Πανεπιστήμιο Κύπρου: Έλλειψη πληροφόρησης ή λασπολογία;

Της Μαίρης Κουτσελίνη

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου έχει δεχθεί τους τελευταίους μήνες μια ανελέητη κριτική, η οποία στηρίχθηκε σε λανθασμένες πληροφορίες ή και διαστρεβλωμένες, όπως θα φανεί πιο κάτω.

Το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν όσοι τα έχουν  βάλει με το Πανεπιστήμιο είναι το ερώτημα «Ποιον έχει πειράξει η παραγωγή γνώσης, η αξιοπρεπής εκπροσώπηση της Κύπρου σε όλα τα επιστημονικά βήματα, η ποιοτική εκπαίδευση των παιδιών μας, η αυτονομία του πανεπιστημίου ως μέσου διασφάλισης ποιοτικής έρευνας, εξωτερικής χρηματοδότησης και υψηλού επιπέδου διδασκαλίας, η προσφορά εμπειρογνωμοσύνης όπου ζητηθεί, η λειτουργία των πρωτοποριακών και διεθνούς αναγνώρισης Κέντρων Έρευνας που διαθέτει;»  Και ακόμη «Ποιος έχει συμφέρον να πολεμά τη δημόσια εκπαίδευση , ποιου τα συμφέροντα θίγονται, ποιοι από τους πολέμιους του δημόσιου πανεπιστημίου έχουν αλλότρια συμφέροντα, όχι μόνο οικονομικά»; Οι απαντήσεις ανήκουν στους αναγνώστες.

Όμως, πριν μπούμε σε βαθύτερες αναλύσεις, έχουμε χρέος να πληροφορήσουμε πόσο απληροφόρητοι είναι όσοι εργολαβικά επιδίδονται τον τελευταίο καιρό στο «ξύσιμο» του Πανεπιστημίου. Όλα τα πιο κάτω, θα ακολουθήσουν και άλλα,  τα αποδίδω σε έλλειψη πληροφόρησης και όχι σε ασύστολα ψεύδη.

 

-  ΄Το Πανεπιστήμιο Κύπρου δεν έχει εξωτερική αξιολόγηση’ - έγραψε κάποιος. Έλλειψη πληροφόρησης;  Μπορούσε να ρωτήσει και  να μάθει. Τα αποτελέσματα συστηματικής,  εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης κάθε τμήματος και μονάδας του Πανεπιστημίου, από διεθνούς εμβέλειας, εξωτερικούς αξιολογητές, με άριστα αποτελέσματα είναι στη διάθεση κάθε καλόπιστου και κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί και στον ημερήσιο τύπο. Περιοδική και συστηματική αξιολόγηση και όχι μία και διαπαντός. Πιο σημαντική, όμως, θεωρούμε την αξιολόγηση που γίνεται μέσω των αποφοίτων μας και της ποιότητάς τους στους χώρους εργασίας. Αυτή θεωρούμε συμβολή στην ανάπτυξη της Κύπρου. Το δόγμα είμαστε όλοι ίσοι και ίδιοι δεν πρέπει να το διακηρύσσει ο καθένας από μας αλλά η κοινωνία γύρω μας, με μαρτυρία την έρευνα, την ποιότητα των αποφοίτων, τις δημοσιεύσεις, τη διεθνή παρουσία.  

