Θωμάς Χατζηνικολάου, ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης

Παλιά αστέρια του Κυπριακού ποδοσφαίρου

Του Φοίβου Νικολαΐδη

Θωμάς Χατζηνικολάου

Ο Θωμάς Χατζηνικολάου γεννήθηκε στη Δερύνεια, της επαρχίας Αμμοχώστου σε καιρούς χαλεπούς όταν η Κύπρος ήταν ακόμη αποικία των Άγγλων κι ένα φτωχό νησί. Ο αγώνας για τον επούσιο ήταν σκληρός και οι εποχές πολύ δύσκολες.  Η ανθρωπιά όμως και τα συναισθήματα ήταν πρωταγωνιστές της καθημερινότητας και η τόκα ήταν -συμβόλαιο τιμής-, πιο ισχυρή και από υπογραφή.

Πέρασε «δια πυρός και σιδήρου» από συμπληγάδες για να πραγματώσει τους στόχους και τα όνειρα του που κουβαλούσε μέσα του. Ο Θωμάς μιλά απλά, κατανοητά, ανθρώπινα χωρίς ωραιοποιήσεις και διαστρεβλώσεις τόσο για την περίοδο των επιτυχιών όσο και για την περίοδο των μεγάλων δυσκολιών της ζωής του.

Φορτισμένος με έντονα συναισθήματα ανακαλεί στη μνήμη του και εξιστορεί: «Στην Ανόρθωση ξεκίνησα από τα τσικό όταν ήμουν στην τρίτη τάξη του Γυμνασίου. Θυμάμαι με συγκίνηση που ήρθε ο πρόεδρος του Συλλόγου, Αναστάσης Οικονομίδης και μου είπε ότι θα μου πληρώνουν τα δίδακτρα του Γυμνασίου, που ήταν 12 λίρες. Πανευτυχής έτρεξα κατ’ ευθεία στον πατέρα μου για να του ανακοινώσω τα μεγάλα νέα. Ένιωσα απέραντη χαρά εκείνη την ημέρα γι’ αυτό και δεν τo ξεχνώ ποτέ. Μ΄αυτό τον τρόπο βοηθούσα την οικογένεια μου οικονομικά στις τότε πολύ δύσκολες εποχές». Το λέει και γεμίζουν τα μάτια από συγκίνηση και συνεχίζει:

«Με την Ανόρθωση συνδέθηκα το 1956 όταν ήταν προπονητής ο Ιωάννης Βάσος, ένας μεγάλος παίκτης του Ολυμπιακού Πειραιώς. Σταδιακά, έγινα μόνιμο στέλεχος της πρώτης ομάδας μέχρι το Δεκέμβριο του 1967».

Ένας πραγματικός κύριος μιας άλλης εποχής, σεμνός, ανθρώπινος, χαμηλών τόνων ο Θωμάς υπήρξε ένα λαμπερό αστέρι της μεγάλης ποδοσφαιρικής οικογένειας της Ανόρθωσης Αμμοχώστου, που μέχρι σήμερα είναι στην καρδιά του. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ήταν διαφορετικά, αφού το ιστορικό αυτό σωματείο υπήρξε ο φωτοβόλος φάρος για την αθλητική του δραστηριότητα, αλλά και την εθνική του δράση με τη συμμετοχή του στον τιτάνιο αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59. Ταγμένη στους αγώνες του Ελληνισμού, η Ανόρθωση υπήρξε φυτώριο αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

