Αθηνά. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη

Σχόλια και φράσεις για το βιβλίο:
Αθηνά. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη
Συγγραφέας: Κώστας Καρακάσης

Της Ναταλίας Ιωαννίδου
Γράφει από Λευκωσία

Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, μεταφέρθηκα στο ήπιο τοπίο της Κεφαλλονιάς σε μια εποχή απίστευτου ρομαντισμού και βαθιάς πίστης στην οικογένεια... Η Αθηνά Καληβωκά, είναι μια δυναμική και πανέξυπνη ελληνίδα, περήφανη για την καταγωγή της. Αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής της, αγαπήθηκε, πάλεψε, ηγήθηκε και πόνεσε, ενώ ταυτόχρονα, απολάμβανε τη ζωή και τις ομορφιές της. Είναι «μία Κοντεσσίνα που έγινε κυρά και αφέντρα της ζωής».

Με τον εξαίρετο τρόπο γραφής και τη ζωντανή αφήγησή του ο συγγραφέας σε πιάνει από το χέρι και σε πηγαίνει όπου πηγαίνουν τα πρόσωπα του βιβλίου, στη θάλασσα, στο βουνό, στη Βενετία, στην Αγία Πετρούπολη… Σίγουρα, θα χαρείς, θα κλάψεις, θα ανησυχήσεις, θα μιλήσεις με τους ναυτικούς αλλά και με τους πρίγκιπες...

Ο συγγραφέας, χρωματίζει με εντυπωσιακή λεπτομέρεια διάφορες σκηνές από το βιβλίο του. Είμαι σίγουρη, πως μέχρι και τα ονόματα των χαρακτήρων του έργου (όπως Αθηνά, Βαγγέλης, Λορέντζος, Υακίνθη) είναι διαλεγμένα με τέτοιο τρόπο για να σε ταξιδεύουν κάπου αλλού…

Δεν χρειάζεται να κλείσει κάποιος τα μάτια για να φανταστεί την Αθηνά την ώρα που ετοιμάζεται να κατέβει στην τραπεζαρία για φαγητό, την βλέπεις μπροστά σου και μυρίζεσαι το άρωμά της. Το τραπέζι είναι στρωμένο με ασημένια σερβίτσια, το φαγητό μοσχοβολά …. και εννοείται ότι το θεσπέσιο κρασί και το μαύρο χαβιάρι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας.

Είναι χαραγμένη στη μνήμη μου η εικόνα με τα χρώματα και τους ήχους της φουρτουνιασμένης θάλασσας που τσάκισε το καράβι του πατέρα της...

1. Πέρασαν κιόλας δύο ημέρες αφ’ ότου ξεκινήσαμε για την Ρωσία. Απολαμβάνω κάθε στιγμή που περνάει αυτό το ταξίδι και νοιώθω αναστατωμένη μπροστά στην αδημονία μου να γνωρίσω αυτή την μυθική όσο και απρόσιτη χώρα. Έχουν λεχθεί τόσα πολλά έχω διαβάσει άλλα τόσα, μα τίποτα απ’ ότι φαίνεται δεν συγκρίνεται με την πραγματικότητα. Είναι σαν να προσπαθείς να περιγράψεις σε κάποιον την γεύση ενός υπέροχου κρασιού. Όσα επίθετα και να βάλλεις στην έκφραση σου, δεν θα μπορέσεις ποτέ να μεταφέρεις την αίσθηση αυτής της μοναδικής γεύσης. Με έχει συνεπάρει ήδη η σκέψη ότι σε λίγο θα είμαι εκεί. Εχθές στο δείπνο που σερβίρεται υποχρεωτικά με επίσημο ένδυμα, έκανα ενδιαφέρουσες γνωριμίες. Η πρώτη ήταν του Σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ…. Είναι μέσης ηλικίας, κοσμοπολίτης και καλοφαγάς σε απίστευτο σημείο για την σιλουέτα του. Χαριτωμένος κοζέρ, έχει να σου διηγηθεί αμέτρητες ιστορίες, διανθισμένες με πολύ χιούμορ και διακριτικότητα όταν πρόκειται για λεπτά θέματα. Δεν μου έκανε ενοχλητικές ερωτήσεις για τα μαύρα που φορώ, ούτε και ζήτησε να μάθει τίποτε άλλο εκτός από το όνομα μου. Αυτό του ήταν αρκετό.

2. Σε όλο το μακρύ ταξίδι, συνέχισε να καταγράφει τις εντυπώσεις από τους ανθρώπους που γνώριζε, ότι μάθαινε για τη Ρωσία και τους λαούς που την αποτελούσαν, για την Αυτοκρατορική οικογένεια και την Αυλή, γενικά ότι μπορούσε να την πληροφορήσει καλύτερα για την χώρα που πήγαινε. Από την στιγμή που πέρασαν τα Ρωσικά σύνορα, δεν ξεκολλούσε το πρόσωπο της από το παράθυρο του κουπέ, για να βλέπει και να θαυμάζει το απέραντο και υπέροχο τοπίο που εναλλασσόταν συνεχώς μπροστά στα μάτια της. Πότε λιβάδια μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι σου, πότε πυκνά δάση σαν πράσινες θάλασσες, πότε βουνά και ποτάμια, όλα ατελείωτα και για ώρες πολλές να περνάν με ταχύτητα δίπλα της.

