Το μεγάλο κόλπο των Τούρκων για τα νησιά του Αιγαίου και μερικοί πολύ χρήσιμοι για τον πρωθυπουργό χάρτες

 Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ

Κύριε Πρωθυπουργέ, όπως γνωρίζετε οι ναυτικοί χάρτες τελούν υπό την Αιγίδα του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού (International Hydrographic Organization) που εδρεύει στο ΜΟΝΑΚΟ και μεταξύ των μελών του είναι η Ελλάδα και η Τουρκία.

Σύμφωνα με τις προδιαγραφές του ανωτέρω οργανισμού κάθε κράτος μέλος έχει δικαίωμα να εκδίδει και να κυκλοφορεί ναυτικούς χάρτες για οποιαδήποτε περιοχή της υδρογείου, κάτω όμως από ορισμένες προϋποθέσεις και σε συνεργασία με το παράκτιο κράτος, περιοχές του οποίου απεικονίζονται στο χάρτη.

Μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις ορίζει ότι οι ονομασίες, τα σύμβολα κ.λ.π. πρέπει να γίνονται στη γλώσσα του κυρίαρχου κράτους. Το δικαίωμα αυτό εκχωρείται στα κράτη μέλη με την έννοια ότι οι ναυτικοί χάρτες είναι εκδόσεις αδιαβάθμητες ( σε αντίθεση με τους εμπιστευτικούς –επιχειρησιακούς χάρτες) και αποτελούν το κύριο βοήθημα του ναυτιλλομένου στη γέφυρα και αποσκοπούν πρωτίστως στην προστασία της ζωής και της περιουσίας του ναυτικού κόσμου εν πλω. 

Έτσι στην περιοχή του Αιγαίου κυκλοφορούν σήμερα εκτός από τους Ελληνικούς, χάρτες του Βρετανικού Ναυαρχείου, του Ναυτικού των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και τέλος της Τουρκίας. 

Δημοσίευσα τα δύο τελευταία χρόνια σειρά χαρτών των προαναφερθέντων χωρών συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, χάρτες στους οποίους απεικονίζεται το θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας με τα Ίμια να αναγράφονται με την Ελληνική ονομασία τους και να βρίσκονται δυτικά της γραμμής των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας –Τουρκίας.

Οι προαναφερθέντες χάρτες που κυκλοφορούν σήμερα για τη θάλασσα του Αιγαίου ξεκινούν χρονολογικά από το έτος 1932 όπως αυτοί προέκυψαν από την Ιταλοτουρκική Συμφωνία τόσον του Ιανουαρίου 1932 για το Καστελλόριζο και τις νησίδες Στρογγύλη και Ρω, που χαράκτηκαν τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας όπου τότε υπήρχε διαφωνία μεταξύ των δύο χωρών, όσον και για το πρωτόκολλο του Δεκεμβρίου του 1932 που αναφέρεται στα θαλάσσια σύνορα για τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα συμπεριλαμβανομένων και των Ιμίων. Στη περιοχή του συμπλέγματος της Καλολίμνου που ανήκουν τα Ίμια το θαλάσσιο σύνορο είναι στη μέση απόσταση μεταξύ των βραχονησίδων Ίμια και της Τουρκικής βραχονησίδας ΚΑΤΟ.

Με την συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947 άρθρο 14 τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στη Ελλάδα. 

Η χώρα μας ως Διάδοχο κράτος της Ιταλίας σύμφωνα με τη Συνθήκη της Βιέννης του 1969 άρθρο 11 περί διαδοχής των κρατών εις τας Συνθήκας που τέθηκε σε ισχύ το 1980, ορίζεται ότι η διαδοχή των κρατών δεν θίγει τα σύνορα που καθορίσθηκαν με συμφωνίες, ούτε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που καθορίσθηκαν με συμφωνίες και σχετίζονται με το εδαφικό καθεστώς.

Μετά το 1947 κυκλοφόρησαν διάφοροι Τουρκικοί χάρτες που εκδόθηκαν από στρατιωτικές υπηρεσίες, που δείχνουν τα Ίμια και τα άλλα νησιά που σήμερα διεκδικούν οι Τούρκοι, ότι ανήκουν στην Ελλάδα. Αυτοί οι χάρτες χρονολογικά ξεκινούν από το έτος 1953 μέχρι και το 1997. 

Σήμερα όμως δημοσιεύουμε ένα αποκαλυπτικό χάρτη του έτους 1994 που εκδόθηκε από τη Γενική Διοίκηση Χαρτογράφησης του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας σε συνεργασία με το Γερμανικό Χαρτογραφικό οίκο R. Ryborsch  σε κλίμακα (1: 500.000) και διαπιστώνουμε ότι αναγράφει τα ονόματα όχι μόνο των κύριων νησιών αλλά και βραχονησίδων με το Ελληνικό τους όνομα. 

