Η Κύπρος πάει…Ευρώπη;

της Στρατούλας Τραμουντάνη*

Σε λίγους μήνες οι χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ξεκινήσουν τη διαδικασία ανάδειξης των αντιπροσώπων τους στο κοινοβούλιο της. Οι λαοί της Ευρώπης θα αντιμετωπίσουν για μια ακόμα φορά το δίλημμα της κάλπης χωρίς να έχουν ενημερωθεί για τα προγράμματα που εκπονούνται , στο βαθμό που θα έπρεπε, για τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί ή θα ληφθούν και θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ζωή τους. Οι περισσότεροι λαοί αγνοούν τους νόμους που ψηφίζονται και αρκούνται στο πακέτο που σερβίρεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις μέσω των διαδρόμων που φέρουν το όνομα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η επιλεκτική προσφορά ενημέρωσης είναι και η πλέον αγαπημένη πολιτική, ειδικά των αποτυχημένων κυβερνήσεων.

Έτσι, αυτό που παρατηρείται, είναι οι Ευρωεκλογές να πραγματοποιούνται με μοναδικό γνώμονα την πολιτική που ασκεί το κάθε κόμμα εντός των ορίων της χώρας του. Δεν ενδιαφέρουν σχεδόν κανένα, οι απόψεις και οι θέσεις των κομμάτων για θέματα και προβλήματα που πιθανόν θα επηρεάσουν την τύχη 300 και πλέον εκατομμυρίων ανθρώπων. Γι αυτό και η ψήφος στις Ευρωεκλογές χαρακτηρίστηκε “χαλαρή”. Έτσι και αυτή η εκλογική διαμάχη, δεν είναι παρά μια πρόβα όλων των Κομματικών παρατάξεων για να σταθμίσουν τις δυνάμεις τους στο εκλογικό σώμα. Φυσικά παρατηρούνται μικρές αποκλίσεις στα ποσοστά ειδικά αυτών των μεγάλων κομμάτων, που τις καρπώνονται τα “μικρά” κόμματα αλλά αυτό συνήθως δεν εμπνέει καμιά απολύτως ανησυχία. Τα διαρρέοντα ποσοστά κυρίως "μεταναστεύουν" για πολύ λίγο, σε κόμματα αριστερής πολιτικής , οικολόγων και κεντροδεξιών αποκλίσεων (ανησυχητικό μα προβλέψιμο).

Και στην Κύπρο, τα πράγματα δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου. Πανομοιότυπα φαινόμενα πολιτικής συμπεριφοράς διαπιστώνονται στο σύνολο του εκλογικού σώματος της χώρας. Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αναδεικνύουν ισότιμες διαφορές των κομμάτων, μεταξύ βουλευτικών εκλογών και ευρωεκλογών. Τα ερωτήματα δε που απαντώνται, αναφέρονται στους χειρισμούς των κομμάτων πάνω στα προβλήματα που απασχολούν την χώρα και όχι στην αντιμετώπιση τους μέσω της ΕΕ. Δεν υπάρχουν προτάσεις, ουσιαστικές απόψεις πάνω σε φλέγοντα θέματα (εργασίας, οικονομίας, μετανάστευσης, κ.λπ.) ούτε καν ενδείξεις ότι οι πολιτικοί μας είναι έτοιμοι να παρεμβαίνουν ριζοσπαστικά. Ίσως βέβαια δεν βοηθά και το γεγονός, ότι είμαστε χρόνια τώρα εγκλωβισμένοι, στο κελί του εθνικού μας προβλήματος και σε ένα οικονομικό μοντέλο, που τελευταία τα θεμέλιά του φαίνεται να τρίζουν. Όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερωνόμαστε και να αποφασίζουμε ανάλογα, είμαστε υποχρεωμένοι έναντι των εαυτών μας και των παιδιών μας να απαιτούμε και να προτείνουμε, να γίνουμε ισάξια μέλη ενός συνόλου και να μην βρισκόμαστε στις παρυφές του.

Έχει αποδειχτεί λοιπόν, ότι οι Κύπριοι ψηφίζουμε με βάση τις θέσεις των κομμάτων πάνω στο Εθνικό θέμα , την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, τον χειρισμό της οικονομίας, την κοινωνική πολιτική, την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας, την Εθνική ασφάλεια και την ικανότητα της αξιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα σταθούμε στην τελευταία αναφορά, που φαίνεται ως μια ευκαιρία αφαίμαξης του κουμπαρά που λέγεται ΕΕ. Όμως εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε. Να προτείνουμε, να δραστηριοποιηθούμε, να αποφασίσουμε, να δείξουμε ότι έχουμε λόγο, να γίνουμε ενεργά μέλη, με προγράμματα στους φακέλους μας, με στόχους στις ατζέντες μας , με σεβασμό σε αυτούς που μας δέχτηκαν γιατί… πιθανόν εκτίμησαν τις επιδόσεις μας στην οικονομία. Και για αυτά θα πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος, αυτά θα πρέπει να τα μάθει και με βάσει αυτών των πραγμάτων να αποφασίσει. Διαφορετικά, είναι σίγουρο ότι και πάλι, θα δούμε το ίδιο σκηνικό, τους Έλληνες εκλογολόγους στο κέντρο, δεξιά και αριστερά τους εκπροσώπους των κομμάτων να χαμογελούν (όλοι κερδισμένοι!) και την Κύπρο κάπου βαθιά, να ψάχνει την ευρωπαϊκή της πορεία!

Στρατούλα Τραμουντάνη
*Διευθύντρια σύνταξης του Περιοδικού «Προβολή 4 Εποχές», της Λάρνακας