Δημιουργία Μουσείου Εκπαίδευσης και Βιβλιοθήκης στη Λάρνακα

Του Πάμπου Γαβριήλ

Οι πολιτιστικοί - ιστορικοί θησαυροί είναι ανεκτίμητης αξίας, αλλά διαφέρουν από το χρυσάφι. Δεν φυλάγονται γιατί τότε δεν έχουν αξία, είναι ανύπαρκτοι. Πρέπει να προβάλλονται και να γίνονται δημόσιο κτήμα. Είναι δημόσια περιουσία

Φέτος  το Παγκύπριο  Λύκειο Λάρνακας  (ΠΛΛ)  γιορτάζει τα 100χρονα του.     Εκατό χρόνια ζωής για ένα σχολείο σημαίνει φοίτησαν σε αυτό 5-6 γενεές. Εκατό χρόνια ιστορίας και πολιτισμού. 

Επιφανείς καθηγητές, Λυκειάρχες και μαθητές του ΠΛΛ, δόξασαν τη Λάρνακα  και την Κύπρο. Το ΠΛΛ  εκτός από τη συνεισφορά του στα γράμματα και τις τέχνες, έχει πληθώρα μαθητών του στους καταλόγους των νεκρών ηρώων μας του 55-59, του 63-64 και του 1974. Οι Άγγλοι το 1957 έκλεισαν το σχολείο λόγω της δραστηριότητας του στον Αγώνα. Τότε αναβίωσε στον 20^ο αιώνα το κρυφό σχολείο.

Άκουσα τον Λυκειάρχη του ΠΛΛ, κ. Χαράλαμπο Καραμανώλη που ανάφερε για το υλικό που έχει στις αποθήκες του σχολείου, και που είναι ικανό να εξοπλίσει ολόκληρο μουσείο και πλούσια βιβλιοθήκη. Μόνο με τα λάβαρα γεμίζει τους τοίχους ενός μουσείου. Υπάρχουν άκουσον-άκουσον... 22.135 τόμοι βιβλίων. Ναι, είκοσι δύο χιλιάδες τόμοι βιβλίων.  Αρχεία και φωτογραφίες των μαθητών, του καθηγητικού συλλόγου, των βραβεύσεων, των διακρίσεων, των επαίνων, των γιορτών, των θεατρικών παραστάσεων, των αθλητικών αγώνων, των παρελάσεων και κάθε άλλης δραστηριότητας,  Η πολιτιστική ιστορία της Λάρνακας των τελευταίων εκατό χρόνων είναι  αρχειοθετημένη και φωτογραφημένη μέσα στο κτίριο του ΠΛΛ..

Εκτός από το κύριο κτίριο του ΠΛΛ χρησιμοποιείται και το μικρό διατηρητέο  νεοκλασικό κτίριο του 1925, που έχει κοινή αυλή με το ΠΛΛ αλλά κύρια  είσοδο από την οδό Λουκή Ακρίτα. Είναι από τα λίγα διατηρητέα κτίρια  που παρέμειναν όρθια στη Λάρνακα. Το κύριο νεοκλασικό κτίριο του ΠΛΛ κατεδαφίστηκε τη δεκαετία του 1960, αλλάζοντας την όψη και την ταυτότητα του κέντρου της Λάρνακας.

Με τη χρήση του μικρού διατηρητέου ως κλασικές τάξεις διδασκαλίας, η φθορά που δέχεται είναι τέτοια που κάθε 1-2 χρόνια χρειάζεται ανακαίνιση. Γονείς, καθηγητές, Σχολική Εφορεία κ.λπ., όλοι συμφωνούν ότι το κτίριο αυτό είναι ιδανικό για να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο εκπαίδευσης  και βιβλιοθήκη. Οι ανάγκες για αίθουσες διδασκαλίας, δεν επέτρεψαν μέχρι σήμερα τέτοια χρήση. Από την εποχή που Υπουργός ήταν η  κ. Κλαίρη Αγγελίδου υπήρξε υπόσχεση για τη δημιουργία μουσείου και βιβλιοθήκης, κάτι ανάλογου του Παγκύπριου Γυμνασίου. Ίσως το ΠΛΛ να είναι το αρχαιότερο Λύκειο μετά το Παγκύπριο Γυμνάσιο.

Έχει γίνει και στο παρελθόν εισήγηση για καλύτερη αξιοποίηση των κτιρίου του διατηρητέου. Παιδεία χωρίς πολιτισμό είναι δρόμος αδιέξοδος. Ο πολιτισμός αναπτύσσεται με την προβολή της πολιτιστικής  κληρονομιάς και όχι με την αποθήκευση στους κλειστούς χώρους του σχολείου. Το πολιτιστικό υλικό που δεν μπορεί κανένας να το βρει και να το αγοράσει στην αγορά, υπάρχει. Ο χώρος υπάρχει. Όλοι οι φορείς, καθηγητές, μαθητές, εφορία, γονείς, συμφωνούν. Ακόμη και χρήματα υπάρχουν. Υπενθυμίζω το κληροδότημα Κατσουνωτού που κληροδοτεί στο ΠΛΛ μια περιουσία.

Εκείνο που υπολείπεται είναι η πολιτική απόφαση. Απόφαση μόνο η κυβέρνηση μπορεί να πάρει.  Αυτό θα έπρεπε να θεωρηθεί σαν πρόκληση και να  προωθηθεί με την κάθε υπέρβαση που απαιτείται για να ξεπεραστούν γραφειοκρατικές και δημοσιοϋπαλληλικές νοοτροπίες και αγκυλώσεις.

Πάμπος Γαβριήλ

Απόφοιτος του ΠΛΛ