Saturday, October 31, 2015

Το εκλογικό όριο και οι ολιγαρχικές τάσεις

Του Χριστόφορου Χριστοφόρου
Η επάνοδος στο προσκήνιο του θέματος της αλλαγής του εκλογικού ορίου και οι ποικίλες δηλώσεις και επιχειρήματα που έγιναν υπήρξαν αρκούντως διαφωτιστικά για θέματα πολιτικού πολιτισμού. Το πιο σημαντικό δεν είναι η ίδια η κίνηση αλλαγής του ορίου, ούτε οι αριθμοί που προβάλλονται, ούτε ακόμα η αδόκιμη και λανθασμένη χρήση του όρου “μέτρο” αντί το ορθό όριο. Το υπόβαθρο και οι λογικές από τις οποίες διαπνέονται οι πρωταγωνιστές υποδηλώνουν έντονα αυταρχικές τάσεις και ολιγαρχική διάθεση που συνιστούν απειλή για τη δημοκρατία.

Στην αφετηρία, ένα κόμμα, ο ΔΗΣΥ, βασικός παράγοντας συμμετοχής και διαμόρφωσης του πολιτικού και κομματικού σκηνικού, αποφασίζει μέσω του ηγέτη του ότι “υπάρχουν προβλήματα στο σύστημα της πολιτικής μας και εμείς θα δώσουμε τη λύση”. Με μια κίνηση, βγάζοντας την ουρά του έξω από το σύστημα, αποφαίνεται για την 'ουσία' και τους ένοχους. Δυο-τρεις βουλευτές δακτυλοδείχνονται σαν οι ένοχοι, δημιουργούν 'βαβυλωνία', στηρίζονται στη διαφθορά και το προσωποπαγές. Τόσο δυνατοί οι τρεις – τόσο αδύναμοι οι 53 στη διαφθορά! Ο μεγάλος κριτής, αμέτοχος διαπλοκής και διαφθοράς, ο ίδιος και το κόμμα του, δείχνουν την έξοδο από το κοινοβούλιο.

Αλήθεια, πόσο δίκαιο και ηθικό είναι να είσαι μέτοχος, κριτής και δικαστής ΚΑΙ να εξαιρείς τον εαυτό σου, εστιάζοντας μόνο στους άλλους;

Πρόσθετα, το αυθαίρετο στη διαδικασία της απόφασης είναι πρόδηλο, “εγώ κρίνω, εγώ αποφασίζω”. Το ίδιο αυθαίρετο αλλά και αυταρχικό είναι η ετυμηγορία “εγώ που αποφάσισα για το σύστημα ολόκληρο, κρατώντας την ουρά μου απέξω, κρίνω πως αυτοί είναι οι ένοχοι και πρέπει να τους εκδιώξουμε από το σύστημα”.

Πέρα από τη διαδικασία, τα ίδια τα επιχειρήματα προκαλούν καταπληξία /σοκ στη λογική:

· 'Ευθυγράμμιση με την Ευρώπη' (sic) – Μα καμιά ευρωπαϊκή χώρα ΔΕΝ έχει προεδρική δημοκρατία, ενώ υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο όριο όταν έχεις 56 έδρες (1/56 = 1.8%) αντί 200 (1/200 = 0.5%) ή 300 (1/300 =0.33%).

Σε ότι αφορά στα μαθηματικά, η παραπλάνηση ανθεί:

· 'Είναι δίκαιο να παίρνει 7% η ΕΔΕΚ και να έχει ένα ευρωβουλευτή και ο ΔΗΣΥ με 37% μόνο δυο;' - Μα δεν είναι πρόβλημα της αναλογικής ΑΛΛΑ γιατί οι έδρες είναι μόνο έξι. Αν ήταν δέκα, ο ΔΗΣΥ θα είχε τέσσερις έναντι μιας της ΕΔΕΚ, αναλογικά! Εξάλλου, είναι δίκαιο, η Κύπρος να έχει έξι έδρες, ενώ η Γερμανία των 80 εκατομμυρίων κάτω από 90; Είναι δίκαιο;

