Why Google & Wikipedia are making us dumber

Is Google Making Us Stupid?: What the Internet is doing to our brains?

Google and Wikipedia turn everyone into instant experts on any given subject matter. However, because we know that information is easily available again, we make very little effort to retain it.Plus, with the mobile revolution (slowly) progressing, we now have the ability to get at that information from where we choose.

As we learned from Instant Information Devaluation, the value of newly attained information plummets as soon as it is attained.With Google and Wikipedia in cahoots to attain the well intentioned goal of allowing us to find and attain knowledge in a manner of seconds, it essentially lowers the bar for good knowledge.

When the bar is lowered, the quality of the subjects who can get over that bar greatly decreases. Essentially, the same argument can be made for GPS, taxi drivers or even chauffeurs. So what are the options? Stop using Googipedia and get left behind? A basic economical principle is the Division of Labor. In simple terms, it basically states “you do what you do best, I’ll do what I do best and barter/buy each other’s services”.

This is the foundation of all modern economies (except for Zimbabwe). A barrier being only the transaction costs (search, information, negotiating a price, etc) associated with the deal. In this situation, we rely on Googipedia to do two things for us better than we ever could: search and aggregate information.

Because Google & Wikipedia make information so readily available, it allows anyone to learn about any topic — essentially turning all of us into jack-of-all-trades.

On the surface, this isn’t a bad thing — per se. The problem with that trend is that there are fewer “master of one” trade, and because the information they hold is available so freely, their value is diminished. Do you feel differently? Googipedia “transaction costs” or “information costs” and let me know what you think in the comments below.

By misbah February 17, 2009

Γιατί το Google και η Wikepedia μας κάνουν πιο χαζούς

Το Google και η Wikipedia μετατρέπουν τον καθένα σε εμπειρογνώμονα της στιγμής για οποιοδήποτε θέμα. Ωστόσο, επειδή γνωρίζουμε ότι οι πληροφορίες είναι εύκολα διαθέσιμες, κάνουμε πολύ λίγη προσπάθεια να τις αποκτήσουμε. Επιπλέον, με την επανάσταση της τεχνολογίας που (αργά) προχωρεί, έχουμε τώρα τη δυνατότητα να πάρουμε αυτές τις πληροφορίες από οποιοδήποτε μέρος ή μέσο επιλέγουμε.

Όπως γνωρίζουμε από την άμεση πληροφόρηση, η αξία των νέων πληροφοριών μειώνεται κατακόρυφα μόλις οι πληροφορίες γίνονται γνωστές. Με την σκοπιμότητα του Google και της Wikipedia cahoots για επίτευξη του στόχου διάδοσης των πληροφοριών σε δευτερόλεπτα, αυτό μειώνει ουσιαστικά το επίπεδο της καλής γνώσης.

Όταν το επίπεδο μειώνεται, η ποιότητα των θεμάτων που μπορεί να αναρτηθούν στην ιστοσελίδα μειώνεται σημαντικά. Ουσιαστικά, το ίδιο επιχείρημα μπορεί να γίνει για το GPS, τους οδηγούς ταξί ή ακόμη και τους οδηγούς. Έτσι, ποιες είναι οι επιλογές; Η διακοπή της χρησιμοποίησης της Googipedia και το προσπέρασμά της;

Μια βασική οικονομική αρχή είναι ο Καταμερισμός της Εργασίας. Με απλά λόγια, λέει: «κάνετε αυτό που κάνετε καλύτερα, εγώ θα κάνω αυτό που κάνω καλύτερα και υπάρχει ανταλλαγή/αγορά διαφόρων υπηρεσιών». Αυτό είναι το θεμέλιο όλων των σύγχρονων οικονομιών (εκτός από τη Ζιμπάμπουε. Το μόνο εμπόδιο είναι μόνο το κόστος των συναλλαγών (έρευνα, ενημέρωση, διαπραγμάτευση μιας τιμής κ.λπ.) που συνδέονται με τη συμφωνία. Σε αυτήν την περίπτωση, βασιζόμαστε στη Googipedia η οποία κάνει δύο πράγματα για μας καλύτερα από ό,τι θα μπορούσαμε ποτέ: την έρευνα και σωρευτικά στοιχεία.

