την χαρακτήρισε- την υποβαθμίζουμε. Χάνουμε την ουσία και το δάσος, για να γράφουμε ποιος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός, πρόσθεσε με απύθμενο θράσος.
Χθες, αντιμετωπίσαμε την υπόθεση με σαρκασμό και χιούμορ. Αφού κινδυνεύει πια η υγεία μας αν αντιμετωπίζουμε με σοβαρό τρόπο κάθε πρόκληση των πολιτικάντηδων. Πλην, όμως, τέτοιο απύθμενο θράσος δεν μας αφήνει περιθώρια. Κάνατε ένα νόμο κοροϊδία, κύριε Συλλούρη. Είστε ελεγκτές και ελεγχόμενοι σε αυτό τον διάτρητο νόμο. Και ζητάτε και τα ρέστα; Από αυτό το γεγονός και μόνο, θα έπρεπε να ντρέπεστε. Αντ’ αυτού, θέλετε να βγείτε και από πάνω.
Σαφώς και δεν μας ενδιαφέρει ποιος αξιωματούχος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός. Σαφώς και δεν μας ενδιαφέρει το «έσχες». Μας ενδιαφέρει το «πόθεν». Και αυτό δεν φαίνεται στις δηλώσεις της κοροϊδίας που δημοσιοποιήθηκαν. Δεν θα φανούν ούτε και στις δηλώσεις που θα υποβάλετε σε τρία χρόνια. Διότι με το νόμο της υποκρισίας δεν μπορεί να ελεγχθεί η διαφοροποίηση στην περιουσία κανενός. Επειδή μπορεί να μεταφέρει περιουσιακά στοιχεία στους συγγενείς πρώτου βαθμού, τα οποία δεν δημοσιοποιούνται. Επειδή ουδείς θα ελέγξει τραπεζικούς λογαριασμούς. Επειδή ουδείς θα ελέγξει λογαριασμούς στο εξωτερικό. Ό,τι δηλώνει ο καθένας, εκείνο μένει.
Ποιο δάσος και ποια ουσία χάνεται εξαιτίας των εφημερίδων, κύριε Συλλούρη; Η μοναδική ουσία που χάνεται είναι η ανάγκη να υπάρχει αξιόπιστος έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων των οποίων δηλώνετε. Όταν τις δηλώσεις σας τις ελέγχετε εσείς οι ίδιοι, ποια αξιοπιστία υπάρχει, άνθρωπέ μου; Τι σημασία έχει αν το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι είναι αντισυνταγματική η δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των συγγενών πρώτου βαθμού; Αν είχατε τα κότσια και αν δεν είχατε τίποτα να κρύψετε, θα δημοσιοποιούσατε από μόνοι σας τα στοιχεία και της συζύγου και των παιδιών σας. Τολμάτε;
Τι είδους έλεγχο μπορεί να ασκήσουν επί του περιεχομένου των δηλώσεων πέντε βουλευτές μιας δήθεν αρμόδιας επιτροπής; Τολμάτε να αλλάξετε το νόμο, ώστε να ασκείται ο έλεγχος από μια ανεξάρτητη επιτροπή; Ή από την Ελεγκτική Υπηρεσία; Ιδού η ρόδος, κύριε Συλλούρη. Πάρε τέτοια πρόταση στη Βουλή και τότε όλοι θα αντικρίσουν θετικά την «πρωτοτυπία» σας. Όσο για την ειρωνεία σας ότι θα έπρεπε οι δημοσιογράφοι να γνωρίζουν το νόμο πριν σας ασκήσουν κριτική, μάθε ότι τον γνωρίζουμε πολύ καλά. Τόσο, ώστε να μάθει και ο κόσμος, πως ο νόμος της κοροϊδίας που ψηφίσατε, δεν προβλέπει καμία ποινή για τους αξιωματούχους που παραλείπουν να υποβάλλουν δήλωση «Πόθεν Έσχες» ή που καταθέτουν ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία. Αντιθέτως, προβλέπει ποινές φυλάκισης για όσους τολμήσουν να δημοσιοποιήσουν καταγγελίες για αθέμιτο πλουτισμό αξιωματούχων και για όσους προβαίνουν σε καταγγελίες που στο τέλος δεν τεκμηριώνονται. Αν αυτός δεν είναι ωμός εκφοβισμός τότε τι είναι, κύριε Συλλούρη;
Τη νοημοσύνη του κόσμου την υποτιμούσατε οι πολιτικοί επί δεκαετίες. Φτάνει πια. Οι πολίτες δεν στέκουν σε ό,τι τους πλασάρετε. Έπαψαν να τρώνε αμάσητο το κουτόχορτο που τους προμηθεύετε. Έμαθαν να αναζητούν την ουσία. Και, σαφώς, δεν ικανοποιούνται επειδή, απλώς, υποβάλατε δηλώσεις περιουσιακών στοιχείων. Απαιτούν να υπάρχει αξιόπιστος έλεγχος. Είχατε την ευκαιρία να προβείτε σε αληθείς δηλώσεις. Πολλοί επέλεξαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Και ζητάτε να σας πει κι ευχαριστώ; Το μόνο που θα έπρεπε να κάνετε ήταν να απολογηθείτε επειδή για μια ακόμη φορά υποτιμήσατε τη νοημοσύνη μας με το νόμο της κοροϊδίας. Αιδώς Αργείοι!!!
Γιώργος Καλλινίκου
Facebook
Εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» 6.9.2017
Εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» 6.9.2017
«Πόθεν έσχες» των πολιτικών: Αδίστακτη κοροϊδία του λαού
Του Σάββα Ιακωβίδη
Κατάντημα είναι η συμπεριφορά των κομμάτων και της Βουλής που, αντί να επιβάλουν πλήρη και πραγματική διαφάνεια στα περιουσιακά των πολιτικών, των συζύγων και των παιδιών τους και πώς τα απέκτησαν, όπως απαιτεί και η Επιτροπή GRECO κατά της διαφθοράς δημόσιων προσώπων, εμφανίζονται άλλοι ως δήθεν πτωχοί και πένητες και άλλοι ως αδικαιολόγητοι εκατομμυριούχοι. Έχει και το χοντρό περιπαίξιμο τα όριά του!
Οι περισσότεροι πολιτικοί της Κύπρου δεν έχουν τον Θεό τους! Ψεύτες, δουλοπρεπείς και διαπλεκόμενοι, νομίζουν ότι μπορούν ακόμα να εμπαίζουν και να περιπαίζουν τους πολίτες. Ιδού: Στις 19 Μαρτίου 2004, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Βουλής, εγκρίθηκε νόμος ο οποίος προνοεί για τη δήλωση και τον έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου της Βουλής, των Υπουργών, συμπεριλαμβανομένου και του Υφυπουργού, και των βουλευτών, συμπεριλαμβανομένων και των Ευρωβουλευτών («Ο Νόμος για το Πόθεν Έσχες»).
Με βάση την Απόφαση/Γνωμάτευση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 27 Μαΐου 2017, όλοι οι πιο πάνω αξιωματούχοι υποχρεούνται να δηλώσουν τα περιουσιακά στοιχεία τόσο των ιδίων, όσο και των συζύγων τους και των ανήλικων τέκνων τους.
