Monday, February 7, 2011

Γιώργος Μ. Μαυρίκιος

 Όνειρο μισό
 Γιώργος Μ. Μαυρίκιος
Ο Γιώργος Μ. Μαυρίκιος γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 19 Απριλίου 1989. Το δεύτερο παιδί και μονογιός μιας πολύτεκνης οικογένειας με αδελφές του την Αννίτα (1985), την Βίβιαν (1993), την Αλεξία (1996) και την Κωνσταντίνα (1997).

Αφού πήρε το απολυτήριο του από το Γ’ Δημοτικό Σχολείο Στροβόλου και το Γυμνάσιο Αγίου Βασιλείου Στροβόλου, φοιτούσε στο Λύκειο Εθνομάρτυρα Κυπριανού Στροβόλου. Ο Γιώργος, τελειόφοιτος μαθητής και κατόπιν ψηφοφορίας, εξελέγη πρόεδρος της τάξης του και για ένα ψήφο έχασε την προεδρία  του Μαθητικού Συμβουλίου του σχολείου του.

Με ομόφωνη απόφαση του καθηγητικού συλλόγου του απενεμήθη τον Ιούνιο 2007 ημέρα αποφοίτησης του μετά θάνατον  τιμής ένεκεν το Απολυτήριο του σχολείου του με γενικό βαθμό 14 6/13, βαθμό που εξασφάλισε κατά το πρώτο τρίμηνο. Με απόφαση του Μαθητικού Συμβουλίου κατασκευάσθηκε κιόσκι στην αυλή του σχολείου, στο χώρο όπου σύχναζε με τους συμμαθητές του.

Ο Γιώργος μιλούσε συνεχώς για το όνειρο του να καταταγεί στην Εθνική Φρουρά και συγκεκριμένα στο Λόχο Καταδρομέων (ΛΟΚ ), αφού όπως έλεγαν οι φίλοι του, ήταν αυτό που τον αντιπροσώπευε, επειδή ακολουθούσαν Σπαρτιάτικη Αγωγή και Εκπαίδευση. Έλεγε, ότι, ήθελε να σπουδάσει Λογιστικά, αλλά, πιστεύουμε ότι κρυφή του επιθυμία ήταν να γίνει Μηχανολόγος Μηχανικός με ειδικότητα στα σπορ αυτοκίνητα και στα δίκυκλα μεγάλου κυβισμού.

Από μικρός, του άρεσε να δουλεύει και όποτε μπορούσε εργαζόταν ως σερβιτόρος  σε χώρους που γίνονταν παιδικά πάρτι. Ο Γιώργος υπήρξε ποδοσφαιριστής των Ακαδημιών του Ολυμπιακού Λευκωσίας καθώς και καλαθοσφαιριστής Εθνικού Συλλόγου «Δόξα» Στροβόλου (αριθμός αθλητή ΚΟΚ 996768). Μεγάλη του αγάπη η ποδοσφαιρική ομάδα του  Ολυμπιακού Λευκωσίας και μέλος των Ακαδημιών του, επίσης μέλος της Π.Ε.Φ.Ο. Λευκωσίας (παρά το νεαρό της ηλικίας του) με αριθμό κάρτας μέλους  0304  φανερώνει μια ακόμη αγάπη, αυτή του Ολυμπιακού Πειραιώς. Στην Αγγλία και με προσωπική φιλία με τον Rony Whelan υπήρξε ένθερμος υποστηριχτής της ομάδας της Liverpool.

Ο Γιώργος, ένα αγαπητό παιδί στους φίλους του, γοήτευε με τον χαρακτήρα και την κοινωνικότητα του, μα πιο πολύ με τον ανθρώπινο χαρακτήρα του.   Φίλος με όλους, ευχάριστος, προσιτός και πιστός στη φιλία ήταν αφοσιωμένος στους φίλους του.