Μελετώντας τον χάρτη ο οποίος εκδόθηκε δύο μόλις χρόνια πριν τα γεγονότα στα Ίμια οι Τούρκοι στις μεν Τουρκικές βραχονησίδες την Τουρκική ονομασία τους που είναι σε λατινική γραφή ακολουθεί η λέξη Ad ( Ada σημαίνει Νησί), ενώ στα Ελληνικά νησιά υπάρχει το γράμμα Ν. (Νήσος) πριν την ονομασία τους. Τις δε βραχονησίδες Ίμια τις αναφέρουν ως N. Limnia. 

Ουσιαστικά η Γενική Διοίκηση Χαρτογράφησης του Υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας με το πρωτόκολλο συνεργασίας με τον Γερμανικό οίκο Χαρτογράφησης, καθόρισε τα τοπωνύμια, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού που εδρεύει στο ΜΟΝΑΚΟ και που μέλη του είναι και η Ελλάδα και η Τουρκία, αναγνωρίζοντας έτσι την Ελληνική κυριαρχία σε όλα τα νησιά που σήμερα αμφισβητεί. 

Η μεγάλη απάτη της Τουρκίας και ιδιαίτερα του Τουρκικού Υπουργείου Άμυνας βρίσκεται στο γεγονός ότι μετά την κρίση του Ιανουαρίου του 1996 όταν ο Εκπρόσωπος Τύπου της Πρεσβείας μας στην Άγκυρα κύριος Σταύρος Σταθουλόπουλος μαζί με τον συνάδελφο του στο Γραφείο Τύπου της Πρεσβείας μας κ. Ε. Κοσμά, εντόπισαν τον χάρτη που προανέφερα, με αφορμή στη συνέχεια και σχετικού ρεπορτάζ της εφημερίδας Γκιουναντίν που παρουσίασε τον χάρτη ντοκουμέντο με την σημείωση ότι η Τουρκία δίνει φοβερά όπλα στην Ελλάδα, αρχές του 1997 το Τουρκικό Υπουργείο Άμυνας απέσυρε όλα τα αντίτυπα που κυκλοφορούσαν και προχώρησε σε επανεκτύπωση με μοναδική αλλαγή στο χάρτη την αντικατάσταση της Ελληνικής Ονομασίας στα Ίμια και από N. Limnia τα αναφέρει « Kardak. Ad.».  

Πρέπει να επισημάνω ότι και ο Μικρός και ο Μεγάλος Ανθρωποφάγος στον Τουρκικό χάρτη, έκδοσης του Υπουργείου Άμυνας έτους 1994, αναγράφονται με τα ελληνικά τους ονόματα αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο οι ίδιοι   οι Τούρκοι την Ελληνικότητα τους όπως και για τα Ίμια, παρόλα αυτά είχαν αντιδράσει για την Ελληνική σημαία στο μικρό Ανθρωποφάγο.

Το κωμικοτραγικό στην ιστορία της αμφισβήτησης των βραχονησίδων και των μικρών νησιών μας, από την Τουρκία είναι ότι και στην επανέκδοση του ίδιου χάρτη από το Υπουργείο Άμυνας το 1997 με εξαίρεση τα Ίμια, όλα τα άλλα νησιά αναφέρονται με τα Ελληνικά τους ονόματα. 

Εδώ ισχύει η παροιμία: Αγαπά ο θεός τον κλέφτη, αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη. 

Απόσπασμα Χάρτη 1994

 Απόσπασμα Χάρτη 1997

Κύριε Ερντογάν επειδή τόσον εσείς όσον και ο συνέταιρος σας ο κ. Μπαχτσελί αλλά και όλη η πολιτική ηγεσία των Κεμαλιστών, προσπαθείτε εξαπατώντας τη διεθνή κοινή γνώμη να νομιμοποιήσετε τις παράνομες αξιώσεις σας σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας στο Αιγαίο, δυστυχώς για σας τα ίδια τα δικά σας επίσημα στοιχεία, αποκαλύπτουν τις παράνομες ενέργειες σας.

Όμως επειδή η Τουρκική Εξωτερική πολιτική τα τελευταία πενήντα χρόνια απέναντι στην Ελλάδα ασκείται με όρους “Απειλής άσκησης βίας” και επειδή ο πολιτικός κόσμος της γειτονικής χώρας στο σύνολο του (Κεμαλιστές, Ισλαμιστές, Εθνικιστές) γνωρίζει ότι η χώρα μας εφαρμόζει πολιτική κατευνασμού, στηριγμένη στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και ότι δεν θα αντιδρούσαμε γι’ αυτή την απάτη με τους χάρτες, η τότε Κεμαλική ηγεσία, ενενδοίαστα περιφρονώντας τους κανόνες του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού, απέσυρε όλους τους χάρτες έκδοσης έτους 1994 και το 1997 το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας επανέκδοσε τον χάρτη με μοναδική αλλαγή την ονομασία των Ιμίων που αντί να αναγράφει το Ν.Limnia αναφέρει τα Ίμια ως «Kardak Ad». 