Η Ανόρθωσης ήταν πάντα εθνική έπαλξη με μεγάλη συμμετοχή στους αγώνες για εθνική αποκατάσταση. Ο Σύλλογος βρισκόταν μόνιμα στο στόχαστρο των Άγγλων κατακτητών οι οποίοι τον έκλεισαν το 1932 για λίγο καιρό. Το 1956 διατάσσουν για δεύτερη φορά το κλείσιμο του Σωματείου και το 1958 ανατίναξαν το κτίριο που στεγαζόταν η Ανόρθωση από το 1931. 
Το 1968 οι Ανορθωσιάτες εγκαινίασαν ιδιόκτητο επιβλητικό κτίριο για να στεγάσουν τον αγαπημένο τους Σύλλογο. Πάνω ακριβώς από την είσοδο φώλιαζε ο Φοίνικας, το έμβλημα του Συλλόγου, το μυθολογικό πουλί που ξαναγεννιέται απ' τις στάχτες του. Ο Φοίνικας ως σύμβολο που αφομοιώνει τη δύναμη του ανθρώπου να αναγεννιέται από τις δυσκολίες του και να γίνεται ακόμα πιο δυνατός, έτσι και η Ανόρθωση ξαναγεννιέται τώρα στην προσφυγιά από το τραγικό 1974.

 

Ομάδα αγωνιστών της ΕΟΚΑ της περιοχής Αμμοχώστου μετά το τέλος του αγώνα.
Όρθιοι από αριστερά: Μελής (Αχερίτου), Βαρδάκης (Αυγόρου), Παρασκευάς (Αυγόρου). Καθήμενοι: Θωμάς Χατζηνικολάου (Δερύνεια), Σιακάς (Φρέναρος), Φώκος (Αυγόρου).

Ο Θωμάς βγήκε καταζητούμενος το 1956 και έδρασε μαζί με συναγωνιστές του στην επαρχία Αμμοχώστου. Μετά το τέλος του αγώνα το 1959 επανήλθε στην ομάδα της Ανόρθωσης. Το 1960 άρχισε στην πρώτη ομάδα με προπονητή τον Αντώνη Παπαδόπουλο, το ιερό τέρας της Ανόρθωσης.

Ταλαντούχος και χαρισματικός εκτός από τις ποδοσφαιρικές του αρετές, τον χαρακτήριζε το υψηλό ήθος και η αθλητοπρέπεια.  Άξιος αθλητής με πολλές επιτυχίες αλλά και με ήθος, αφοσιωμένος στο «Εύ αγωνίζεσθαι».

 

Η ''Μεγάλη Κυρία'' πρωταθλήτρια 1962 - 1963.
Θρυλικές μορφές της μεγάλης ιστορίας της Ανόρθωσης. Η χρυσή ομάδα των τίτλων της περιόδου 1957-1964 κέρδισε 5 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα.
Από πάνω αριστερά 1η Σειρά: Σιαήλης, Πανίκος Ιακώβου, Πάπυρος, Αντρίκκος, Κώστας.
2η Σειρά :Σιαλής, Πάμπος Χαραλάμπους (Αρχηγός), Αντώνης Καράς, Άντης Κωνσταντίνου, Σιάηλος.
3η Σειρά : Άσπρου, Θωμάς, Κοκκινής, Κοβής. Προπονητής ο Ούγγρος Ρέϊνερ.

Σημείωση: Σιαήλης (Δερύνεια), αμυντικός. Πανίκος Ιακώβου (Βαρώσι), κεντρικός αμυντικός. Πάπυρος - Αλέξανδρος Χαμπίδης (Άγιο Θεόδωρος), τερματοφύλακας. Αντρίκκος (Βαρώσι), αναπληρωματικός τερματοφύλακας. Σιαλής - Μιχάλης Γιασεμής. Πάμπος Χαραλάμπους (Βαρώσι). Αντώνης Καράς (Παραλίμνι). Άντης Κωνσταντίνου (Βαρώσι). Πάνος Σιάηλος (Βαρώσι), κεντρικός κυνηγός. Μαυρίκιος Άσπρου (Δερύνεια), Θωμάς Χατζηνικολάου (Δερύνεια). Κοκκινής - Κωστάκης Ανδρέου (Βαρώσι). Κοβής - Ιάκωβος Γεωργίου (Τρίκωμο), έξω αριστερά. 