Ποια ήταν τα επιχειρήματα, τα οποία ο νομοθέτης επικαλέστηκε, πέραν των επανειλημμένων πιεστικών υποδείξεων της Επιτροπής GRECO του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; «Επειδή η διαφάνεια στη δημόσια ζωή εξυπηρετεί την παρεμπόδιση της εκμετάλλευσης δημοσίου αξιώματος, θέσης ή ιδιότητας και αποσκοπεί στην πρόληψη και καταπολέμηση της διαφθοράς στη δημόσια ζωή, και επειδή ο περιορισμός του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή των προσώπων που κατέχουν δημόσια θέση ή διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ή διαδραματίζουν ρόλο στη δημόσια πολιτική και οικονομική ζωή δικαιολογείται από αποχρώντες λόγους δημοσίου συμφέροντος, καθώς προάγει τη διαφάνεια του πολιτικού και δημόσιου βίου και υπηρετεί υπέρτερο δημόσιο συμφέρον», γι’ αυτό εφαρμόστηκε προχθές, με καθυστέρηση 13 χρόνων ένας κολοβός, περίεργος και ελλειμματικός νόμος για το «Πόθεν έσχες».
Γιατί; Διότι βολεύει τους πολιτικάντηδες να αποκρύβουν από τους πολίτες τα πραγματικά και τα πλήρη περιουσιακά στοιχεία τους και, προπάντων, πώς τα απέκτησαν. Λογικά, θα ανέμενε κανείς πως οι πρώτοι που θα έπρεπε να ασκήσουν αυτόν τον έλεγχο είναι ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος και ο Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας. Οι κοπτόμενοι και κορδακιζόμενοι για τη διαφάνεια, οι δήθεν αγωνιστές κατά της διαφθοράς και οι υπερασπιστές, τάχα, του δημοσίου συμφέροντος έγιναν «εκείνοι παπάδες και εκείνοι τατάδες». Ιδού:
Την αρμοδιότητα ελέγχου είτε αυτεπάγγελτα είτε κατόπιν καταγγελίας των δηλώσεων «Πόθεν Έσχες» του Προέδρου της Δημοκρατίας, των 11 υπουργών, του υφυπουργού, των 56 βουλευτών και των έξι ευρωβουλευτών, έχει η Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το «Πόθεν Έσχες». Και το πρωτοφανές! Τα μέλη της είναι ταυτόχρονα και ελεγχόμενοι! Πρόεδρος της Επιτροπής είναι ο Πρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Συλλούρης και μέλη της οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, Ν. Τορναρίτης, Γ. Λουκαΐδης και Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, αντίστοιχα, και ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Μαρίνος Σιζόπουλος.
Από προχτές, οι πολίτες χαχανίζουν κυριολεκτικά αλλά και εξοργίζονται με όσα η πλειοψηφία των ταγών του τόπου έχει δηλώσει ως δήθεν περιουσιακά στοιχεία τους. Πρόκειται για την αισχρότερη, την αχρειότερη και την πιο αδίστακτη κοροϊδία σε βάρος του λαού. Απλώς μελετήστε προσεκτικά τι δήλωσαν οι πιο πολλοί: Από τη μια θα ρίξετε δάκρυ κορόμηλο για τους… φτωχούς πολιτικούς μας και, από την άλλη, ως καλοί χριστιανοί, θα γυρίσετε δίσκο για να τους ελεήσετε στην φτώχια τους. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, π.χ., έχει μόνο 6.138 ευρώ καταθέσεις. Και ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβ. Νεοφύτου, έχει μόλις 854 ευρώ καταθέσεις, ναι, καλά διαβάζετε. Έχει, όμως, χρέη 1,4 εκατομμυρίου. Πώς τα δημιούργησε; Μήπως εξαιτίας του σπιτιού του στα Μαυροβούνια, 470 τ.μ., του οποίου η αξία δεν έχει δηλωθεί;
Δεν θα ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες των δηλώσεων των περισσότερων πολιτικών, για τις οποίες χαχανίζει και το παρδαλό κατσίκι για την απίστευτη κοροϊδία σε βάρος της νοημοσύνης και της ανοχής των πολιτών. Θα επισημάνουμε, όμως, δύο άλλες πτυχές. Η μία είναι ότι ο κόσμος το 'χει τούμπανο και οι περισσότεροι ταγοί μας κρυφό καμάρι, επειδή ως ατσίδες κατάφεραν να φυγαδεύσουν τα εκατομμύριά τους -ναι, τα εκατομμύριά τους- στο εξωτερικό πριν από το κούρεμα ή ακόμα και όλη την νύκτα της 15ης προς τα ξημερώματα της 16ης Μαρτίου 2013. Η άλλη πτυχή, είναι ότι με τη βοήθεια λογιστών και δικηγόρων οι περισσότεροι πολιτικοί φυγάδευσαν τα εκατομμύριά τους σε ξένες θυρίδες, σε εταιρείες που συστάθηκαν εν μιά νυκτί, σε διάφορες χώρες, ακόμα και στο… Ντουμπάι!
Υπάρχει και μία τρίτη πτυχή: Το 2014 η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε το Κοινό Πρότυπο Αναφοράς (CRS), το οποίο προωθήθηκε από τον ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς φορολογικής συμμόρφωσης και την πάταξη της υπεράκτιας φοροδιαφυγής, μέσω της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των χωρών που εφαρμόζουν το CRS. Επίσης το Πρότυπο αποσκοπεί στην αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών χρηματοοικονομικών λογαριασμών και θα έπρεπε να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2017. Το CRS καλύπτει διαφορετικούς τύπους εισοδημάτων από επενδύσεις, τόκους, μερίσματα και άλλα εισοδήματα.
Η Κύπρος, ως κράτος μέλος της Ε.Ε., οφείλει να εναρμονιστεί με την Οδηγία 2014/107/ΕΕ. Έτσι, τα αδειοδοτημένα πιστωτικά ιδρύματα και άλλοι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί στην Κύπρο οφείλουν να συλλέγουν πληροφορίες και να τις υποβάλλουν στο Τμήμα Φορολογίας, το οποίο θα προωθεί ετησίως σε αυτόματη βάση τις σχετικές πληροφορίες στις φορολογικές Αρχές των χωρών φορολογικής κατοικίας του κάθε κατόχου λογαριασμού. Το πιο πάνω Πρότυπο ΔΕΝ εφαρμόστηκε ακόμα στην Κύπρο! Άρα, οι ατελείς, ελλιπείς και ψευδείς δηλώσεις των περισσότερων πολιτικών, καθιστούν το «Πόθεν έσχες» άνευ ουσίας και αντικρίσματος. Με δυο λόγια, καθ’ ομολογίαν και πολιτικών, είναι μία αφόρητη και αισχρή κοροϊδία των πολιτών.
Γι’ αυτό, επιβάλλεται μια επισήμανση προς τον Πρόεδρο της Βουλής: «Κατάντημα» δεν είναι τα αιτιολογημένα απαξιωτικά, ειρωνικά και ορθά χλευαστικά σχόλια των πολιτών και των ΜΜΕ για τον αδίστακτο εμπαιγμό της νοημοσύνης τους από πολιτικούς. Κατάντημα είναι η συμπεριφορά των κομμάτων και της Βουλής που, αντί να επιβάλουν πλήρη και πραγματική διαφάνεια στα περιουσιακά των πολιτικών, των συζύγων και των παιδιών τους και πώς τα απέκτησαν, όπως απαιτεί και η Επιτροπή GRECO κατά της διαφθοράς δημόσιων προσώπων, εμφανίζονται άλλοι ως δήθεν πτωχοί και πένητες και άλλοι ως αδικαιολόγητοι εκατομμυριούχοι. Έχει και το χοντρό περιπαίξιμο τα όριά του!
