«Εθισμός», Εύα Στάμου

Το νέο βιβλίο της Εύας Στάμου

«Εθισμός», Εύα Στάμου (Μελάνι)
Από την αντιεξουσιαστική οργάνωση των Εξαρχείων, στην τρυφηλή ζωή του Μονακό κι από την συντηρητική εβραϊκή κοινότητα του Μάντσεστερ στην εύτακτη καθημερινότητα των βορείων προαστίων, η Έλσα Ροζάκη ζει τους μικρούς και μεγάλους εθισμούς της. Τι συνδέει την γοητευτική εκδότρια, έναν σαραντάρη μεταφραστή με εμμονή στην παρακολούθηση ωραίων γυναικών και μία διάσημη, νεαρή ηθοποιό, ανίκανη να νιώσει ηδονή, που χρησιμοποιεί τους άντρες για να προωθήσει την καριέρα της;  

Απέχοντας από τις ηθικολογίες και υπονομεύοντας το δίπολο ‘καλοί’ και ‘κακοί’ ήρωες, το βιβλίο αποδίδει με τόλμη τις πιο λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις των βιωμάτων που κινούν τους κεντρικούς χαρακτήρες.

Μια ιστορία για τις σωματικές και ψυχικές εξαρτήσεις, τα πάθη και τις εμμονές που διαμορφώνουν την ταυτότητά μας και καθορίζουν την επαφή μας με τους άλλους. Μια διεισδυτική, απενοχοποιημένη ματιά στις άδηλες όψεις των προσωπικών μας σχέσεων.

 

Προδημοσίευση:
«Μου είναι αδύνατο να ερωτευτώ. Δεν θυµάµαι ούτε µία φορά που να λαχτάρισα άνδρα ξανά µετά την ερωτική πράξη, να τον σκέφτηκα ή να τον αναζήτησα. Αν σου αρέσω, αν θέλεις να κάνεις έρωτα µαζί µου ή να µε ξαναδείς, θα πρέπει να µε ψάξεις. Αν µ’ ερωτευτείς και επιθυµείς να γίνω το κορίτσι σου, θα πρέπει να µου το εξηγήσεις, να µου το ζητήσεις: δεν πρόκειται να το αντιληφθώ χωρίς τη βοήθειά σου, την αποφασιστικότητα και την επιµονή σου. Εδώ ακριβώς υπάρχει ένα τυφλό σηµείο. Δεν καταλαβαίνω ποτέ αν κάποιος µε θαυµάζει, αν µε ποθεί- τυφλό σηµείο. Θα πρέπει να είσαι ευθύς και θαρραλέος, οι ντροπές ή ο ανδρικός εγωισµός δεν πρόκειται να σε οδηγήσουν στο ποθητό αποτέλεσµα. Υπενθύµισε στον εαυτό σου ότι όλα τα υπονοούµενα και τα  κοµπλιµέντα του κόσµου δεν θα γίνουν από µένα αντιληπτά, και προχώρα.

Δίνοµαι δύσκολα και µόνον όταν έχω κάτι να κερδίσω από την επαφή. Δίνοµαι δύσκολα γιατί είναι εύκολο για κάποια σαν και µένα που δεν αγαπά τους άνδρες και τους βλέπει απλά σαν µέσο για την εκπλήρωση των επιθυµιών της, για κάποια που, σε τελική ανάλυση, δεν απολαµβάνει ιδιαίτερα το σεξ, να διαπραγµατεύεται τον εαυτό της προκειµένου να κερδίσει κάτι, οτιδήποτε θεωρεί ότι έχει ανάγκη κάθε φορά. Η έλλειψη πόθου µε κάνει δυνατή κι ανεξάρτητη µ’ έναν τρόπο σχεδόν απάνθρωπο. Εννοείται ότι απολαµβάνω τον θαυµασµό των ανδρών, νιώθω ικανοποίηση κάθε φορά που κάποιος µου εξοµολογείται τον έρωτά του, επιβεβαιώνοµαι και κολακεύοµαι. Αυτό που µε κάνει διαφορετική από τις περισσότερες γυναίκες είναι η έλλειψη σεξουαλικής επιθυµίας και υποψιάζοµαι ότι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που δεν µπορώ να µαντέψω, να καταλάβω την επιθυµία των άλλων για µένα.

Όταν φτάσει η στιγµή να κάνω έρωτα µε κάποιον µην νοµίζεις ότι νιώθω δυστυχία ή καταπίεση, απολαµβάνω την σεξουαλική πράξη µε τον δικό µου, ιδιαίτερο τρόπο. Μου αρέσει να µε χαϊδεύουν, να µε φιλούν, να µου µιλάνε µε θαυµασµό κι επιθυµία που δεν γίνεται να ελέγξουν. Αισθάνοµαι, πώς να το πω, πολύτιµη. Όσο πιο έκδηλος είναι ο πόθος κάποιου για µένα, όσο πιο συνεπαρµένος είναι από την εκθαµβωτική γύµνια µου, όσο πιο ευγνώµων µοιάζει µε την συγκατάθεσή µου να του δοθώ, τόσο µεγαλύτερη είναι κι η δική µου ικανοποίηση. Νιώθω ισχυρή, µοναδική, άτρωτη! Η αλήθεια πάντως είναι ότι αποφεύγω τις στενές επαφές, τη δηµιουργία σχέσεων. Απλά δεν το έχω ανάγκη. Η απουσία ουσιαστικών σχέσεων µε ωθεί να βρίσκοµαι µπλεγµένη σε πολλές, διαφορετικές παρέες που δεν συνδέονται µεταξύ τους. 

Προσαρµόζοµαι γρήγορα στις συνήθειες κάθε συντροφιάς, αλλάζω γούστα, προσωπικότητα, ακόµα και παρελθόν, σύµφωνα µε τους ανθρώπους που θέλω να εντυπωσιάσω ή να χειριστώ. Μου αρέσει να παίζω ρόλους για δύο κυρίως λόγους: πρώτον, για να προστατεύω τον εαυτό µου από κάθε συναίσθηµα και την εφιαλτική πιθανότητα, κάποιος, κάποτε, να ενδιαφερθεί ειλικρινά για µένα. και δεύτερον, επειδή είναι κάτι που κάνω καλά -κάτι στο οποίο είµαι, κατά γενική οµολογία, ταλαντούχα.»