Επειδή οι πληροφορίες του Google και της Wikipedia είναι τόσο εύκολα διαθέσιμες, επιτρέπουν στον καθένα να μαθαίνει για οποιοδήποτε θέμα και ουσιαστικά να μετατρέπουν όλους μας σε ‘ειδήμονες’. Εκ πρώτης όψεως, αυτό δεν είναι κακό. Το πρόβλημα όμως με αυτή την τάση είναι ότι υπάρχου λίγοι «ειδικοί» στο εμπόριο, και επειδή οι πληροφορίες που διαθέτουν είναι διαθέσιμες τόσο ελεύθερα, η αξία τους έχει μειωθεί. Νιώθεις διαφορετικά; Το «κόστος συναλλαγής» ή «το κόστος της πληροφορίας» της Googipedia. Επιτρέψτε μου να μάθω τη γνώμη σας με τα σχόλια σας.

ΣΧΟΛΙΑ

@ Άρης Νότης. Απάντηση στο θέμα που έβαλες στο ιστολόγιό σου. (επειδή προσπάθησα να το περάσω ως σχόλιο αλλά ζητάει κωδικούς στο παραθέτω αυτούσιο.)

Θα ξεκινήσω με τη φράση του Τζον Νάισμπιν από το βιβλίο του Μega Trends (Μέγα Τάσεις) ο οποίος λέει "Πνιγόμαστε στις πληροφορίες και λιμοκτονούμε για γνώση. Οι ανεξέλεγκτες και ανοργάνωτες πληροφορίες δεν αποτελούν πια χρήσιμο πόρο... αντίθετα γίνονται ο εχθρός μας. "Kαι θα δανειστώ επίσης το απόσπασμα του Παναγιώτη Μεταξάτου από το περιοδικό Προσωπική Ευεξία που λέει ότι η UNESCO προβλέπει ότι μέχρι το 2038 θα αποφοιτούν περισσότεροι φοιτητές από το παγκόσμιο εκπαιδευτικό σύστημα από όσους έχουν αποφοιτήσει από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας.

Ακόμη στο ίδιο άρθρο σημειώνει ότι η ταχύτητα που διακινούνται οι πληροφορίες σήμερα και η σύντομη απαξίωσή τους, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την τεχνική εκπαίδευση αποτυπώνεται στη διαπίστωση ότι οι τεχνικές πληροφορίες κι αυτές που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε αλλαγές στον κόσμο μας διπλασιάζονται κάθε δύο χρόνια. Οι φοιτητές μιας τετραετούς φοίτησης τεχνικής πανεπιστημιακής σχολής θα ανακαλύπτουν ότι φθάνουν στο τρίτο έτος και ότι τα μισά από όσα έμαθαν έχουν ξεπεραστεί ήδη.

Ο Αϊνστάιν είχε δει το πρόβλημα όταν έλεγε ότι ο κόσμος που φτιάξαμε μέσα από το επίπεδο σκέψης που χρησιμοποιούμε ως τώρα, έχει δημιουργήσει προβλήματα που δεν μπορούμε να τα λύσουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που τα δημιουργήσαμε. Χρειάζεται να αλλάξουμε επίπεδο σκέψης, δηλαδή να αναπτυχθούμε σε ένα νέο επίπεδο όπου η φαντασία μας είναι το κλειδί και όχι η γνώση. Δηλαδή πρέπει να μετασχηματιστεί το επίπεδο της συνείδησής μας σε μια πιο πνευματική και ολιστική βάση. Ολιστικός τρόπος σκέψης ίσον έξυπνος τρόπος σκέψης. Ή αλλιώς να λύνεις προβλήματα αντί να δημιουργείς νέα. Το διαδίκτυο είναι ένα σύστημα σε εξέλιξη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι στο εμβρυακό του στάδιο, μέσα στα επόμενα χρόνια ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα γνωρίσει τεράστια αλλαγή. Απομένει να δούμε τη σοφία που θα μπορέσει να αντλήσει από τον ανώτερο νου του.
Άρης Νότης
Δημοσιογράφος
«Προσωπική Ευεξία»
Μηνιαίο Ηλεκτρονικό Περιοδικό Καλής Κατάστασης
arionasorama@gmail.com

Betty Manousos:cutand-dry.blogspot.com said... Kαλημέρα, συμφωνώ απόλυτα με τη ΛΕΜΕΣΙΑ. Βέβαια οι επιστημονικές γνώσεις δεν αντικαθίστανται. Μου άρεσε πολύ το θέμα σας. Πολύ ενδιαφέρον! Αν θέλετε στιs labels Society of my blog υπάρχει ένα άρθρο για την Πολιτιστική Βιομηχανία. Όποτε μπορείτε θα με ενδιέφερε η γνώμη σας.