Σάββας Ιακωβίδης
(Facebook)
SIGMALIVE 06.09.2017
Κατάντημα είναι η συμπεριφορά των κομμάτων και της Βουλής που, αντί να επιβάλουν πλήρη και πραγματική διαφάνεια στα περιουσιακά των πολιτικών, των συζύγων και των παιδιών τους και πώς τα απέκτησαν, όπως απαιτεί και η Επιτροπή GRECO κατά της διαφθοράς δημόσιων προσώπων, εμφανίζονται άλλοι ως δήθεν πτωχοί και πένητες και άλλοι ως αδικαιολόγητοι εκατομμυριούχοι. Έχει και το χοντρό περιπαίξιμο τα όριά του!
Με βάση την Απόφαση/Γνωμάτευση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 27 Μαΐου 2017, όλοι οι πιο πάνω αξιωματούχοι υποχρεούνται να δηλώσουν τα περιουσιακά στοιχεία τόσο των ιδίων, όσο και των συζύγων τους και των ανήλικων τέκνων τους.
Ποια ήταν τα επιχειρήματα, τα οποία ο νομοθέτης επικαλέστηκε, πέραν των επανειλημμένων πιεστικών υποδείξεων της Επιτροπής GRECO του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; «Επειδή η διαφάνεια στη δημόσια ζωή εξυπηρετεί την παρεμπόδιση της εκμετάλλευσης δημοσίου αξιώματος, θέσης ή ιδιότητας και αποσκοπεί στην πρόληψη και καταπολέμηση της διαφθοράς στη δημόσια ζωή, και επειδή ο περιορισμός του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή των προσώπων που κατέχουν δημόσια θέση ή διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ή διαδραματίζουν ρόλο στη δημόσια πολιτική και οικονομική ζωή δικαιολογείται από αποχρώντες λόγους δημοσίου συμφέροντος, καθώς προάγει τη διαφάνεια του πολιτικού και δημόσιου βίου και υπηρετεί υπέρτερο δημόσιο συμφέρον», γι’ αυτό εφαρμόστηκε προχθές, με καθυστέρηση 13 χρόνων ένας κολοβός, περίεργος και ελλειμματικός νόμος για το «Πόθεν έσχες».
Γιατί; Διότι βολεύει τους πολιτικάντηδες να αποκρύβουν από τους πολίτες τα πραγματικά και τα πλήρη περιουσιακά στοιχεία τους και, προπάντων, πώς τα απέκτησαν. Λογικά, θα ανέμενε κανείς πως οι πρώτοι που θα έπρεπε να ασκήσουν αυτόν τον έλεγχο είναι ο Έφορος Φόρου Εισοδήματος και ο Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας. Οι κοπτόμενοι και κορδακιζόμενοι για τη διαφάνεια, οι δήθεν αγωνιστές κατά της διαφθοράς και οι υπερασπιστές, τάχα, του δημοσίου συμφέροντος έγιναν «εκείνοι παπάδες και εκείνοι τατάδες». Ιδού:
Την αρμοδιότητα ελέγχου είτε αυτεπάγγελτα είτε κατόπιν καταγγελίας των δηλώσεων «Πόθεν Έσχες» του Προέδρου της Δημοκρατίας, των 11 υπουργών, του υφυπουργού, των 56 βουλευτών και των έξι ευρωβουλευτών, έχει η Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το «Πόθεν Έσχες». Και το πρωτοφανές! Τα μέλη της είναι ταυτόχρονα και ελεγχόμενοι! Πρόεδρος της Επιτροπής είναι ο Πρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Συλλούρης και μέλη της οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ, Ν. Τορναρίτης, Γ. Λουκαΐδης και Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, αντίστοιχα, και ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Μαρίνος Σιζόπουλος.
Από προχτές, οι πολίτες χαχανίζουν κυριολεκτικά αλλά και εξοργίζονται με όσα η πλειοψηφία των ταγών του τόπου έχει δηλώσει ως δήθεν περιουσιακά στοιχεία τους. Πρόκειται για την αισχρότερη, την αχρειότερη και την πιο αδίστακτη κοροϊδία σε βάρος του λαού. Απλώς μελετήστε προσεκτικά τι δήλωσαν οι πιο πολλοί: Από τη μια θα ρίξετε δάκρυ κορόμηλο για τους… φτωχούς πολιτικούς μας και, από την άλλη, ως καλοί χριστιανοί, θα γυρίσετε δίσκο για να τους ελεήσετε στην φτώχια τους. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, π.χ., έχει μόνο 6.138 ευρώ καταθέσεις. Και ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβ. Νεοφύτου, έχει μόλις 854 ευρώ καταθέσεις, ναι, καλά διαβάζετε. Έχει, όμως, χρέη 1,4 εκατομμυρίου. Πώς τα δημιούργησε; Μήπως εξαιτίας του σπιτιού του στα Μαυροβούνια, 470 τ.μ., του οποίου η αξία δεν έχει δηλωθεί;
Δεν θα ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες των δηλώσεων των περισσότερων πολιτικών, για τις οποίες χαχανίζει και το παρδαλό κατσίκι για την απίστευτη κοροϊδία σε βάρος της νοημοσύνης και της ανοχής των πολιτών. Θα επισημάνουμε, όμως, δύο άλλες πτυχές. Η μία είναι ότι ο κόσμος το 'χει τούμπανο και οι περισσότεροι ταγοί μας κρυφό καμάρι, επειδή ως ατσίδες κατάφεραν να φυγαδεύσουν τα εκατομμύριά τους -ναι, τα εκατομμύριά τους- στο εξωτερικό πριν από το κούρεμα ή ακόμα και όλη την νύκτα της 15ης προς τα ξημερώματα της 16ης Μαρτίου 2013. Η άλλη πτυχή, είναι ότι με τη βοήθεια λογιστών και δικηγόρων οι περισσότεροι πολιτικοί φυγάδευσαν τα εκατομμύριά τους σε ξένες θυρίδες, σε εταιρείες που συστάθηκαν εν μιά νυκτί, σε διάφορες χώρες, ακόμα και στο… Ντουμπάι!
Υπάρχει και μία τρίτη πτυχή: Το 2014 η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε το Κοινό Πρότυπο Αναφοράς (CRS), το οποίο προωθήθηκε από τον ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς φορολογικής συμμόρφωσης και την πάταξη της υπεράκτιας φοροδιαφυγής, μέσω της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των χωρών που εφαρμόζουν το CRS. Επίσης το Πρότυπο αποσκοπεί στην αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών χρηματοοικονομικών λογαριασμών και θα έπρεπε να εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2017. Το CRS καλύπτει διαφορετικούς τύπους εισοδημάτων από επενδύσεις, τόκους, μερίσματα και άλλα εισοδήματα.
