Εθνικός Πειραιώς: Οι κυανόλευκοι της ιστορίας
Την 1η Απριλίου 1955, ο κυπριακός
Ελληνισμός ξεκινά τον απελευθερωτικό αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού
αποικιοκρατικού ζυγού και την πραγμάτωση του εθνικού στόχου για «Ένωση» με τη
μητέρα πατρίδα Ελλάδα. Ο παλλαϊκός αυτός ξεσηκωμός και ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ
(Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών) ενάντια στη τυραννία των Άγγλων
κατακτητών, συγκίνησε το Πανελλήνιο.
Σε αυτή την τιτάνια πάλη ο σύσσωμος ο Ελληνισμός
έδωσε το παρών του με την αμέριστη συμπαράσταση και υποστήριξη του. Το απαίσιο
πρόσωπο των κατακτητών φάνηκε τότε με τους απαγχονισμούς, τις προδοσίες, την
καταπίεση του λαού, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τα φρικτά βασανιστήρια.
Όμως, αυτό δεν λύγισε τις αρχές, τα ιδανικά και το όραμα για ελευθερία.
Όταν η Αθήνα συγκλονιζόταν από τις ογκώδεις
διαδηλώσεις κατά των Άγγλων
αποικιοκρατών, που εκτελούσαν πατριώτες αγωνιστές στην Κύπρο (Καραολής,
Δημητρίου, Αυξεντίου, Παλληκαρίδης) την περίοδο μεταξύ 1955-1957, μια ενέργεια
από την ποδοσφαιρική ομάδα του Εθνικού Πειραιώς (που ήταν τότε και πρωτοπόρος
στο Πρωτάθλημα Ελλάδος) προκάλεσε έκπληξη και μεγάλη συγκίνηση.
Με ομόφωνη απόφαση της διοίκησης του Εθνικού, (έπειτα
από εισήγηση των παραγόντων Δημήτρη Καρελλά, Νίκου Μουρκάκου και Νίκου
Δαμοράκη), οι ποδοσφαιριστές της ομάδας στις φανέλες πάνω από το έμβλημα του
Εθνικού είχαν τυπωμένη την Κύπρο, για να εκφράσουν έτσι τη διαμαρτυρία τους
διεθνώς και να δείξουν τη θερμή συμπαράστασή τους προς τον αγωνιζόμενο λαό της
Μεγαλονήσου. Το εθνόσημο της Κύπρου κράτησαν στις φανέλες τους πάνω από δύο
χρόνια οι παίκτες του Εθνικού.
Ήταν όμως η ίδια περίοδος όταν η Ελληνική
Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) (ή η Ιντέλιτζενς Σέρβις άραγε;) τιμώρησε με αποκλεισμό τον τότε
υποψήφιο πρωταθλητή Εθνικό, με αστήρικτα επιχειρήματα, όπως ότι χρησιμοποιούσε
σε φιλικούς αγώνες τους διάσημους Ούγγρους φυγάδες Πούσκας, Κόκσις, Γκρόσιτς
και Σάμπο!
Ο Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς-Φαλήρου (ΟΦΠΦ)
είναι ένας από τους αρχαιότερους και πιο ιστορικούς ελληνικούς ποδοσφαιρικούς
και γενικότερα αθλητικούς ομίλους με έδρα τον Πειραιά, που ιδρύθηκε το 1923.
Τα
χρώματά του είναι εμπνευσμένα από την Ελληνική σημαία και το όνομά του δηλώνει
τον πανεθνικό και πανελλήνιο χαρακτήρα του.
Αποτελεί
ένα από τα πιο ιστορικά σωματεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έχοντας αναδείξει
πλήθος προσωπικοτήτων στον αθλητισμό. Ο Εθνικός Πειραιώς είναι μία από τις πιο
γνωστές ομάδες της Ελλάδας, έχοντας 36 συνολικά παρουσίες στην Α' Εθνική
κατηγορία (οι 31 συνεχόμενες τα χρόνια 1959-60 με 1989-1990) και έχοντας
κατακτήσει το δεύτερο στην ιστορία κύπελλο Ελλάδας, την αγωνιστική περίοδο
1932-33.
Οι «κυανόλευκοι» έχουν το δικό τους κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, άσχετα αν τα τελευταία χρόνια παλεύουν να επανέλθουν στα μεγάλα πρωταθλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το κτίριο βρίσκεται απέναντι από το άγαλμα της
Μητέρας, που στήθηκε το 1959 στη διασταύρωση των Λεωφόρων Βασιλέως Γεωργίου Α΄(τώρα,
Γεωργίου Β’) και της τότε Βασιλίσσης
Σοφίας (τώρα, Γρηγόρη Λαμπράκη).
Το
άγαλμα της Μητέρας, αφιερωμένο στη μητέρα, είναι ένα από τα πιο γνωστά
και σημαντικά γλυπτά της πόλης, σήμα κατατεθέν για την περιοχή καθώς και σημείο
συνάντησης των Πειραιωτών.
Η υπέροχη φίλη Μαίρη, μου θύμισε όλα αυτά και άλλα
πολλά από το βιβλίο των αναμνήσεων της. Ιδιοκτήτες του οικήματος που
χρησιμοποιούσε για χρόνια ο Εθνικός Πειραιώς ήταν οι γονείς της Μαίρης, όπου
έμεναν κι αυτοί σε άλλο όροφο.
Η Μαίρη λέει για το ιστορικό χτίριο, που στέκει
αγέρωχο με τις όποιες αναμνήσεις του, ότι χτίστηκε το 1936. Εκεί έζησαν όλοι οι
αγαπημένοι, δικοί της άνθρωποι. Μια ιστορία... κάθε άνθρωπος... που της δίνει
χαρά, πόνο, απίστευτη νοσταλγία, όσα έζησε, είδε και από τις διηγήσεις της μητέρας
της…
No comments:
Post a Comment