Γράμμα από ένα φίλο : Γιώργος Νικολαΐδης, Ζωγράφος

 Κατ' αρχήν να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στην προσπάθεια σας με το καινούργιο περιοδικό που φιλοδοξεί να προσφέρει ανανέωση στη ματιά του πολίτη της Κύπρου και όχι μόνον όσον αφορά την ζωή και την φινέτσα της. Το καλό γούστο χρειάζεται σήμερα για να εμπλουτίζει την καθημερινότητα μας και να κάνει την ζωή ανάλαφρη. Από καρδιάς λοιπόν σας εύχομαι ότι καλύτερο.

Όταν επισκέπτομαι το νησί της Αφροδίτης, την πατρίδα μου, το μυαλό γυρίζει πίσω, στα ωραία παιδικά, εφηβικά χρόνια. Τότε που το όνειρο και ο μύθος ήταν πραγματικότητα. Θυμάμαι με αγάπη τις γειτονιές, τους φίλους και την ανέμελη καθημερινότητά μας, που, εμπλουτισμένη με γεγονότα και καταστάσεις, διαμόρφωσε τη γενιά μας.

Νοσταλγώ λοιπόν τα χρόνια εκείνα, τους ζεστούς ανθρώπους και δασκάλους, που μας έδωσαν τα φώτα τους και βοήθησαν να προχωρήσουμε στο σήμερα. 

Παρελθόν, παρόν και μέλλον συνυπάρχουν διαμορφώνοντας την εικαστική μου πορεία, εισχωρούν στις μορφές, είτε είναι ρεαλιστικές είτε δεκτικές στο όνειρο και τη φυγή. Δεν νιώθω καθόλου διχασμένος. Βιώνω και τα δύο αποτυπώνοντας τα στα έργα μου.

Οι αντιθέσεις στη ζωή με τις δυσκολίες και τις ευκολίες έχουν σαν διέξοδο, την φυγή, το ταξίδι την επιστροφή. Αυτός ο κύκλος εναλλάσσεται, δίνοντας κουράγιο για νέα ξεκινήματα. Φεύγοντας για την Αθήνα γνώρισα καινούργιους ανθρώπους. Η προσπάθεια μου στη ζωγραφική, ξεκινώντας κυρίως από τον Λευτέρη Οικονόμου, τον Τηλέμαχο Κάνθο, υποστηρίχθηκε από τον Νίκο Νικολάου, Γιάννη Μόραλη, Γιώργο Μαυροίδη και Γιάννη Τσαρούχη, που ήσαν φίλοι και συμμαθητές του Κάνθου οι περισσότεροι. 

Έτσι κινήθηκα μέσα από γνωστά μονοπάτια και καταστάσεις, διαμορφώνοντας μια προσωπικότητα στον Ελλαδικό χώρο, όπου κυριαρχούσαν πνευματικοί άνθρωποι στην τέχνη και τον πολιτισμό. Η γενιά του 30, χωρίς να προδίδει τον ελληνοκεντρισμό της εντάσσεται στη σύγχρονη τέχνη, δίνοντάς μας τη σκυτάλη.

Τα τελευταία 40 χρόνια με την οικογένεια μου, ζω και εργάζομαι στην Αθήνα, παρουσιάζοντας το έργο μου σε Ελλάδα και Κύπρο. Αυτή είναι μια υποχρέωση για μένα, ένα καθήκον στον τόπο που γεννήθηκα και ανδρώθηκα. Ως Ελληνοκύπριος βιώνω το δικό μου παρόν. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η Πατρίδα μου είναι μόνον αυτό το κομμάτι του Νότου που ζούμε τώρα. Θέλω και ελπίζω το νησί μου ολόκληρο να ευημερεί.

Στο έργο μου, το πνευματικό στοιχείο μορφοποιείται, προσφέροντας λύσεις και προβληματισμούς στο καθημερινό γίγνεσθαι, τη σκέψη και τον πολιτισμό. Οι προεκτάσεις των μορφών συναντούν την καθημερινή τριβή που σκοπό έχει να προσφέρει κάτι καλύτερο στον θεατή.

Η Τέχνη δεν είναι μόνον μορφολογική αναζήτηση, αλλά κυρίως μια συνειδητή πνευματική κατάθεση. Επιβάλλει τη σκέψη χωρίς να αποβάλλει το αίσθημα. Η ατομικότητα, πιστεύω, δεν πρέπει να υποτάσσεται στο σύνολο αλλά να διατηρεί την ιδιαιτερότητά της.

Εύχομαι η προσπάθειά σας να στεφτεί με επιτυχία, οι στήλες σας να δίνουν διεξόδους και οι αναγνώστες σας , ώριμοι , να επιλέγουν αυτό που τους ταιριάζει. 

Γιώργος Α. Νικολαΐδης

Ζωγράφος

Γιώργος Νικολαΐδης, Ζωγράφος σημαντικής παιδείας

Έκθεση Γιώργου Νικολαΐδη 

Ράνια και Γιώργος Νικολαΐδης 

Γιώργος Νικολαΐδης 

George Nikolaides Blog