· Μα δεν αποκλείουμε κανένα! Με 7000 ψήφους στην ...Πάφο ένα κόμμα εκλέγει βουλευτή! - Καλά πώς ένα μικρό κόμμα θα πάρει 7000 ψήφους (21%) στην Πάφο, όταν ο ΔΗΣΥ και οι άλλοι ποτέ δεν ξεπέρασαν τις 8500;

Το πλέον ακαταμάχητο επιχείρημα είναι η ...ενίσχυση της Δημοκρατίας! Με την εκδίωξη από τη Βουλή και τον αποκλεισμό επίσης νέων φωνών, διευρύνεται η δημοκρατία μας. Ουδέν σχόλιο!

Στα πιο πάνω θλιβερά, προστίθεται η στάση του ΑΚΕΛ, ενός κόμματος που τόσο το 1959, όσο και το 1979-80 και αργότερα παρουσίαζε τεκμηριωμένα και ακαταμάχητα επιχειρήματα για την απλή και 'άδολη' αναλογική. Πώς μπορεί να ακολουθεί και να συμπράττει με μια ενέργεια που σαφώς πλήττει τη δημοκρατία; – αυτό σημαίνει η έξωση από τη βουλή φωνών που ψήφισε ο λαός.

Συναφές με το πιο πάνω, δηλαδή το ρόλο του ΑΚΕΛ στο θέμα, είναι η τακτική που ακολουθεί από καιρό ο νυν ηγέτης και το κόμμα του ΔΗΣΥ: Μέσα από συγκυριακές ή μάλλον περιστασιακές συγκλίσεις στόχων, ακόμα και άνομων, προωθούνται ρυθμίσεις που όζουν αυταρχικών διαθέσεων, συρρικνώνοντας τη δημοκρατία. Τέτοια ήταν διάφορα μέτρα οικονομικής φύσης που έγιναν νόμοι, αλλά και η με νόμο μεγαλύτερη επέμβαση στους ημι-κρατικούς – νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, κάνοντας τους υποχείρια των εκάστοτε κυβερνώντων. Αυτό, παρά σχετικές αρχές διεθνών οργανισμών που έπρεπε να μας δεσμεύουν, παρά το 'ανεξάρτητο' τους που προνοούν οι σχετικοί νόμοι.

Λέγεται, στόχος τώρα είναι το ΕΛΑΜ. Μα αυτό δικαιολογεί τόσες παράπλευρες απώλειες; Εξάλλου, δεν είναι η ίδια η πολιτεία, χωρίς έστω μια σοβαρή φωνή ένστασης από ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ ή άλλους που έδωσε στο ΕΛΑΜ το χρίσμα κόμματος και το δικαίωμα να διεκδικεί έδρα στη βουλή;

Η χρήση νόμων αντί πολιτικών για αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων μόνο βλάβη προκαλεί στη δημοκρατία. Ακόμα πιο σημαντικό, η περαιτέρω απαξίωση που θα προκύψει θα ενισχύσει τα άκρα. Ας το ξανασκεφτούν όλοι αυτό, αν μπορούν, πέρα από πρόσκαιρους υπολογισμούς και οφέλη.


Χριστόφορος Χριστοφόρου
Πολιτικός αναλυτής, εμπειρογνώμονας Συμβουλίου της Ευρώπης σε ΜΜΕ και εκλογές
Δείτε: Τα όρια των εκλογών της δημοκρατίας

Βαγόνι της αγάπης

Πρόσκληση


«Μεταμόσχευση μυελού των οστών: Πρόσφατες εξελίξεις»

