In gold We trust

Με πολλή διάθεση χιούμορ , σαρκασμό αλλά και αυστηρή κριτική, ο Φοίβος Νικολαΐδης καυστηριάζει τη σύγχρονη κυπριακή πραγματικότητα, σ’ ένα πρωτότυπο βιβλίο με τίτλο «Νεοκούπριοι Πλουτοκράτες ή Νεόπλουτοι Αρχοντοχωριάτες;».

Απαντήσει, στο ερώτημα αυτό, δίνει ο συγγραφέας μέσα από δώδεκα κεφάλαια του βιβλίου του με υπότιτλο «In Gold we trust”- τα οποία σκιαγραφούν τις νέες «συνήθειες» που απέκτησαν οι Κύπριοι, μέσα σε λίγα χρόνια (από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα).
Μερικές από αυτές και οι ακόλουθες:

"Στην πλειοψηφία μας καταντήσαμε να μην είμαστε οραματιστές, αλλά απλώς ονειροπαρμένοι. Τα οράματά μας είναι συνήθως προσωπικά όνειρα θερινής νυχτός για απόκτηση πλούτου και σπάνια, αν όχι ποτέ, γι' αναφορά στο κοινωνικό σύνολο ή την πατρίδα".

"Ξαφνικά από βρακάδες γίναμε νεοπλουτάδες। Το siesta lifestyle μας άλλαξε εντυπωσιακά. Από τα τρατίσιοναλ αλώνια μπήκαμε κατ' ευθείαν στα μοντέρνα σαλόνια. Τόσο ξαφνικά και γρήορα που μερικοί δεν πρόλαβαν να βγάλουν τις ποδίνες".

"Λιτοδίαιτοι στα πνευματικά και πλεονέκτες στα ταπεινά υλικά. Η μόνη δίαιτα που ακολουθούμε πιστά είναι η συστηματική αποχή από κάθε πνευματική τροφή. Άλλοι λαοί έχουν στοχαστές, εμείς έχουμε στομαχιστές με μίνι σκέψη και μάξι στομάχι¨.
Αποδεχόμαστε ευχαρίστως να είμαστε πλήθος, λαός, μάζα, όχλος, ψηφοφόροι, οπαδοί, υποστηρικτές, τηλεθεατές, ακροατές, συνδρομητές, γλάστρες και κολλητοί, ακόμη και κομπάρσοι, αφού εξακολουθούμε να βολευόμαστε, με το να το παίζουμε ως "άλλοι" εκτός από τους εαυτούς μας".

"Δεν είμαστε οι μόνοι που νομίζουμε ότι αποτελούμε τον ομφαλό της Γης και το επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Είμαστε όμως από τους λίγους ίσως λαούς της υφηλίου που το διαλαλούμε σε κάθε περίπτωση με τόσο έντονο τρόπο και με τόσο πάθος".

Στην εισαγωγή του, ο συγγραφέας, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να ανιχνεύσει το κοινωνικώς αμφιλεγόμενο, από την απλή σκοπιά της καθημερινότητας, με διάθεση να το κάνει όσο μπορεί συζητήσιμο. Όχι για τους «προβληματικούς», αλλά για τους προβληματιζόμενους Νεοκύπριους.

Δεν απευθύνεται στη σημερινή επικρατούσα λογική του «στοίβαζε κι άλλο, κατανάλωνε όσο μπορείς περισσότερα, σπατάλα αδιάκριτα, επιδείκνυε συνέχεια και «ότι βρέξει ας κατεβάσει»... αλλά στην κοινή λογική εκείνων που βλέπουν τον τόπο μας μέσα από την ευημερούσα πολιτεία του μέτρου και της αρμονίας σε όλους ανεξαίρετα τους τομείς.

Το βιβλίο αυτό είναι το πρώτο του Φοίβου Νικολαΐδη. Ο ίδιος, όμως, ασχολείται εδώ και χρόνια με τα κοινά και έχει στο ενεργητικό του αρκετές δημοσιεύσεις, με άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Ως διευθυντής σε τράπεζα, έχει πλήρη επίγνωση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας μας. Το στοιχείο αυτό, αν και δεν το χαρακτηρίζει αρνητικό, το συνδέει με τα παρατράγουδα που επιφέρει στην κουλτούρα και τον πολιτισμό μας και γενικότερα ση ζωή μας.

*

Εφημερίδα Φιλελεύθερος 23.3.2003