Νησίδες Μνήμης, Αρτέμης Αντωνίου

Επίκαιρη και διαχρονική ποίηση από τον Αρτέμη Αντωνίου

Καλέ μου φίλε Φοίβο,

Λένε, πως όταν κάποιος αναλώσει διάφορα οινοπνευματώδη ποτά- πέφτει σε άσκημο μεθύσι και δεν ξέρει τι του γίνεται... Αυτό έχω πάθει τις μέρες αυτές που παρακολουθώ τα μυαλά του τόπου τα οικονομικοπολιτικά. Θέλησα να ξεστραβωθώ και νιώθω περίσσια στραβωμάρα από την ενημέρωση τους! Στην ποιητική συλλογή μου «Νησίδες μνήμης», Εκδ. 1999 έχω ένα ποίημα που θαρρώ είναι επίκαιρο.

 

Οι αρχηγοί συσκέπτονται

πρέπει να βρούνε τρόπο

να κουβαλήσουν άρον άρον

την Ιφιγένεια στην Αυλίδα.

Αναζητούνε τέχνασμα

αξεχώριστο του φυσικού

των καθημερινών πραγμάτων

για να μην πονηρευτεί καθόλου

η Κλυταιμνήστρα.

Μετά τη θυσία μαθεύτηκαν

λεπτομέρειες της σύναξης

όμως δεν είχανε πλέον σημασία!

Ευτυχώς η Άρτεμη

με τρόπο θαυμαστό

έστειλε λάφι στο βωμό-

στο νησί της Αφροδίτης

ποιος από μηχανής Θεός

θα σώσει το λαό;