Πρόσκληση
Διεθνές σεμινάριο «Μεταμόσχευση μυελού των οστών: Πρόσφατες εξελίξεις» στις 14-11-15 
Στόχος της εκδήλωσης είναι να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση της μεταμόσχευσης προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων (stem cells transplants), της δύναμης που αυτά προσφέρουν για το μέλλον της ιατρικής και για καλύτερη καταπολέμηση της μάστιγας του καρκίνου, όπως και άλλων παθήσεων στη χώρα μας.
Η παρουσία σας στο σεμινάριο θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.
Η είσοδος είναι δωρεάν. Όλοι μπορούν να παραστούν και είναι ευπρόσδεκτοι!
Θα υπάρχει σύστημα με διερμηνέα για ταυτόχρονη μετάφραση Ελληνικά προς Αγγλικά και αντίστροφα.
«Μεταμόσχευση μυελού των οστών: Πρόσφατες εξελίξεις»
Σεμινάριο υπό την αιγίδα της κ. Άντρης Αναστασιάδη, συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας και Επίτιμου Πρόεδρου του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
Σαββάτο 14 Νοεμβρίου 2015, Αίθουσα εκδηλώσεων στη Δημοσιογραφική Εστία στην είσοδο της Λευκωσίας (Λεωφόρος ΡΙΚ 12, Αγλαντζιά, Λευκωσία)
ώρα προσέλευσης 9:30πμ / ώρα έναρξης 10πμ / ώρα λήξης 12:30μμ - Πληροφορίες: 
22 515 354, 99 517 401, 99 726 836
Πρόγραμμα σεμιναρίου
1. Καλωσόρισμα, Δρ Μαρία Μιχαηλίδη, εκ μέρους του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
2. Χαιρετισμός από τον Έντιμο Υπουργό Υγείας κ. Γιώργο Παμπορίδη
3. Χαιρετισμός από την κ. Άντρη Αναστασιάδη, σύζυγο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
4. Μεταμόσχευση μυελού των οστών: Πρόσφατες εξελίξεις,
Dr Kuehl Joern-Sven, Διευθυντής, Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, Κέντρο Παιδιατρικής Ογκολογίας και Αιματολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων Charite, Βερολίνο, Γερμανία
5. Μολύνσεις σε ασθενείς στη μεταμόσχευση μυελού των οστών,
PD Dr Voigt Sebastian, Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των οστών, Κέντρο Παιδιατρικής Ογκολογίας και Αιματολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων Charite, Βερολίνο, Γερμανία
6. Μεταμόσχευση μυελού των οστών: Το ιστορικό, οι εξελίξεις και το μέλλον,
Δρ. Λοΐζος Γ. Λοΐζου, Διευθυντής Κέντρου Παιδιατρικής Ογκολογίας και Αιματολογίας Νοσοκομείο, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ, Λευκωσία
7. Προκλήσεις για εξεύρεση συμβατού δότη μυελού των οστών,
Δρ Παύλος Κωστέας, Διευθυντής Καραϊσκάκειου Ιδρύματος και Αρχείου Δοτών Μυελού των Οστών Κύπρου
Παρουσίαση και συντονισμός: Άντρεα Παπαδοπούλου, Ίδρυμα ΕΛΠΙΔΑ - Θα ακολουθήσει δεξίωση.
Συνδιοργανωτής: Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου - Στους συμμετέχοντες θα δοθούν πιστοποιητικά συμμετοχής με 2 μόρια συνεχούς ιατρικής εκπαίδευσης
Με τη στήριξη: Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κύπρου - Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Λευκωσίας - Ιατρική Σχολή Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου - Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος
Έργα του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ  -  25 χρόνια προσφοράς στα παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία
1. Ξενώνας Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
2. Εξοπλισμός Παιδογκολογικής Κλινικής
3. Εκπαίδευση γιατρών, νοσηλευτών και επιστημόνων, συνέδρια, διαλέξεις
4. Ανέγερση και εξοπλισμός Εργαστηρίων Μεταμόσχευσης Μυελού Οστών
5. Ανέγερση και εξοπλισμός Εργαστηρίων Λευχαιμίας
6. Ψυχολογική στήριξη παιδιών και γονιών
7. Πρόγραμμα θεραπευτικής ψυχαγωγίας
    παιδιών στην Ιρλανδία
8. Οικονομική στήριξη οικογενειών.


