« Ουδείς… αλλ` ίνα σωθεί ο κόσμος δι` αυτού», (Ιω. γ` 13-17). Και η Ύψωσις Του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

Γράφει ο Δρ Ανδρέας Σοφόκλης

Η ατόφια , η όντως πραγματική χαρά του Χριστιανού είναι να σωθεί η ψυχή του, να ανέβει στον ύψιστο δυνατό βαθμό, ως εικόνα και καθ` ομοίωση Θεού. Το ερώτημα που τίθεται είναι: «Πώς δύναται να σωθεί ο άνθρωπος;». Η απάντηση είναι εύκολη στα λόγια, δύσκολη στις πράξεις, αν δεν συνοδεύεται με ειλικρινή πρόθεση και με γνήσια θέληση. Ο άνθρωπος σώζεται διά του Σταυρού, όχι μέσο του Σταυρού.

Εκεί στην έρημο ο εβραϊκός λαός αμφισβητούσε τον Θεό. Ο Θεός επέτρεπε στα φίδια και προκαλούσαν δηλητηριάσεις στους Εβραίους, ώστε να διαπαιδαγωγηθούν. Ο λαός, συνειδητοποίησε τις αμαρτίες του, γι` αυτό παρακάλεσε τον Μωυσή να τον Σώσει. Ο Μωυσής, μετά από προσευχή, έφτιαξε το χάλκινο φίδι. Όποιος το έβλεπε, διά των οφθαλμών της ψυχής του, σωζόταν, όποιος το έβλεπε, με τα σωματικά μάτια, δε σωζόταν.

Το αντίστοιχο συμβαίνει διαχρονικά. Όποιος φέρει Σταυρό ή και Σταυρούς στο σπίτι, στο σώμα, στο λαιμό, tattoo με το σχήμα του Σταυρού, ούτε σώζεται ούτε, φυσικά σώζει, το ίδιο συμβαίνει και με όποιον επικαλείται κατά το δοκούν, επίπλαστα, τον Σταυρό ή και τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, εάν δε διαθέτει τα προ απαιτούμενα της ειλικρινούς και Θεοσεβούς Πίστεως.

Τρανά είναι τα παραδείγματα καταστροφών και συμφορών που προκάλεσαν και προκαλούν πολλοί που είχαν, που έχουν, που πρόβαλλαν  και που προβάλλουν δήθεν τον Σταυρό για να καλύπτουν τα ειδεχθή τους εγκλήματα. Τέτοια αρνητικά, προς αποφυγήν παραδείγματα, ενδεικτικώς, είναι οι περιβόητοι Σταυροφόροι, μάλιστα με τις ευχές των ηγετών της Παπικής Εκκλησίας, οι Ναζί, με ηγέτη των Χίτλερ, αναρχικοί και οργανωτές τους, διακινητές εξαρτησιογόνων ουσιών, κράχτες των φώτων της νυκτερινής ζωής.

Ο Χριστιανός ανέρχεται την του Ιωάννη Σκάλα, διά των μυστηρίων της Ορθοδοξίας, τα οποία περνούν και τρανώνονται στην καθάρια ψυχή και στη ροδόχρωμη καρδία, διά του Σταυρού. Ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος διά του Σταυρού σώζει, επιτρέπει τους πειρασμούς, τα προβλήματα, τα σκαμπανεβάσματα, ανάλογα με τις αντοχές του καθ’ ενός ανθρώπου, ως παιδαγωγική μέθοδο ανόδου των πνευματικών επιπέδων της καρδίας και της ψυχής.

Γνωρίζουμε ότι ο ίδιος ο Θεός επέλεξε το ξύλο, τον ξύλινο Σταυρό για τη Σωτηρία των ανθρώπων, αφού είναι το αγνό ανακυκλώσιμο προς όφελος της φύσεως, ως φθαρτό αλλά απαραίτητο, ως δέντρο για τον άνθρωπο, το ίδιο ακριβώς ξύλο το μετέτρεψε στο Σωτήριο εργαλείο, διά του ξύλινου Σταυρού . Όπως τα φαρμακερά τσιμπήματα των όφεων βασάνιζαν και νέκρωναν σώματα και ψυχές, το ίδιο οι αμαρτίες, τα σφάλματα του «Εγώ», της έπαρσης, της υπεροψίας, της πίστης, της προσήλωσης σε κάθε υλικό και πρόσκαιρο νεκρώνουν καρδία και ψυχή.

Ο Σταυρός διατρανώνει την διά αυτού Σωτηρία, είναι η ορατή, διά της καρδιακής προσευχής, θεία δύναμη. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, διά του ξύλινου Σταυρού, ο οποίος ξύλινος σταυρός, μέχρι τη Σταύρωσή Του, ήταν το ομοίωμα, η τρανή απόδειξη της αμαρτίας, της παρανομίας, της ανηθικότητας, Πήρε Επάνω ΤΟΥ, όλες τις αμαρτίες των ανθρώπων. Το ξύλο του Μωυσή διά του Σταυρού μεταποιήθηκε στην του φθαρτού ανθρώπου Σωτηρία, αρκεί απλά ο άνθρωπος να έχει καρδία καθαρά και ψυχή στραμμένη στα Άνω Δώματα.

Ο Ιησούς Χριστός υψώθηκε πάνω στον Σταυρό για τη Σωτηρία όλων των ανθρώπων. Η ανοδική, με όλα τα παράλογα και ανήθικα βασανιστήρια- που ξεπερνούν όλα τα παράλογα βασανιστήρια-του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο μέρος που ονομάζεται στην Ελληνική Γλώσσα Κρανίου Τόπος, στην Εβραϊκή Γλώσσα Γολγοθάς, με τη συνακόλουθη Σταύρωσή Του, δηλώνει την διά της Κλίμακος σωτήρια ανοδική πορεία του θεοσεβούς ανθρώπου.

Ο Ορθόδοξος άνθρωπος γνωρίζει και οφείλει να γνωρίζει ότι είναι αναπόσπαστο μέλος της κοινωνίας. Όμως όταν πρέπει να συγκρουστεί με τα πολύβουα, με τα κίβδηλα, με τα λογικοφανή, με τα φαινομενικά του κόσμου τούτου του περαστού, του εφήμερου, του πρόσκαιρου πρέπει να το πράξει, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Ο Ιησούς Χριστός κανένα δε χρειάζεται αλλά η προάσπιση των Θείων επιταγών αποτελούν ουσιώδες στοιχείο και ισχυρή μαρτυρία στη Σκάλα της σωτηρίας δια του Σταυρού, για τον Ορθόδοξο Χριστιανό. Το αληθινό μπόι του ανθρώπου μετριέται με το μέτρο της Λευτεριάς της Ορθόδοξης ψυχής και της δοσμένης καρδίας, που διαθέτει και που οφείλει να διαθέτει ως Ορθόδοξος Χριστιανός, τεκμηριώνοντας την πίστη του διά του Σταυρού.

Δρ Ανδρέας Σοφόκλης

Ερευνητής, Αρθρογράφος, Δοκιμιογράφος