Ο Γιώργος, ένας νεαρός ζωηρός, ριψοκίνδυνος ήθελε να ζήσει και να απολαύσει κάθε στιγμή της ζωής του. Η ταχύτητα ήταν το πάθος του και το αυτοκίνητο η αδυναμία του (αριθμός μαθητικής άδειας 1/996768, 25/04/2006 ) το δίκυκλο όμως ήταν η ζωή του.

 Όλα τα παιδιά γνώριζαν ότι ο Γιώργος μπορούσε να τους επιδιορθώσει το μοτοποδήλατό τους αλλά και τη μεγάλου κυβισμού μοτοσικλέτα τους. Στο Γιώργο άρεσε και οδηγούσε συχνά αυτοκίνητα πίστας, ήταν δεινός κολυμβητής και του άρεσε να μαγειρεύει για τους φίλους του, αφού ήταν καλός  γνώστης του μαγειρέματος φαγητών στα κάρβουνα.

 Αυτοδίδαχτος ντραμίστας αφού από τα 10 του χρόνια αγόρασε τα δικά ντραμς χωρίς να γνωρίζει τίποτα. Πρώτος και στο χορό, με το ζεϊμπέκικο να είναι ο αγαπημένος του χορός και όλοι οι φίλοι του να σιγοτραγουδούν το τραγούδι «Ο Γιώργος είναι πονηρός και από τις 11.00 και μπρος κυκλοφοράει για γαμπρός…».
      
 Ένα από τα αγαπημένα του τραγούδια το «Γυρίζω την πλάτη μου στο Μέλλον», θα αποκτήσει νόημα για μας, όπως και το τραγούδι που σιγοτραγουδούσε στη μητέρα του… «ακόμα και αν φύγεις για το γύρο του κόσμου, Θα ‘σαι πάντα Δικός μου, Θα ‘μαστε πάντα Μαζί», «το τραγούδι της ερήμου».
       
 Η απώλεια  και ο άδικος χαμός του συγκλόνισε όλη την Κύπρο,  γι’ αυτό το λόγο έγιναν και γίνονται αρκετά εις μνήμη του και την Οδική Ασφάλεια. Διαλέξεις, αιμοδοσίες, λαμπαδηδρομίες, βραβεία εις μνήμην του στα σχολεία  που φοίτησε, συμμετοχή σε προγράμματα για την Οδική Ασφάλεια και Πρόληψη, διοργάνωση ποδοσφαιρικών τουρνουά  (και καθιέρωση των) είναι μερικά από αυτά.

 Ένα τραγούδι γράφτηκε με τίτλο « Όνειρο Μισό « από μια φίλη του που ήταν εκεί εκείνο το βράδυ…

Τέλος, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός θα φέρει το όνομα του με τίτλο : «Ίδρυμα έρευνας  & εκπαίδευσης για την οδική ασφάλεια και την πρόληψη & μείωση των τροχαίων ατυχημάτων Γιώργος Μ. Μαυρίκιος»
 Η Αρχή
Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2007 και ο Γιώργος μαζί με τους γονείς του και τις αδελφές του βρίσκονται στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς για να γιορτάσουν τον ερχομό του καινούργιου χρόνου.  Όπως κάθε χρόνο είναι όλοι εκεί, παππούδες, γιαγιάδες, θείες, θείοι, ξαδέλφια και μερικοί καλοί φίλοι της οικογένειας για να περάσουμε παραδοσιακά το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.

Ο Γιώργος είναι πολύ χαρούμενος και ανυπόμονος, μιλά με όλους, αστειεύεται, βλέπει τηλεόραση, παίζει χαρτιά με τους θείους του. Όταν οι θείες του τον καλούν να ντυθεί Άγιος Βασίλης όπως έκανε τα τελευταία χρόνια αυτός αρνείται ευγενικά λέγοντας ότι δεν θέλει να χαλάσει τα μαλλιά του.

