Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

«Κύπρος – περιφερειακό κέντρο, όχι εκπαίδευσης, αλλά άγριας εκμετάλλευσης, εστία διασυρμού και πύλη λαθρομετανάστευσης!»

Του
Αντρέα Θεμιστοκλέους
Βουλευτή

1. Τα όσα εύηχα ελέγοντο πριν και κατά την ψήφιση του νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια λέγονται και σήμερα, σχεδόν από τους ίδιους, όχι μόνον για να αιτιολογήσουν και να δικαιολογήσουν την τότε παντελώς λανθασμένη έως εγκληματική απόφασή τους, αλλά και για να συνεχίσει αυτή η εγκληματική απόφαση να διαγουμίζει τα όνειρα, τους κόπους, τις ελπίδες και τις προσδοκίες σημαντικού ποσοστού του λαού και την ίδια ώρα να εξουδετερώνει όλα αυτά, για ένα άλλο, εξίσου σημαντικό, ποσοστό του.

2. Χωρίς καμιά συγκεκριμένη και συγκροτημένη πολιτική, χωρίς καμιά αίσθηση ευθύνης απέναντι στον λαό, την εκάστοτε νέα γενιά, χωρίς κανέναν σχεδιασμό για την πανεπιστημιακή μας ανάπτυξη και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι σκληρές πραγματικότητες και τα δεδομένα τής χώρας και της εποχής μας, δημιούργησαν ιδιωτικά πανεπιστήμια κερδοσκοπικού ή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα(κούνια που τους κούναγε) και τι τελικά έχουμε ως αποτελέσματα;

3. Ως συνολικό αποτελέσματα αυτής της τεραστίων διαστάσεων συλλογικής αυταπάτης και πλάνης αντί να έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια δημοσίου δικαίου, δημόσιας ιδιοκτησίας και δημόσιου χαρακτήρα, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες και ιδίως στην Αμερική, έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, ιδιωτικού δικαίου, προσωπικής και ατομικής ιδιωτικής ιδιοκτησίας και περιουσίας με δυνατότητα εισόδου ακόμα και στο χρηματιστήριο και τη βεβαιότητα, ότι αυτά θα είναι κληροδότημα και προίκα για τα παιδιά των ιδιοκτητών τους που είναι άγνωστον πού φοιτούν. Και αυτό, διότι φταίει το σύνταγμα, λένε.

4. Και ως επί μέρους αποτελέσματα είχαμε, έχουμε και δυστυχώς θα έχουμε τα εξής :


Πρώτον. Χωρίς κανονισμούς, όρους και προϋποθέσεις, χωρίς κανένα προγραμματισμό για τον αριθμό των θέσεων και χωρίς κανένα κριτήριο όσοι θέλουν είτε έχουν είτε δεν έχουν απολυτήριο μέσης, πληρώνουν και εγγράφονται, πληρώνουν και προάγονται, πληρώνουν και αποφοιτούν!

Δεύτερον. Ο ιδιοκτήτης έχει, από τον νόμο, τη δυνατότητα να ξεκινά τμήματα και κλάδους, με παραπλανητικές διαφημίσεις να προσελκύει και να εγγράφει φοιτητές, αυτοί να πληρώνουν δίδακτρα όσα ο ιδιοκτήτης κόψει ή «συγκόψει» και μετά από 1 – 2 χρόνια, αν κρίνει ο ιδιοκτήτης ότι δεν τον συμφέρει, τότε δικαιούται να τα κλείσει και οι φοιτητές... ας πάνε όπου θέλουν. Μάλιστα, άμα το θελήσει μπορεί χωρίς καμιά συνέπεια να κατεδαφίσει, να κλείσει ή να πουλήσει το πανεπιστήμιό του.

Τρίτον. Με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια – κερδοσκοπικές εταιρείες και μέσα από αυτά έστησαν τη μεγαλύτερη και ευκολότερη πύλη νόμιμης εισόδου και εν συνεχεία παράνομης παραμονής μεταναστών.