Οι επιδόσεις στο ποδόσφαιρο από τη μια και οι οικονομικές τους επιτυχίες στον επιχειρηματικό τομέα από την άλλη, δεν αλλοτρίωσαν τον χαρακτήρα του. Έμεινε σεμνός, όσες επιτυχίες, όσες διακρίσεις κι αν πέτυχε, όσα σκαλοπάτια κι αν ανέβηκε στην κορυφή. Αντίθετα, εξακολουθεί να είναι ο εαυτός του και να τον διακρίνει το μέτρο και η αρμονία στη ζωή του.

 

Στη φωτογραφία ο Θωμάς Χατζηνικολάου στην αγαπημένη γενέθλια γη της ελεύθερης Αμμοχώστου.

Ένας άριστος της ζωής, ένας ακέραιος χαρακτήρας, ένας ωραίος άνθρωπος μέσα έξω, οξυδερκής, με ευρύτητα αντίληψης, της κοινωνίας και του κόσμου. Με σπινθιροβόλα μάτια κι ένα μόνιμο πλατύ χαμόγελο στα χείλη αναδίδει γαλήνη και ηρεμία με τους καλούς τρόπους που τον διακρίνουν. Έχει ισχυρή θέληση και ξέρει τι θέλει από τη ζωή. Εξακολουθεί να πατά γερά τα πόδια του στη γη. Δυναμικός αλλά με πολλή υπομονή και καρτερικότητα, ψύχραιμος και ευχάριστος στη συζήτηση, η ζωή του είναι γεμάτη δράση πότε στα γήπεδα και πότε στο στίβο της ζωής.

 

5 Ιουλίου 1964. H ''Mεγάλη Κυρία'' όπως παρατάχθηκε στον τελικό κυπέλλου της 5ης Ιουλίου του 1964 με αντίπαλο τον Αποέλ. Νικήτρια η ομάδα της Ανόρθωσης με σκορ 3-0. Σκόρερ οι Κοκκινής, Άσπρου και Ζάγκυλος.
Από αριστερά όρθιοι: Καρράς, Σιαήλης, Ττοφής, Άντης, Θωμάς, Πάπυρος.
Καθήμενοι : Aντωνάκης, Ζάγκυλος, Κοκκινής, Άσπρου, Χατζηγιάννης.

Αγνός και καθαρός ποδοσφαιριστής με ομαδικό πνεύμα, φινέτσα και φαντασία στο παιγνίδι είχε την τύχη να αποτελεί μέρος της ιστορίας της Ανόρθωσης στη δεκαετία του ’60 που άρχιζε τότε μια νέα εποχή για το ποδόσφαιρο και την Κύπρο όλη. Από τους πρώτους ποδοσφαιριστές που έβαλαν τα νέα θεμέλια μετά το 1959 και την ανεξαρτησία για το σύγχρονο ποδόσφαιρο της Κύπρου.

 

Στις 14/2/1963 η ''Μεγάλη Κυρία'' αντιμετώπισε σε ένα κατάμεστο ΓΣΕ την Αελ. Η πρωταθλήτρια της προηγούμενης χρονιάς Ανόρθωση, κέρδισε με σκορ 5-2. Πρόσωπο του αγώνα ο αρχηγός και κεντρικός κυνηγός Θωμάς που έβαλε και τρία τέρματα. 
Στις φωτογραφίες, η νικήτρια ενδεκάδα της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ και η φάση του δεύτερου γκολ από τον Θωμά.

Κόσμησε και συνέβαλε στην άνοδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου, τόσο με τις επιδόσεις του, όσο και με το ήθος του. Το μοναδικό του πάθος ήταν η προσφορά στο κυπριακό ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό γενικότερα.Άρχισε ως χαφ , μέσα δεξιά και έπαιξε σχεδόν όλες τις θέσεις.

