Ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου απασχόλησε την κοινή γνώμη για δύο περίπου χρόνια. Πρώτα υπό τη μορφή reality show με επαναλαμβανόμενες εμφανίσεις στις τηλεοπτικές κάμερες. Επικαλούμενος σενάρια που θύμιζαν μαυρόασπρες ταινίες παλιού ελληνικού κινηματογράφου, με αναφορές περί «13χρονης ορφανής ανήλικης Ρωσίδας». Διανθίζοντας το με σασπένς φωσκολικού σεναρίου, με βαρύγδουπες ατάκες περί «συγκλινουσών μοχθηριών» ή περί «αντιπαράθεσης με το κατεστημένο της πρωτεύουσας». Επιστρέφοντας στη συνέχεια ξανά με δακρύβρεκτα σενάρια, που θύμιζαν Νίκο Ξανθόπουλο και Μάρθα Βούρτση, όταν μονολογούσε «είμαι ένας ταπεινός, μικρός, άσημος, επαρχιώτης δικηγόρος από τη Λεμεσό» ή «νιώθω ότι έχω τον Θεό μαζί μου».
Το τέλος του πρώτου μέρους του reality show είχε, ωστόσο, οδυνηρό τέλος για τον Ρίκκο. Έκλεισε με την απόφαση παύσης του από το βαρυσήμαντο αξίωμα το οποίο κατείχε. Ακολούθησε το δεύτερο μέρος, το οποίο αυτή τη φορά δεν παιζόταν στα τηλεοπτικά κανάλια αλλά στις ψυχρές δικαστικές αίθουσες. Το διακύβευμα άκρως σοβαρότερο. Δεν κρινόταν κάποιο αξίωμα. Αφορούσε μια ενδεχόμενη καταδίκη, μια μαύρη σελίδα στο ποινικό μητρώο, μια παραπομπή στις Φυλακές. Τα δάκρυα αυτή τη φορά δεν θα ήσαν κροκοδείλια και θεατρινίστικα όπως στο πρώτο μέρος αλλά πραγματικά και πικρά.
Από αυτό τον πόλεμο των δύο ετών απόλυτος νικητής εξήλθε ο Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης. Η αξία της χθεσινής ιστορικής απόφασης, πέραν από αυτήν καθεαυτή την καταδίκη για τόσο σοβαρά αδικήματα, έγκειται στο γεγονός ότι δικαιώνει τον κ. Κληρίδη. Αποδεικνύει ότι η υπόθεση δεν αφορούσε απλώς μια προσωπική διαμάχη αλλά είχε βαριά ουσία. Δεν είχε εγωιστικά και προσωπαγή κίνητρα αλλά ήταν άκρως σοβαρή υπόθεση διαφθοράς.
Η χθεσινή ιστορική απόφαση, όμως, έχει και μιαν άλλη πτυχή. Πολιτικο-ηθική. Αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτόν ο οποίος είχε χρήσει τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου «άριστο των αρίστων» και τον διόρισε σε ένα τόσο βαρυσήμαντο αξίωμα. Ουδείς είχε αμφιβολία ότι εκείνος ο διορισμός αποτελούσε μια ακόμη εξόφληση ενός προεκλογικού πολιτικού γραμματίου εκ μέρους του Προέδρου σε κάποιον ο οποίος εν μια νυκτί διέγραψε τις ύβρεις και βρέθηκε να χειροκροτεί τον Αναστασιάδη. Πολλοί είχαν υποδείξει στον Πρόεδρο την λανθασμένη επιλογή. Πλην, όμως, στην προεδρική πλάστιγγα έγειρε η εξόφληση του γραμματίου. Αν το προεδρικό ολίσθημα περιοριζόταν στη λανθασμένη επιλογή, ενδεχομένως να είχε μικρότερη σημασία, αφού όλοι μπορεί να κάνουν λάθος επιλογές.
Από αυτό τον πόλεμο των δύο ετών απόλυτος νικητής εξήλθε ο Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης. Η αξία της χθεσινής ιστορικής απόφασης, πέραν από αυτήν καθεαυτή την καταδίκη για τόσο σοβαρά αδικήματα, έγκειται στο γεγονός ότι δικαιώνει τον κ. Κληρίδη. Αποδεικνύει ότι η υπόθεση δεν αφορούσε απλώς μια προσωπική διαμάχη αλλά είχε βαριά ουσία. Δεν είχε εγωιστικά και προσωπαγή κίνητρα αλλά ήταν άκρως σοβαρή υπόθεση διαφθοράς.