Κύριε Πρωθυπουργέ

Ο χάρτης ντοκουμέντο έκδοσης 1994 με την επισήμανση ότι είναι επίσημη έκδοση του Τουρκικού Υπουργείου Άμυνας είναι αυτός!!!

 Γι’ αυτό έστω και τώρα επειδή αυτοί οι δύο χάρτες  είναι ένα επιπλέον σοβαρό όπλο στη φαρέτρα της Ελληνικής Διπλωματίας, εκτός από τις Διεθνείς Συνθήκες και συμβάσεις, τους όποιους άλλους χάρτες έχετε στη διάθεση σας μέχρι το 1994, η Ελληνική κυβέρνηση, όλα τα κόμματα καθώς και όλοι οι Έλληνες Ευρωβουλευτές και οι Πρεσβείες μας πρέπει να τους αξιοποιήσουν σε όλα τα διεθνή φόρα (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε), καταγγέλλοντας την συμπεριφορά και την τακτική της γειτονικής χώρας. 

Για την σπουδαιότητα του χάρτη του 1994 δεν ήταν άλλωστε τυχαία η αντίδραση του διπλωματικού συντάκτη της εφημερίδας Γκιουναϊντιν κυρίου Ιμπραχήμ Γκιουντούζ ο οποίος με σχετικό ρεπορτάζ την εποχή εκείνη επισήμαινε ότι η ίδια η Τουρκία έδινε φοβερά όπλα στη χώρα μας, ρωτώντας ποιος κοροϊδεύει ποιον, απεικονίζοντας στο ρεπορτάζ τον χάρτη αυτό.

Απόσπασμα εφημερίδας Γκιουναϊντίν

Γι’ αυτό κύριε Πρωθυπουργέ αυτούς τους δύο πρόσφατους αποκαλυπτικούς χάρτες του 1994 και 1997, έκδοσης του Τουρκικού Υπουργείου Άμυνας πρέπει να τους παραδώσετε στους ηγέτες της Ε.Ε, στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής και στους αρχηγούς των κρατών στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, για να καταλάβουν επιτέλους πιεζόμενοι από πραγματικά γεγονότα, ότι οι εξωτερικές σχέσεις δεν είναι μόνο οικονομικά συμφέροντα αλλά υπάρχει και στοιχειώδης ηθική δικαίου. Οι χάρτες αυτοί σίγουρα βρίσκονται στο Υπουργείο Τύπου αφού ο Σταύρος Σταθουλόπουλος μετά την κρίση στα Ίμια το 1996 πρόλαβε και απέστειλε 30 αντίτυπα του χάρτη της έκδοσης του 1994 πριν οι Τούρκοι τους μαζέψουν από την κυκλοφορία. 

Κύριε Πρωθυπουργέ, επειδή έτσι γράφεται πολλές φορές η Ιστορία, εσείς δώστε να καταλάβουν όλοι οι ηγέτες της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ ότι και η χώρα μας έχει τις δικές της κόκκινες γραμμές που είναι ταυτισμένες με τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου και τις οποίες θα υπερασπιστούμε χωρίς εκπτώσεις ανεξάρτητα από το κόστος, τόσον στο Αιγαίο όσον στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο μας.

Αυτό επιτάσσει η ιστορία του τόπου, ο Ελληνισμός στο σύνολο του, αλλά και τα ανδραγαθήματα διαχρονικά της φυλής μας.

Πηγή: www.militaire.gr 

"Οι Έλληνες έστησαν τον άνθρωπο στα πόδια του!"

 «…Για χιλιάδες χρόνια παλαιότεροι πολιτισμοί, όπως αυτοί των Περσών, των Ασσυρίων, των Βαβυλώνιων, έβλεπαν τον άνθρωπο ως ένα απεχθές ον που σέρνονταν μπροστά σε θεότητες και δυνάστες.

Οι ‘Έλληνες όμως, πήραν τον άνθρωπο και τον έστησαν στα πόδια του.
Τον δίδαξαν να είναι υπερήφανος…
Ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα, έλεγε ο Σοφοκλής,
αλλά τίποτα δεν είναι πιο θαυμάσιο από τον άνθρωπο.

Οι Έλληνες έπεισαν τον άνθρωπο, όπως ο Περικλής το τοποθέτησε, ότι ήταν δικαιωματικά ο κάτοχος και ο κύριος του εαυτού του και δημιούργησαν νόμους για να περιφρουρήσουν
τις προσωπικές του ελευθερίες.

Οι αρχαίοι Έλληνες ενθάρρυναν την περιέργεια που είχε ο άνθρωπος για τον εαυτόν του και για τον κόσμο που τον περιτριγύριζε, διακηρύττονταν μαζί με τον Σωκράτη ότι μια ζωή χωρίς έρευνα δεν αξίζει τον κόπο να την ζούμε.

Οι ‘Έλληνες πίστευαν στην τελειότητα σε όλα τα πράγματα, γιʼ αυτό μας κληροδότησαν την ομορφιά, που φτάνει από τον Παρθενώνα και τα ελληνικά αγάλματα, τις τραγωδίες του Αισχύλου, του Ευριπίδη και του Σοφοκλή, την ποίηση του Ησίοδου και του Ομήρου, μέχρι τα ζωγραφισμένα αγγεία ενός απλού νοικοκυριού.