Τέταρτον. Δεν προνοείται και δεν τηρείται ουσιαστικά καμιά πρόνοια ούτε για τις διαδικασίες πρόσληψης και ανέλιξης του διδακτικού προσωπικού, ούτε για το πώς και πότε παύονται, ούτε για τις ορθές αναλογίες διδασκόντων – διδασκομένων, ούτε για τα προγράμματα σπουδών και την έρευνα που πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτά.

5. Και για όλα αυτά, λένε, ότι φταίει το σύνταγμα! Και με όλα αυτά, αλλά και άλλα, ισχυρίζοντο και ακόμα ανευθύνως ισχυρίζονται επιτήδειοι και αδαείς επαναλαμβάνουν, ότι θα γίνει η Κύπρος περιφερειακό κέντρο σπουδών, αρκεί να φύγει και το τελευταίο εμπόδιο προς επίτευξη τού στόχου αυτού, που βεβαίως είναι η ελληνική γλώσσα.

6. Και επιπρόσθετα από όλα αυτά, πρέπει ν’ απαντηθούν και ορισμένα ερωτήματα:

Πρώτον. Στα πολλά χρόνια που πέρασαν, και όταν μάλιστα οι χώρες της περιοχής μας ήσαν πανεπιστημιακά υπανάπτυκτες, πόσοι φοιτητές από αυτές τις χώρες ήρθαν να σπουδάσουν στο ΑΤΙ και το Δασικό Κολλέγιο, όπου η γλώσσα διδασκαλίας ήταν και ακόμα είναι η αγγλική;

Δεύτερον. Πόσοι ξένοι φοιτητές ήρθαν για να κάνουν τα μεταπτυχιακά τους στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στην αγγλική;

Τρίτον. Γιατί ένας Άραβας ή Εβραίος ή κοινοτικός να έρθει στην Κύπρο να σπουδάσει στην αγγλική και να μην πάει, αν δεν τον ικανοποιεί η χώρα του, στην Αγγλία ή στην Αμερική και με το ίδιο κόστος σε ήδη καταξιωμένα πανεπιστήμια, όπου μάλιστα δεν θα υπάρχει και ο κίνδυνος μια μέρα να μάθουν ότι ο κλάδος τους έκλεισε ή ότι το πανεπιστήμιο χρεοκόπησε ή πουλήθηκε ή χάθηκε στο κουμάρι;

Τέταρτον. Πώς περιμένουμε με τα πανεπιστήμια – εταιρείες ιδιωτικής προσωπικής ιδιόκτητης περιουσίας ιδιωτικού δικαίου να έρθουν φοιτητές από άλλες χώρες στην Κύπρο όταν μάλιστα τα τελευταία χρόνια ακόμα και οι πλέον υπανάπτυκτες δημιούργησαν τα δικά τους κρατικά δημόσια και καλά πανεπιστήμια;

Πέμπτον. Πώς και από πόθεν ως πόθεν η πολιτεία μπορεί ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε, όταν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια περιελήφθησαν στον τομέα παροχής υπηρεσιών από ιδιωτικές εταιρείες;

Έκτον. Από πού αντλούν κάποιοι την αυθάδεια και απαιτούν από το κράτος να φορολογεί τους πολίτες για να τα δίνει σε ιδιώτες;

Λοιπόν, η Κύπρος, αντί κέντρο γνώσης υψηλών προδιαγραφών, μετετράπη και προϊόντος του χρόνου θα μετατρέπεται ολοένα και περισσότερον, όχι σε περιφερειακό κέντρο εκπαίδευσης, αλλά σε κέντρο αγριότατης εκμετάλλευσης, πρωτοφανή εστία διεθνούς πανεπιστημιακού διασυρμού και μια μεγαλόπρεπη πύλη νόμιμης εισόδου μεταναστών και εν συνεχεία παράνομης παραμονής.

Αντρέα Θεμιστοκλέους
Μέλους της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής