Ευθύβουλος Ευθυβούλου

Ένα αξιόλογο ταλέντο της ποίησης

Με τον Ευθύβουλο εργαζόμαστε μαζί για πολλά χρόνια τώρα. Είναι o συνάδελφος, που εκτιμώ ιδιαίτερα, τόσο για το ήθος του, όσο και για την προσωπικοτητά του. Από την πρώτη ημέρα που γνωριστήκαμε, μέχρι σήμερα, δεν σκίασε τίποτα τη φιλία που δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε ανάμεσά μας.

***

Στη μοναξιά του ονείρου

Μόνο με τις λέξεις

δεν μπορώ να ταξιδέψω

στη μοναξιά του ονείρου.

Μόνο με τις λέξεις

καταγράφω απλά το περίγραμμά του.

Μόνο με τις λέξεις

καταθέτω απλά τις σκέψεις

και τα συναισθήματά μου,

ελπίζοντας πως κάποτε μπορέσω

να πραγματοποιήσω, επιτέλους,

ό,τι με αγάπη ονειρεύτηκα.

***

Για τον Ευθύβουλο, το ιδιαίτερο στοιχείο που αποτελεί και το ουσιαστικό του γνώρισμα,  είναι το ήθος του. Πάνω απ' όλα και κύρια είναι ένα άτομο με ευθύτητα και αυτοσεβασμό. Είναι χαμηλών τόνων, αξιόπιστος, ειλικρινής, ευσυνείδητος με θάρρος της γνώμης και της άποψης του. Προοδευτικός και εργατικός είναι ένας θαυμάσιος οικογενειάρχης και ένας εξαίρετος φίλος.

Γεμάτος αξίες, πιστεύω και αρχές συμμετέχει ενεργά στο δημόσιο βίο μέσα από πολλές δραστηριότητες. Οι ευαισθησίες του πολλές ποικίλες εκφράζονται μέσα από τις κοινωνικές και άλλες δραστηριότητές του, αλλά και τα εξαιρετικά του ποιήματα.

Θα μπορούσα άνετα, να γράψω πολλά για τον αγαπητό μου φίλο Ευθύβουλο. Θέλω, μόνο να δηλώσω ότι η φιλία του με τιμά και χαίρομαι ιδιαίτερα που τον έχω ως φίλο.

Ο Ευθύβουλος σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανωτάτη Σχολή Εμπορικών και Οικονομικών Επιστημών στην Αθήνα. Από τα μαθητικά του χρόνια άρχισε να ασχολείται με την ποίηση. Το 1979 εκδίδει στην Αθήνα την πρώτη του ποιητική συλλογή "Δοκιμασίας Αγάλματα". Στο διαγωνισμό κυπριακού τραγουδιού το 1994 το τραγούδι "Χωρκό μου", τους στίχους του οποίου έγραψε ο ίδιος, κέρδισε τη δεύτερη θέση. Το 2010 εκδίδει την ποιητική συλλογή "Στη μοναξιά του ονείρου".

***

 

Δοκιμασίας αγάλματα

Εκεί που σε βρήκα όπως και πέρυσι

Μια νηνεμία στον παλμό του πάντα.

Δοκιμάστηκα πολύ να δέσω στο μπράτσο

Τα λησμονάνθια και τις χίμαιρες.

Όπου με αλητεύουν οι καμπάνες

Φυτρώνουν αθυρόστομα αγάλματα.

Μη λησμονάτε την Πατρίδα που σας γέννησε.

Στο δισάκι βαρέσαν τα κανόνια

Κι οι μυστικές δοσοληψίες του κόσμου.

Περιφρονημένοι όπως και πριν,

με τα μεγάφωνα καρφωμένα στις στέγες,

με την ανάσα μπηγμένη στη σιωπή

και στον κατήφορο που πεθαίνουμε.

Σ’ όποιο ταξίδι σαλπάρισα

βρήκα τα ξένα μουράγια

μες το φιλήδονο της κοινωνίας σώμα.

Παραμονεύουν πάντα τα κλειστά κορίτσια,

-απουσία της αγάπης σου

που συδαυλίζει στις στάχτες.-

Κέρινο χαμηλόφωτο,

πόσο θα ξεχωρίζης ακόμη τους κάμπους

και τα ηφαίστεια.

πόσο θα σε ξεχωρίζουν οι άνθρωποι

σαν δοκιμασμένο άγαλμα

μέσα στο συρφετό των αιώνων.

***

Ο μεγάλος μας ποιητής Κώστας Μόντης στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης του Ευθύβουλου, έγραψε τα εξής: "Δεν ξέρω αν εγώ πρωτοπαρουσίασα τον Φούλη Ευθυβούλου από το "Λογοτεχνικό Βήμα" του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου. Οι στίχοι του πλημμύριζαν από λυρικό ερωτισμό και αίσθημα χωρίς, όμως, να παρασύρωνται σε ρητορικές κακοτοπιές. Είχαν επίγνωση των ορίων της τέχνης. Ήταν πρόδηλο ένα αξιόλογο ταλέντο. Δοσμένος με πάθος στην ποίηση ο Φούλης Ευθυβούλου εξελίχθηκε γρήγορα και μας δίνει τώρα την πρώτη ποιητική του συλλογή. Τα αρχικά προσόντα του παρουσιάζονται πια περισσότερο συγκροτημένα και είμαι ευτυχής που γράφω αυτά τα λίγα προλογικά λόγια". Κώστας Μόντης

Ο Ευθύβουλος με τη γυναίκα του Ανδρούλα στο εξοχικό τους.