Έπαιξε και ως τρίτος μπακ σ’ ένα παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ όπου κέρδισαν  0- 3 Νίκησαν το κύπελλο το 1964 στο ΓΣΠ διότι ο Πανίκος Ιακώβου ήταν τραυματίας και δεν μπορούσε να παίξει.

 

Στη φωτογραφία ο Θωμάς Χατζηνικολάλου (τέταρτος δεξιά) εισέρχεται στο γήπεδο του ΓΣΕ για τον αγώνα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος με την Παρτιζάν Βελιγραδίου το 1963. 

Στην ποδοσφαιρική του καριέρα είχε παίξει σ΄ολες σχεδόν τις θέσεις. Άρχισε ως χαφ, μέσα δεξιά και κεντρικός κυνηγός. Στο παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ όπου κέρδισαν 0- 3 και πήραν το κύπελλο το 1964 ο Θωμάς έπαιξε ως τρίκος μπακ γιατί ο Πανίκος Ιακώβου ήταν τραυματίας.
Καθήμενος (κέντρο) να χειροκροτεί ο ένθερμος υποστηρικτής της Ανόρθωσης Νίκος Βασιλείου, ο μετέπειτα πεθερός του Θωμά.

Ο Θωμάς Χατζηνικολάου δεξιά εισέρχεται στο γήπεδο του ΓΣΕ. Τον παρακολουθεί ο πιστός φίλαθλος της Ανόρθωσης Νίκος Βασιλείου (με τα γυαλιά), ο οποίος αργότερα έγινε πεθερός του Θωμά.

Τίμησε το έμβλημα και τη φανέλα του Συλλόγου που επάξια φορούσε. Τότε που δεν υπήρχε επαγγελματισμός στη λειτουργία των ομάδων! Τότε, που ακόμη στους αγώνες ποδοσφαίρου, μετρούσαν τα αισθήματα, το φιλότιμο και η αγάπη για την ομάδα. Τότε, που αγωνίζονταν με μοναδικό κίνητρο την τιμή της φανέλας και που σήμερα, δυστυχώς, αυτά δεν ισχύουν πια… Κι όμως, αυτή η μεγάλη διαφορά με το σήμερα πρόσφερε εξ΄ίσου δυνατές συγκινήσεις.

 

Ο Θωμάς Χατζηνικολάου της Ανόρθωσης σε μια εναέρια αναμέτηρηση με τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού Λευκωσίας στο ΓΣΕ.

Οι παλαιότεροι των φιλάθλων αναπολούν με νοσταλγία και δέος τις ωραίες και ανεπανάληπτες στιγμές, που πρόσφεραν οι ποδοσφαιριστές σαν τον Θωμά Χατζηνικολάου τόσο σε ποιοτικό θέαμα όσο και σε αθλητική δράση και συμπεριφορά.

 

Ακόμη μια τρομερή ενδεκάδα της δεκαετίας του '60 με κορυφαίους ποδοσφαιριστές που κέρδισαν τίτλους και έδωσαν αξία στη "Μεγάλη Κυρία".

Όρθιοι: Σιάλης, Πάπυρος (τερματοφύλακας), Αντώνης Καράς, Κώστας, Πάμπος Χαραλάμπους, Ττοφής.
Καθήμενοι: Μιχάλης Γιασεμή γνωστός ως Σιαλής, Θωμάς Χαντζηνικολάου, Σιάλος, Άσπρου, Άντης Κωνσταντίνου.

8 Ιανουαρίου 1967. ΑΝΟΡΘΩΣΗ - Ομόνοια 1 - 0. Το γκολ ο Θωμάς με κεφαλιά στο 15'. 
Στη φωτογραφία πανηγυρισμοί στο κατάμεστο ΓΣΕ και αποθέωση των ποδοσφαιριστών.