Χωρίς τους ‘Έλληνες μπορεί ποτέ να μην είχαμε αντιληφθεί τι είναι αυτοδιοίκηση.
Αλλά, πολύ περισσότερο ακόμα και από την γλώσσα μας, τους νόμους μας, τη λογική μας, τα πρότυπά μας της αλήθειας και της ομορφιάς, χρωστάμε σε αυτούς την βαθιά αίσθηση για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

Από τους ‘Έλληνες μάθαμε να φιλοδοξούμε χωρίς περιορισμούς, να είμαστε, όπως είπε ο Αριστοτέλης, αθάνατοι μέχρι εκεί που μας είναι δυνατό…».
(The New York Times,).

Έπαιζαν «μπαμ μπαμ» και εσύ έτρεχες… να σωθείς με ματωμένη πατούσα

 Της Νικολέτας Χρήστου

Με έχουν κουράσει όπως φαντάζομαι και εσάς να ακούτε κάθε χρόνο από τα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις λόγους για εκείνο τον «μαύρο Ιούλη». Εκείνο που δεν έζησα προσωπικά, εκείνον που οι διηγήσεις ξεθωριάζουν χρόνο με το χρόνο, αφού η καθημερινότητα μας καταπλάκωσε στην κυριολεξία με κουρέματα, σκάνδαλα και πανδημίες. Είναι και αυτό το «πάθος» και η εμμονή που έχουν οι περισσότεροι Ελληνοκύπριοι: «Να είναι πρώτοι. Οι καλύτεροι. Η έγνοια του πώς σε αυτή τη ζωή θα μαζέψουν όσο το δυνατόν περισσότερη δύναμη, χρήματα…

Δεν θα αφιερώσω και δεν το έκανα τουλάχιστον μέχρι τώρα τη ζωή μου στην υπηρεσία των άλλων. Θα ζήσω τη ζωή του πολεμιστή (έστω και τα πλήκτρα ενός διαλυμένου κομπιούτερ) και του «δασκάλου» για να δώσω μια σταλιά αλήθειας στα παιδιά μου που μεγαλώνουν από επιλογή εδώ.

Τότε…

Δεν ήταν ανήσυχα χρόνια και καιροί. Ήταν μια μέρα 15 Ιουλίου, 20 Ιουλίου, 14 Αυγούστου. Ήταν μέρες. Ήταν η μέρα που εκείνος ο νεαρός με μια βάρκα πήγαινε για ψάρεμα. Σάββατο, 05:20 ώρα πρωινή ήταν η μέρα που: Ένα ζευγάρι «ξέμεινε» στην παραλία της Κερύνειας να ερωτεύεται από την αρχή. Ήταν εκείνη η μέρα που η μάνα έσκαγε το κεφάλι της, τι φαγητό θα φτιάξει για βραδινό. Ήταν εκείνη η νεαρή που πηγαίνει στην ράφτενα να κάνει την τελευταία πρόβα νυφικού πριν τον γάμο.

Ήταν οι παρέες της γειτονιάς που το βράδυ κανόνιζαν σε ποια αυλή που θα έπιναν μπύρες και θα έλεγαν ιστορίες - θα γελούσαν μέχρι το πρώτο φως της μέρας.

Νιώθω μικρή παππού να κατανοήσω τον πόλεμο αυτό. Ποιος άραγε μέτρησε τις αντοχές σας; Νιώθω μικρή, γιαγιά γιατί εγώ δεν έτρεχα σαν εσένα ξυπόλητη, κουβαλώντας στην πλάτη μου ένα μωρό, δεν δούλευα από τα 10 μου για να μπορώ να κατανοήσω ότι για τελευταία φορά θα έβλεπα τα αμπέλια, τη βρύση, το χωριό, το σπίτι, τους φίλους, τα σοκάκια, το χώμα που σε μεγάλωσε.

«Χάθηκε» το 37% της Κύπρου, έτσι μάθαμε να λέμε, αλλά ήταν:

• 4 Δήμοι της Αμμοχώστου

• 3 Δήμοι στην Κερύνεια

• Και άλλοι 9 στο πιο πάνω ποσοστό

• 99 κοινοτικά συμβούλια

• 550 εκκλησίες που κάποιες από αυτές μετατράπηκαν σε νεκροτομεία,

ορνιθώνες, σιταποθήκες, τζαμιά και στρατόπεδα

• 200.000 άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους

• 200.000 κόσμος κάθε ηλικίας έτρεχε να φύγει από τη γη τους

• Χάθηκε 70% του ορυκτού πλούτου

• Χάθηκε 70% της τότε βιομηχανίας

• Χάθηκε 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων στο νησί

• Χάθηκε το αρκουδάκι ενός παιδιού

• Χάθηκε το ποδηλατάκι ενός αγοριού, ένα παππούτσι παιδικό, την ώρα που έτρεχες μικρή μου να γλιτώσεις με ματωμένη πατούσα…

Τον πόλεμο τον διδάχτηκα μέσα από μυθεύματα, κουτσές αλήθειες, ψέματα. Προσπάθησα παππού, αλήθεια, προσπάθησα, με διαδηλώσεις και σημαίες να υπερασπιστώ την ελευθερία σου και την επιστροφή σου. Και μεγάλωσα και τελικά άραξα σε καναπέ «βλέποντας» σε από την τηλεόραση, μετά από το κινητό και ότι άλλο φορητό εφευρέθηκε.

