Η Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

 Γράφει ο Δρ. Ανδρέας ΣοφόκληςΈχουν περάσει 2024 έτη, με βάση τον χωρισμό του χρόνου από το προ Χριστού στο μετά Χριστό. Η γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, έφερε στο ανθρώπινο προσκήνιο τη χαρά και την ελπίδα για μια άλλη ζωή ποιοτική, όχι όμως με τα ανθρώπινα, κοινού νοός, μέτρα.

Η πορεία Του πάνω στη γη δε θα είχε καμία απολύτως σημασία εάν δεν προχωρούσε στο κορυφαίο γεγονός της αυτοθυσίας  και της Αναστάσεως.

Οι άνθρωποι οι τότε Τον Δόξασαν, όμως, αμέσως μετά οι ίδιοι φώναζαν σταύρωσον στάυρωσον Αυτόν. Το χειρότερο γι` αυτούς ήταν όταν αυτοκαταργήθηκαν, με τη διά βοής καταδίκη Του, με τους χλευασμούς, με τις κοροϊδίες, με το ξύδι, με το μοίρασμα των ρούχων Του. Άραγε έχουμε εμείς συνειδητοποιήσει πόσες φορές με το ελάχιστο Τον σταυρώνουμε;

Όμως, Αυτός όλα τα ξεπερνά και σαν άλλος Άδωνης των Αρχαίων μας προγόνων μέσα στην Άνοιξη μας φέρνει όχι πλέον την εποχιακή απλώς Άνοιξη αλλά την πραγματική Άνοιξη στις καρδιές, δηλώνοντάς μας όλα όσα Πέρασε για εμάς, για να μας τραβήξει από τα βόρβορα του Κάτω Κόσμου, για να μας περάσει από τον Αχέροντα Ποταμό του Αρχαίου Κόσμου, για να μας απομακρύνει από τα Τελώνια και απρόσκοπτα να οδηγούνται οι ψυχές εκεί από όπου προήλθαν, εκεί που τους αξίζει, στο φως που ως άνθρωποι το ονομάζουμε λευκό, αφού είναι το καθάριο του Φωτός και του Ουρανού, στο Φως το Ιλαρό, στον Παράδεισο.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μας το δήλωσε ξεκάθαρα: «Δεν Είμαι εκ του κόσμου τούτου», δηλαδή δεν ανήκω σ` αυτό τον κόσμο, στον κίβδηλο, στον πρόσκαιρο, όπου ως άνθος του αγρού ούτος εξανθίσει, αλλά μας συμβουλεύει με το: «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν». Αυτός έχει υπομονή, μας περιμένει, να πάμε με δική μας πρωτοβουλία κοντά Του. Μας απέδειξε πως η υπομονή του Ιώβ είναι μηδέν μπροστά στη δική του, αφού Αυτός υπέφερε τα πάντα για εμάς, χωρίς ουδένα αντάλλαγμα.

Την άφιξη του Θεανθρώπου δε την διαπιστώνει ο αντικειμενικός ερευνητής μόνο μέσα από τις δηλώσεις του Ίδιου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, μήτε μόνο μέσα από την Παλαιά Διαθήκη. Είναι ξεκάθαρα τα στοιχεία, όπως, από τα μεγαλύτερα πνεύματα παγκοσμίως, ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο με το Κόνυο, επειδή κατά τα αδύνατα μυαλά, τους αντιπάλους του, της εποχής, εισήγαγε στην Αθήνα της πνευματικής και νοητικής παρακμής κενά δαιμόνια και ποια ήταν αυτά; Η πίστη στον Ένα στον Άγνωστο Θεό, ο Διογένης ζούσε ως Κύνας, εξού και Κυνικός Φιλόσοφος μέσα στο πιθάρι του, δηλαδή τι καυτηρίαζε διά της παρούσας του ζωής; Φυσικά τα πρόσκαιρα της ύλης. Ο Αριστοτέλης υποχρεώθηκε στην αυτοεξορία για μια ακόμα και τελευταία φορά από την Αθήνα. Ο Ζήνων ο Κιτιεύς, ο Στωικός Φιλόσοφος της ηρεμίας, της γαλήνης, της αταραξίας, είναι θα λέγαμε προπομπός της μοναχικής υπερκόσμιας ζωής. Αυτούς και πολλούς άλλους, τιμά πλέον η Ορθόδοξος Εκκλησία.

Ο Παλαιός Κόσμος έκλεισε τον κύκλο του, όλα τα τότε ιστορικά γεγονότα συνηγορούν προς αυτό το συμπέρασμα. Αυτός ήταν και ο λόγος της έλευσης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Μας εγκαινίασε, μας δίδαξε την έμπρακτη αφοσίωση στην αγάπη, στη Θεοσέβεια, στην αλληλεγγύη.

Ο Ίδιος είχε προαναγγείλει στους μαθητές Του το χαρμόσυνο θαύμα της Αναστάσεώς Του. «Από τότε άρχισε ο Ιησούς να φανερώνει στους μαθητές Του ότι πρέπει να αναχωρήσει για τα Ιεροσόλυμα και εκεί θα πάθει πολλά από τους πρεσβυτέρους, από τους Αρχιερείς, από τους Γραμματείς και θα θανατωθεί, και την Τρίτη Ημέρα από τον θάνατό Του θα Αναστηθεί.

Η Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δηλώνει την κατάργηση του σκότους και του θανάτου για τους ανθρώπους. Είναι το Κέντρο και το θεμέλιο της Χριστιανικής Θρησκείας. Επειδή, «εάν ο Ιησούς Χριστός δεν είχε Αναστηθεί, τότε η πίστη σας είναι ανώφελη», Α` Κοριθ.,Κεφ.15, στ.17.

Σε καμία άλλη θρησκεία ο Ίδιος ο Θεός δε γεννιέται, δεν πορεύεται, δεν κάνει θαύματα, δεν ξεπερνά τα φυσικά στοιχεία, δεν υποφέρει για τους διώκτες του, δε θυσιάζεται με τον τελείως ατιμωτικό τρόπο της εποχής του, τη σταύρωση σε ξύλινο σταυρό, που ήταν χαρακτηριστικό για όσους είχαν βαριές κατηγορίες, δεν Αγίασε το αντικείμενο της δικής του θυσίας, δεν το έκανε απόδειξη της αγάπης του, δε δήλωσε το «Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Δεν αναστήθηκε σε τρεις Ημέρες, ως δηλώνει η Αγία Τριάδα. Δεν έχει συγχωρέσει τους χλευαστές και τους σταυρωτές, δεν καλεί τους οπαδούς να αγαπούν, να εύχονται, να προσεύχονται για τους εχθρούς. Κανένας άλλος δε μιλά με ακρίβεια, με σαφήνεια για τις ψυχές.

Εύχομαι Ευλογημένο Πάσχα, Καλή Ανάσταση.

Δρ. Ανδρέας Σοφόκλης

Συγγραφέας, Ερευνητής,

Αρθρογράφος, Δοκιμιογράφος