Η Κύπρος, ως κράτος μέλος της Ε.Ε., οφείλει να εναρμονιστεί με την Οδηγία 2014/107/ΕΕ. Έτσι, τα αδειοδοτημένα πιστωτικά ιδρύματα και άλλοι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί στην Κύπρο οφείλουν να συλλέγουν πληροφορίες και να τις υποβάλλουν στο Τμήμα Φορολογίας, το οποίο θα προωθεί ετησίως σε αυτόματη βάση τις σχετικές πληροφορίες στις φορολογικές Αρχές των χωρών φορολογικής κατοικίας του κάθε κατόχου λογαριασμού. Το πιο πάνω Πρότυπο ΔΕΝ εφαρμόστηκε ακόμα στην Κύπρο! Άρα, οι ατελείς, ελλιπείς και ψευδείς δηλώσεις των περισσότερων πολιτικών, καθιστούν το «Πόθεν έσχες» άνευ ουσίας και αντικρίσματος. Με δυο λόγια, καθ’ ομολογίαν και πολιτικών, είναι μία αφόρητη και αισχρή κοροϊδία των πολιτών.
Γι’ αυτό, επιβάλλεται μια επισήμανση προς τον Πρόεδρο της Βουλής: «Κατάντημα» δεν είναι τα αιτιολογημένα απαξιωτικά, ειρωνικά και ορθά χλευαστικά σχόλια των πολιτών και των ΜΜΕ για τον αδίστακτο εμπαιγμό της νοημοσύνης τους από πολιτικούς. Κατάντημα είναι η συμπεριφορά των κομμάτων και της Βουλής που, αντί να επιβάλουν πλήρη και πραγματική διαφάνεια στα περιουσιακά των πολιτικών, των συζύγων και των παιδιών τους και πώς τα απέκτησαν, όπως απαιτεί και η Επιτροπή GRECO κατά της διαφθοράς δημόσιων προσώπων, εμφανίζονται άλλοι ως δήθεν πτωχοί και πένητες και άλλοι ως αδικαιολόγητοι εκατομμυριούχοι. Έχει και το χοντρό περιπαίξιμο τα όριά του! Σάββας Ιακωβίδης
(Facebook)
SIGMALIVE 06.09.2017
Tuesday, September 5, 2017
Η έπαρση και η αλαζονεία
Της Κατερίνας Ραμανδανή
Αρκετοί άνθρωποι στην εποχή μας ξεχνώντας την ύπαρξη του Θεού και προσκυνώντας τον Θεό χρήμα, περιβάλλονται από μια τεράστια έπαρση κι αλαζονεία λες κι αυτοί είναι το κέντρο της γης ή το σημείο αναφοράς από όλους τους άλλους ανθρώπους. Ξεχνούν βέβαια ότι το σώμα τους είναι εύθραυστο και πήλινο δοχείο κι ο ερχομός τους στην γη περαστικός και μάταιος. Νομίζουν ότι μπορούν να κινούν τα νήματα από θέση ισχύος ή από μεγάλη αυτοπεποίθηση κι έπαρση που πηγάζει βέβαια από έναν εγωπαθή εαυτούλη και κενό άνθρωπο δίχως συνειδητοποίηση των μεγάλων αληθειών της πίστεώς μας αλλά και της ίδιας της ζωής.
Αυτά τα άτομα έχουν συνήθως συμπαθητικά χαρακτηριστικά στην αρχή, τα οποία φυσικά αλλοιώνουν με κάθε σύγχρονο τρόπο ώστε να μην φαίνονται οι ρυτίδες τους, ή η φυσική κι ανθρώπινη φθορά των μαλλιών τους ή των διαφόρων άλλων σημείων του σώματός τους διότι δεν μπορούν να συμβιβαστούν μάλλον με αυτή την φυσική γήρανση και ψάχνουν τρόπους ίσως κι επώδυνους κάποιες φορές ώστε να σταματήσουν τον χρόνο και να νιώθουν πιο «ήσυχοι» με την εικόνα τους στον καθρέπτη.
Άλλοι σπαταλούν ώρες ατέλειωτες στα γυμναστήρια, στις σάουνες και στους διατροφολόγους φροντίζοντας το σώμα τους αλλά ξεχνώντας την ψυχή τους. Η ψυχή περνάει σε τελευταία μοίρα θα ΄λεγαν διότι πολλοί απ΄ αυτούς την αγνοούν ή δεν πιστεύουν στην άνοδό της στα επουράνια κατά τον θάνατο του σώματός τους.
«Ω ψυχή μου, μην παρασυρθείς κι εσύ από τις σοφιστικές σοφίες της κενότητας και του ουτοπισμού». Πολλοί λοιπόν απ΄ αυτούς καταλήγουν σε συνεδρίες με ψυχολόγους πελαγοδρομώντας και μη βρίσκοντας την άκρη του νήματος. Χάπια και ξανά ψυχοφάρμακα σε μια ζούγκλα παρέα με τους εφιάλτες τους που τους σέρνουν σε έναν φαύλο κύκλο, αυτόν της κατάθλιψης κι απόγνωσης από την ομορφιά της ζωής. Δεν έχουν ακόμη καταλάβει πως ο μοναδικός θεραπευτής της ψυχής είναι ο ειδικός ιερέας, διότι όταν η ψυχή αρρωστήσει θέλει θεραπεία από τον ειδικό, δηλαδή, τον ιερέα όπως κι όταν αρρωστήσει το σώμα μας θέλει θεραπεία από τον κατάλληλο ιατρό.
Κατά την διάρκεια της μάταιης ζωής τους αυτοί οι πλούσιοι ή νεόπλουτοι συνάνθρωποί μας ασχολούνται με τα ταξιδάκια τους, τις δουλειές τους, κυρίως τον πολύτιμο εαυτούλη τους ώστε να «μην πάθει τίποτα» και δεν καταδέχονται να ασχοληθούν με όλα εκείνα που ασχολούνται οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί.
Έτσι ξεχνούν τον Θεό ή δεν έχουν μάλλον τον χρόνο να ασχοληθούν με την «θεία» τροφή της ψυχής τους. Αλλοτριώνονται από τα μεγαλεία, τα πάρτι, τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα μέντιουμ, τα εξωτικά ταξίδια, την ομορφιά του σώματός τους και τις διάσημες παρέες τους. Που καιρός να σκεφτούν να προσέξουν ή να ρίξουν έστω μια ματιά στον διπλανό τους που υποφέρει ή που δεν έχει να φάει.
Σπάνια να κάνουν και καμιά φιλανθρωπία και όταν την κάνουν είναι μόνο για το θεαθήναι. Η έπαρση κι ο εγωισμός δεν τους αφήνει να δουν με τα μάτια εκείνα της ψυχής. Η αλαζονεία τους μπορεί βέβαια να φτάσει και στο σημείο ώστε να νομίζουν ότι είναι «Καίσαρες» ή «Βοναπάρτηδες».
«Ω ψυχή μου, μην παρασυρθείς κι εσύ από τις σοφιστικές σοφίες της κενότητας και του ουτοπισμού». Πολλοί λοιπόν απ΄ αυτούς καταλήγουν σε συνεδρίες με ψυχολόγους πελαγοδρομώντας και μη βρίσκοντας την άκρη του νήματος. Χάπια και ξανά ψυχοφάρμακα σε μια ζούγκλα παρέα με τους εφιάλτες τους που τους σέρνουν σε έναν φαύλο κύκλο, αυτόν της κατάθλιψης κι απόγνωσης από την ομορφιά της ζωής. Δεν έχουν ακόμη καταλάβει πως ο μοναδικός θεραπευτής της ψυχής είναι ο ειδικός ιερέας, διότι όταν η ψυχή αρρωστήσει θέλει θεραπεία από τον ειδικό, δηλαδή, τον ιερέα όπως κι όταν αρρωστήσει το σώμα μας θέλει θεραπεία από τον κατάλληλο ιατρό.