Νιώθω μικρή και φοβάμαι… Φοβάμαι γιατί ο καναπές πλέον είναι μαλακός και η πραγματικότητα σκληρή σαν τη ζωή που έζησες εσύ παππού και άλλοι τόσοι σαν εσένα που τελικά δεν την κατανόησα ποτέ… και ας βρέθηκα στο «νέο» σου σπίτι, και ας είδα το δάκρυ σου και τις φωτογραφίες που πρόλαβες να πάρεις.

Και αν θες την δική μου αλήθεια όσο αλληγορικό και να ακούγεται: «Σε ευχαριστώ. Γιατί η δικιά σου δύναμη με μεγάλωσε με την νοοτροπία της ζωής που εσύ και κάθε ξεριζωμένος κατάφερε: Να υπηρετώ τους άλλους στις πιο αδύναμες στιγμές τους και όταν μου κάνει την τιμή ένας συμπατριώτης μου να ζητήσει τη βοήθειά, μην κάνω… «μαθηματικά».

Ξέρεις ότι όλα τελείωσαν – Εκείνος ο πόλεμος έγινε «επιχείρηση» για πολιτικές και επιχειρηματικές καριέρες. Πάνω στο δικό σας πόνο, δάκρυ έκτισαν περιουσίες και ακόμη το κάνουν.  

Παππού - Γιαγιά… σας προσφωνώ έτσι και βουρκώνω… γιατί τότε πιθανόν να ήσουν μόλις 5, 15, 20, 30, 40… Μήπως είστε το παιδί που ψάχνει το παπουτσάκι του; Που ψάχνει τη χαμένη ζωή; Εκείνα τα ανέμελα χρόνια;

Αφιερωμένο σε όλο τους πρόσφυγες, σε όσους πέθαναν και δεν έμαθαν τον λόγο της εισβολής στην Κύπρο που τελείωσε με φιάσκο. Ένας πόλεμος με φοβερά σφάλματα τακτικής, τα οποία δεν απαντώνται σε κανένα στρατό του κόσμου.

Νικολέτα Χρήστου
Facebook  

Επανάσταση του 1821 και Πελοπόννησος

 Μαθαίνοντας την Πελοπόννησο

Η Επανάσταση του 1821 αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας που οδήγησε στην ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους, 9 Χρόνια μετά από την Έναρξη της! Όμως πως εξελίχθηκε η Επανάσταση στην Πελοπόννησο;

Στις 17 Μαρτίου 1821, η Επανάσταση ξεκινά επισήμως στην Αρεόπολη Λακωνίας από την Αδούλωτη Μάνη από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη! Η επανάσταση είχε κατεύθυνση προς βόρεια με πρώτη την απελευθέρωση της Καλαμάτας (23/3/1821) ενώ δύο μέρες προηγουμένως είχε προηγηθεί και η κατάληψη της πόλης των Καλαβρύτων στην Αχαΐα από τους Σωτήρη Χαραλαμπη, Ασημάκη Φωτηλα, Βασίλη και Νικόλαο Πετμεζά και Νικόλαο Σολιώτη!

Μετά την απελευθέρωση των Καλαβρύτων και της Καλαμάτας ακολούθησαν η Καρύταινα, η Κορινθία, η Κυνουρία και η Κυπαρισσία στις 24 Μαρτίου 1821. Στις 25 Μαρτίου 1821 απελευθερώθηκαν τα Βαρδουνοχώρια, η Γαστούνη και το Φανάρι ενώ η Αργολίδα στις 26 Μαρτίου!

Μέσα σε 10 ημέρες ο ελληνικός στρατός κατάφερε να εγκλωβίσει τους Οθωμανούς μέσα στην Κεντρική Πελοπόννησο σε μια περιορισμένη έκταση!

Το Μάιο ακολούθησαν μάχες σε Βερβενα, Βαλτέτσι και Τρίπολη! Στο Βαλτέτσι, ενός χωριού νοτίως της Τρίπολης, ο ελληνικός στρατός με επικεφαλείς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τους Πλαπουταίους, Κυριακούλη, Ηλία και Ιωάννη Μαυρομιχάλη συγκρούστηκαν με τους Οθωμανούς!

