Saturday, March 13, 2010

Ιστορίες – Μύθοι σαν παραμύθια

Το Καλάμι και η Ελιά  από τον JK Skroutzakos


Μια φορά δίπλα σε μια ελιά είχε φυτρώσει ένα καλάμι. Η ελιά ήταν ένα μεγάλο και δυνατό δέντρο με πολλά κλαδιά που κρατούσαν τα φύλλα τους όλη τη χρονιά και κάθε δυο χρόνια, έγερναν από το βάρος του καρπού. Το καλάμι πάλι ήτανε ψηλόλιγνο με καταπράσινα στενόμακρα φύλλα, με ωραιότατα παράξενα λουλούδια που έμοιαζαν με τσαμπιά κι είχανε το σχήμα του αδραχτιού.

Η ελιά καυχιόταν ολοένα: -Τι είσαι συ μπροστά μου; έλεγε στο καλάμι. Εγώ είμαι ένα δέντρο μεγάλο, δυνατό, ευλογημένο. Οι άνθρωποι με λατρεύουν γιατί τους δίνω τις ελιές και το λάδι μου, τους δίνω ξερόκλαδα για να ζεσταίνονται, τους δίνω ξύλα για να φτιάχνουν ακριβά έπιπλα. Είμαι μεγάλη, ψηλή, γερή και συ είσαι ένα αδύναμο πραγματάκι που λυγίζεις μπροστά σ' όλους τους ανέμους και τους προσκυνάς. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχεις την τόλμη να φυτρώνεις πλάι μου.



Το καημένο το καλάμι που ήταν από φυσικού του ντροπαλό, τα' άκουγε όλα αυτά και δεν έλεγε τίποτα κι ούτε και θύμωνε γιατί αυτό δεν είχε να καυχηθεί για τίποτα.

Ήρθε ένας χειμώνας όμως βαρύς κι άρχισε να φυσάει ένας αέρας δαιμονισμένος, που χτυπούσε με μανία την ελιά ώσπου στο τέλος την ξερίζωσε. Το καλάμι, με το πρώτο φύσημα του ανέμου, έγειρε, λυγερό όπως ήτανε, προς το νερό κι έτσι ο άνεμος περνούσε από πάνω του χωρίς να το πειράξει.

Κι όταν η καταιγίδα σταμάτησε κι ο άνεμος έπαψε να φυσάει, η ελιά απόμεινε πεσμένη στο χώμα και το καλάμι σηκώθηκε πάλι όρθιο και λυγερό, όπως και πριν. Βλέπετε, το καλάμι ήξερε να υποχωρεί εκεί που ένιωθε ότι δεν είχε δύναμη ν' αντισταθεί, ενώ η ελιά πλήρωσε με τη ζωή της την υπερηφάνειά της. (ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ)

Από τον καλό φίλο Skoutzako

Δηλώνει ευαίσθητο άτομο και πιστός στους πραγματικούς φίλους του. Δεν τους προδίδει ποτέ. Παίζει μπάσκετ, γράφει ποιήματα και είναι λάτρης όλων των καρτούν και σχεδιάζει κόμικς.
Δεν δυσκολεύομαι να προσθέσω ότι είναι καλλιεργημένος  με πολλές πνευματικές ανησυχίες και βάθος. Σίγουρα, είναι ευαίσθητος, ευγενικός και δημιουργικός με πλατιά σκέψη. Ο πλούσιος συναισθηματικός του κόσμος απλώνεται όμορφα μέσα από την ωραιότατη ιστοσελίδα του, που με τόσο μεράκι τη φροντίζει για όλους εμάς.
Απολαμβάνω ιδιαίτερα να την επισκέπτομαι και να τη διαβάζω. Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα που με τιμά με τη φιλία του. Αντί άλλου βραβείου, όπως, συνηθίζεται, η μικρή αυτή αναφορά, ας θεωρηθεί ως μικρή σπονδή εκτίμησης σ' ένα αξιόλογο φίλο, τον  JK Skroutzako μας!  Φοίβος Νικολαΐδης 
Δείτε και χαρείτε την ιστοσελίδα του JK Skoroutzakos

10 comments:

Βάσσια said...

Καλημέρα :-)

Τι να πούμε για τον Σκρουτζάκο, τα αποδεοικνύει ο ίδιος!

Καλό Σ/Κ Φοίβο

evelina said...

ο Σκρουτζακος? Ένα απο τα καλυτερα παιδια .ο αγαπημενος μου

ΓΙΑΝΝΑ said...

Ο Σκρουτζακος ειναι μια ευαισθητη και τρυφερη ψυχη.Με την μοναδικοτητα και την ευγενεια του εχει ενα καλο λογο για ολους.
Ομως Φοιβο κι εσυ με την παρουσια ση σου αυτη μας εχεις τιμησει ολους κι εγω σ'ευχαριστω γιαυτο.

zeidoron dtsoukas said...

Αγαπητέ Φοίβο ο Σκρουτζάκος είναι και δικός μου διαδικτυακός φίλος και τον εκτιμώ απεριόριστα.Το μπλογκ του είναι ένας θησαυρός πληροφοριών και χαμόγελου κι ο ίδιος ένα πολύ αξιόλογο και συναισθηματικό άτομο.
Του εύχομαι τα καλύτερα!
Μπράβο και σε σένα για την παρουσίαση που του έκανες και ειδικά για το θέμα που επέλεξες.Καλό Σαββατοκύριακο!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS said...

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΑΤΟΜΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.
ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΕΛΕΝΑ said...

Ψυχούλα σκέτη!!
Η ιστοσελίδα του μια αληθινή απόλαυση, σε κάνει να σκέφτεσαι ότι δεν υπάρχει μόνο ασχήμια και μιζέρια!
Καλό Σαββατοκύριακο Φοίβο μου!

erifili said...

Οταν θέλω να γελάσω, όταν θέλω να ξεχαστώ, όταν θέλω κάτι να μάθω, πάντα στην αυλή του σκρουτζάκου καταλήγω. Είναι αγνός, ευαίσθητος, καλλιεργημένος, ψαγμένος και πάνω απ' όλα σεμνός. Το καλάμι το έχει δώσει σ'αυτούς που το χρειάζονται.Και σ'εσάς επισης συγχαρητήρια, γιατί έχετε αίσθηση του χιούμορ, και αγαπάτε να μαθαίνετε.

Rena said...

Τι να πρωτοπώ για τον σκρουτζάκο.
Για το εκπληκτικό του μυαλό, την τυπικότητα του, την ευαισθησία του, την αισιοδοξία του, τη χαρά και τις γνώσεις που μας προσφέρει;

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ!

Του άξιζε η αφιέρωση μπράβο Φοίβο!

ΥΓ Το μπλοκ μου το έχω κλειστό λόγω ανακατεύθυνσης το φτιάχνω και ξαναγίνεται.

Ann said...

i liked this very much..the pictures were beautiful and I finally found your google translater on your blog!

Erato said...

Καλημέρα μια όμορφη εβδομάδα εύχομαι !
Πολύ όμορφη ιστορία και διδακτική ..δεν έτυχε να περάσω ποτέ από τον φιλόξενο χώρο του
Αλλά με μια επίσκεψη μικρή και μια μικρή ματιά
κατάλαβα ότι είναι ένα άτομο με πολλές ευαισθησίες
Του εύχομαι τα καλύτερα!
Και ένα μεγάλο μπράβο σε σένα για το μικρό σου αφιέρωμα!