-   ‘Το πανεπιστημιακό νηπιαγωγείο είναι εις βάρος του φορολογουμένου και ανταγωνίζεται τα συμφέρονται άλλων νηπιαγωγείων’, είπε κάποιος.  Δεν ρώτησε να μάθει ότι το νηπιαγωγείο και ο βρεφοκομικός σταθμός στο χώρο εργασίας  είναι σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Συμφιλίωση Εργασίας και Οικογένειας (βλ. Committee of Ministers Recommendation No. R(96)5 on reconciling work and family life, που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όλες τις μετέπειτα συστάσεις από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και την ευρωπαϊκή επιτροπή), ότι έχει μόνο 60 παιδιά φοιτητών, ακαδημαϊκών, διοικητικών και κοινότητας και ότι κτίστηκε με δωρεές και χορηγίες. Ότι ακόμη  εξυπηρετεί σκοπούς εκπαίδευσης στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής, ότι η Έδρα ΟΥΝΕΣΚΟ για την Ισότητα και Ενδυνάμωση των Φύλων έχει διεθνώς επαινεθεί για την καλή πρακτική, ότι  η Επιτροπή Ισότητας της Βουλής και οι αρμόδιοι για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα παρουσιάζουν την ίδρυση και λειτουργία του Νηπιαγωγείου και Βρεφοκομικού σταθμού του Πανεπιστημίου ως μέσο υλοποίησης των Εθνικών Σχεδίων Δράσης για την ισότητα και τη διευκόλυνση ανδρών και γυναικών για εργασία.   Ότι ακόμη οι γονείς πληρώνουν δίδακτρα και ότι το Νηπιαγωγείο και ο βρεφοκομικός σταθμός, λόγω του μικρού αριθμού παιδιών,  δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οικονομικά συμφέροντα αλλά υπερηφανεύονται να ανταγωνίζονται ποιοτικά και ευελπιστούν να μπολιάσουν με τα προγράμματά τους την εκπαίδευση γενικότερα.  

-   ‘Τα επιδόματα των καθηγητών είναι χαριστικά και δυσανάλογα και πρέπει να κοπούν, όπως όλα τα επιδόματα’.  Ας απευθυνθούν στην πρώτη διοικούσα και στους βουλευτές που τότε είχαν μελετήσει το Νόμο του Πανεπιστημίου και τα περί επιδομάτων- ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ένας από αυτούς.  Το επίδομα δεν είναι για ‘έξοδα φιλοξενίας’ αλλά ως μέρος μισθού, για να μην εξισώνεται ο καθηγητής πανεπιστημίου με τον αξιωματούχο της κλίμακας 16 που παίρνει χωρίς εξωτερικές αξιολογήσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις και χωρίς ένα μεταπτυχιακό, την κλίμακα, λόγω μακρόχρονης παραμονής στη δημόσια ή εκπαιδευτική  υπηρεσία. Ήταν πρόταση της πολιτείας το επίδομα, ως συμπλήρωμα μισθού, για να μην παραμείνει η κλίμακα 16 αλλά και να μην υπερβεί την κλίμακα 17, των ανεξάρτητων αξιωματούχων . Κι΄ αυτή η πρόταση έγινε,  όταν κάποτε, και από εκείνους που εκτιμούσαν την ακαδημαϊκή προσφορά και την υπέρβαση της μετριότητας. Όμως, είναι εύκολο να λαϊκίζεις, εν καιρώ οικονομικής κρίσης, αναφερόμενος σε δήθεν υπέρογκους μισθούς και επιδόματα, τα οποία – ειρήσθω εν παρόδω-έχουν και τα δύο «κουρευτεί» ανάλογα. Ποιος υποστηρίζει ότι η αποκοπή μισθών των καθηγητών του Πανεπιστημίου Κύπρου πρέπει να είναι τριπλάσια και τετραπλάσια του ποσοστού αποκοπής όλων των υπολοίπων;

-  ‘ Έλεγχος από τη Βουλή και κατά βούληση ξεσταύρωμα των ποσών των ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων’ αποφασίστηκε!  Μόνο και από αυτό φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνουμε τι πραγματικά ψηφίζουμε. Τα ευρωπαϊκά προγράμματα κερδίζονται μέσα από σκληρό ανταγωνισμό και διέπονται από τους όρους του χρηματοδότη, δηλαδή των οργάνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και πουθενά δεν περιλαμβάνει όρο να διαχειρίζεται η Βουλή τα χρήματά της!.

Δεν τελειώνουν εδώ τα σημεία – απάντηση και γι΄αυτό θα επανέλθουμε. Για σκοπούς διαλόγου και αλήθειας.

Είναι, όμως,  φανερό ότι επικράτησε η διαστρέβλωση καταστάσεων και η εύκολη στοχοθέτηση του Πανεπιστημίου Κύπρου, ίσως για να μην ασχολούνται τα ΜΜΕ με τα σοβαρότερα προβλήματα, αλλά και για να απομονώσουμε το Πανεπιστήμιο από την κοινωνία.  Δεν αρέσει και πολύ σε μονοκράτορες να έχουν και άλλοι φωνή, πού ξέρεις κάποτε μπορεί και να τα βάλουν μαζί τους. 

Μαίρης Κουτσελίνη

Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κύπρου