Της Αφροδίτης Φωτιάδου
Είναι γεγονός ότι ένας καλός λόγος μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα... ακόμα και από αγνώστους... Αυτό έγραψα σήμερα αλλα θέλω να πω κι αλλα...
Σήμερα το πρωι δεν είχα λόγο να βγω από το σπίτι παρόλο που ήταν μια ωραία μερα... Έλα όμως όμως που τις πρώτες πρωινές ώρες ονειρεύτηκα ότι έτρωγα κεφτέδες... αυτούς που έφτιαχναν τα χερακια της μάνας μου... και ως γνωστό οι κεφτέδες της μάνας μας είναι πάντα οι καλύτεροι... τραγανοι από έξω και μαλάκοι μυρωδάτοι από μεσα... ήθελα κι άλλο...κι άλλο που παρολίγον να ξυπνήσω με βαρύ στομάχι... ένοιωθα τη μυρωδιά τους και στο ξύπνιο μου... εκει που αρχίζεις να παράγεις σάλιο...
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έφτιαξα αυτό φαγητό... Μου έμεινε όμως η εικόνα του ονείρου που έπρεπε να βγει αληθινό... Δεν είχα όμως μαϊντανό... κύριο συστατικό του... Εκεί στην αγορα... η χαρωπή μαγείρισσα... βρεθηκα δίπλα από μια όμορφη καλοντυμένη... αλλά μικρόσωμη κυρία... Ζήτησε τη βοήθεια μου για να πάρει κάτι από τα ψηλά ράφια... κατι για χορτοφάγους...
Είμαι χορτοφάγος μου είπε... και άρχισε να μου λέει πως έφτιαχνε το συγκεκριμένο φαγητό... Ήμουν και εγώ...της απάντησα....μεχρι τα δεκατέσσερα... όχι μόνο γιατί δεν ήθελα να τρώω ζώα αλλά γιατί έβλεπα και τη γιαγιά μου να ξεπουπουλιαζει κότες και περιστέρια... όσο για τα αθώα κουνελάκια... τι να πω... τραυμα... Δεν ξέρω μετά τι πήγε λάθος και άλλαξαν τα πράγματα αλλά δεν θα δυσκολεύουν καθόλου να το κόψω εάν τα παιδιά μου δεν ήταν τόσο φίλοι με το κρέας...
Μιλήσαμε για λίγο... Με ευχαρίστησε για την βοήθεια και μου είπε τόσο ωραία λόγια που δεν περίμενα να ακούσω εκείνη τη στιγμή... Σας βοήθησα της είπα και θέλετε να το ανταποδωσετε με έναν ωραίο λόγο... Όχι... απάντησε... ειναι μέσα από την καρδιά μου...
Τα λόγια της χρωμάτισαν τη μέρα πρέπει να πω... Και σκεφτόμουν πόσο ωραίο είναι να στρέφεις την προσοχή σου σε ωραία πράγματα... αντι να εστιαζεις σε άσχημα και ενοχλητικά... Να φωτογραφίζεις με τη φαντασία σου χαρούμενα πράγματα... στο δρόμο... παντού όπου κινείσαι...
Να καραδωκείς το ωραίο... αντί να στρέφεις το βλέμμα σου στους κατσουφιδες... Κοίταξε το χρώμα του Ουρανού... ένα όμορφο λουλούδι... ένα ερωτευμένο ζευγάρι... μια μαμά που χαϊδεύει το παιδί της... ένας γλυκός ψίθυρος φυλλωματων στο φύσημα του αερα...
Εμπλουτισμός της ζωής μας από θετικές εικόνες, είναι ένα φανταστικό άλμπουμ που μας δίνει μια άλλη εικόνα του κόσμου... Και ένας καλός λόγος μπορεί να δώσει άλλη διάσταση στις σχέσεις των ανθρώπων... και η καλοσύνη μπορεί να λάμψει περισσότερο κι από τα ωραιότερα κοσμήματα...
Για αυτό θέλω να τελειώσω με κάτι πεζό και καθημερινό...
Οι κεφτέδες σήμερα πλησίασαν κατά πολυ με αυτούς που έτρωγα από τα χεράκια της μάνας μου...
Πήραν και αυτοί τα πάνω τους και μου φέρθηκαν με αγάπη....
❤️❤️❤️
No comments:
Post a Comment