opposes the signing of the
Armenia-Turkey protocols
The day before yesterday, Thursday 8 October 2009, between 11:00-11:30 at the Armenian Prelature of Cyprus in Nicosia, a press conference took place, representing all the organised bodies of the Armenian-Cypriot community regarding the opposition to the signing of the Armenia-Turkey protocols, scheduled for Saturday, 10 October. The speakers were the chairman of the Administrative Council of the Armenian Church of Cyprus, Dr. Antranik Ashdjian, and the chairman of the Armenian National Committee of Cyprus, Mr Hagop Manougian, in the presence of His Eminence, the Archbishop of the Armenians of Cyprus, Varoujan Hergelian. The ones present were given an open letter, written by the organised bodies of the community, to the President and the government of the Republic of Armenian, which was also read by Mr Manougian.
An introduction was made on the forthcoming signing of the Armenia-Turkey protocols and the main reasons for opposing their signing: a) the rights of the Armenian nation are abrogated, as the right to claim the Turkish-occupied Armenian lands is lost b) also lost is the right of self-determination for the residents of Nagorno-Karabakh, who earned their autonomy with their blood c) there are objections to the formation of committees that will examine the validity of the Armenian Genocide, an undeniable historical fact.
The Armenian-Cypriot community considers that this is another one of Turkey’s tricks, which tries not to miss the train, and claims that the Genocide is the product of imagination, and that Diasporan Armenians are essentially extremists. In fact, Dr. Ashdjian stated that the very presence of Diasporan Armenians is physical testimony that the Genocide did happen, since as he said “our grandfathers did not scatter across the world because they were economic immigrants”. It was stressed that opposing is not only the Armenian-Cypriot community, as it became evident from protests in New York, Los Angeles, Paris, Beirut and in Russia, and that it is estimated some 90-95% of the Diasporan Armenians and about 65-70% of Armenians of Armenia oppose the signing of the protocols. In Dr. Ashdjian’s apt description, it is a matter of “a nation-wide wave of opposition”.
By opening and recognising the borders of both states, based on the Treaty of Kars and not the Treaty of Sevres, many of the occupied Armenian lands are basically left to Turkey. Turkey is considered to resort to such devices, just as with the Cyprus problem, to get a certificate of good conduct by the European Union and the international community. As Mr Manougian mentioned, in no way does the Armenian-Cypriot community oppose the opening of the borders and establishing of diplomatic relations, he stressed however the fact that Armenia is under great pressure and that since Turkey was the one to close the border in 1993, as a result of Nagorno-Karabakh’s liberation, it is Turkey that must first open it.
Rounding up the presentation, Mr Manougian showed us a map that recently circulated in Turkish Elementary Schools, showing an extended Turkey, covering parts of Greece, Bulgaria, Iraq (Kurdistan region) and the entire Armenia and Cyprus. This map was withdrawn from schools with the excuse it had mistakes, however - as Dr. Ashdjian also said - these “mistakes” show Turkey’s real intentions.
An introduction was made on the forthcoming signing of the Armenia-Turkey protocols and the main reasons for opposing their signing: a) the rights of the Armenian nation are abrogated, as the right to claim the Turkish-occupied Armenian lands is lost b) also lost is the right of self-determination for the residents of Nagorno-Karabakh, who earned their autonomy with their blood c) there are objections to the formation of committees that will examine the validity of the Armenian Genocide, an undeniable historical fact.
The Armenian-Cypriot community considers that this is another one of Turkey’s tricks, which tries not to miss the train, and claims that the Genocide is the product of imagination, and that Diasporan Armenians are essentially extremists. In fact, Dr. Ashdjian stated that the very presence of Diasporan Armenians is physical testimony that the Genocide did happen, since as he said “our grandfathers did not scatter across the world because they were economic immigrants”. It was stressed that opposing is not only the Armenian-Cypriot community, as it became evident from protests in New York, Los Angeles, Paris, Beirut and in Russia, and that it is estimated some 90-95% of the Diasporan Armenians and about 65-70% of Armenians of Armenia oppose the signing of the protocols. In Dr. Ashdjian’s apt description, it is a matter of “a nation-wide wave of opposition”.