Κατά την διάρκεια της μάταιης ζωής τους αυτοί οι πλούσιοι ή νεόπλουτοι συνάνθρωποί μας ασχολούνται με τα ταξιδάκια τους, τις δουλειές τους, κυρίως τον πολύτιμο εαυτούλη τους ώστε να «μην πάθει τίποτα» και δεν καταδέχονται να ασχοληθούν με όλα εκείνα που ασχολούνται οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί.
Έτσι ξεχνούν τον Θεό ή δεν έχουν μάλλον τον χρόνο να ασχοληθούν με την «θεία» τροφή της ψυχής τους. Αλλοτριώνονται από τα μεγαλεία, τα πάρτι, τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα μέντιουμ, τα εξωτικά ταξίδια, την ομορφιά του σώματός τους και τις διάσημες παρέες τους. Που καιρός να σκεφτούν να προσέξουν ή να ρίξουν έστω μια ματιά στον διπλανό τους που υποφέρει ή που δεν έχει να φάει.
Σπάνια να κάνουν και καμιά φιλανθρωπία και όταν την κάνουν είναι μόνο για το θεαθήναι. Η έπαρση κι ο εγωισμός δεν τους αφήνει να δουν με τα μάτια εκείνα της ψυχής. Η αλαζονεία τους μπορεί βέβαια να φτάσει και στο σημείο ώστε να νομίζουν ότι είναι «Καίσαρες» ή «Βοναπάρτηδες».
«Μακάριοι οι φτωχοί το πνεύματι διότι αυτοί ελεηθήσονται».
Οι Ελκυστικές Θεωρίες Συνωμοσίας
Της Έλενας Συρμαλή
Οι θεωρίες συνωμοσίας πάντα ασκούσαν γοητεία σε μεγάλες μάζες ανθρώπων. Γίνεται αναφορά σε μάζες καθώς μέσω των κοινωνικών αναπαραστάσεων δημιουργούνται, εξαπλώνονται και υιοθετούνται από μεγάλη μερίδα ατόμων.
Οι θεωρίες συνωμοσίας παραπέμπουν σε ένα πρωτόγονο είδος σκέψης. Δεν μπορούν να αντικρουστούν με λογικά επιχειρήματα. Κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατό να συμβεί αν είχαν οικοδομηθεί πάνω σε λογικές βάσεις και λογικά επιχειρήματα.
Ένα από τα χαρακτηριστικά πολλών τέτοιου είδους θεωριών είναι και η μυστικιστική θεώρηση των καταστάσεων. Η «μυστικιστική διάβρωση» σύμφωνα με τον W. Reich, είναι ένα από τα σπουδαιότερα ομαδοψυχολογικά βήματα ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την επικράτηση φασιστικών ιδεολογιών.
Τι εμποδίζει όμως ένα άτομο και κατ’επέκταση μια ομάδα, από το να αποδεχτεί την πραγματικότητα; Τι εμποδίζει από το να απορρίψει τέτοιου είδους μυθεύματα και να σκεφτεί ορθολογικά;
Σύμφωνα με τον Taylor ο ορθολογισμός του ατόμου περιορίζεται από μια πολύπλοκη δέσμη παραγόντων που περιλαμβάνει δεξιότητες, σύστημα αξιών, πληροφόρηση, ομάδες στις οποίες το άτομο συμμετέχει και τα μέλη των ομάδων με τα οποία αλληλεπιδρά.
Όλες αυτές οι θεωρίες αποτελούν ουσιαστικά μια στρεβλή ερμηνεία της πραγματικότητας. Στρεβλή ερμηνεία διαδεδομένων και σύνθετων ανησυχητικών φαινομένων, για τις αιτίες των οποίων υπεύθυνες θεωρούμε ότι είναι συγκεκριμένες ομάδες.
Ο J. Walker έχει αναπτύξει μια τυπολογία πέντε βασικών ειδών θεωριών συνωμοσίας:
· Ο "Εχθρός εκτός"- διαβολικές φιγούρες που κινητοποιούνται εναντίον της ομάδας.
· Ο "Εχθρός εντός"- οι συνωμότες που βρίσκονται μέσα στο έθνος.
· Ο «Εχθρός από πάνω» - ισχυροί άνθρωποι με εξουσία.
· Ο "Εχθρός από κάτω" -κατώτερες τάξεις οι οποίες είναι έτοιμες να επαναστατήσουν και να ανατρέψουν το κοινωνικό σύστημα.
· Οι "καλοκάγαθοι συνωμότες" – καλοί άνθρωποι με δύναμη που βοηθούν τους ανθρώπους.
Το Συναίσθημα
Το συναίσθημα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία των θεωριών συνωμοσίας. Επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες σύμφωνα με τις γνωστικές κυρίως εκτιμήσεις μας. Υφίσταται ουσιαστικά μια συναισθηματική ετοιμότητα για δράση και ερμηνεία της πραγματικότητας.
Η νόηση «παρακάμπτεται» από το συναίσθημα. Οι κοινωνικές κρίσεις που κυριαρχούν, πολλές φορές αντικατοπτρίζουν την τρέχουσα συναισθηματική διάθεση.
Σύμφωνα με τον L. Festinger, τα άτομα για να ισορροπήσουν, έχουν την ανάγκη της γνωστικής συνεκτικότητας των πληροφοριών που λαμβάνουν. Όταν δύο στοιχεία που το ένα αποτελεί απόρροια του άλλου, βρίσκονται σε ασυμφωνία, ο άνθρωπος νιώθει άγχος και καταφεύγει στην εκλογίκευση προσπαθώντας να μειώσει την ασυμφωνία.
Όταν θεωρούμε παραδείγματος χάριν ότι είμαστε ο περιούσιος λαός ενώ η πραγματικότητα μας διαψεύδει, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε μια «λογική» εξήγηση που να ερμηνεύει την πραγματικότητα, χωρίς να καταστρέφει τους μύθους μας. Δεν αναιρούμε την αρχική μας θέση αλλά υποστηρίζουμε ότι άλλοι παράγοντες είναι οι αιτίες των καταστάσεων που βιώνουμε.
Για να εξηγηθεί μια δυσάρεστη αλήθεια επιστρατεύουμε γνωστικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν τις αυταπάτες μας.
Στερεότυπα και Γνωστικές Μεροληψίες
Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις αποτελούν συλλογικά ανεπτυγμένες ερμηνείες των φαινομένων. Ο Tajfel υποστηρίζει ότι είναι δυνατόν οι κοινωνικές αναπαραστάσεις να «ενεργοποιούν ή να επιτείνουν» υπάρχοντα στερεότυπα. Αυτό συμβαίνει ώστε να αποδοθούν δυσάρεστα γεγονότα σε πράξεις εξω-ομάδων, οι οποίες αντιμετωπίζονται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι.
Οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να διατηρούμε μια ψευδαίσθηση «προσωπικού ελέγχου». Είναι πιο εύκολο να θεωρούμε ότι αιτία ενός αποτελέσματος ή μιας συμπεριφοράς σχετίζεται με προθέσεις και κάποιο «μυστικό σχέδιο», παρά ότι αποτελούν τυχαία γεγονότα ή αποτελέσματα που οφείλονται στις δικές μας πράξεις.
Αν μια ομάδα έχει χαρακτηρισθεί ήδη αρνητικά, ήδη έχουμε στην διάθεσή μας τον «ένοχο» που ευθύνεται για την άσχημη κατάσταση που βιώνουμε. Σαφέστατα πιο βολική διαδικασία από την αυτοκριτική.
Λειτουργούμε βάσει καλά εκμαθημένων γνωστικών σεναρίων. Οι ίδιες οι θεωρίες συνωμοσίας σταδιακά μετατρέπονται σε καλά εκμαθημένα αιτιώδη σχήματα.
Η Εξάπλωση
Ο Tarde σημείωνε ότι μια ιδέα μεταδίδεται όπως μια ακτίνα φωτός. Η αναπαραγωγή μιας ιδέας είναι πολλαπλασιαστική μέσω της επανάληψης και της αναπαραγωγής. Ο βαθμός της κυριαρχίας της, εξαρτάται από τα συναισθήματα που προκαλεί στους δέκτες της.
Αντιλαμβανόμαστε πόσο εύκολα μπορούν να διαδοθούν οι θεωρίες συνωμοσίας στην εποχή του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων. Υπάρχει διαλεκτική σχέση μεταξύ επινόησης και μίμησης. Το διακύβευμα πια στις μέρες μας δεν είναι τόσο η εξουσία αλλά η επιρροή και η χειραγώγηση των ανθρώπων. Αυτή άλλωστε είναι και η πραγματική εξουσία. Οι θεωρίες αυτές μπορούν να αμαυρώσουν τη φήμη ενός ολόκληρου λαού, να διαβρώσουν συνειδήσεις και να αναδείξουν κυβερνήσεις.
Σε όλες τις εποχές οι λαοί δημιουργούσαν και συντηρούσαν μύθους. Η στερεοτυποποίηση των εξω-ομάδων και η χρησιμοποίηση θεωριών συνομωσίας για να εκλογικεύσουμε και να ερμηνεύσουμε την πραγματικότητα δεν είναι νέο φαινόμενο. Αυτό συνέβαινε και συμβαίνει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό ανάλογα με την ωριμότητα και την ιστορική διαδρομή ενός λαού. Στόχος θα πρέπει να είναι η ανάδειξη της αλήθειας χωρίς στρογγυλοποιήσεις και εκπτώσεις.
Απέναντι στις θεωρίες συνωμοσίας μόνο «όπλο» μπορεί να είναι η ανάδειξη της πραγματικότητας όσο δύσπεπτη κι αν είναι.
Έλενα Συρμαλή
Οι θεωρίες συνωμοσίας παραπέμπουν σε ένα πρωτόγονο είδος σκέψης. Δεν μπορούν να αντικρουστούν με λογικά επιχειρήματα. Κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατό να συμβεί αν είχαν οικοδομηθεί πάνω σε λογικές βάσεις και λογικά επιχειρήματα.
Ένα από τα χαρακτηριστικά πολλών τέτοιου είδους θεωριών είναι και η μυστικιστική θεώρηση των καταστάσεων. Η «μυστικιστική διάβρωση» σύμφωνα με τον W. Reich, είναι ένα από τα σπουδαιότερα ομαδοψυχολογικά βήματα ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την επικράτηση φασιστικών ιδεολογιών.
Τι εμποδίζει όμως ένα άτομο και κατ’επέκταση μια ομάδα, από το να αποδεχτεί την πραγματικότητα; Τι εμποδίζει από το να απορρίψει τέτοιου είδους μυθεύματα και να σκεφτεί ορθολογικά;
Σύμφωνα με τον Taylor ο ορθολογισμός του ατόμου περιορίζεται από μια πολύπλοκη δέσμη παραγόντων που περιλαμβάνει δεξιότητες, σύστημα αξιών, πληροφόρηση, ομάδες στις οποίες το άτομο συμμετέχει και τα μέλη των ομάδων με τα οποία αλληλεπιδρά.
Όλες αυτές οι θεωρίες αποτελούν ουσιαστικά μια στρεβλή ερμηνεία της πραγματικότητας. Στρεβλή ερμηνεία διαδεδομένων και σύνθετων ανησυχητικών φαινομένων, για τις αιτίες των οποίων υπεύθυνες θεωρούμε ότι είναι συγκεκριμένες ομάδες.
Ο J. Walker έχει αναπτύξει μια τυπολογία πέντε βασικών ειδών θεωριών συνωμοσίας:
· Ο "Εχθρός εκτός"- διαβολικές φιγούρες που κινητοποιούνται εναντίον της ομάδας.
· Ο "Εχθρός εντός"- οι συνωμότες που βρίσκονται μέσα στο έθνος.
· Ο «Εχθρός από πάνω» - ισχυροί άνθρωποι με εξουσία.
· Ο "Εχθρός από κάτω" -κατώτερες τάξεις οι οποίες είναι έτοιμες να επαναστατήσουν και να ανατρέψουν το κοινωνικό σύστημα.
· Οι "καλοκάγαθοι συνωμότες" – καλοί άνθρωποι με δύναμη που βοηθούν τους ανθρώπους.
Το Συναίσθημα
Το συναίσθημα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία των θεωριών συνωμοσίας. Επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες σύμφωνα με τις γνωστικές κυρίως εκτιμήσεις μας. Υφίσταται ουσιαστικά μια συναισθηματική ετοιμότητα για δράση και ερμηνεία της πραγματικότητας.
Η νόηση «παρακάμπτεται» από το συναίσθημα. Οι κοινωνικές κρίσεις που κυριαρχούν, πολλές φορές αντικατοπτρίζουν την τρέχουσα συναισθηματική διάθεση.
Σύμφωνα με τον L. Festinger, τα άτομα για να ισορροπήσουν, έχουν την ανάγκη της γνωστικής συνεκτικότητας των πληροφοριών που λαμβάνουν. Όταν δύο στοιχεία που το ένα αποτελεί απόρροια του άλλου, βρίσκονται σε ασυμφωνία, ο άνθρωπος νιώθει άγχος και καταφεύγει στην εκλογίκευση προσπαθώντας να μειώσει την ασυμφωνία.
Όταν θεωρούμε παραδείγματος χάριν ότι είμαστε ο περιούσιος λαός ενώ η πραγματικότητα μας διαψεύδει, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε μια «λογική» εξήγηση που να ερμηνεύει την πραγματικότητα, χωρίς να καταστρέφει τους μύθους μας. Δεν αναιρούμε την αρχική μας θέση αλλά υποστηρίζουμε ότι άλλοι παράγοντες είναι οι αιτίες των καταστάσεων που βιώνουμε.
Για να εξηγηθεί μια δυσάρεστη αλήθεια επιστρατεύουμε γνωστικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν τις αυταπάτες μας.
Στερεότυπα και Γνωστικές Μεροληψίες
Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις αποτελούν συλλογικά ανεπτυγμένες ερμηνείες των φαινομένων. Ο Tajfel υποστηρίζει ότι είναι δυνατόν οι κοινωνικές αναπαραστάσεις να «ενεργοποιούν ή να επιτείνουν» υπάρχοντα στερεότυπα. Αυτό συμβαίνει ώστε να αποδοθούν δυσάρεστα γεγονότα σε πράξεις εξω-ομάδων, οι οποίες αντιμετωπίζονται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι.
Οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να διατηρούμε μια ψευδαίσθηση «προσωπικού ελέγχου». Είναι πιο εύκολο να θεωρούμε ότι αιτία ενός αποτελέσματος ή μιας συμπεριφοράς σχετίζεται με προθέσεις και κάποιο «μυστικό σχέδιο», παρά ότι αποτελούν τυχαία γεγονότα ή αποτελέσματα που οφείλονται στις δικές μας πράξεις.