Έγραψε πλούσια και σημαντική ιστορία στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της Κύπρου. Χειροκροτήθηκε και καταξιώθηκε από τους φιλάθλους.   Απέσπασε έπαθλα, κύπελλα, διακρίσεις, επαίνους, αλλά πάνω απ’ όλα το ζεστό χειροκρότημα και την απέραντη εκτίμηση όλων των φιλάθλων όχι μόνον της επαρχίας Αμμοχώστου. Την περίοδο εκείνη η Ανόρθωση στέφθηκε πρωταθλήτρια το 1957, 1958, 1960, 1962, 1963. Πήρε το κύπελλο το 1959, 1962, 1964 και το Super Cup: 1962. 

 

Από τον αγώνα 0 -2 με τον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Στη φωτογραφία όρθιοι από αριστερά: Προπονητής Ρέινερ (Ούγγρος), Άσπρου, ο φροντιστής Κυριάκος, Πάπυρος (τερματοφύλακας), Ττοφής (από Σωτήρα), Πάμπος Χαραλάμπους, Κώστας (Αδελφός του Παναγιώτη Πιερή που έπαιξε κι αυτός στην Ανόρθωση. Ήταν καθηγητής γυμναστής μεγάλος αθλητής), Άντης Κωνσταντίνου.
Καθήμενοι από αριστερά: Αντώνης Καράς, Θωμάς Χατζηνικολάου, Σιάηλος (κρατά την ασπίδα), Σιαλής (έξω αριστερά) και Σιαήλης με απλωμένα τα πόδια από Δερύνεια.

Ένας από τους αγαπητούς ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης ο Θωμάς, ευτύχισε να ζήσει μεγάλες στιγμές στη δεκαετία του ’60. Τη λαμπρή περίοδο που η Ανόρθωση Αμμοχώστου υπήρξε μια κορυφαία ομάδα και πρωταγωνίστησε στα αθλητικά δρώμενα του τόπου. Η Μεγάλη Κυρία πια του ποδοσφαίρου μας, δίκαια είχε κατακτήσει τίτλους και διακρίσεις μ’ ένα αξιοθαύμαστο δυναμικό αθλητών, ποδοσφαιριστών και διοικούντων.

Θυμάται που ο κόσμος αγαπούσε τους ποδοσφαιριστές προσφωνώντας τους με τα μικρά τους ονόματα και έδειχνε την εκτίμηση και την αγάπη του με κάθε τρόπο.

 

Όρθιοι από αριστερά: Καράς, Σιαήλης, Πανίκος Ιακώβου, Κώστας, Άντης Κωνσταντίνου, Αντρίκκος (αναπληρωματικός τερματοφύλακας).
Καθήμενοι: Πάπυρος (τερματοφύλακας), Σιαλής, Άσπρου, Θωμάς, Κοκκινής, Κοβής.
H ''Μεγάλη Κυρία'' στην έδρα της στο ΓΣΕ στην Αμμόχωστο. Κορυφαίοι ποδοσφαιριστές των Κυπριακών γηπέδων της δεκαετίας του '60 που γέμισαν με τρόπαια της βιτρίνες του Συλλόγου.

Ο Θωμάς το 1962 προσελήφθη στο αστυνομικό σώμα, όπου συμμετείχε στην αξιόλογη ποδοσφαιρική ομάδα της Αστυνομίας με τερματοφύλακα τον Φιλώτα του Ολυμπιακού Λευκωσίας. Μάλιστα είχαν πάει τότε για παιχνίδια στην Αίγυπτο. Θυμάται επίσης τον παπά Φονιά ένα φανατικό οπαδό της Ανόρθωσης που ακολουθούσε την ομάδα παντού.

 

Τον Ιανουάριο του 1968, ο Θωμάς έφυγε από την Κύπρο και πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής. Ενώ πήγε ως τουρίστας, τον «άρπαξε» η «Κορίνθιανς» ομάδα της Ελληνικής παροικίας. Η ομάδα ήταν στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος της χώρας και έπαιξε ποδόσφαιρο μαζί τους για δυο χρόνια το 1968 και 1969.