Τον Ιούνιο, οι μάχες στο Πούσι και στο Λάλα Ηλείας ήταν νικηφόρες για τους Έλληνες! Έτσι το μόνο μέρος που έμενε να απελευθερώσουν ήταν η Τρίπολη! Στις 18 Μαΐου ο Κεχαγιαμπέης συγκρούστηκε με τους Έλληνες στα Δολιανά και τα Βέρβενα και η ήττα του οδήγησε στην αποδυνάμωση του!

Παρά τις πολλές νίκες των Ελλήνων υπήρχαν αρκετές εκκρεμότητες σε διάφορα μέρη της Πελοποννήσου! Στις 23 Ιουλίου η Μονεμβάσια παραδίνεται στους Έλληνες ενώ ακολουθεί το Νιόκαστρο, η Μεθώνη, η Κορώνη και ο Μυστράς

Ο χρόνος παραμονής των Οθωμανών στην Πελοπόννησο αρχίζει να μέτρα αντίστροφα έως τις 23ης Σεπτεμβρίου 1821 όπου οι Έλληνες καταλαμβάνουν την Τρίπολη με επικεφαλής τον Μανόλη Δούνια να εισβαλει στην πόλη μαζί με το στρατό του!

Το κάστρο του Ακροκορίνθου απελευθερώνεται στις 14 Ιανουαρίου 1822. Ενώ μέχρι το 1823 όλη η Πελοπόννησος είχε σχεδόν απελευθερωθεί!

Μαθαίνοντας την Πελοπόννησο

Μαθαίνοντας την Πελοπόννησο

Η πανέμορφη και ξεχωριστή Πελοπόννησος

Η Πελοπόννησος είναι η μεγαλύτερη χερσόνησος της Ελλάδας με το βορειότερο τμήμα της να χωρίζεται από τη Στερεά Ελλάδα με τον Ισθμό της Κορίνθου. Έχει έκταση 21.550 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.086.000 κατοίκους. Η γεωγραφική αυτή περιοχή χωρίζεται διοικητικά σε επτά νομούς: Αργολίδας, Αχαϊας, Κορίνθίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Λακωνίας και Μεσσηνίας. Πάμε να δούμε μερικά ενδιαφέροντα πραγματάκια που συγκεντρώσαμε για την Πελοπόννησο:

1) Η Πελοπόννησος θεωρείται τεχνητό νησί μετά τη διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου. Δηλαδή δημιουργήθηκε από ανθρώπινη παρέμβαση. Θεωρείται το μεγαλύτερο τεχνητό νησί στον κόσμο ενώ ακολουθεί το Ακρωτήρι Κοντ στις Η.Π.Α. Αν όντως ήταν νησί θα ήταν το 3ο μεγαλύτερο νησί στη Μεσόγειο μετά τη Σικελία και τη Σαρδηνία.

2) Η Πελοπόννησος καλύπτει το 1/7 της ελληνικής επικράτειας (131,957 τ.χλμ.) με περίπου των 10% του πληθυσμού να ζει εκεί.

3) Το ακρωτήρι Ταίναρο είναι το νοτιότερο ακρωτήρι σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και Ανατολική Ευρώπη. Το χωριό Κοκκινόγεια είναι το νοτιότερο κατοικημένο χωριό της ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ η Νεάπολη η νοτιότερη πόλη της ηπειρωτικής Ελλάδας με τον πληθυσμό της να ξεπερνά τους 2.000 κατοίκους.

4) Το τηλεσκόπιο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών με το όνομα «ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ» είναι το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο των Βαλκανίων και το δεύτερο μεγαλύτερο της Ηπειρωτικής Ευρώπης, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή «Νεραϊδόραχη» του Χελμού σε υψόμετρο 2.340 μ.

5) Η έκταση του Ισραήλ είναι ίδια περίπου με αυτής της Πελοποννήσου, ωστόσο το Ισραήλ έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό με αυτό της Πελοποννήσου με το 30% της χώρας να ζει στο Τελ Αβίβ και στα πέριξ όπως ακριβώς συμβαίνει στην Πελοπόννησο με το Νομό Αχαΐας!

6) Το 60% του ελληνικού ελαιόλαδου παράγεται στην Πελοπόννησο. Η Μεσσηνία έχει 14.453.620 ελαιόδεντρα, τον μεγαλύτερο αριθμό ελαιόδεντρων σε όλη την Πελοπόννησο.

7) 2.500 Χρόνια κατοικείται το χωριό Γεράκι Λακωνίας ασταμάτητα. Δηλαδή από την περίοδο που χτίστηκε ο Παρθενώνας.

Πάνω από 800 πετρόχτιστοι πύργοι έχουν μετρηθεί στη Μάνη. Ταυτόχρονα στην ίδια περιοχή θα συναντήσετε πάρα πολλές βυζαντινές εκκλησίες που χρονολογούνται από τον 12ο αιώνα!

9) Το δρυοδάσος της Φολόης στην Ορεινή Ηλεία θεωρείται το μεγαλύτερο δρυοδάσος της Ανατολικής Ευρώπης. Το αυτοφυές δάσος πήρε το όνομά του από την μυθολογία και τον βασιλιά των Κενταύρων Φόλο, φίλο του Ηρακλή.