Αν μια ομάδα έχει χαρακτηρισθεί ήδη αρνητικά, ήδη έχουμε στην διάθεσή μας τον «ένοχο» που ευθύνεται για την άσχημη κατάσταση που βιώνουμε. Σαφέστατα πιο βολική διαδικασία από την αυτοκριτική.
Λειτουργούμε βάσει καλά εκμαθημένων γνωστικών σεναρίων. Οι ίδιες οι θεωρίες συνωμοσίας σταδιακά μετατρέπονται σε καλά εκμαθημένα αιτιώδη σχήματα.
Η Εξάπλωση
Ο Tarde σημείωνε ότι μια ιδέα μεταδίδεται όπως μια ακτίνα φωτός. Η αναπαραγωγή μιας ιδέας είναι πολλαπλασιαστική μέσω της επανάληψης και της αναπαραγωγής. Ο βαθμός της κυριαρχίας της, εξαρτάται από τα συναισθήματα που προκαλεί στους δέκτες της.
Αντιλαμβανόμαστε πόσο εύκολα μπορούν να διαδοθούν οι θεωρίες συνωμοσίας στην εποχή του διαδικτύου και των κοινωνικών δικτύων. Υπάρχει διαλεκτική σχέση μεταξύ επινόησης και μίμησης. Το διακύβευμα πια στις μέρες μας δεν είναι τόσο η εξουσία αλλά η επιρροή και η χειραγώγηση των ανθρώπων. Αυτή άλλωστε είναι και η πραγματική εξουσία. Οι θεωρίες αυτές μπορούν να αμαυρώσουν τη φήμη ενός ολόκληρου λαού, να διαβρώσουν συνειδήσεις και να αναδείξουν κυβερνήσεις.
Σε όλες τις εποχές οι λαοί δημιουργούσαν και συντηρούσαν μύθους. Η στερεοτυποποίηση των εξω-ομάδων και η χρησιμοποίηση θεωριών συνομωσίας για να εκλογικεύσουμε και να ερμηνεύσουμε την πραγματικότητα δεν είναι νέο φαινόμενο. Αυτό συνέβαινε και συμβαίνει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό ανάλογα με την ωριμότητα και την ιστορική διαδρομή ενός λαού. Στόχος θα πρέπει να είναι η ανάδειξη της αλήθειας χωρίς στρογγυλοποιήσεις και εκπτώσεις.
Απέναντι στις θεωρίες συνωμοσίας μόνο «όπλο» μπορεί να είναι η ανάδειξη της πραγματικότητας όσο δύσπεπτη κι αν είναι.
Έλενα Συρμαλή
Facebook
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
Ράιχ Β., «Η μαζική ψυχολογία του φασισμού».
Παπαστάμου Σ., «Εισαγωγή στην Κοινωνική Ψυχολογία», «Εγχειρίδιο…».
Ναυρίδης Κ., «Κλινική Κοινωνική Ψυχολογία».
Hogg M.A.& Vaughan G.M., «Κοινωνική Ψυχολογία».
Walker J., «The United States of Paranoia».
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Ελευθερία του Τύπου της Κυριακής 27/06/2017)
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
Ράιχ Β., «Η μαζική ψυχολογία του φασισμού».
Παπαστάμου Σ., «Εισαγωγή στην Κοινωνική Ψυχολογία», «Εγχειρίδιο…».
Ναυρίδης Κ., «Κλινική Κοινωνική Ψυχολογία».
Hogg M.A.& Vaughan G.M., «Κοινωνική Ψυχολογία».
Walker J., «The United States of Paranoia».
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Ελευθερία του Τύπου της Κυριακής 27/06/2017)
Monday, September 4, 2017
Επιτροπή Ακινήτου Περιουσίας της Τουρκίας
Του Φοίβου Νικολαΐδη
Στην αρχή που εμφανίστηκε η Επιτροπή το 2006 ανταποκρίθηκε –επιλεκτικά πάντα- σε ορισμένες περιπτώσεις για λόγους σκοπιμότητας. Πρώτον, για να παραπλανήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ότι προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία στο θέμα των περιουσιών και δεύτερο, να χρησιμοποιηθεί ως δόλωμα για νέες αιτήσεις από Ελληνοκύπριους.
Οι λίγες αιτήσεις που επεξεργάστηκε για καταβολή αποζημιώσεων ήσαν προσεκτικά στοχευμένες. Αφορούσαν εξαγορά περιουσιών σε ορισμένες περιοχές, όπου υπήρχαν σχέδια για οικοδομική ή άλλη ανάπτυξη. Όπως έχουν τα πράγματα, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα, να καθορίζει τους όρους λειτουργίας της, ανάλογα με τις στρατηγικές της επιδιώξεις, όπως για παράδειγμα τη μη συμπερίληψη της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.
Με τη μέχρι σήμερα τακτική της, η Επιτροπή Ακινήτου Περιουσίας της Τουρκίας στα κατεχόμενα όχι μόνο έχει καθαρά, παραβεί τους όρους εντολής, που της δόθηκαν, οι οποίοι προνοούσαν αιτήσεις για απώλεια χρήσης, αποκατάσταση, ανταλλαγή και πώληση, αλλά, δείχνει ξεκάθαρα τις ύπουλες προθέσεις της. Ουσιαστικά, εξετάζει αιτήσεις μόνον για πώληση περιουσιών και μόνο για συγκεκριμένες περιοχές. Για αποκατάσταση (δηλαδή επιστροφή) της περιουσίας ούτε λόγος να γίνεται.
Η επιδίωξη, της Τουρκίας να δημιουργήσει νέα δεδομένα επί του εδάφους με την εξαγορά ελληνοκυπριακών περιουσιών συνεχίζεται, με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, όπως είναι και η έκκληση, του ψευδοκράτους προς Τουρκοκύπριους χρήστες ε/κ περιουσιών, για ανταλλαγές περιουσιών με Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες.
Στη διεκδίκηση του δικαίου του ο ενδιαφερόμενος πρόσφυγας, εκτός από την ψυχοφθόρα και τη μακράς διάρκειας διαδικασία, -με αμφίβολα πάντοτε αποτελέσματα-, χρειάζονται και αρκετά χρήματα (μερικές χιλιάδες ευρώ) για νομική διεκπεραίωση, πέραν της προμήθειας των δικηγόρων (έως και 25%) επί του τελικού ποσού, που η Επιτροπή τυχόν αποφασίσει, να δοθεί στον αιτητή.
Στην προσπάθεια διεκδίκησης των δικαιωμάτων των προσφύγων, θα έπρεπε τουλάχιστον, να υπάρχει μια κρατική υπηρεσία ή ένας ειδικός φορέας ο οποίος να προσφέρει νομική ή άλλως πως υποστήριξη. Θα πρέπει, να βρεθούν τρόποι ώστε, να δοθούν κίνητρα στους πρόσφυγες για τερματισμό του ξεπουλήματος των περιουσιών τους σε εξευτελιστικές μάλιστα τιμές στον Τούρκο εισβολέα και να εξυπηρετούνται τα άνομα σχέδια του σε βάρος της Κύπρου.
Ως κατακλείδα της συνέντευξης του, ο Αχιλλέας Δημητριάδης διερωτάται: «Εάν θέλουμε αρκετά (λίγο ως πολύ) τη λύση, εάν είμαστε διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε (κι άλλο) και αν είμαστε διατεθειμένοι, να συγχωρέσουμε την άλλη πλευρά (τους Τουρκοκύπριους ή την Τουρκία;) για τα κακά που μας έκανε (εννοείται συνεχίζουν, να μας κάνουν)». Και καταλήγει: «Εάν, αυτά τα τρία πράγματα υπάρχουν. Τότε έχουμε πιθανότητες, να επανενώσουμε τη χώρα μας, διαφορετικά, πολύ φοβάμαι ότι ο καθένας, θα πάρει το δρόμο του και ο Θεός βοηθός».
Έτσι, απλά και μονοσήμαντα… Η λύση δηλαδή κατά τον Αχιλλέα Δημητριάδη εξαρτάται μόνο από εμάς, τη διάθεση μας για περαιτέρω συμβιβασμούς και την άφεση αμαρτιών στους εισβολείς, που μέρα με την ημέρα δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο με τις επιδιώξεις τους, ώστε και ο πλέον αδαής, να κατανοεί ότι, χωρίς καλή διάθεση, καλή πίστη και των ΔΥΟ πλευρών, (ιδιαίτερα του ισχυροτέρου) τότε, οποιαδήποτε λύση κι αν βρεθεί, θα καταλήξει σε μικρό χρονικό διάστημα, να είναι υπόθεση μόνο για τους έγκριτους νομικούς με τις νέες διαμάχες, που μοιραία θα ξεσπάσουν.
Επιτροπή Ακινήτου Περιουσίας της Τουρκίας
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο νομικός Αχιλλέας Δημητριάδης (Φιλελεύθερος 20/8/2017) με τίτλο «Δεν πιέσαμε αρκετά για την Αμμόχωστο», υποδεικνύει στους πρόσφυγες κατόχων ακίνητης περιουσίας, ότι: «Εάν κάποιος θέλει, να διεκδικήσει την περιουσία του, δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάει στην Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας των κατεχομένων. Είναι μια επιλογή και ο άνθρωπος πρέπει, να σκεφτεί εάν θέλει να το κάμει». Συνεχίζει παρακάτω: «Δεν πρέπει, να το κάμει, αλλά, εάν θέλει, να το κάμει, τότε, το σωστό θα ήταν, οι τίτλοι ιδιοκτησίας να είναι πάνω σε ζωντανούς και όχι σε μικρά μερίδια.Στην αρχή που εμφανίστηκε η Επιτροπή το 2006 ανταποκρίθηκε –επιλεκτικά πάντα- σε ορισμένες περιπτώσεις για λόγους σκοπιμότητας. Πρώτον, για να παραπλανήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ότι προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία στο θέμα των περιουσιών και δεύτερο, να χρησιμοποιηθεί ως δόλωμα για νέες αιτήσεις από Ελληνοκύπριους.
Οι λίγες αιτήσεις που επεξεργάστηκε για καταβολή αποζημιώσεων ήσαν προσεκτικά στοχευμένες. Αφορούσαν εξαγορά περιουσιών σε ορισμένες περιοχές, όπου υπήρχαν σχέδια για οικοδομική ή άλλη ανάπτυξη. Όπως έχουν τα πράγματα, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα, να καθορίζει τους όρους λειτουργίας της, ανάλογα με τις στρατηγικές της επιδιώξεις, όπως για παράδειγμα τη μη συμπερίληψη της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.
Με τη μέχρι σήμερα τακτική της, η Επιτροπή Ακινήτου Περιουσίας της Τουρκίας στα κατεχόμενα όχι μόνο έχει καθαρά, παραβεί τους όρους εντολής, που της δόθηκαν, οι οποίοι προνοούσαν αιτήσεις για απώλεια χρήσης, αποκατάσταση, ανταλλαγή και πώληση, αλλά, δείχνει ξεκάθαρα τις ύπουλες προθέσεις της. Ουσιαστικά, εξετάζει αιτήσεις μόνον για πώληση περιουσιών και μόνο για συγκεκριμένες περιοχές. Για αποκατάσταση (δηλαδή επιστροφή) της περιουσίας ούτε λόγος να γίνεται.
Η επιδίωξη, της Τουρκίας να δημιουργήσει νέα δεδομένα επί του εδάφους με την εξαγορά ελληνοκυπριακών περιουσιών συνεχίζεται, με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, όπως είναι και η έκκληση, του ψευδοκράτους προς Τουρκοκύπριους χρήστες ε/κ περιουσιών, για ανταλλαγές περιουσιών με Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες.
Στη διεκδίκηση του δικαίου του ο ενδιαφερόμενος πρόσφυγας, εκτός από την ψυχοφθόρα και τη μακράς διάρκειας διαδικασία, -με αμφίβολα πάντοτε αποτελέσματα-, χρειάζονται και αρκετά χρήματα (μερικές χιλιάδες ευρώ) για νομική διεκπεραίωση, πέραν της προμήθειας των δικηγόρων (έως και 25%) επί του τελικού ποσού, που η Επιτροπή τυχόν αποφασίσει, να δοθεί στον αιτητή.
Στην προσπάθεια διεκδίκησης των δικαιωμάτων των προσφύγων, θα έπρεπε τουλάχιστον, να υπάρχει μια κρατική υπηρεσία ή ένας ειδικός φορέας ο οποίος να προσφέρει νομική ή άλλως πως υποστήριξη. Θα πρέπει, να βρεθούν τρόποι ώστε, να δοθούν κίνητρα στους πρόσφυγες για τερματισμό του ξεπουλήματος των περιουσιών τους σε εξευτελιστικές μάλιστα τιμές στον Τούρκο εισβολέα και να εξυπηρετούνται τα άνομα σχέδια του σε βάρος της Κύπρου.
Ως κατακλείδα της συνέντευξης του, ο Αχιλλέας Δημητριάδης διερωτάται: «Εάν θέλουμε αρκετά (λίγο ως πολύ) τη λύση, εάν είμαστε διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε (κι άλλο) και αν είμαστε διατεθειμένοι, να συγχωρέσουμε την άλλη πλευρά (τους Τουρκοκύπριους ή την Τουρκία;) για τα κακά που μας έκανε (εννοείται συνεχίζουν, να μας κάνουν)». Και καταλήγει: «Εάν, αυτά τα τρία πράγματα υπάρχουν. Τότε έχουμε πιθανότητες, να επανενώσουμε τη χώρα μας, διαφορετικά, πολύ φοβάμαι ότι ο καθένας, θα πάρει το δρόμο του και ο Θεός βοηθός».
Έτσι, απλά και μονοσήμαντα… Η λύση δηλαδή κατά τον Αχιλλέα Δημητριάδη εξαρτάται μόνο από εμάς, τη διάθεση μας για περαιτέρω συμβιβασμούς και την άφεση αμαρτιών στους εισβολείς, που μέρα με την ημέρα δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο με τις επιδιώξεις τους, ώστε και ο πλέον αδαής, να κατανοεί ότι, χωρίς καλή διάθεση, καλή πίστη και των ΔΥΟ πλευρών, (ιδιαίτερα του ισχυροτέρου) τότε, οποιαδήποτε λύση κι αν βρεθεί, θα καταλήξει σε μικρό χρονικό διάστημα, να είναι υπόθεση μόνο για τους έγκριτους νομικούς με τις νέες διαμάχες, που μοιραία θα ξεσπάσουν.
Εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" 28.8.2017
Subscribe to:
Posts (Atom)