Εξήγησε στις θείες του και στα ξαδέλφια του ότι για πρώτη φορά εξασφάλισε άδεια για να επιστρέψει το πρωί σπίτι του και ότι θα πήγαινε σε δύο ιδιωτικά πάρτι μετά τον ερχομό του
καινούργιου χρόνου. Έτσι μετά τα μεσάνυκτα και γύρω στις 01.00 το πρωί , ένας ξάδελφος του τον μεταφέρει από τον Στρόβολο στο Τσέρι. Εκεί συναντάται και διασκεδάζει με τους φίλους και συμμαθητές του.

Γύρω στις 03.00 έρχονται φίλοι του για να τον μεταφέρουν σε άλλο ιδιωτικό πάρτι. Ξεχνά το σακάκι του, αφού δεν ήταν συνηθισμένος να φορά κουστούμι και επιστρέφει στο σπίτι. Στις 03.20 και ενώ αποχαιρετά τη φίλη του και τους συμμαθητές του συμβαίνει το μοιραίο…

Ένας μεθυσμένος οδηγός ο οποίος ξεκίνησε από το κέντρο της Λευκωσίας τον κτύπησε θανάσιμα με το αυτοκίνητό του και ο θάνατος ακαριαίος. Ο οδηγός εγκατέλειψε τη σκηνή του δυστυχήματος πηγαίνοντας σπίτι του στο Τσέρι όπου τον βρήκε η αστυνομία στις 09.00 να κοιμάται.

Ο Γιώργος βρισκόταν ένα μέτρο από τον κεντρικό δρόμο και στο πεζοδρόμιο… δίπλα του η φίλη του αλλά και άλλα δεκαεπτάχρονα παιδιά. Τραυματίστηκε ευτυχώς ελαφριά στο χέρι μόνον η φίλη του. Ο Γιώργος δεν τα κατάφερε… ήταν μόλις  17 ετών…
«Ίδρυμα έρευνας  & εκπαίδευσης για την οδική ασφάλεια και την πρόληψη & μείωση των τροχαίων ατυχημάτων Γιώργος Μ. Μαυρίκιος»
Ο Γιώργος Μ. Μαυρίκιος γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 19 Απριλίου 1989. Η απώλεια και ο άδικος χαμός του ( 01/01/2007 ) συγκλόνισε όλη την Κύπρο  για αυτό το λόγο έγιναν και γίνονται αρκετά εις μνήμην του και την Οδική Ασφάλεια και Πρόληψη των Τροχαίων Ατυχημάτων.

Διαλέξεις, αιμοδοσίες, λαμπαδηδρομίες, βραβεία εις μνήμην του στα σχολεία που φοίτησε, συμμετοχή σε προγράμματα για την Οδική Ασφάλεια και Πρόληψη, διοργάνωση ποδοσφαιρικών τουρνουά είναι μερικά. Με παρότρυνση της Αστυνομίας Κύπρου, του Υπουργείου Συγκοινωνιών & Έργων και φίλων της οικογένειας συστάθηκε ένας μη κερδοσκοπικός Οργανισμός με τίτλο :
           « Ίδρυμα έρευνας  & εκπαίδευσης για την οδική ασφάλεια
             και την πρόληψη & μείωση των τροχαίων ατυχημάτων
                                Γιώργος Μ. Μαυρίκιος»
Σκοπός του Ιδρύματος είναι η ανάληψη, υποστήριξη και προώθηση δραστηριοτήτων σε θέματα τα οποία προάγουν την οδική ασφάλεια, την κυκλοφοριακή αγωγή, την μελέτη, την έρευνα, την ενημέρωση και την εκπαίδευση, στοχεύοντας στην πρόληψη και μείωση των Τροχαίων Ατυχημάτων.

 Ας σημάνει ο άδικος χαμός ενός ακόμη Νέου Ανθρώπου την έναρξη της ενεργούς συμμετοχής όλων μας σε μια νέα εποχή για την Οδική  Ασφάλεια.
 Η ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Η ΖΩΝΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΑΛΛΟΙ
SO OTHERS MAY LIVE
 
 Όνειρο μισό
Τρεις τελειόφοιτοι μαθητές, η Τόνια, η Αγγελίνα και ο Γιάννης  (το 2007) έγραψαν ένα τραγούδι για τον άδικο χαμό του φίλου τους, Γιώργου (19/04/89-01/01/07), καθόλου παράξενο αφού τους ένωνε ανάμεσα στα άλλα και η μουσική.