Η χθεσινή ιστορική απόφαση, όμως, έχει και μιαν άλλη πτυχή. Πολιτικο-ηθική. Αφορά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτόν ο οποίος είχε χρήσει τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου «άριστο των αρίστων» και τον διόρισε σε ένα τόσο βαρυσήμαντο αξίωμα. Ουδείς είχε αμφιβολία ότι εκείνος ο διορισμός αποτελούσε μια ακόμη εξόφληση ενός προεκλογικού πολιτικού γραμματίου εκ μέρους του Προέδρου σε κάποιον ο οποίος εν μια νυκτί διέγραψε τις ύβρεις και βρέθηκε να χειροκροτεί τον Αναστασιάδη. Πολλοί είχαν υποδείξει στον Πρόεδρο την λανθασμένη επιλογή. Πλην, όμως, στην προεδρική πλάστιγγα έγειρε η εξόφληση του γραμματίου. Αν το προεδρικό ολίσθημα περιοριζόταν στη λανθασμένη επιλογή, ενδεχομένως να είχε μικρότερη σημασία, αφού όλοι μπορεί να κάνουν λάθος επιλογές.
Μετατράπηκε σε μέγιστο ατόπημα εξαιτίας της συμπεριφοράς του Προέδρου κατά τη διάρκεια, που το reality show του Ρίκκου βρισκόταν σε εξέλιξη. Καταρχάς, όταν έγινε γνωστό το πόρισμα του ποινικού ανακριτή, που έβρισκε τον Ρίκκο ύποπτο για σοβαρά ποινικά αδικήματα, δήλωσε ότι θα διόριζε ποινικούς ανακριτές για να διερευνήσουν τους ισχυρισμούς. Εκείνους, που αίφνης μόλις βρέθηκε στριμωγμένος ο Ερωτοκρίτου, θυμήθηκε να δημοσιοποιήσει εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα. Ξεκάθαρη η πρόθεση του Προέδρου να προσφέρει σωσίβιο στον εκλεκτό του. Εισέπραξε τότε ένα βαρύγδουπο «Ντροπή» από τον Γ.Ε.. Στη συνέχεια, αντί να καλέσει τον υπό αυτόν διορισθέντα, να αποχωρήσει των καθηκόντων του μέχρι να ξεκαθαρίσει στο δικαστήριο η υπόθεση, επέτρεψε στους θεατρινισμούς του να εξευτελίζουν τη Νομική Υπηρεσία. Προχώρησε σε βάθος χρόνου και σε τρίτο λάθος. Η δήλωσή του, ότι η αντιπαράθεση Γ.Ε. και Β.Γ.Ε. οφειλόταν σε «υποβόσκουσα διαμάχη διαδοχής», κορύφωσε την απαξίωση.
Χθες ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωσε ότι σέβεται απόλυτα τη Δικαιοσύνη της πατρίδας του. Πλην όμως, στην Ιστορία κατεγράφη ότι η προεδρική συμπεριφορά κάθε άλλο παρά έδειξε σεβασμό στη Δικαιοσύνη. Η Θέμις σε αυτό τον τόπο διαφύλαξε το κύρος, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά της με την τόλμη και τους χειρισμούς του Κ. Κληρίδη και την τόλμη και την αμεροληψία των δικαστών.
Χθες ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωσε ότι σέβεται απόλυτα τη Δικαιοσύνη της πατρίδας του. Πλην όμως, στην Ιστορία κατεγράφη ότι η προεδρική συμπεριφορά κάθε άλλο παρά έδειξε σεβασμό στη Δικαιοσύνη. Η Θέμις σε αυτό τον τόπο διαφύλαξε το κύρος, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά της με την τόλμη και τους χειρισμούς του Κ. Κληρίδη και την τόλμη και την αμεροληψία των δικαστών.
Στο Προεδρικό, όμως, απέμεινε η μεγαλοπρεπής «Ντροπή», ένα τεράστιο μαύρο πέπλο να σκεπάζει το πρόσωπο της πολιτικής και ένας πελώριος λεκές στην έννοια των «άριστων των αρίστων»! Γιώργος Καλλινίκου
No comments:
Post a Comment