Κωλοέλληνες

Του Γιώργου Πήττα
Στήλη Άλατος

Κυκλοφορεί που λέτε στο διαδίκτυο και όχι μόνο, ένα κείμενο απίστευτης ανοησίας και τελείως καθυστερημένης αντίληψης που καταγράφει το γιατί «γουστάρουμε που είμαστε έλληνες»
Το είχα δει και πριν από λίγα χρόνια, αλλά τότε είχα απλώς καγχάσει και δεν έδωσα παραπάνω σημασία. Πρόσφατα ανακάλυψα πως το εν λόγω κείμενο υπάρχει στο facebook.com και μερικές Δεκάδες Χιλιάδες Έλληνες το συνυπογράφουν ως "κοινότητα".

Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για την αποθέωση της αναίδειας, της αμετροέπειας και κυρίως της απύθμενης κοινωνικής και όχι μόνο αμορφωσιάς που βασιλεύει στα μέρη μας.

Παραθέτω το «αυθεντικό» κείμενο με έντονα γράμματα και από κάτω κάποιους δικούς μου σχολιασμούς με πλάγια στοιχεία:

Ναι ρε γουστάρουμε που είμαστε Έλληνες γιατί έχουμε θάλασσα να την πιείς στο ποτήρι...
Μια θάλασσα που μπαζώνουμε και που λερώνουμε συστηματικά με τα σκουπίδια μας. Γιατί δικιά μας είναι και ότι θέλουμε την κάνουμε. Δικιά μας είναι, για να αφήνουμε τα πλαστικά μας, τα αντηλιακά μας, τα μπουκάλια μας, δικιά μας είναι για να χτίζουμε στις παραλίες μας τα αυθαίρετα μας . Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες.»

-Γιατί «καμάκι» και «σουβλάκι» είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουεμε…
Σωστά, προφανώς είμαστε περήφανοι που το φλερτ το ονομάζουμε «καμάκι» μετατρέποντας τις γυναίκες σε ψάρια που κατά τη γνώμη μας (μόνο) έλκονται από τη μπόχα του κρεμμυδιού στην ανάσα των επίδοξων εραστών. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες».

-Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το επόμενο πρωί...
Γιατί δεν γουστάρουμε να δουλεύουμε, είμαστε εκ πεποιθήσεως τεμπέληδες, αντιπαραγωγικοί και εγωιστές. Οι άλλοι πρέπει να δουλεύουν για μας, εμείς είμαστε όλοι γεννημένοι δήθεν αφεντικά. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες.»

- Γιατί «λουλουδοπόλεμος» δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα…
Γιατί προτιμάμε τα λουλούδια να τα βλέπουμε τσαλαπατημένα στις πίστες αντί σε κήπους και βάζα. Εκατοντάδες σπασμένα πιάτα, τσακισμένα λουλούδια και η διάχυτη μυρουδιά από το ουίσκι είναι η «διασκέδαση» μας. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες.»

-Γιατί πίνουμε ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει...
Γιατί πεθαίνουμε ένδοξα ως...Έλληνες κάθε Σαββατοκύριακο στους δρόμους οδηγώντας μεθυσμένοι και μη βλέποντας μπροστά μας καθώς μας έχουν πιεί τα «τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια» αλλά βέβαια δεν το ξέρουμε. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες».

-Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί...
Γιατί η ελλειμματική μας παιδεία σκοτώνει τα όνειρα πριν γεννηθούν, γιατί δεν μας ενδιαφέρει να εμπνεύσουμε και να εμπνευστούμε γιατί βρίζουμε το Δημόσιο επειδή μας βασανίζει γιατί και αντί να το αλλάξουμε, απλά επιλέγουμε να γίνουμε και εμείς βασανιστές των Άλλων. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες.»

-Γιατί όταν μπαίνουμε στο λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε…
Τα πάντα, ναι. Σπρώχνουμε, ποδοπατάμε, βρίζουμε, διαχέουμε τον ιδρώτα μας παντού και ναι, στο τέλος καθόμαστε θριαμβευτές και χυδαία αγενείς. Γιατί έτσι μάθαμε, γιατί οι «άλλοι» είναι πάντα οι εχθροί. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες.»

-Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε στον εαυτό μας από συνήθεια...
Συνήθεια, ναι. Στο θόρυβο, στην ηχορύπανση αλλά και στη γελοιότητα να νομίζουμε πως κάτι καταφέραμε αν φτάσουμε στο επόμενο φανάρι πρώτοι. Και δεν αισθανόμαστε παντελώς γελοίοι (που είμαστε) όταν βλέπουμε αυτούς που προσπεράσαμε με 1000 να φτάνουν με την ησυχία τους στη διπλανή λωρίδα. Ακοινώνητοι παντού. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες».

-Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι θα πε «καψούρα»…
Όχι, δεν θα καταλάβει ο ξένος. Μόνο που το Ρωμαίος και Ιουλιέτα στα αγγλικά γράφτηκε, από εγγλέζο «κουτόφραγκο». Και είναι το έργο, μία passionate erotic and dramatic tragedy. Όλες οι λέξεις με αρχαιοελληνική ρίζα, μόνο που οι «πρόγονοι» δεν θα καταλάβαιναν και εκείνοι τι σημαίνει «καψούρα». Γιατί εκείνοι ήταν Έλληνες και ομιλούσαν την Ελληνική. Εμείς, είμαστε «Έλληνες».

-Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας...
Σωστό! Ή μάλλον OK, κουλ , αλλά σαν το σκέφτομαι είμαι ντάουν. Πάμε τώρα για σόπινγκ και μετά για ένα ντρινκ? A…σόρι…έχω μίτινγκ! Μπάιιιιιι!

-Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους και δεν χρειαζόμαστε ψυχίατρο...
Αυτή τη σαχλαμάρα, αν δεν κάνω λάθος την είχε πει η Μελίνα Μερκούρη. Για κοιταχτείτε καλύτερα: αυτοί που κορνάρουν στο κενό, που κάνουν τα πάντα για μία θέση στο λεωφορείο, που…βράζει το αίμα τους, που αλλάζουν κινητό κάθε χρόνο, που ξενυχτάνε κάθε μέρα ενώ δουλεύουν που έχουν κάνει το «κέρατο» στυλ και ιδεολογία δεν θέλουν ψυχίατρο; Γιατί έτσι, επειδή είμαστε « Έλληνες».

-Γιατί οι γονείς μας δεν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε μόλις κλείσουμε τα 18 μας...
Και έτσι, με συνέπεια, παράγουμε μαλθακά μαμμόθρεφτα, ανεύθυνα και βολεμένα που δεν μαθαίνουν ποτέ να στέκονται στα πόδια τους παρά μόνο μέσα από ατυχίες και συμφορές. Και αυτόν τον απέραντο εγωισμό τον βαφτίζουμε «στοργή». Γιατί έτσι, επειδή είμαστε « Έλληνες».

-Γιατί πληρωνόμαστε Παρασκευή και Κυριακή πρωί δεν έχουμε λεφτά ούτε για τσιγάρα...
Και όταν έρθουν οι λογαριασμοί τα χρέη και οι κατασχέσεις, φταίει το σύστημα, ο καπιταλισμός, οι Αμερικάνοι, ο γείτονας, ο διαιτητής, ο δήμαρχος, το αφεντικό, και ο…Χατζηπετρής. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε «Έλληνες».

-Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν στα δέντρα...
Και ενώ κοιμόντουσαν στα δέντρα, μας έφτασαν, μας ξεπέρασαν, και τώρα μας κοιτάνε από απόσταση. Αγάπησαν κάθε τι δικό μας που εμείς περιφρονήσαμε, θεράπευσαν τον Πολιτισμό μας όταν εμείς τον καίγαμε και τον απαγορεύαμε. Βέβαια όταν εμείς χτίζαμε τον Παρθενώνα είχαμε και κάτι που αυτοί δεν είχαν τότε: Δούλους. Γιατί έτσι, επειδή είμαστε « Έλληνες».

-Γιατί ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες...
Αυτοί, σίγουρα ήταν. Εμείς τι σχέση έχουμε με αυτούς;

Εμείς «γουστάρουμε» να’ ουμ τη Βίσση και τη Βανδή και τα καμένα καψούρια. Εμείς είμαστε οι «Έλληνες» που ποδοπάτησαν και ώθησαν στα ξένα, τα καλύτερα μυαλά του τόπου. Εμείς γουστάρουμε τη «μαγκιά και την καψούρα».

Εμείς είμαστε «ωραίοι» επειδή κορνάρουμε, επειδή ποδοπατάμε, επειδή σπρώχνουμε, επειδή είμαστε ημιμαθείς, επειδή κρίνουμε τους πάντες και τα ξέρουμε όλα.

Εμείς που:
Τον Μητρόπουλο τον ξέρουμε μόνο έναν ποδοσφαιριστή και όχι ως τον διάσημο Μαέστρο.

Την Κορομηλά ως τηλεπαρουσιάστρια αλλά όχι ως Συγγραφέα και Λαογράφο.

Τον Ελύτη ως... ως ιδιοκτήτη της εταιρίας που παράγει τις φρυγανιές "Ελίτ".

Τον Σκαλκώτα ως συνταγή μαγειρικής με σκαλοπίνια και μανιτάρια.

Αν δε, προσθέσω και έναν κατάλογο επιφανέστατων Ελλήνων και Ελληνίδων από όλο το φάσμα των Τεχνών και των Επιστημών που δεν γνωρίζουμε κα-θό-λου.... ε, θα χρειαστούμε μερικές σελίδες ακόμα.

Εμείς!

Με την κομπορρημοσύνη, εμείς οι κωλοέλληνες, οι τσιφτετέλληνες που λέει και ο Σαββόπουλος. Αυτό το θλιβερό κείμενο, είναι η…ιδεολογικοποίηση και η "εξέλιξη" του κλασικού και χυδαίου «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε»; Μετατρέψαμε απλά το Εγώ, στο Εμείς.
Στο Εμείς του Πάτου.

Γιώργος Πήττας

Στήλη Άλατος