Από τη στιγμή που θα μάθουμε τα πάντα για την ψυχή, ο άνθρωπος θα αιχμαλωτιστεί
Κάθε άτομο, σε κάθε κοινωνία, σε κάθε εποχή, διαμορφώνει στη διαδρομή της ζωής του ορισμένα κοινωνικοπολιτιστικά χαρακτηριστικά , όπως αξίες (values), ιδέες, αντιλήψεις, πεποιθήσεις, τάσεις, κουλτούρα, τρόπο ζωής κ.ά. τα οποία εκφράζονται σε όλες τις πτυχές της προσωπικότητάς του. Ο καλλιτέχνης-δημιουργός εκφράζει στα έργα του τα βιώματά του που συνθέτουν την "ατομικότητά" του, καθώς επίσης και ο αποδέκτης-ερμηνευτής του έργου τέχνης για να προσεγγίσει το έργο αισθητικά.
Κατά την ιστορική ανάπτυξη της αστικής κοινωνίας, η πολιτιστική πρακτική αποτέλεσε δραστηριότητα και εκδήλωση των ατομικών χαρακτηριστικών του ανθρώπου, τόσο στην παραγωγή του έργου τέχνης όσο και στο επίπεδο της αισθητικής προσέγγισης και εμπειρίας.
Η αισθητική εμπειρία αποτελεί σύνολο εξατομικευμένων ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών σύμφωνα με την παιδεία, αρχές, βιώματα, κ.ά. του κάθε ατόμου μεμονωμένα, τις οποίες το άτομο αναπτύσσει μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα κάθε εποχής, η οποία και διαμορφώνει τα δικά της αισθητικά πρότυπα.
Υπάρχει άρρηκτη σύνδεση μεταξύ εξατομικευμένων ψυχολογικών και κοινωνικοπολιτιστικών χαρακτηριστικών (ατομικότητας) και πολιτιστικής πρακτικής.
Η κοινωνική πολιτιστική πρακτική συμβάλλει στη διαμόρφωση και ανάπτυξη της πολιτιστικής βιομηχανίας, εισάγοντας ένα ευρύ φάσμα κριτηρίων, οικονομικών, εμπορικών, διοικητικών και άλλων σχετικά με τεχνικές αναπαραγωγής των έργων τέχνης, π.χ. εικαστικά έργα, φωτογραφία, γλυπτική, τηλεόραση, video, που έρχονται σέ σύγκρουση με την "ατομικότητα"της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Αυτό συνεπάγεται την μετατροπή της ατομικής προσέγγισης και εμπειρίας σε συλλογική, μαζική.
Τα παραγόμενα πολιτιστικά αγαθά δεν αποτελούν προϊόντα "δημιουργικής" ατομικότητας, αλλά προϊόντα επιχειρήσεων και ομίλων που ελέγχουν το χώρο των εικαστικών τεχνών, των τηλεοπτικών προγραμμάτων, της μουσικής, οι οποίοι προσφέρουν προς κατανάλωση πολιτιστικά αγαθά ανταποκρινόμενα, σύμφωνα με τα εμπορικά τους κριτήρια, στις ανάγκες και προτιμήσεις του "μέσου" καταναλωτού.
Η πολιτιστική βιομηχανία θα λέγαμε, ότι έχει κατασκευάσει τον παθητικό αποδέκτη-καταναλωτή που αναγνωρίζει ανάγκες και χρησιμότητες μόνο για προϊόντα που έχουν "κατασκευστεί" και επιβληθεί από αυτήν, πράγμα που σημαίνει την εξαφάνιση της δημιουργικής του φαντασίας, της ψυχικής και της προσωπικής του έκφρασης.
Οι μηχανισμοί και η πρακτική της πολιτιστικής βιομηχανίας ελέγχουν, χειραγωγούν,κατευθύνουν την ατομική συνείδηση και είναι δυνατόν να συντελέσουν στην εξάλειψη της καλλιτεχνικής ατομικότητας, η οποία αποτελεί εξ ορισμού χώρο άρνησης της συλλογικότητας και μαζικότητας.
Πρόκειται θα λέγαμε για μια πολύ επικίνδυνη και ύπουλη διείσδυση στον ψυχολογικό και πνευματικό κόσμο του ατόμου, που η πολιτιστική βιομηχανία εφαρμόζει μέσω των μηχανισμών της .
Η επιλογή της συμπεριφορικής προσέγγισης του ατόμου από την πολιτιστική βιομηχανία, είναι δυνατόν οδηγήσει στον αποπροσανατολισμό της ανάπτυξης της αυτενέργειας, των πνευματικών και ψυχολογικών ικανοτήτων του σύγχρονου ανθρώπου.
Ο Adorno επισημαίνει: Η πολιτιστική βιομηχανία συμβάλλει στόν πνευματικό λήθαργο του ατόμου.

Cut and Dry