Η Πελοπόννησος έχει το πιο περίεργο σχήμα χερσονήσου στον κόσμο αφού μοιάζει με παλάμη. Ο λόγος οφείλεται στην έντονη σεισμικότητα της περιοχής.

9) Στο παρελθόν η Πελοπόννησος ενώνονταν με την Κρήτη δημιουργώντας ένα τόξο! Οι σεισμοί που προκάλεσαν ένα τσουνάμι, χώρισαν τις δύο περιοχές αφήνοντας στη μέση τα Κύθηρα.

10) Ο Ψαθόπυργος Αχαΐας είναι το βορειότερο χωριό της Πελοποννήσου, η Σαρωνίδα Τροιζήνας το ανατολικότερο, το Αρκούδι Ηλείας το δυτικότερο και τα Κοκκινόγεια Λακωνίας το νοτιότερο.

11) Τα Μαγουλιανά Αρκαδίας είναι το υψηλότερο χωριό της Πελοποννήσου σε υψόμετρο 1365 μέτρων και ένα από τα πιο υψηλά στην Ελλάδα.

12) Στη Βάστα Αρκαδίας υπάρχει μια εκκλησία, η Αγία Θεοδώρα. Διαφέρει από όλες τις άλλες αφού επάνω της βρίσκονται 17 δένδρα. Και τώρα θα μου πείτε πως; αυτό συνέβη επειδή η λάσπη που έβαλαν οι εργάτες μέσα στα τούβλα βοήθησε στην ανάπτυξη των πλατανιών.

13) Στην Κυνουρία της Ανατολικής Αρκαδίας ομιλείται μέχρι και σήμερα μια διαφορετική γλώσσα τα τσακώνικα. Η εν λόγω γλώσσα είναι γλώσσα προς εξαφάνιση αφού μόνο 300 άτομα την ομιλούν. Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες για να κρατηθεί ζωντανή με τη διδασκαλία της σε σχολείο του Λεωνίδιου. Η γλώσσα έχει ίδια χαρακτηριστικά με την αρχαία Ελληνική. Μια γνωστή φράση είναι το "Καούρ Εκάνατε" που σημαίνει καλωσορίσατε!

14) Στην πολιτεία του Μισισιπή στις Η.Π.Α υπάρχει πόλη με το όνομα Κόρινθος. Ο λόγος που δόθηκε το όνομα ήταν επειδή η πόλη αποτελούσε σιδηροδρομικό σταυροδρόμι όπως και η Κόρινθος στην Πελοπόννησο. Ενώ στην Ουάσιγκτον των Η.Π.Α υπάρχει πόλη Ολυμπία από την Ολυμπία της Ηλείας. Στις Βρυξέλες του Βελγίου υπάρχει οδός Πελοποννήσου (Rue du Peloponnes).

15) Ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνος στην Ηλεία-Μεσσηνία (υπάρχει ασάφεια προς αυτό, αλλά βρίσκεται στο όρος Μίνθη) είναι ο δίδυμος αδερφός του Παρθενώνα αφού μοιάζουν υπερβολικά πολύ! Έχει χτιστεί με πέτρα όμως για να προστατευτεί και έχει καλυφθεί με τέντα.

16) Το Φρέαρ των Οινουσσών, είναι μια τάφρος που αποτελεί το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου με βάθος τα 5.269 μέτρα. Βρίσκεται στο Ιόνιο Πέλαγος, νοτιοδυτικά της Πύλου και πιο συγκεκριμένα, νότια ενός συμπλέγματος μικρών νησιών που ονομάζονται Μεσσηνιακές Οινούσσες.

17) Η Ανδραβίδα στην Ηλεία, κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1205 – 1460) υπήρξε πρωτεύουσα του πριγκιπάτου της Αχαΐας (Μοριάς) και έδρα του επισκόπου Ωλένης. Υπήρξε η μεγαλύτερη και λαμπρότερη πόλη της Ηλείας καθώς ήταν η έδρα των Φράγκων πριγκήπων Βιλλεαρδουίνων. Από το ένδοξο παρελθόν της το μόνο που σώζεται σήμερα είναι το γοτθικό μέρος του χώρου του Ναού της Αγίας Σοφίας και δύο παρεκκλήσια. Η εκκλησία κτίστηκε περίπου το 1230 από το μοναχικό τάγμα των Δομινικανών!

18) Στην Μαντινεία Αρκαδίας, λίγο πιο έξω από την Τρίπολη θα βρείτε τον πιο παράξενη εκκλησία με αρχαϊκή αρχιτεκτονική!

19) Το 40% του πληθυσμού της Αθήνας έχει καταγωγή από την Πελοπόννησο ενώ οι δήμοι Πειραιά, Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Αιγάλεω, Περιστερίου, Κορυδαλλού συγκεντρώνουν τα μεγαλύτερα ποσοστά. Στον Πειραιά υπάρχει συνοικία Μανιάτικα όπου ζουν περισσότεροι Μανιάτες από ότι στη Μάνη και στην Κηφισιά υπάρχει ο Οικισμός των Πελοποννήσιων με οδούς από διάφορα μέρη της Πελοποννήσου!

