Αγία Θέκλα, η Ισαπόστολος

    Γράφει ο Δρ Ανδρέας Σοφόκλης

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν.»

Αυτό έπραξε η Αγία και Ισαπόστολος Θέκλα. Η ιστορία της είναι γνωστή. Όμως επιβάλλεται να εξάγουμε τα σύγχρονα και τα διαχρονικά διδάγματα και να μη μένουμε στο τυπικό ηθικολόγιο της ζωής των Αγίων, ως και να είναι κάποιο αντικείμενο παράδοσης βγαλμένο από το χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Είναι πλέον πασιφανές ότι τα τελευταία χρόνια συμβαίνουν τρομερά και τραγικά γεγονότα στον πλανήτη με αλλεπάλληλη μορφή. Ταυτόχρονα ο Λόγος του Θεού έχει γίνει γνωστός σε όλους τους ανθρώπους ή σχεδόν σε όλους. Όλοι έχουν τις δυνατότητες να πληροφορηθούν τουλάχιστο τα ουσιώδη διδάγματα, όλοι έχουν ακούσει ή/και διαβάσει κάτι. Οι Εκκλησίες και τα Μοναστήρια τα Ορθόδοξα έχουν χιλιάδες επισκέπτες. Αλλά η ανθρωπότητα ασθενεί.

Η ανθρωπότητα ασθενεί. Πολλοί μιλούν για το Θεό, για τις αρχές, για τους Αγίους, για τις προφητείες,  δυστυχώς, όμως, με υποκειμενισμό, πίσω από δοξασίες άσχετες, από ερμηνείες που δεν έχουν σχέση με το βάθος των νοημάτων, όπως αυτά γράφτηκαν στην ατόφια γλώσσα του Χριστιανισμού στην Ελληνική, με λάθος μεταφράσεις, με λάθος νοήματα. Υπολείπονται όλα αυτά τη θεραπευτική αγωγή, που είναι η αυταπάρνηση, η ταπείνωση, χωρίς αυτά θεραπεία ψυχών και σωμάτων δεν υπάρχει.

Η αυταπάρνηση και η ταπείνωση, μαζί με τη νοερά προσευχή, με την μετάνοια, ως η πίστη της Αγίας Θέκλας, σώζουν οικογένειες, γενεές, ανθρώπους. Θα λέγαμε ότι αυτά ίσως να είναι τα κληρονομικά χαρακτηριστικά γενεών της ζωής μέσα στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η Ισαπόστολος Αγία Θέκλα, είναι η ζωντανή μορφή της πρώτης εν τω κόσμω τούτο συνειδητής μοναχής. Με πίστη, με ταπείνωση, απέκοψε τον εαυτό της από τη μητέρα της Θέκλεια, από τον αρραβωνιαστικό της Θάμυρη. Ακολούθησε τον Απόστολο Παύλο. Μετέτρεψε τον εαυτό της, τη ζωή της, σε σκεύος Θεού. Είναι η ζωντανή μαρτυρία και το υπόδειγμα πίστεως, ταπείνωσης, αγνότητας.

Τα άγρια θηρία την προστάτευαν (λέαινες). Τα σπήλαια και οι βράχοι τους την έσωζαν. Ποιος είπε ότι η πίστη στον Σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι αδυναμία και δεν έχει ταπεινωθεί; Η Αγία Θέκλα, ως προπομπός των Τριών Ιεραρχών, του Αγίου Σπυρίδωνα και τόσων άλλων, απέδειξε τη δύναμη της Θεοσεβούς Νοήσεως σε διαλόγους, σε ομιλίες (Συμπόσιο του Μεθοδίου του Ολύμπου, 280).

Η ζωή της Αγίας Θέκλας μας διδάσκει ότι ποτέ δεν πρέπει να αναδεικνύουμε το «εγώ», ως και να είναι η κυριαρχία μας. Αν θέλουμε και αν ποθούμε την πνευματική πρόοδο, διά της Θεοσέβειας, αδιαφορούμε για τη δική μας προβολή, κρύβουμε τα δικά μας πλεονεκτήματα, κρύβουμε την ταπείνωση και την προσευχή.

Ο πλανήτης υποφέρει εξ` αιτίας του ανθρώπινου «εγώ», ενός ευτελούς χαρακτηριστικού που διαρκεί ως η άνθος του αγρού.

Οφείλουμε να κάνουμε ταπεινά, κάθε στιγμή την αυτοκριτική μας, με Ορθόδοξη ταπείνωση μέσα από την εξομολόγηση.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μας έδειξε τον δρόμο, μέσα από την Εκούσια Σταυρική Του Πορεία, μέσα από την πορεία των πιστών Του εξακολουθεί να μας διδάσκει, να μας νουθετεί, να πονά για εμάς. Εμείς απλά ελάχιστα να πράξουμε από όσα πρέπει ή/και ελάχιστα να μην πράξουμε, από όσα δεν πρέπει, αλλά να πορευόμαστε με Θεοσεβή πίστη, είναι αρκετά για τη δική μας και για των συνανθρώπων μας τη σωτηρία.

Αυτό, εκτιμώ, είναι η ουσία του: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν.» Αυτή, φυσικά, είναι η πιστή πορεία της Μεγάλης αυτής Αγίας, της Ισαποστόλου Αγίας Θέκλας, την οποία τιμά και για την οποία εορτάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία στις 24/09 κάθε χρόνο.

Δρ. Ανδρέας Σοφόκλης

Ερευνητής, Αρθρογράφος, Δοκιμιογράφος