Ένας άλλος ευαίσθητος νεαρός και ταλαντούχος  καλλιτέχνης, ο Πάρης ακούγοντας το δεν μπόρεσε να μην το επιμεληθεί, να το ενορχηστρώσει και τελικά να παραχθεί ένα τραγούδι φτιαγμένο από αγάπη και φιλία, με τίτλο « Όνειρο Μισό».

Εμείς οι γονείς του αδικοχαμένου φίλου τους, αναλάβαμε την πρωτοβουλία στη μνήμη του Γιώργου μας  να  δημιουργήσουμε σε ψηφιακό δίσκο (cd) αυτό το τραγούδι, το οποίο συνοδεύεται από ένα video clip (dvd).

Ένα τραγούδι που πρέπει να  ακουστεί από όλους τους Ραδιοφωνικούς και Τηλεοπτικούς  Σταθμούς, ένα τραγούδι που πρέπει να συζητηθεί,  ως το Τραγούδι του Αδικοχαμένου Νέου, ένα τραγούδι που πρέπει να  ευαισθητοποιήσει τους Νέους αλλά και τους Μεγαλύτερους γιατί όλοι έχουμε Δικαίωμα στη Ζωή.

Η Τόνια ήταν εκεί…και αφιερώνει το τραγούδι «ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΣΟ» σε όλους εμάς.
Υπό την προστασία : Έντιμου Υπουργού Δικαιοσύνης & Δημόσιας Τάξεως κ. Κύπρου Χρυσοστομίδη
Στηρίζουν : Υπουργείο Συγκοινωνιών & ¨Εργων, Υπουργείο Παιδείας & Πολιτισμού, Υπουργείο Άμυνας, Αστνομία Κύπρου, Εθνική Φρουρά, Αρχή Ραδιοτηλεόρασης, Ολυμπιακός Λευκωσίας, Λύκειο Εθνομάρτυρα Κυπριανού Στρόβολος, ΠΕΦΟ Λευκωσίας, Ένωση Συντακτών, Συμβούλιο Οδικός Ασφάλειας
Ευχαριστίες : HI-TEC Renovation - SFS Group - KPMG, Φούρνοι Ζορπάς, Λαϊκή Ασφλιστική, Reva Phaedra Electricity Mobility, LTV, Carecar Wash, Schima Furniture, Salamis Tours Holdings Public Ltd, Theopress, Suite16 Studio, Media Box, All Records
Θερμές ευχαριστίες: Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (CYTA).

Εκ μέρους της οικογένειας του Γιώργου & «Ίδρυμα έρευνας  & εκπαίδευσης για την οδική ασφάλεια και την πρόληψη & μείωση των τροχαίων ατυχημάτων Γιώργος Μ. Μαυρίκιος»
 Όνειρο μισό
 Φόρεσες ρούχα γιορτινά
Χαμόγελο στα χείλη
Ξημέρωνε Πρωτοχρονιά
Γιορτή και πανηγύρι
Στη Θάλασσα τα κύματα
Φωνάζουν τ’ όνομά σου
Στα σύννεφα στον ουρανό
Κοιτάζω τη ματιά σου
Χάθηκαν τ’ αστέρια
Το φεγγάρι είναι σβηστό
Άδειο τώρα τ’ όνειρο
Όνειρο μισό...
Μα εσύ θέλησες να φύγεις
Εσύ δεν ήσουνα για εδώ
Εσύ θέλησες να φύγεις
Να πας σε τόπο μακρινό
Στη Θάλασσα... Όνειρο μισό
Αστέρι θα ‘σαι στον ουρανό
Θα λάμπεις σαν στολίδι
Εύχομαι να πας στο καλό
Γιώργο μου καλό ταξίδι
Στη Θάλασσα... Όνειρο μισό

No comments: