Να σοβαρευτούμε

Του Δρ Κώστη Κονή

Με  το θέμα του επαγγελματισμού έχουμε και στο παρελθόν ασχοληθεί. Μερικά χρόνια ίσως πριν. Δεν αναζήτησα καθόλου το παλιό άρθρο. Ήθελα να αρχίσω να γράφω βάζοντας στο χαρτί αυτά που αισθάνομαι σήμερα και χωρίς κανένα επηρεασμό από τα παλιά.

Ας υπενθυμίσουμε όμως τι είναι επαγγελματισμός και ποια η σχέση του με την ανταγωνιστικότητα, το επίπεδο και την ποιότητα ζωής αλλά και  της σοβαρότητας που μια Ευρωπαϊκή χώρα θέλει να εκπέμπει. Με απλά λόγια, ψηλό επίπεδο επαγγελματισμού έχουμε όταν στο επαγγελματικό μέρος της ζωής μας, είμαστε πλήρως ενημερωμένοι και καταρτισμένοι σε αυτό που κάνουμε  και  όταν λειτουργούμε, με συνείδηση, σοβαρότητα και υπευθυνότατα σεβόμενοι όλους εκείνους με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή. Είτε πρόκειται για  πελάτες, είτε για συνεργάτες είτε για συναδέλφους.

Πού βρισκόμαστε λοιπόν με το θέμα επαγγελματισμός σήμερα στη χώρα μας; Με μεγάλη μου λύπη θα έλεγα σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Επίπεδα που πολλές φορές είναι απαράδεκτα. Γιατί τι πιο καλυτέρα θα μπορούσε να είναι όταν στελέχη του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα απαξιούν για παράδειγμα να απαντήσουν τα τηλεφωνήματά τους; Όταν, χειρότερα ακόμα, απαντούν και υπόσχονται να επανέλθουν για κάποιο θέμα και δεν επανέρχονται ποτέ;

Όταν γράφεις κάπου για ένα θέμα και δεν παίρνεις ποτέ απάντηση; Όταν συζητάς με στελέχη που δεν είναι καθόλου ενημερωμένα στον τομέα τους και ούτε καν δείχνουν διάθεση να ακούσουν και να μάθουν; Όταν οργανισμοί επενδύουν σε εκπαίδευση και τα στελέχη εμφανίζονται αδιάφορα να αξιοποιήσουν τον χρόνο αυτό; Αλλά και ανάποδα, όταν επιχειρηματίες, σε ανώτατο επίπεδο, θεωρούν πολλές φορές το θέμα της εκπαίδευσης αντί ως επένδυση, σπατάλη και χάσιμο χρόνου;

Πολλά δυστυχώς τα ωραία λόγια για ανταγωνιστικότητα, για αξιοποίηση ευκαιριών, για προοπτικές συνεργασιών κ.λπ. Τίποτα όμως δεν μπορεί να γίνει, αν δεν προσέξουμε τον επαγγελματισμό μας και αν δεν αναβαθμίσουμε τα επίπεδά μας. Οι ευκαιρίες είναι πολλές και η τεχνολογία και τα συστήματα που έχουμε στη διάθεσή μας σήμερα, ουδέποτε ήταν τόσο πολλά. Πόσο όμως μπορούν να αξιοποιηθούν  αν δεν έχουμε  επαγγελματισμό; Όχι πολύ δυστυχώς. Και ο λόγος είναι ότι αυτό είναι πιο πολύ θέμα συνείδησης, υπευθυνότητας, αγωγής,  πολιτισμού και κουλτούρας. Και άφορα όλους. Σε όλα τα επίπεδα και όλους τους κλάδους και όλες τις θέσεις. Από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο εργάτη. Από τον γιατρό μέχρι τον καθηγητή. Από τον μηχανικό μέχρι τον εργάτη. Από τον δημόσιο υπάλληλο μέχρι τον οποιοδήποτε ιδιωτικό. Επιστήμονα, κουρέα, πολιτικό, τραπεζικό ή μάγειρα.

Όλοι όσοι εργάζονται και προσφέρουν ένα προϊόν ή μια υπηρεσία. Και έχει να κάνει με το πώς προσφέρουν το προϊόν ή την υπηρεσία αυτή. Αφαιρέστε λοιπόν τον επαγγελματισμό σε αυτό που ο καθένας μας κάνει και δεν μένει τίποτα. Τι να κάνεις τη γνώση, τη θέση, τα μεγάλα έσοδα;

 

Η έλλειψη επαγγελματισμού θα σε οδηγήσει στην απαξίωση των συνεργατών, των πελατών και των συμπολιτών σου. Το επίπεδο αυτοεκτίμησής σου σιγά θα μειωθεί και αυτό. Με συνέπειες και για σένα και για τους άλλους. Αλυσιδωτές.  Γιατί κατά βάθος ξέρεις όταν  δεν λειτουργείς σωστά. Ποια είναι λοιπόν η φόρμουλα  της βελτίωσης και της θεραπείας; Θα έλεγα πως είναι τρεις φορές σεβασμός. Σεβασμός σε αυτό που κάνουμε, σεβασμός στους άλλους και σεβασμός στον εαυτό μας.

Ο κάθε ένας από μάς, προϊστάμενος, πελάτης, συνεργάτης, συνάδελφος είναι άνθρωπος που δικαιούται ένα επίπεδο συνεργασίας και εξυπηρέτησης υψηλής ποιότητας. Είναι όμως πάνω από όλα εικόνα Θεού και δικαιούται σεβασμό και εκτίμησης. Δεν έχω δικαίωμα να τον συμβουλεύω αν δεν είμαι ενημερωμένος και καταρτισμένος. Δεν έχω δικαίωμα να του πουλήσω κάτι που ξέρω ότι δεν είναι κάλο. Δεν έχω δικαίωμα να μην τον εξυπηρετώ και να μιλώ στο τηλέφωνο ενώ με περιμένει. Δεν έχω δικαίωμα να μην επιστρέφω το τηλεφώνημά του ή να μην απαντώ την επιστολή. Δεν έχω δικαίωμα να κρύβομαι όταν θέλει να μου μιλήσει η να με συναντήσει. Αν συμπεριφέρομαι με αυτό τον τρόπο ασεβώ και στον εαυτό μου. Ούτε αυτό είναι κάλο ούτε σωστό. Όπως πρέπει να φροντίσω τους άλλους έτσι ακριβώς θα πρέπει να μην αφήσω τον εαυτό μου να εξευτελίζεται ενώ νομίζει ότι είναι μεγάλος και τρανός.

Ας προσγειωθούμε λοιπόν. Ας αντιμετωπίσουμε το ρόλο και την ενασχόλησή μας σοβαρά και με επαγγελματισμό. Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Η επιχείρησή μας, η οικονομία μας, η κοινωνία μας, η χώρα μας. Αν γίνουμε σωστοί και  καλοί επαγγελματίες θα γίνουμε και καλύτεροι άνθρωποι. Και θα κάνουμε και την ίδια μας τη ζωή καλύτερη. Ας πάρουμε τα πράγματα πιο σοβαρά λοιπόν και ας σοβαρευτούμε. Θα είναι για το καλό όλων μας.

 

Δρ Κώστας Κονής

Σύμβουλος,

επισκέπτης καθηγητής 

στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας 

και πρώην Γενικός Διευθυντής 

του Ιδρύματος Τεχνολογίας