 

Το 1973 παντρεύτηκε στη Νότια Αφρική την Γαβριέλλα Νικολάου, από το Βαρώσι. Απέκτησαν δυο εξαίρετα παιδιά, τον Νικόλα και την Αδαμαντία (Ντία), για τα οποία δίκαια καμαρώνουν και οι δυο τους. 

 

Η Θωμάς με την σύντροφο της ζωής του Γαβριέλλα. Ζουν με τα παιδιά και τα εγγόνια τους στη μακρινή Νότια Αφρική και συγκεκριμένα στη πόλη Πρετώρια πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής. Η καρδιά τους όμως χτυπά για την Κύπρο που παρά τη μεγάλη απόσταση και τις δεκαετίες που λείπουν, ποτέ δεν ξέχασαν τις ρίζες τους. Έτσι, τα τελευταία χρόνια μοιράζουν το χρόνο τους μεταξύ Ν. Αφρικής και Κύπρου.

 

Εορταστική ατμόσφαιρα στα γενέθλια του Θωμά, δίπλα με τη γυναίκα του Γαβριέλλα, τον γιό τους Νικόλα, τη σύζυγο του Ναδίνα και την κόρη τους Αδαμαντία (Ντία).

Έχουν μεταλαμπαδεύσει την άδολη φιλοπατρία και στα παιδιά τους. Γι’ αυτό, αν και γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην ξενιτειά, εντούτοις αγαπούν τον τόπο των γονιών τους και νιώθοντας οι ίδιοι Κύπριοι.

Οι χαριτωμένες εγγονούλες της Γαβριέλλας και του Θωμά Χατζηνικολάου, Αντζελίκ (Agnelique) και Γαβριέλλα (Gabriella, little Gaby), βέρες ανορθωσιάτισσες παρ' όλο που γεννήθηκαν και ζουν στη Νότια Αφρική.

 

Ο Θωμάς ως πάτερ φαμίλιας παραδειγματίζει και εμπνέει την υπέροχη οικογένεια του. Στη φωτογραφία μαζί με τον εγγονό του Θωμά Τζιούνιορ. Μελλοντικό ίσως αστέρι της Μεγάλης Κυρίας!

Το πατρικό σπίτι του Θωμά στη Δερύνεια έγινε το Υπαίθριο Λαογραφικό Μουσείο στην οδό Δημήτρη Λιπέρτη αρ. 3 απέναντι από το Λαογραφικό Μουσείο.

1964-65 - Η Μεγάλη Κυρία σε μια μεγάλη επιτυχή πορεία με τίτλους και διακρίσεις.

Όρθιοι από αριστερά: Πάπυρος (τερματοφύλακας), Ττοφής, Πάμπος, Πανίκος Ιακώβου (ήταν καθηγητής γυμναστικής), Μέρτακκας, Χατζηγιάννης.

Καθήμερνοι από αριστερά: Αντώνης Καράς, Τάκης Καταστρόφας (από Δερύνεια), Μαυρίκιος Άσπρου (από Δερύνεια), Θωμάς Χατζηνικολάου (από Δερύνεια), Κοκκινής, Λαμπής (από Μακράσυκα. Ήταν καθηγητής γυμναστικής).

Σημείωση: Οι περισσότεροι παίκτες ήταν κάτω των 25 ετών. Λίγο μεγαλύτεροι ήσαν μόνο ο Θωμάς, Άσπρου, Πάμπος και Πάπυρός.

Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ , μπροστά σε ένα κατάμεστο ΓΣΕ, με γκολ του Μιχάλη Γιασεμή , γνωστού ως Σιαλή, κερδίζει στο μεγάλο ντέρμπι την Ομόνοια 1-0.
O Μιχάλης Γιασεμής γνωστός ως Σιαλής ένας ποδοσφαιριστής που έγραψε τη δική του ιστορία στον Σύλλογο.
Υπήρξε αρχισκόρερ της Ανόρθωσης και των κυπριακών γηπέδων και μάλιστα ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που πέτυχε γκολ για λογαριασμό της Μικτής Κύπρου, στις 13 Νοεμβρίου το 1960, στον πρώτο επίσημο αγώνα της με αντίπαλο το Ισραήλ, στο Παλιό ΓΣΠ. Την περίοδο 1961-1962 αναδείχθηκε σε πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος με 22 γκολ.

Η Ανόρθωση αντιμετωπίζει στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τον ΠΟΛ στο ΓΣΕ.

Αν και ο κορυφαίος φορ και αστέρι της ομάδας μας Πάνος Σιάηλος δεν αγωνίστηκε, η " Μεγάλη Κυρία" ήταν πολυβόλο και πέτυχε μια εντυπωσιακή νίκη με 5 - 0.
Σκόρερ οι Κοβής, Θωμάς (2), Άσπρου και Κωστάκης.

Στη φωτογραφία η Μικτή ομάδα Νέας Σαλαμίνας - Ανόρθωσης. Για την ακρίβεια η Νέα Σαλαμίνα θα έπαιζε φιλικό αγώνα με μια Ρουμάνικη ομάδα και για να ενισχύσει τις γραμμές της, ζήτησε από την Ανόρθωση τρεις παίκτες, τον Θωμά, τον Κώστα και τον Σιάηλο.
Όρθιος πρώτος από αριστερά ο Φώκκης της Νέας Σαλαμίνας, Δερυνειώτης τρίτος μπακ. 6ος στη σειρά ο Κώστας της Ανόρθωσης με φανέλλα της Σαλαμίνας.
Καθήμενοι τρίτος στη σειρά από αριστερά ο Σιάηλος και έβδομος ο Θωμάς Χατζηνικολάου.
Όρθιος πρώτος δεξιά ο διαιτητής Ξανθούλης από το Βαρώσι και ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης μέχρι το 1955. Η Γαβριέλλα γυναίκα του Θωμά είναι πρώτη ξάδελφη με τη Μάρω, γυναίκα του Ξανθούλλη.

Σιάλης, Θωμάς, Κώστας, Πάμπος Χαραλάμπους, Κοβής, Καράς, Άσπρου, Κυριάκος (Φροντιστής).
Άντης Κωνσταντίνου, Πάπυρος (τερματοφύλακας), Κώστας Αττάς (από τη Λύση) και Ζάγκυλος.

Στη φωτογραφία από την κηδεία του Σιάηλου, κορυφαίου παίκτη της Ανόρθωσης που έπαιξε στον ΠΑΟ και σκοτώθηκε στην Αθήνα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Η νεκρόσιμος πομπή στη Λεωφόρο Δημοκρατίας στην Αμμόχωστο. Το φέρετρο κρατούν από αριστερά ο Θωμάς Χατζηνικολάου, δίπλα του ο Κώστας και Αντώνης Καράς και δεξιά ο Γιώργος Καϊττάνης, ένθερμος οπαδός της Ανόρθωσης και αριστερά του διακρίνεται ο Κοβής με άσπρο πουκάμισο και γυαλιά ηλίου.

Στη φωτογραφία, συνάθροιση παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης σε ξενοδοχείο στη Λευκωσία κοντά στην πλατεία Ελευθερίας.
Πρώτη σειρά καθήμενοι από αριστερά: Κουτρουπής, Κοβής, Θωμάς, Πάμπος, Παντελάκης.
Όρθιοι από αριστερά: Άσπρου, Μωϋσής Μάντζαλος, Βοσκαρής, Φυντικίδης, Αττάς (από Λύση), Κοκκινής, Σιαήλης, Προκόπης, Πανίκος Ιακώβου.