«Άσε τη σιωπή να μιλήσει», Εύας Μαρά

Παρουσίαση ποιητικής συλλογής «Άσε τη σιωπή να μιλήσει» 

της δημοσιογράφου - ποιήτριας Εύας Μαρά

Facebook Eva Mara Piperidis

Έκθεση Ζωγραφικής, Αγιογραφίας & Ψηφιδωτού, Νίκου Παντέχη

Παρασκευή, 6 Δεκεμβρίου, 2019 στις 19:30

Αίθουσα Πολιτιστικού Κέντρου Κάτω Βαρωσίων, "Πετράκης Παπαδόπουλος" 

(κοντά στο πρατήριο βενζίνης Λευκαρίτη) στη Λάρνακα 

«Απόβαση Ειρήνης» και εξωραϊσμός της βαρβαρότητας

Του Φοίβου Νικολαΐδη

Τα τελευταία χρόνια, η συστηματική προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης από ξένα κέντρα αποφάσεων, συνεπικουρούμενη από ιδιοτελείς ντόπιους είναι απροκάλυπτη. Ο χρόνια τώρα εξωραϊσμός της εισβολής και του εποικισμού είναι μεθοδικός. Η κατοχή διυλίζεται από το μπλέντερ της πολιτικής σκοπιμότητας, των ξένων συμφερόντων, έτσι, ώστε, ο λύκος να παρουσιάζεται σαν αρνάκι!

«Πιστεύεις, φαντάζομαι, ότι η κύρια δουλειά μας είναι να εφεύρουμε νέες λέξεις. Αλλά δεν συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο! Καταστρέφουμε λέξεις – εικοσάδες, εκατοντάδες κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκαλο» Τζωρτζ Όργουελ, ‘1984’.

Η ωραιοποίηση λοιπόν της βαρβαρότητας επιτυγχάνεται με τη δημιουργία της απατηλής ‘Αλήθειας’. Αυτή, παρασκευάζεται από γνώμες «ειδικών», απόψεις «επαϊόντων», έρευνες «αναλυτών», «προσωπικότητες», στρατευμένους πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς και γενικά διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Έτσι, το ξεκάθαρο ψέμα μεταλλάσσεται σε νεφελώδη, θετική αντίδραση, όπου, η απέχθεια στην κατοχή αμβλύνεται, όπως φυσικά και οι αντιστάσεις, που είναι το μέγα ζητούμενο.

 

«Δεν βλέπεις ότι ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι, να στενέψει τα όρια της σκέψης; Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δε θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς. Κάθε γενική έννοια που μπορεί ποτέ να εκφραστεί, θα καλύπτεται με μια μόνο λέξη, που το νόημά της θα είναι αυστηρά καθορισμένο και όλες οι παραπλήσιες έννοιές της θα έχουν εκλείψει και ξεχαστεί. Η Παλαιά Ομιλία θα εκτοπιστεί μια για πάντα και θα σπάσει και ο τελευταίος κρίκος με το παρελθόν» Τζωρτζ Όργουελ, ‘1984’.

Έτσι, με την πλήρη αλλοίωση, της γλώσσας: «Ο πόλεμος είναι ειρήνη, η ελευθερία είναι σκλαβιά, η άγνοια είναι δύναμη». Παραφράζοντας τα με τα δικά μας: «Η εισβολή είναι επέμβαση, η κατοχή παρουσία, το βέτο αποτελεσματική συμμετοχή, τα επεμβατικά δικαιώματα, σύστημα ασφάλειας οι έποικοι, χρήστες, οι εγκάθετοι της Άγκυρας, ρητορική μίσους και φυσικά η αντίσταση, εξτρεμισμός» και πολλά άλλα.

Είναι πραγματικά θλιβερό, ο εισβολέας και συνάμα καταπατητής αρχών και πανανθρώπινων αξιών να διαδίδει την προπαγάνδα του από ημέτερους «πατριώτες».

Αν ρωτηθεί κάποιος καλοθελητής για τα εγκλήματα που διέπραξε η Τουρκία το 1974 με τη βάρβαρη εισβολή στην Κύπρο, θα σου πει –χωρίς δισταγμό- και ίχνος αυτοσεβασμού, ότι προηγήθηκε το πραξικόπημα.

Αν του πεις για τα εγκλήματα, που διαχρονικά διέπραξαν οι Τουρκοκύπριοι εναντίον της Δημοκρατίας και σε βάρος των Ελληνοκυπρίων, θα σου πει ότι τους κάναμε κι εμείς πολλά.

Αν αναφερθείς στην Τουρκική επιθετικότητα και στις προκλητικές απειλές, θα σου ανταπαντήσει άμεσα ότι η Τουρκία απλώς μπλοφάρει!

 

Και χωρίς να τον ρωτήσεις για τα εγκλήματα των Άγγλων κατά της Κύπρου, θα σου δώσει τις κλασσικές απαντήσεις ότι, αν ήμασταν νούσιμοι (κατά τη δική του πάντα ερμηνεία), τώρα, θα ήμασταν ελεύθεροι, όπως άλλες πρώην Αγγλικές αποικίες.

Γιατί όμως, ο απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ του 1955-59, να συσχετίζεται  έντεχνα με τη συνεχιζόμενη απαράδεκτη Τουρκική κατοχή, χαρακτηρίζοντας τον άκαιρο;

Τα ίδια και χειρότερα προπαγάνδιζαν στις Ινδίες για τον «άκαιρο» αντιαποικιακό αγώνα και την παθητική αντίσταση του Γκάντι. Παρόμοιες Αγγλικές ίντριγκες δυστυχώς, είχαν τα ίδια σχεδόν αποτελέσματα, όπου στο τέλος, οι Αγγλικές μυστικές υπηρεσίες δολοφόνησαν τον Γκάντι και διαμέλισαν τη χώρα (Πακιστάν, Μπάγκλαντες, Κασμίρ)!

 

Τα τελευταία χρόνια η παραπληροφόρηση και η ανθελληνική εκστρατεία είναι αχαλίνωτη, με πρόθυμους ιθαγενείς, που για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους, αναμειγνύονται σε μη-κυβερνητικούς οργανισμούς, ομάδες πίεσης, πλατφόρμες και ταφόπλακες, της καλώς νοούμενης φιλοπατρίας.

Η απαράδεκτη αυτή μερίδα «μετριοπαθών», που ωρύεται σε κάθε επιχειρηματολογία αντίκρουσης, των συνθημάτων της, αρνείται το δικαίωμα διαφωνίας, χαρακτηρίζοντας με πρωτοφανή αναισχυντία κάθε άτομο που αντιστέκεται στην παράνομη κατοχή ως εθνικιστή και φασίστα!

Οι χθεσινοί τυμβωρύχοι των αρχαίων θησαυρών μας, λεηλατούν σήμερα τις συνειδήσεις μας, περνώντας συνθήματα και παραπληροφόρηση-μέσω των πρόθυμων υποτακτικών τους- για να αποτρέψουν κάθε αντίσταση στα γνωστά σχέδια τους, για μια λύση, η οποία, θα διαιωνίζει τη γνωστή δόλια πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και όχι ασφαλώς, τα καλώς νοούμενα συμφέροντα Ε/Κ και Τ/Τ. 

 Φοίβος Νικολαΐδης