By opening and recognising the borders of both states, based on the Treaty of Kars and not the Treaty of Sevres, many of the occupied Armenian lands are basically left to Turkey. Turkey is considered to resort to such devices, just as with the Cyprus problem, to get a certificate of good conduct by the European Union and the international community. As Mr Manougian mentioned, in no way does the Armenian-Cypriot community oppose the opening of the borders and establishing of diplomatic relations, he stressed however the fact that Armenia is under great pressure and that since Turkey was the one to close the border in 1993, as a result of Nagorno-Karabakh’s liberation, it is Turkey that must first open it.
Rounding up the presentation, Mr Manougian showed us a map that recently circulated in Turkish Elementary Schools, showing an extended Turkey, covering parts of Greece, Bulgaria, Iraq (Kurdistan region) and the entire Armenia and Cyprus. This map was withdrawn from schools with the excuse it had mistakes, however - as Dr. Ashdjian also said - these “mistakes” show Turkey’s real intentions.
Η ΑΡΜΕΝΟΚΥΠΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ
ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΑΡΜΕΝΙΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Προχθές Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου 2009, μεταξύ 11:00-11:30 στην Αρμενική Μητρόπολη Κύπρου στη Λευκωσία, έλαβε χώρα δημοσιογραφική διάσκεψη που αντιπροσώπευε το σύνολο των οργανωμένων φορέων της αρμενοκυπριακής κοινότητας, αναφορικά με την αντίθεση στην υπογραφή των πρωτοκόλλων Αρμενίας-Τουρκίας, που προγραμματίστηκε για το Σάββατο, 10 Οκτωβρίου. Οι ομιλητές ήταν ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρμενικής Εκκλησίας Κύπρου, Δρ. Antranik Ashdjian, και ο πρόεδρος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Κύπρου, κος Hagop Manougian, στην παρουσία του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου των Αρμενίων Κύπρου, Varoujan Hergelian. Στους παρευρισκόμενους δόθηκε ανοικτή επιστολή που συντάχθηκε από τα οργανωμένα σύνολα της κοινότητας προς τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας, η οποία και αναγνώστηκε από τον κο Μανουκιάν.
Έγινε μια εισαγωγή για την επικείμενη υπογραφή των πρωτοκόλλων Αρμενίας-Τουρκίας και τους κύριους λόγους αντίθεσης στην υπογραφή τους: α) απεμπολούνται τα δικαιώματα του αρμενικού έθνους, αφού χάνεται το δικαίωμα διεκδίκησης των τουρκοκρατούμενων αρμένικων εδαφών β) χάνεται επίσης το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των κατοίκων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που κέρδισαν την αυτονομία τους με το αίμα τους γ) υπάρχουν αντιρρήσεις για τη σύσταση επιτροπών που θα εξετάσουν την εγκυρότητα της Αρμενικής Γενοκτονίας, ενός αδιαμφισβήτητου ιστορικού γεγονός.
Η αρμενοκυπριακή κοινότητα θεωρεί πως αυτό είναι άλλο ένα από τα κόλπα της Τουρκίας, η οποία προσπαθεί να μην χάσει το τραίνο και διακηρύσσει πως η Γενοκτονία είναι προϊόν φαντασίας και ότι οι Αρμένιοι της Διασποράς είναι ουσιαστικά εξτρεμιστές. Ο Δρ. Αστζιάν δήλωσε, μάλιστα, ότι η ίδια η παρουσία των Αρμενίων της Διασποράς είναι η φυσική μαρτυρία ότι η Γενοκτονία πραγματικά έγινε, αφού όπως είπε «οι παππούδες μας δεν διασκορπίστηκαν στον κόσμο επειδή ήταν οικονομικοί μετανάστες». Τονίστηκε ότι δεν είναι μόνο η αρμενοκυπριακή κοινότητα που είναι αντίθετη, όπως έγινε προφανές και από διαδηλώσεις στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Παρίσι, τη Βηρυτό, και τη Ρωσσία, και ότι υπολογίζεται πως ένα 90-95% των Αρμενίων της Διασποράς και περίπου 65-70% των Αρμενίων της Αρμενίας αντιτίθενται στην υπογραφή των πρωτοκόλλων. Κατά τον εύστοχο χαρακτηρισμό του Δρος Αστζιάν, πρόκειται για «ένα πανεθνικό κύμα αντίθεσης».
Mε το άνοιγμα και την αναγνώριση των συνόρων και των δύο κρατών, με βάση τη Συνθήκη του Καρς και όχι με τη Συνθήκη των Σεβρών, ουσιαστικά αφήνονται πολλά από τα κατακτημένα αρμένικα εδάφη στην Τουρκία. Θεωρείται ότι η Τουρκία καταφεύγει σε τέτοια τεχνάσματα, όπως και με το κυπριακό, για να πάρει χαρτί καλής διαγωγής από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα. Όπως ανάφερε ο κος Μανουκιάν, η αρμενοκυπριακή κοινότητα σε καμία περίπτωση δεν αντιτίθεται στο άνοιγμα των συνόρων και στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων, ωστόσο τόνισε το γεγονός ότι η Αρμενία δέχεται μεγάλες πιέσεις και ότι αφού είναι η Τουρκία που έκλεισε τα σύνορα το 1993, ως επακόλουθο της απελευθέρωσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η Τουρκία θα πρέπει να τα ανοίξει πρώτη.
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση, ο κος Μανουκιάν μας έδειξε χάρτη που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα τουρκικά δημοτικά σχολεία και δείχνει μια διευρυμένη Τουρκία, η οποία καλύπτει τμήματα της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, του Ιράκ (περιοχή Κουρδιστάν) και ολόκληρη την Αρμενία και την Κύπρο. Ο χάρτης αυτός αποσύρθηκε από τα σχολεία με τη δικαιολογία ότι είχε λάθη, ωστόσο - όπως είπε και ο Δρ. Αστζιάν - τα «λάθη» αυτά δείχνουν τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας.
ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΑΡΜΕΝΙΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Προχθές Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου 2009, μεταξύ 11:00-11:30 στην Αρμενική Μητρόπολη Κύπρου στη Λευκωσία, έλαβε χώρα δημοσιογραφική διάσκεψη που αντιπροσώπευε το σύνολο των οργανωμένων φορέων της αρμενοκυπριακής κοινότητας, αναφορικά με την αντίθεση στην υπογραφή των πρωτοκόλλων Αρμενίας-Τουρκίας, που προγραμματίστηκε για το Σάββατο, 10 Οκτωβρίου. Οι ομιλητές ήταν ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρμενικής Εκκλησίας Κύπρου, Δρ. Antranik Ashdjian, και ο πρόεδρος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Κύπρου, κος Hagop Manougian, στην παρουσία του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου των Αρμενίων Κύπρου, Varoujan Hergelian. Στους παρευρισκόμενους δόθηκε ανοικτή επιστολή που συντάχθηκε από τα οργανωμένα σύνολα της κοινότητας προς τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας, η οποία και αναγνώστηκε από τον κο Μανουκιάν.
Έγινε μια εισαγωγή για την επικείμενη υπογραφή των πρωτοκόλλων Αρμενίας-Τουρκίας και τους κύριους λόγους αντίθεσης στην υπογραφή τους: α) απεμπολούνται τα δικαιώματα του αρμενικού έθνους, αφού χάνεται το δικαίωμα διεκδίκησης των τουρκοκρατούμενων αρμένικων εδαφών β) χάνεται επίσης το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των κατοίκων του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που κέρδισαν την αυτονομία τους με το αίμα τους γ) υπάρχουν αντιρρήσεις για τη σύσταση επιτροπών που θα εξετάσουν την εγκυρότητα της Αρμενικής Γενοκτονίας, ενός αδιαμφισβήτητου ιστορικού γεγονός.
Η αρμενοκυπριακή κοινότητα θεωρεί πως αυτό είναι άλλο ένα από τα κόλπα της Τουρκίας, η οποία προσπαθεί να μην χάσει το τραίνο και διακηρύσσει πως η Γενοκτονία είναι προϊόν φαντασίας και ότι οι Αρμένιοι της Διασποράς είναι ουσιαστικά εξτρεμιστές. Ο Δρ. Αστζιάν δήλωσε, μάλιστα, ότι η ίδια η παρουσία των Αρμενίων της Διασποράς είναι η φυσική μαρτυρία ότι η Γενοκτονία πραγματικά έγινε, αφού όπως είπε «οι παππούδες μας δεν διασκορπίστηκαν στον κόσμο επειδή ήταν οικονομικοί μετανάστες». Τονίστηκε ότι δεν είναι μόνο η αρμενοκυπριακή κοινότητα που είναι αντίθετη, όπως έγινε προφανές και από διαδηλώσεις στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Παρίσι, τη Βηρυτό, και τη Ρωσσία, και ότι υπολογίζεται πως ένα 90-95% των Αρμενίων της Διασποράς και περίπου 65-70% των Αρμενίων της Αρμενίας αντιτίθενται στην υπογραφή των πρωτοκόλλων. Κατά τον εύστοχο χαρακτηρισμό του Δρος Αστζιάν, πρόκειται για «ένα πανεθνικό κύμα αντίθεσης».
Mε το άνοιγμα και την αναγνώριση των συνόρων και των δύο κρατών, με βάση τη Συνθήκη του Καρς και όχι με τη Συνθήκη των Σεβρών, ουσιαστικά αφήνονται πολλά από τα κατακτημένα αρμένικα εδάφη στην Τουρκία. Θεωρείται ότι η Τουρκία καταφεύγει σε τέτοια τεχνάσματα, όπως και με το κυπριακό, για να πάρει χαρτί καλής διαγωγής από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα. Όπως ανάφερε ο κος Μανουκιάν, η αρμενοκυπριακή κοινότητα σε καμία περίπτωση δεν αντιτίθεται στο άνοιγμα των συνόρων και στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων, ωστόσο τόνισε το γεγονός ότι η Αρμενία δέχεται μεγάλες πιέσεις και ότι αφού είναι η Τουρκία που έκλεισε τα σύνορα το 1993, ως επακόλουθο της απελευθέρωσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η Τουρκία θα πρέπει να τα ανοίξει πρώτη.
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση, ο κος Μανουκιάν μας έδειξε χάρτη που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα τουρκικά δημοτικά σχολεία και δείχνει μια διευρυμένη Τουρκία, η οποία καλύπτει τμήματα της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, του Ιράκ (περιοχή Κουρδιστάν) και ολόκληρη την Αρμενία και την Κύπρο. Ο χάρτης αυτός αποσύρθηκε από τα σχολεία με τη δικαιολογία ότι είχε λάθη, ωστόσο - όπως είπε και ο Δρ. Αστζιάν - τα «λάθη» αυτά δείχνουν τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας.
Επιμέλεια:
Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
ΛευκωσίαE-mail:
katoomba@cytanet.com.cy
4 comments:
have a nice weekend my friend.....
ELENI. You too my friend. Have you seen the photos from Salonica in my travelling blog?
Αναρωτιέμαι, εκτός από τον αρμένιο πρόεδρο, ποιος άλλος θέλει αυτή τη σχέση;
Phlou...flis. Σημασία δεν έχει και πολύ, ποιος τη θέλει αυτή τη σχέση, αλλά τι μπορεί να βγει από αυτή...
Post a Comment