Κυριακή Του Τυφλού

 Γράφει ο Δρ Ανδρέας Σοφόκλης 

Συ πιστεύεις εις τον Υιό Του Θεού;

Η Κυριακή του Τυφλού, μαρτυρεί τη Θεότητα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. 

Το στοιχείο του νερού δεσπόζει στις δύο αυτές συνεχόμενες Κυριακές, ως η Πηγή της διαχρονικής ζωής. Άλλωστε το στοιχείο του νερού και το Φως τα θεοποίησαν, ως το έναυσμα της γήινης ζωής και οι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι της Μιλήτου και της Ιωνίας ευρύτερα, οι οποίοι είχαν ισχυρή νόηση. Μέσα από τη θεραπεία του σωματικώς τυφλού, ο Ιησούς Χριστός, έδωσε το παράδειγμα της αιωνίου ζωής, για τους πνευματικώς τυφλούς, που έχουν τον πόθο να αναβλέψουν.

Ο Ιησούς Χριστός θεράπευσε τον σωματικώς τυφλό με πηλό, όπως ακριβώς ο Θεός έφτιαξε τον Πρωτόπλαστο άνθρωπο τον Αδάμ. Όπως φύσηξε και ο Τυφλός ανέβλεψε, έτσι Έδωσε τη ζωή στον πρώτο άνθρωπο. Αμέσως ο Ιησούς τον πρόσταξε να πάει στην Κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Με αυτή την πορεία έλαβε την όρασή του. Μέσα από το υγρό στοιχείο, το νερό, ο Ιησούς Χριστός, τονίζει την ισχύ της βαπτίσεως, όπως έπραξε και ο Ίδιος, όταν Βαπτίσθηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή.

Οι άπιστοι βέβαια, οι συνεχιστές του: «Ου με πείσεις καν με πείσεις», στηρίχθηκαν και στηρίζονται στο τυπικό του νόμου και όχι μόνο αυτό αλλά τότε, την ίδια στιγμή σχηματίστηκε σχίσμα, όπως στην πορεία του χρόνου σχηματίστηκαν και σχηματίζονται οι εγκεφαλικού τύπου αιρέσεις. Άλλοι υποστήριζαν ότι είναι αμαρτωλός, διότι ενήργησε ημέρα Σάββατο, άλλοι ότι είναι Θεός, Προφήτης, Δίκαιος.

Οι τότε Γραμματείς και Φαρισαίοι εκπροσωπούν, διαχρονικώς, αυτούς που πιστεύουν στο γράμμα του νόμου και όχι στην ουσία του νόμου και της αιώνιας ζωής. Ο Τυφλός πίστευε, γι` αυτό ανέβλεψε. Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι πέταξαν έξω από τη Συναγωγή τον τέως Τυφλό και νυν βλέψαντα, μη διακρίνοντες με τα μάτια της καρδίας και της ψυχής, το Άκτιστο Φως της Πίστεως, που μεταποιείται σε ακατανόητη γι` αυτούς, ορατή, όμως, Αλήθεια Φωτός!

Ο Ιησούς Χριστός, τον συναντά και τον ρωτά: «Εσύ πιστεύεις στον Υιό Του Θεού;»  Ο Τυφλός, που μόλις ανέβλεψε, αμέσως έπεσε κάτω, με βαθιά κατάνυξη και Τον προσκύνησε. Ακριβώς, επειδή είχε ροδοκόκκινη καρδιά, πεντακάθαρα μάτια ψυχής, βαπτίσθηκε στο ζωοποιό ύδωρ.

Αυτούς τους αγνούς ανθρώπους εκπροσωπεί ο βλέψας Τυφλός.Ήταν Τυφλός όχι γιατί έφταιξε αλλά για ν` αποδειχθεί η Θεότητα του Ιησού Χριστού, μέσα από αυτές τις ισχυρές αποδείξεις. Οι εθελοτυφλούντες κοιτάζουν το πρόσκαιρο, όπως ακριβώς ο Πόντιος Πιλάτος.

Οι γονείς του βλέψαντος Τυφλού, από φόβο έκαναν τους ανίδεους.

        Είναι ο Τυφλός υιός σας;

        Είναι ο Τυφλός υιός μας αλλά δεν είδαμε τι έγινε και βλέπει. Είναι εδώ, ρωτήστε τον.

Τραγική ειρωνεία οι τυφλοί στην καρδιά και στην ψυχή αποκαλούσαν τον βλέψαντα, τυφλό.

Οι γονείς του, έπλυναν τας χείρας των, όχι όμως σε καθάριο και σε ευλογημένο ύδωρ αλλά σε υγροποιημένα βόρβορα του μυαλού, του της ύλης νερού, εκεί όπου και ο Πόντιος Πιλάτος, ως εκφραστής του ναι μεν αλλά, έπλυνε τα δικά του χέρια και το πρόσωπο, έστω και αν γνώριζε την αλήθεια.

Τόσο ο Πόντιος Πιλάτος όσο και οι γονείς, ενήργησαν με κριτήριο την ύλη, την εκδίωξη, ο πρώτος θα έχανε τη θέση του, οι δεύτεροι θα εκδιώκονταν από τους ισχυρούς της εποχής, κέρδισαν το πρόσκαιρο, έχασαν το αιώνιο της αναγνώρισης από την Ιστορία, της Δόξας από τον Θεό. Ποιος κέρδισε; Φυσικά ο βλέψας Τυφλός! Τον εξεδίωξαν οι εκπρόσωποι της τυπικής αλλά άνευ ουσίας εξουσίας, οι οποίοι εκπροσωπούν το πρόσκαιρο, το υλικό, το ρηχό. Ποιος τον παράλαβε και τον τιμά; Ο Δημιουργός του Κόσμου!

 Αυτές είναι οι διαχρονικώς τρεις κατηγορίες ανθρώπων, όπως μας τις διδάσκει και ο Έλληνας Πρόδρομος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ο Ηρακλής, με το δικό του μονοπάτι το ολόλαμπρο και ολόφωτο. Από εμάς εξαρτάται.

Δρ. Ανδρέας Σοφόκλης
Ερευνητής, Μελετητής