Κωνσταντινούπολη, η Βασιλεύουσα των Ελλήνων, όλων των Χριστιανών, όλων των ανθρώπων

 Γράφει ο Δρ. Ανδρέας Σοφόκλης

Ο Μέγας Κωνσταντίνος όταν νίκησε τον ανήθικο Μαξέντιο, ο οποίος στην προσπάθειά του να σωθεί, έπεσε από τη Μουλβία  Γέφυρα του Τίβερη και πνίγηκε, δε θεώρησε προσωπικό κατόρθωμα το γεγονός της νίκης.

Γνώριζε, πως η νίκη ήταν Θέλημα του Θεού να γίνει. Ο νικητής Σταυρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τύφλωσε και πανικόβαλε τόσο τον Μαξέντιο όσο και τον άπιστο και τον άπατρη στρατό του. Αυτά παθαίνουν όσοι στηρίζονται σε απάτριδες και σε μισθοφόρους.

Αμέσως, ο Μέγας αυτός ανήρ, ταπεινά στράφηκε προς την Ανατολή, γυρίζοντας τις πλάτες του προς την αμαρτωλή Ρώμη, την επονομαζόμενη αιώνια πόλη.

Διέθετε το προορατικό βλέμμα και διέβλεπε ότι ο Βύζαντας, αν και νεαρός στην ηλικία, ορθώς έφτιαξε την Κόρη Πόλη των Μεγάρων στο συγκεκριμένο γεωγραφικό σημείο.

Συνεργάτες του, κυρίως όμως, ο ίδιος ο Μέγας Κωνσταντίνος, ήταν θαυμαστής και γνήσιος μιμητής των ηρώων του Τρωικού Πολέμου. Γι` αυτό επιθυμούσε να ανασύρει από τα χαλάσματα την Πόλη του Έλληνα Πρίαμου, αφού αυτός υπήρξε ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος των Ελλήνων και αναλογικώς, λόγω και των συνεπειών του ίσως ο χειρότερος ή από τους χειρότερους.

Η Τροία βρίσκεται, ως γνωστό, σε κομβικό γεωστρατηγικοοικονομικό κλειδί, αυτό ενίσχυε τη θέλησή του.

Έξυπνος και με διεισδυτικό βλέμμα, όπως ήταν, γρήγορα κατανόησε ότι αυτό θα ήταν λάθος, αφού το Βυζάντιο είναι η πηγή του πολιτισμού, του πνεύματος των Ελλήνων, από τα βάθη των αιώνων, αφού «η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζερη του Κόσμου», δηλαδή της δημιουργίας του Θεού, και φυσικά η καθάρια και δροσερή πηγή της ανθρωπότητος.

Ταυτοχρόνως, η νέα θρησκεία, ο Χριστιανισμός, είχε ταχύτατη εξέλιξη και αύξηση στις περιοχές εκείνες. Αυτό είναι φυσικό γεγονός, λόγω της μακραίωνος πνευματικής ανάπτυξης, του υψηλού επιπέδου γραμμάτων, κοινωνίας, οικονομίας.

Οι άνθρωποι του πνεύματος, ταχύτατα συλλαμβάνουν και κατανοούν την ουσία σημαντικών αλλαγών, πόσο μάλλον οι Έλληνες όλου εκείνου του πνευματικού γεωγραφικού φάσματος από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι το τελευταίο άκρο της Μικράς Ασίας. Αυτό τους το επίπεδο, όπως και οι εκτοπισμένοι πρόσφυγες της Κύπρου του 1974, το τεκμηρίωσαν με τη γρήγορή τους οικονομικοπνευματική ανέλιξη στις νέες πατρίδες, παρ` όλα τα εμπόδια, τα βάσανα, την υποτίμηση, τους χλευασμούς,  που υπέστησαν και συνεχίζονται, αφού κανείς τον πρόσφυγα δεν τον τοποθετεί με την πραγματική του βαρύτητα, με το ντόπιο στοιχείο να στοχεύει να κρατά τα ηνία, έστω κι αν δεν έχει πιθανώς το γνώθι σ` αυτόν.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, ταπεινά αλλά αποφασιστικά προχώρησε. Η Βασιλεύουσα μεταλαμπάδευε για χίλια χρόνια Χριστιανισμό, Πολιτισμό, Μόρφωση, Επιστήμες, σ` όλους τους λαούς.

Δυστυχώς αυτή την προσφορά την πλήρωνε με αίμα, με επιθετικούς εναντίον της πολέμους στρατιωτικοοικονομικού χαρακτήρα, από ξένους αμόρφωτους ηγέτες, αυτοκράτορες, βασιλείς πνευματικούς δήθεν οδηγούς, από ανθρώπους που ο μόνος τους στόχος ήταν το πλιάτσικο με πνευματικούς και με φυσικούς συνεχιστές.

Οι πόλεμοι, σε συνδυασμό εντός της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με ανίκανους Αυτοκράτορες, με εγωιστές γαιοκτήμονες, στρατηγούς χωρίς γνώσεις, με αισθητή μείωση πληθυσμών, με μισθοφόρους, με διείσδυση ξένων στυγνών οικονομικών συμφερόντων Βενετίας και Γένουας, με τις λεγόμενες Σταυροφορίες του παρόμοιου σταυρού του Χίτλερ. Όλα τα πάρα πάνω και άλλα έδωσαν την ευχέρεια στους Νεομογγόλους, Οθωμανούς άνετα να κατακτούν περιοχές με τελική απόληξη την Άλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου 1453.

Ο Φάρος του Ελληνισμού και του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, όλες αυτές οι περιοχές, τεράστιου γεωγραφικού μεγέθους, με επίκεντρο την Κωνσταντινούπολη, αποτελούν, διαχρονικώς, τον πνευματικό χώρο μελέτης, σε όσους όντως επιθυμούν να έχουν μόρφωση.

Έλληνες, Αρμένιοι, Κούρδοι και άλλοι σφαγιάσθηκαν, αρχικώς με τις κατακτήσεις αλλά και κατά περιόδους με διάφορες αφορμές, αλλά και εκατομμύρια είναι οι εξισλαμισθέντες, με απογόνους που είτε γνωρίζουν την καταγωγή τους είτε όχι, κοσμούν και αναπτύσσουν σε όλους τους τομείς το τουρκικό κράτος.

Το ελληνοχριστιανικό πνεύμα εμπνέει, οδηγεί και καθοδηγεί. Για όλα αυτά που εάν συγκεντρωθούν αποτελούν χιλιάδες τόμους δημιουργίας, που κατ` ελάχιστο έχουν μέχρι σήμερα μελετηθεί, ευγνωμονούμε τον Μέγα Κωνσταντίνο και όλους όσους μετά από αυτόν μέχρι και τον τελευταίο και ένδοξο αυτοκράτορα τον Λεβέντη Κωνσταντίνο ΙΑ` Παλαιολόγο, με Αγία μητέρα, την Αγία Υπομονή-Αυτοκράτειρα Ελένη Παλαιολογίνα, αφού συνέβαλαν στην ισχύ και εδραίωση του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού.

Εμείς, οφείλουμε να βαδίσουμε στις δικές τους γραμμές, εάν όντως επιθυμούμε, ως Έλληνες, ως Χριστιανοί, να έχουμε μέλλον.

Δρ. Ανδρέας Σοφόκλης

Συγγραφέας, Ερευνητής, Αρθρογράφος, Δοκιμιογράφος