Πότε θα λογοδοτήσουν για την κρίση;

Οι φορολογούμενοι πολίτες, που καλούνται να πληρώσουν τα εγκλήματα μεγάλων ενόχων, απαιτούν απαντήσεις 

Σάββα Ιακωβίδη

Η καταστροφή της οικονομίας δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Έχει τρεις πτυχές. Η πρώτη, είναι η διεθνής. Εξαιτίας της κρίσης στις ΗΠΑ, το 2007, αυτή επεκτάθηκε και σε όλο σχεδόν τον κόσμο από το 2008. Η δεύτερη πτυχή, αφορά την κυβέρνηση και ειδικά τον πρόεδρο Χριστόφια, τον τέως υπουργό Οικονομικών Χαρίλαο Σταυράκη και το ΑΚΕΛ. Από το Φθινόπωρο του 2008 όφειλαν να είχαν πάρει μέτρα, προληπτικά, για να θωρακίσουν μια οικονομία που παρέλαβαν με πλεόνασμα μισού δισεκ. ευρώ από τον μ. Τάσσο. Όλοι, τότε, υποβάλλαμε ότι έπρεπε να ληφθούν μέτρα, να γίνει συνδιαβούλευση με τα κόμματα και τις συντεχνίες ώστε, έγκαιρα και ομόθυμα, να αντιμετωπιστούν οι πρώτες επιπτώσεις που είχαν αρχίσει να γίνονται αισθητές. Ο Πρόεδρος δεν άκουσε κανέναν! Επιδόθηκε σε ενστικτώδεις ενέργειες αφού προηγουμένως κατασπάραξε το μισό δισεκ. σε αχρείαστες παροχές και αντιπαραγωγικά επιδόματα, για να πουλήσει λαϊκισμό στους αφελείς.

Η αντιπολίτευση τον καλούσε να πάρει μέτρα και ο Δημήτρης Χριστόφιας κόμπαζε ότι είμαστε αλώβητοι και ότι η κρίση θα μας προσπεράσει. Μέχρι που μια μέρα και αφού ήδη η ανεργία και η ύφεση σε όλους σχεδόν τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας έγιναν ορατές, ανέκραξε περίτρομος: «Καιγόμαστε όλοι». Η Κύπρος είχε καεί, όχι εκείνος. Αλλά και τότε, απέφευγε να αντιμετωπίσει την κρίση κατά μέτωπο και επιδιδόταν σε επιδαψιλεύσεις προς τις συντεχνίες και προς τον «απλό άνθρωπο» κατηγορώντας τη «συστημική κρίση» του επάρατου καπιταλισμού και του «ψυχοφθόρου νεοφιλελευθερισμού», διασαλπίζοντας ότι θα έρθει ο σωτήριος… σοσιαλισμός. Τελικά, αυτή η κυβέρνηση της εργατιάς και ο φιλολαϊκός Πρόεδρος οδήγησαν τον «απλό άνθρωπο» στον Μηχανισμό Στήριξης και στην Τρόικα. Αλλ’ ω! της υποκρισίας το αγλάισμα: Το ΑΚΕΛ, δηλαδή και ο Πρόεδρος, δεν δέχονται… αντιλαϊκά μέτρα. Και αναπετούν τα λάβαρα της… αντίστασης στην Τρόικα.

Απορεί κάθε σκεπτόμενος «απλός άνθρωπος»: Αφού δεν δέχονται τίποτε, τότε γιατί ζήτησαν κατεπειγόντως βοήθεια από το Μηχανισμό Στήριξης; Από την άλλη: Στο σημείο που οδήγησαν την οικονομία, δεν είναι σε θέση πια να υποβάλλουν όρους ή να απορρίπτουν απαιτήσεις, που η Τρόικα ασφαλώς θα καταθέσει. Αυτός ο ανέξοδος τσαμπουκάς, για να αποκοιμίζονται οι λαϊκές μάζες, δεν επιλύει τα θεόρατα προβλήματα της οικονομίας. Αφού Πρόεδρος και ΑΚΕΛ, συμπαραστατούμενοι από κόμματα και τις συντεχνίες των δημόσιων, ημικρατικών και τραπεζικών υπαλλήλων, δεν δέχονται τίποτε και βάζουν «κόκκινες γραμμές», τι προτείνουν ως έξοδο από την κρίση; Φλυαρίες! Συνθήματα! Ψευτοπαλληκαρισμούς. Αλλ’ είναι και η τρίτη πτυχή της κρίσης, οι τράπεζες, το τελευταίο βολικό άλλοθι του Προέδρου και του ΑΚΕΛ. Λένε εν χορώ: «Για τις υποβαθμίσεις της οικονομίας και την καταβαράθρωση της οικονομίας φταίνε οι τράπεζες, που εκτέθηκαν στα ελληνικά ομόλογα». 

 

Ότι οι τράπεζες και ειδικά οι διοικήσεις τους και η ανώτατη ηγετική πυραμίδα τους ευθύνονται τα μέγιστα για την καταστροφή της οικονομίας, ουδείς αντιλέγει. Οι τράπεζες στηρίζουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, χωρίς το οποίο το κράτος και η οικονομία δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Άρα, πρέπει να στηριχτούν και είναι ένας από τους λόγους της καταφυγής στον Μηχανισμό. Ο άλλος, που η κυβέρνηση αποφεύγει να αναφέρει αλλά τον υπερτονίζει ο οίκος Standard & Poor’s στην προχθεσινή, νέα υποβάθμιση της κυπριακής οικονομίας, είναι τα διαλυμένα δημόσια οικονομικά. Ο οίκος εκτιμά ότι για τις τράπεζες θα απαιτηθούν 4,5 δισεκ. και για τα δημόσια οικονομικά πέραν των 6,6 δισεκ. ευρώ. Στο μεταξύ, ο δυστυχής και κατ’ εξακολούθηση εξευτελισθείς, από τον Πρόεδρο και το ΑΚΕΛ, υπουργός Οικονομικών επαιτεί δεξιά και αριστερά για να καλύψει τις δανειακές υποχρεώσεις μας και το υπερτροφικό κρατικό μισθολόγιο. 

Πώς φτάσαμε σε αυτό το κατάντημα; Κάποιοι ευθύνονται και αυτοί έχουν όνομα και τίτλους: Πρόεδρος Χριστόφιας, τέως υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης, ΑΚΕΛ και, φυσικά, τα Δ.Σ. και οι διοικήσεις των τραπεζών. Διερωτάται κάθε πολίτης: Γιατί να πληρώσει τις ανεπάρκειες, τις ανευθυνότητες, τις κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τις ολέθριες εκτιμήσεις και αποφάσεις όλων αυτών; Τώρα, βέβαια, προέχει η διάσωση και η ανάκαμψη της οικονομίας και του τόπου. Όμως, κάποια στιγμή, όλοι αυτοί πρέπει να κληθούν να λογοδοτήσουν ανθ’ ων έπραξαν ή αμέλησαν ή αδιαφόρησαν να πράξουν από ανεπάρκεια, μαρξιστικές ιδεοληψίες, ανευθυνότητα, απληστία και ιδιοτέλεια.  

Ο Γενικός Εισαγγελέας καλείται να ενεργήσει αυτεπάγγελτα. Απορούμε: Η Βουλή, πότε θα συζητήσει για την οικονομία και να αναζητήσει ευθύνες, αφού ενδοσκοπηθεί και η ίδια; Οι φορολογούμενοι πολίτες, που καλούνται να πληρώσουν τα εγκλήματα μεγάλων ενόχων, απαιτούν απαντήσεις και λογοδοσία.

Σάββας Ιακωβίδης