Wednesday, October 28, 2015

Παρουσίαση βιβλίου «Σκόρπιες Σκέψεις» της Έλενας Λαμπριανού

Πρόσκληση 
Με χαρά, με απέραντη χαρά και συγκίνηση ψυχής, ενημερώνω φίλους, γνωστούς και γενικά ενδιαφερομένους ότι κυκλοφορεί το πρώτο μου βιβλίο υπό τον τίτλο «Σκόρπιες Σκέψεις». 
Συμπεριλαμβάνει μικρά αυτοτελή κείμενα μου, έκφραση και σκέψεις της ψυχής θα έλεγα!
Η τιμή του βιβλίου είναι 10€ και τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. 
Το βιβλίο διατίθεται παγκύπρια απο τα βιβλιοπωλεία ΠΑΡΓΑ και στο βιβλιοπωλείο ΣΟΛΩΝΕΙΟ Λευκωσία. Στην Πάφο επίσης στο βιβλιοπωλείο ΚΥΡΙΑΚΟΥ. 
Σε περίπτωση που δυσκολεύεστε να βρείτε το βιβλίο μου μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο τηλέφωνο 99 857 160. Ευχαριστώ όλους τους φίλους που στηρίζουν αυτή την προσπάθεια! 
Η παρουσίαση του βιβλίου μου θα γίνει στο βιβλιοπωλείο ΣΟΛΩΝΕΙΟΝ 
την Πέμπτη, 29 Οκτωβρίου και ώρα 18:30 μ.μ.
Η παρουσία σας θα μου δώσει ιδιαίτερη χαρά. 
Έλενα Λαμπριανού

Tuesday, October 27, 2015

Σχόλια για την προτεινόμενη αύξηση του εκλογικού μέτρου

Του Ανδρέα Θεμιστοκλέους
Βουλευτή
«Οι όποιες αλλαγές στον εκλογικό νόμο, για να είναι αντικειμενικές και να μην γεννούν την υποψία στον λαό ότι πάσχουν από σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες, πρέπει να γίνονται σε χρόνο εκλογικά άχρωμο και ουδέτερο και να ισχύουν όχι από τις επόμενες εκλογές, αλλά από τις μεθεπόμενες»

Πρώτον, αντί τα μεγάλα κόμματα να υψώνουν φράκτες προστασίας των ποσοστών τους, καλύτερα είναι να υψώνουν τις ιδέες τους, τα οράματά και τις πολιτικές τους, την αξιοπιστία, την πολιτική ηθική και βεβαίως τη σοβαρότητά τους. 

Δεύτερον, η επίκληση εκλογικών μέτρων που υπάρχουν σε άλλες χώρες εκτός από του ότι ΔΕΝ είναι ορθό να γίνεται, συνιστά και προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης, καθ’ ότι στις χώρες αυτές προέχει πρώτα η όσον το δυνατόν περισσότερη κυβερνητική σταθερότητα και μετά η όσον το δυνατόν περισσότερη εκπροσώπηση περισσοτέρων πολιτών. 

Τρίτον, από την ώρα που η σταθερότητα της κυβέρνησης ΔΕΝ επηρεάζεται ούτε από τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών ούτε από την εξ αυτών σύνθεση της Βουλής ΑΔΥΝΑΤΩ να αντιληφθώ σε τι εξυπηρετείται ο τόπος και ιδίως ο λαός, με την κατάργηση της απλής αναλογικής και τον αποκλεισμό της συνολικής εκπροσώπησης του.

Τέταρτον, ΑΔΥΝΑΤΩ επίσης να δω, ποιο είναι εκείνο το εθνικό συμφέρον που εξυπηρετείται καλύτερα με τον αντιδημοκρατικό αποκλεισμό εκπροσώπησης στη Βουλή μερικών χιλιάδων πολιτών και ποιο είναι εκείνο το εθνικό συμφέρον που βλάπτεται από την εκπροσώπησή τους.