3. Είναι καιρός να μάθεις λοιπόν πως συμπεριφέρονται οι βρωμοελληνίδες σε όλους τους ανάγωγους και τους κακοανατεθραμένους, ακόμα και ιδίως, όταν είναι Πρίγκιπες… και της άστραψα ένα χαστούκι που ακούστηκε σαν πιστολιά μέσα στο βαγόνι. Και όποιος από τους κυρίους επιθυμεί να μου ζητήσει τον λόγο, ας διαλέξει από το τώρα το ξίφος ή το πιστόλι. Είμαι και στα δύο άριστη και δεν φοβάμαι κανέναν, αφού δυστυχώς δεν συνοδεύομαι από κανέναν Κύριο που θα έπρεπε να ανακαλέσει αυτό το ανάγωγο δεσποινάριο στην τάξη…

4. Ήταν απλά ντυμένη με ένα ωραίο κομψό μαύρο φόρεμα από μουαρέ ταφτά και στους ώμους της είχε ρίξει την χρυσή δαντέλα που της είχε φέρει ο Λορέντζο. ...Εκείνη άνοιξε την κασετίνα που περιείχε ένα υπέροχο κολιέ από ροζ μαργαριτάρια σε δύο σειρές, με ένα διαμαντένιο κλiπ.

5. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που μας δοκιμάζουν αναπάντεχα σκληρά και αν δεν είσαι έτοιμη να τις αντιμετωπίσεις, τότε ανήκεις στους δειλούς και τους ανάξιους.

6. Να ψάχνεις να βρεις τι πραγματικά είναι οι άνθρωποι, όχι αυτό που δείχνουν, αλλά αυτό που είναι πραγματικά μέσα τους. Τότε να τους αξιολογείς, να τους εκτιμάς ή να τους απορρίπτεις. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και ομότιμοι. Αυτό που τους ξεχωρίζει πάντα είναι η εντιμότητα, η παιδεία, και η αξιοπρέπειά τους. Κι αυτές τις αρετές θα τις βρεις και στα παλάτια και στις καλύβες, όπως στους ίδιους χώρους θα βρεις ακριβώς και τα αντίθετά τους.

7. Ποτέ σου μη σταθείς στα εξωτερικά φαινόμενα. Μάθε να χρησιμοποιείς το μυαλό σου για να είσαι πραγματικά ελεύθερη από προκαταλήψεις, δογματισμούς και πάνω από όλα, φανατισμούς. Μονάχα η γνώση, η μόρφωση και η καλλιέργεια σε κάνουν άνθρωπο ...

8. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που μας δοκιμάζουν αναπάντεχα σκληρά και αν δεν είσαι έτοιμη να τις αντιμετωπίσεις, τότε ανήκεις στους δειλούς και τους ανάξιους.

9. Λένε για μας τις γυναίκες πως είμαστε αδύναμα πλάσματα! Δεν υπάρχει πιο ατυχής έκφραση. Εμείς κρατήσαμε τον κόσμο στα χέρια μας και εμείς θα συνεχίσουμε να τον κρατάμε ή .... να τον καταστρέψουμε.

10. Η ζωή έχει τις δικές της απαιτήσεις και συχνά σου επιβάλλει τη δική της επιλογή, χωρίς άλλη εναλλακτική λύση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορείς συνήθως να ακολουθήσεις τη λογική, γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τις παρορμήσεις της καρδιάς.

11. Το μυστικό της ζωής είναι να μεγαλώνουμε, αλλά να μένουμε μέσα μας παιδιά. Ίσως έτσι ο κόσμος μας να γίνει καλύτερος.

12. Η αρχοντιά και η ευγένεια δεν είναι διαχωριστικές γραμμές που σηματοδοτούνται από οικόσημα ή χρήματα.

13. Όταν θάβεις μιαν αγάπη, δεν επιτρέπεται να τη σκεπάζεις με ολολυγμούς και δάκρυα, γιατί αυτή η αγάπη ζει και υπάρχει μέσα σε κάθε κύτταρο μέχρι το τέλος της ζωής σου.

14.Τα χειρότερα δεσμά είναι αυτά που αφήνει ο έρωτας όταν πεθαίνει την αυγή μιας μέρας που πιστεύεις πως θα κρατούσε ένα αιώνα. Οι χρονικές πιστώσεις που δίνουμε στην καρδιά μας έχουν αρχή, αλλά νομίζουμε πως δεν έχουν τέλος και αυτό είναι μια λανθασμένη εκτίμηση της ανθρώπινης στιγμής.

15. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπεις ένα παιδί να γελά. Μοιάζει σαν να ανοίγουν οι ουρανοί και να κατεβαίνουν οι άγγελοι στη γη

16. Η ελπίδα είναι το βάθρο των ονείρων μας και το μεγαλύτερο βάλσαμο της ζωής.

17. Ήταν ακόμα πολύ νέα και έβλεπε το αύριο σαν πρόκληση. Έπρεπε να το ζήσει γιατί πίστευε πως η ζωή είναι ένα Θείο δώρο που έχουμε χρέος να το ζούμε μέχρι το τέλος, με σεβασμό και αυτογνωσία του προορισμού μας.

18. Η αλήθεια είναι αυτή που βρίσκεται μέσα στην ανθρώπινη καρδιά... ο Θεός δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε. Βάλτε την καρδιά σας να Τον φωνάξει και Εκείνος θα σας απαντήσει. Η έννοια του Θεού είναι τόσο απλή όσο η ανθρώπινη καρδιά

19. Το δυσκολότερο πράγμα στη ζωή μας είναι να παραδεχτούμε πως είμαστε άδικοι με εμάς τους ίδιους και όχι με τους άλλους. Δεν είναι τόσο εύκολο να δούμε τον εαυτό μας σε λάθος θέση. Είμαστε πολύ εγωιστές για να αναγνωρίσουμε πως κάναμε λάθος στις επιλογές μας. Μπορεί να είναι ανθρώπινο αλλά καθόλου εύκολο να το παραδεχτούμε.
Ναταλία Ιωαννίδου