Wednesday, June 16, 2010

Αυτοαναίρεση, της Δέσποινας Τσαφετοπούλου

ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗ

Ακόμα κι αν θα ήταν μπορετό,
να κολυμπάμε σ’ αυτή τη θάλασσα ευθύνης
χωρίς κίνδυνο,
ακόμα κι αν η θλίψη της σε έβγαζε
σε ένα σύμπαν αντιθέσεων
με το φλοίσβο της
παρηγορητικό ερμητήριο
ανέκφραστα
θα παραμένανε τα αισθήματα
στην απόκρυφη ανελεύθερη δίοδό τους,
ψηλαφιστά
στα ανώνυμα όντα που τα διακυβερνούν.
Από το μηδέν
κάπου στο βάθος του κόσμου,
αναπαριστώνται με χάρη
τα απροσμέτρητα πάθη εκείνων,
που φυτοζωούσαν
μέχρι που ανακάλυψαν με ποιο τρόπο
θα διαφύγουν από το τέλμα της ύπαρξης.
Κάποτε με μια μονοκοντυλιά που θα χαράξουν
θα εγκαταλείψουν
αυτή τη φορά για πάντα,
όλους τους στόχους που είχαν θέσει σε μία στιγμή
που η λογική τους ίσχυε,
και θα ραγίσουν στα δύο,
επιτέλους λησμονώντας,
τον Γολγοθά στον οποίο είχαν ταχθεί
ερήμην τους.-

Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Ιστοσελίδα: Poems, Jewels, Photos

5 comments:

Samoa said...

Hi!Thank you for your interresting,your blogs are the best,your country too,i wish to vesit it one day...

Despina Tsafetopoulou said...

Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία του ποιήματος, ετοιμάζω ακόμα ένα ποστ για τον Ταξιδιάρη, θα σου το στείλω σε λίγες μέρες...Ξεχωρίζω τις φωτό και γράφω τα κείμενα...
Καλό σου βράδυ από ΝΖ...

zeidoron dtsoukas said...

Ομορφο ποίημα κι ενδιαφέρουσα η σελίδα της ποιήτριας!
Επίσης εντυπωσιακό το καινούργιο λουκ του δικού σου χώρου αγαπητέ Φοίβο.

Anastasia said...

Εξαιρετικο ποιημα! Μου αρεσει πολυ αυτη η αμεσοτητα εκφρασης στην ποιηση.

Βάσσια said...

Οικεία γραφή.... της ψυχής!

"επιτέλους λησμονώντας,
τον Γολγοθά στον οποίο είχαν ταχθεί
ερήμην τους"

Ερήμην μας, αλλά όχι για πάντα.

Καλησπέρα Φοίβο
:-)