Οι επικείμενες εκλογές έφεραν και πάλι στην επιφάνεια αυτό που οι περισσότεροι ανέμεναν, ότι δηλαδή και αυτή τη φορά τα κόμματα θα προχωρούσαν σε μεταξύ τους πάρε-δώσε και διαμοιρασμό Δημαρχιών, για εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που δεν έχουν σχέση με τη εκλογή των πλέον άξιων υποψηφίων.
Τελικά ακόμη και οι αιθεροβάμονες έχουν αντιληφθεί ότι, για παράδειγμα, το ποιός θα είναι ανθυποψήφιος του νυν δημάρχου Λεμεσού εξαρτάται όχι από την καταλληλότητα του κ. Σαββίδη ή του κ. Κενεβέζου να διεκδικήσουν με επιτυχία τη Δημαρχία Λεμεσού αλλά από άλλα κριτίρια και επιδιώξεις που παίζονται εντός ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ και πέριξ των προεδρικών προσδοκιών, ενώ αν θα κατέλθει τελικά ο νυν δήμαρχος Λάρνακας ξανά υποψήφιος δεν είναι το ζητούμενο για το ΑΚΕΛ, αλλά το σημαντικό είναι να κτιστεί ακόμη μια γέφυρα για μελλοντική συνεργασία με το ΔΗΚΟ, γι’ αυτό και προτείνει να δοθεί αυτή η Δημαρχία στο ΔΗΚΟ και βλέπουμε…. Ενώ από την άλλη, η ΕΔΕΚ, συζητά υποψηφιότητες για δύο από τους πέντε μεγάλους δήμους της ελεύθερης Κύπρου, μία με τον ΔΗΣΥ στη Πάφο και μια με το ΑΚΕΛ στο Στρόβολο, κρατώντας και αξιοποιώντας το διπλό σχοινί που απλόχερα της ρίχνουν ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ ενόψει Προεδρικών…
Τα πιο πάνω επισημαίνονται όχι λόγους κριτικής στα κόμματα, αφού αυτή η προσέγγιση και πρακτική των κομμάτων είναι γνωστές ακόμη και στους απλούς πολίτες και γι’ αυτό δεν θα χρειάζετο μια νέα επισήμανση τους. Αναφέρονται για να αναδείξουν ένα από τα πλέον καίρια προβλήματα της Αυτοδιοίκησης που είναι η μεγάλη εξάρτηση που καταδυναστεύει τις Τοπικές Αρχές, αφού οι εκπρόσωποι που τελικά εκλέγονται, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, είναι πρόσωπα που εξαρτώνται από τους κομματικούς μηχανισμούς και λογοδοτούν σε αυτούς και όχι ελεύθερα και ανεξάρτητα άτομα που μπορούν να αναπτύξουν ένα αυτοδιοικητικό ρόλο και να έχουν ανάλογο λόγο, όπως χρειάζεται για μια αποτελεσματική Αυτοδιοίκηση σε μια σύγχρονη κοινωνία. Αυτή την κατάσταση όλοι την γνωρίζουν όμως τα Κόμματα τίποτα δεν κάνουν για να λήξει, αφού παρά τις ξύλινες διακηρύξεις τους ότι δήθεν δεν αναμιγνύονται και δεν ποδηγετούν την Αυτοδιοίκηση στη πραγματικότητα ακριβώς το αντίθετο πράττουν.
Είναι γι’ αυτό που στο στάδιο της «ενηλικίωσης» που διέρχεται τώρα η Κυπριακή Αυτοδιοίκηση, εκείνο που χρειάζεται είναι πρόσωπα που μακριά από κομματικές δεσμεύσεις και βαρίδια θα μπορέσουν να την αναβαθμίσουν σημαντικά ως θεσμό, τόσο σε ότι αφορά το επίπεδο και φάσμα της προσφοράς της προς τους πολίτες και τις Τοπικές Κοινωνίες αλλά και σε ότι αφορά την ανεξαρτησία και το εκτόπισμα της στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι του τόπου. Και βέβαια με μια τέτοια αλλαγή θα επέλθει και καλύτερο επίπεδο διακυβέρνησης συνολικά στο τόπο μας, αφού είναι παραδεκτό πως όταν σε ένα κράτος υπάρχουν διάφορα και μη εξηρτημένα κέντρα διοίκησης, πέραν της κεντρικής διοίκησης, επιτυγχάνεται και πιο αποτελεσματική και χρηστή διοίκηση.
Το πρόβλημα που επισημάνθηκε δεν έχει εύκολη λύση. Αλλά η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά αν οι ίδιοι οι πολίτες και κατ’ επέκταση οι τοπικές κοινωνίες ενθαρρύνουν κατάλληλα πρόσωπα και ιδιαίτερα νέους, με ιδέες και όρεξη για προσφορά στη περιοχή τους, να είναι υποψήφιοι και να τους υποστηρίξουν στις τοπικές εκλογές, έστω και αν δεν έχουν κομματικό χρίσμα ή στήριξη, χωρίς βέβαια να αποκλείεται η σύνδεση ή προτίμηση τους για κάποιο κόμμα .
Οι εκλογές αυτές και κάθε εκλογές της Αυτοδιοίκησης πρέπει να επικεντρώνονται στις επιλογές των Τοπικών Κοινωνιών, ώστε τα Κόμματα να ενδιαφέρονται μεν αλλά να υποχρεωθούν να σταματήσουν να επεμβαίνουν τόσο άτσαλα και να ποδηγετούν, προς εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων που καμιά σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά συμφέροντα των Τοπικών Κοινωνιών. Αυτός, όπως φαίνεται, είναι ο μόνος δρόμος για να αποκτήσουμε και στη Κύπρο μια σύγχρονη Αυτοδιοίκηση και κατ’ επέκταση μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους πολίτες.
Οικονομολόγος
Τέως Γραμματέας Ένωσης Δήμων
No comments:
Post a Comment