20) Η πεδιάδα Ηλείας-Αχαΐας είναι η 3η μεγαλύτερη πεδιάδα της Ελλάδας μετά τη Θεσσαλική και της Θεσσαλονίκης!

21) Το 1920 ο Νομός Μεσσηνίας είχε πληθυσμό 300 χιλιάδες κατοίκους και ήταν ο 4ος μεγαλύτερος νομός στη χώρα σε πληθυσμό. Όμως η αστικοποίηση άλλαξε τα δεδομένα και σήμερα αριθμεί 150 χιλιάδες κατοίκους.

22) Η Πελοπόννησος έχει 3 ανενεργά ηφαίστεια με το πιο γνωστό να βρίσκεται στην χερσόνησο των Μεθάνων! Υπάρχουν επίσης το ηφαίστειο στο Σουσάκι Κορίνθου στη βορειοδυτική ακτή του ηφαιστειακού τόξου του νοτίου Αιγαίου και το ηφαίστειο Καλάθι στην Καλαμάτα.

23) Περίπου το 70% του πληθυσμού της Αρκαδίας ζει σε χωριά.

24) Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Μυκηναϊκού πολιτισμού, η γέφυρα της Καζάρμας ή γέφυρα Αρκαδικού ορθώνεται επιβλητική και χρονολογείται από την Εποχή του χαλκού το 1300 π.χ. Το γεγονός αυτό την καθιστά την αρχαιότερη διατηρημένη γέφυρα της Ευρώπης και την αρχαιότερη που βρίσκεται μέχρι σήμερα σε χρήση.

25) Μεταξύ των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας, στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, συναντάται ο Κυπαρισσιακός Κόλπος, ο οποίος εκτείνεται από το Κατάκολο στα βόρεια, μέχρι την Κυπαρισσία στα νότια. Σε μια έκταση 44 χλμ. απλώνεται η αχανής ακτογραμμή του και αποτελεί τη μεγαλύτερη παραλία της Ανατολικής Μεσογείου.

* Οι πληροφορίες έχουν δημοσιευθεί στο παρελθόν στη σελίδα μας "Μαθαίνοντας την Πελοπόννησο" αλλά σ διάφορες δημοσιεύσεις!

Επιμέλεια Αντώνιος Ρωμανός  

Περί τέχνης, Πάμπλο Πικάσο

 Ο Πάμπλο το είπε, η τέχνη της κουταμάρας!

Πλέον οι άνθρωποι έχασαν το μέτρο και την αρμονία, δεν ισορροπούν, θέλουν το τρελό, το άπρεπο, το ανήθικο, το διεστραμμένο.

Ο λόγος; Μα τα έχουν όλα και δεν τους αρκούν, θέλουν την ασχήμια, για να ξεχάσουν το κάλλος!

-Aπόσπασμα από συνέντευξη του Πάμπλο Πικάσο :

«Στην τέχνη, ο λαός δεν αναζητά πλέον ανακούφιση και εξύψωση. Αλλά οι λεπτεπίλεπτοι, οι πλούσιοι, οι αργόσχολοι, αναζητούν το καινούργιο, το παράδοξο, το πρωτότυπο, το ασυνήθιστο, το σκανδαλώδες. Και εγώ, από τον κυβισμό και έπειτα, ικανοποίησα τους σοφούς και τους κριτικούς με όλες τις ευμετάβλητες σαχλαμάρες που μου έρχονταν στο κεφάλι, και όσο λιγότερο με καταλάβαιναν τόσο περισσότερο με θαύμαζαν. 

Με το να διασκεδάζω με αυτά τα παιχνίδια, αυτές τις κουταμάρες, αυτές τις σπαζοκεφαλιές, έγινα διάσημος και μάλιστα πολύ γρήγορα. Και η διασημότης για ένα ζωγράφο σημαίνει πωλήσεις, κέρδη, περιουσία, πλούτη. Και σήμερα ­ όπως ξέρεις ­ είμαι διάσημος, είμαι πλούσιος. Αλλά όταν βρίσκομαι μόνος με τον εαυτό μου, δεν έχω το κουράγιο να θεωρούμαι καλλιτέχνης με τη μεγάλη και την παλιά σημασία της λέξεως. 

Αυτοί ήσαν μεγάλοι ζωγράφοι, ο Τζιότο, ο Ρέμπραντ, ο Τισιανός, ο Γκόγια. Δεν είμαι παρά ένας κοινός σαλτιμπάγκος, που κατάλαβε το πνεύμα των καιρών του και εξάντλησε όσο καλύτερα μπορούσε τη βλακεία, τη ματαιοδοξία, τη φιλοχρηματία των συγχρόνων του.

Είναι πικρή η εξομολόγησή μου, πιο θλιβερή απ' όσο φαίνεται, αλλά έχει τη χάρη να είναι ειλικρινής».