Οι Θεοί των Ελλήνων ήταν συνδεδεμένοι άρρηκτα με τον πολιτισμό και τη γνώση στην κλασική αρχαιότητα και μετά

 
Οι Θεοί των Ελλήνων ήταν συνδεδεμένοι άρρηκτα με τον πολιτισμό και τη γνώση στην κλασική αρχαιότητα και μετά. Ακόμη κι αν δεν ξεκίνησε έτσι η λατρεία των θεών, στην πορεία οι θεοί έγιναν συνάρτηση της φιλοσοφίας και της γνώσης και αντιπροσώπευαν την πρόοδο. Όσοι εχθροί κι αν πέρασαν από την Ελλάδα, οι ναοί και οι σχολές εξακολουθούσαν να λειτουργούν μέχρι που ήρθε ο χειρότερος εχθρός του ελληνικού πολιτισμού. Με την αναγκαστική επιβολή του χριστιανισμού εκδιώχθηκαν οι θεοί των Ελλήνων και μαζί τους και η γνώση και η πρόοδος. Ένα σκοτάδι ήλθε για πολλούς αιώνες στο κόσμο.

Η χριστιανική πλέον ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με διάταγμα του Ιουστινιανού, του μεγάλου εχθρού των Ελλήνων, το έτος 529 επέβαλε το κλείσιμο όλων το σχολών, μεταξύ αυτών και της Ακαδημίας, της σχολής του Πλάτωνα. Ο φιλόσοφος Δαμάσκιος που ήταν ο τελευταίος διευθυντής της σχολής το 532 αναγκάστηκε τελικά να εγκαταλείψει την Αθήνα και η σχολή έκλεισε οριστικά μετά από 919 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας. Ο χριστιανισμός θριάμβευσε ολοκληρωτικά επί του «παγανισμού» και μαζί με αυτόν θριάμβευσε και η άγνοια και η οπισθοδρόμηση της ανθρωπότητας καθώς δεν καταστράφηκε μόνο η τότε υφιστάμενη γνώση, αλλά σταμάτησε και η αναζήτηση νέας γνώσης και η καλλιέργεια των επιστημών.

Μετά από αιώνες σκότους το φως της γνώσης που καλλιεργούσαν οι Έλληνες άρχισε και πάλι να ανάβει στην Ευρώπη και οι επιστήμες άρχισαν να ανθίζουν με βάση ό,τι σώθηκε από την αρχαία ελληνική κληρονομιά. Σήμερα η λέξη Ακαδημία είναι σε όλες τις χώρες συνώνυμο της παιδείας και της γνώσης. Μαζί με το νέο αυτό ξεκίνημα επέστρεψαν και οι θεοί των Ελλήνων, γιατί οι θεοί αυτοί είναι η προσωποποίηση του ελληνικού πολιτισμού και όχι μια «ειδωλολατρία» όπως είπαν κάποιοι ανόητοι. Και η προστάτιδα των Αθηνών, η Αθηνά δεσπόζει στην σύγχρονη Ακαδημία των Αθηνών, ως θεά της σοφίας και της γνώσης.

Μαζί της και οι άλλοι ελληνικοί θεοί κοσμούν το νεοκλασικό κτήριο που αποτελεί ένα στολίδι. Μια όαση ελληνικού πολιτισμού σε έναν κόσμο που δυστυχώς το σκοτάδι της θρησκείας που τον κατέστρεψε είναι ακόμη παρόν, αλλά όχι τόσο ισχυρό πια. Βλέποντας αυτό το κόσμημα μόνο μια θολή εικόνα αποκομίζει κανείς για τη μεγαλοπρέπεια και τη λάμψη που είχε κάποτε ο αρχαίος κόσμος με τα απαράμιλλου κάλλους και αρχιτεκτονικής καλλιτεχνικής αισθητικής έργα, όπως ο Παρθενώνας και οι άλλοι ναοί που έγιναν ερείπια και τα γλυπτά τους καταστράφηκαν και εκλάπησαν από βαρβάρους κάθε λογής. Παρόλα ταύτα, ακόμη και ακρωτηριασμένα παραμένουν πανίσχυρα και ακτινοβολούν αποτελώντας μια αιώνια πηγή έμπνευσης.

Το κεντρικό αέτωμα της Ακαδημίας των Αθηνών όπου ως θέμα έχει την γέννηση της θεάς Αθηνάς στον ποταμό Τρίτωνα. Ξεχωρίζουν στο κέντρο η Αθηνά που μόλις έχει γεννηθεί πάνοπλη από το κεφάλι του καθήμενου Δία. Στα αριστερά του Δία ο Ήφαιστος που κατά το μύθο χτύπησε το κεφάλι του Δία για να γεννηθεί έτσι η Αθηνά. Στα αριστερά όπως βλέπουμε την εικόνα παρίστανται οι θεοί Απόλλων, Άρτεμις, Νίκη. Από τη δεξιά η Ήρα, η Αφροδίτη, ο Έρως και ο Άρης. Το κτήριο της Ακαδημίας των Αθηνών ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1859 με γενναία δωρεά του Σίμωνα Σίνα.

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το έτος 1885. Τα σχέδια των γλυπτών είναι του Aυστριακού ζωγράφου Karl Rahl ενώ τα περισσότερα γλυπτά είναι δημιουργίες του Έλληνα γλύπτη Λεωνίδα Δρόση. Αρχιτέκτονες του κτηρίου ήταν οι Θεόφιλους Χάνσεν (Δανός) και Έρνστ Τσίλερ (Γερμανός).