Σίσυφος "Το σύμβολο του μάταιου αγώνα"

Η Ελληνική Μυθολογία προσφέρει πληθώρα διδακτικών μύθων που ζωογονούν την φαντασία. 
Κανένα όμως δεν βρήκα ποτέ τόσο συναρπαστικό αλλά και τραγικό όσο αυτόν του Σίσυφου, ο οποίος ενώ γνωρίζει την ματαιότητα της προσπάθειάς του παρόλα αυτά συνεχίζει χωρίς καμιά ελπίδα για επιτυχία. 

Είναι ο χωρίς κέρδος εργάτης που η ύπαρξή του ασκείται να ολοκληρώνει ένα αέναο τίποτα !!
Αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί για τα γήινα και ασυγχώρητα πάθη του!
Έτσι, ο Σίσυφος κατέληξε το σύμβολο του μάταιου αγώνα.

Ο Camus υποστηρίζει πως ο Σίσυφος γεύεται για μια πολύ σύντομη στιγμή την ελευθερία, εκείνη τη μοναδική στιγμή που έχει τελειώσει με το σπρώξιμο του βράχου και δεν χρειάζεται ακόμα να ξεκινήσει από την αρχή. 

Αλλά αυτό είναι αρκετό για να βρει τη δύναμη να συνεχίσει; Ο συνεχής αγώνας προς την κορυφή φτάνει για να γεμίσει την ανθρώπινη καρδιά; Κάποιοι γνωρίζετε την ιστορία του, κάποιοι όχι.

Θα προσπαθήσω χωρίς να σας κουράσω να σας την θυμίσω. Άλλωστε την αγαπώ αυτήν την ιστορία..Βρίσκω ομοιότητες με τις δικές μας ιστορίες των σύγχρονων Ελλήνων.
Μη με ρωτήσετε γι αυτές... Βρείτε τις μόνοι σας και σκεφθείτε αυτό που δεν σκέφθηκε εκείνος για να απαλλαγεί από το μαρτύριό του.

Γνωρίζετε όμως γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Άλλος έκανε την ζαβολιά και άλλος την πλήρωσε ,ως συνήθως. Όλα άρχισαν λοιπόν όταν ο Δίας αποπλάνησε την Αίγινα την κόρη του ποταμού και θεού Ασωπού. Ο Ασωπός ζήτησε από τον Σίσυφο -την κουτσομπόλα της εποχής - να του πει τι γνωρίζει και αυτός συμφώνησε να τα μαρτυρήσει όλα με αντάλλαγμα μια πηγή με νερό που θα αναβλύζει ασταμάτητα από την ακρόπολη της πόλης του. Πουλήθηκε με λίγα λόγια...

Ο Σίσυφος καθώς γνώριζε τα πάντα για τα τεκταινόμενα τα είπε στον Ασωπό και στη συνέχεια ο Ασωπός καταδίωξε τον Δία. Αλλά ο Δίας, ως Δίας γλίτωσε και αποφάσισε να τιμωρήσει τον μαρτυριάρη τον Σίσυφο που παρά λίγο να του κλείσει το ..παλάτι..!! Έτσι έστειλε τον Σίσυφο στον Άδη και ύστερα από πολλές περιπέτειες στον κάτω κόσμο , αλλά και απολαύσεις στον πάνω κόσμο ο Σίσυφος κατέληξε να σπρώχνει τον βράχο στο ψηλό βουνό που όταν έφθανε στην κορυφή , κατρακυλούσε και πάλι στην κοιλάδα...

Αναρωτιέμαι τώρα εγώ πόσοι Σίσυφοι υπάρχουν ανάμεσά μας που θα ‘πρεπε να παραδειγματιστούν και να ψάξουν για λύση και να μην παρακολουθούν στωικά τον βράχο να επιστρέφει στην κοιλάδα;

Ο σύγχρονος εργαζόμενος πορεύεται καθημερινά με τους ίδιους στόχους και η μοίρα του δεν είναι λιγότερο παράλογη. Αλλά το τραγικό είναι ότι μόνο σε σπάνιες στιγμές αυτό το συνειδητοποιούμε.

"Το μαρτύριο του Σίσυφου"
Πίνακας Τιτσιάνο Βετσέλλιο ή Τιτσιάνο (Tiziano Vecèllio ή Vecelli)