Πέμπτον, ΔΕΝ έχει κανένα νόημα να ανεβάσουμε το εκλογικό μέτρο, όταν πριν από τις προεδρικές εκλογές τα κόμματα που σήμερα επιδιώκουν αυτήν την αύξηση και για να κερδίσουν τις πολύ κρίσιμες ψήφους που σήμερα αποκλείουν, θα γονατίσουν μπροστά τους και θα το χαμηλώσουν ξανά.

Έκτον, όταν βάζουν κάποιοι τα κλάματα για την αποχή και σκέφτονται διάφορες πατέντες για να την περιορίσουν, ΔΕΝ γίνεται την ίδια ώρα να την αυξάνουν και μάλιστα  προσαρμόζοντας και περιορίζοντας τη δημοκρατία στις όποιες σκοπιμότητες.

Έβδομον, καμιά αυτοκρατορία δεν εσώθη απλά και μόνο επειδή έχτιζε και συντηρούσε γύρω της μακρά και ψηλά τείχη. Και όσες κατέρρευσαν, κατέρρευσαν από την παρατεταμένη ηθική τους κατάπτωση και τη γενικευμένη πολιτική παρακμή τους. Ούτε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ούτε η Βυζαντινή ούτε και η Σοβιετική ΔΕΝ εσώθησαν από τα μακρά και ψηλά τείχη τους. Κατέρρευσαν διότι ακριβώς οδηγήθηκαν σε μια παρατεταμένη ηθική κατάπτωση και πολιτική παρακμή!

Λοιπόν, αντί να κτίζουμε τείχη, με το κρυφό επιχείρημα ότι θα σωθούμε από την ηθική και πολιτική παρακμή μας, καλύτερα να κτίζουμε πολιτικές συνειδήσεις! Συνειδήσεις, που να πιστεύουν στα κόμματα μας, να θέλουν να ανήκουν στα κόμματα μας και κυρίως που να διαθέτουν εκείνο το γενναίο αίσθημα της παραταξιακής και πολιτικής ΚΟΙΝΗΣ μοίρας μαζί μας.

Και τέλος, όπως εδώ και 5 χρόνια διατείνομαι, είναι ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ η πολιτική πράξη να πλήττει τη δημοκρατία και να καταργεί τις διαδικασίες της, διότι η παρακμή της δημοκρατίας οδηγεί στην παρακμή της πολιτικής και η παρακμή της πολιτικής οδηγεί στην παρακμή της δημοκρατίας και ο φαύλος αυτός κύκλος το μόνο που εγγυάται είναι αναστατώσεις και καταστροφές.  

Υ.Γ. Μία από τις βασικότερες αιτίες του δρόμου που μας οδήγησε στην εθνική τραγωδία του 1974 ήταν η απουσία ορθόδοξου πολιτικού βίο.
Ήταν οι αποκλεισμοί κομμάτων, παρατάξεων και πολιτικών προσωπικοτήτων από τη Βουλή.  Κι αυτό συνεχίστηκε και μετά την εισβολή, στις βουλευτικές του 1976, όταν ο Δημοκρατικός Συναγερμός με ποσοστό 26,7 % απεκλείσθη από τη Βουλή.
Ανδρέας Θεμιστοκλέους – Βουλευτής 

Monday, October 26, 2015

Με το φακό των λέξεων

Ελένης Αρτεμίου Φωτιάδου 
Η νύχτα προχωρούσε με αργά , κουρασμένα βήματα. Το φεγγάρι είχε αποσύρει από νωρίς την ισχνή του παρουσία κι ένα αφιλόξενο ημίφως σεργιάνιζε με μυρωδιά θανάτου στον θάλαμο του νοσοκομείου. Ο ηλικιωμένος άντρας στο κρεβάτι, με τα μάτια κλειστά, έμοιαζε από ώρα αφημένος στο μακρύ, αιώνιο ταξίδι. Πού και πού μια αδύναμη αναπνοή, θύμιζε την αγωνία του να παραμείνει λίγο ακόμα στη γήινη πραγματικότητα. Μόνο το χέρι του έσφιγγε με σθένος παράξενο, δυσανάλογο της κατάστασής του, τα δάχτυλα του νέου άντρα, που καθόταν εδώ και ώρα στο πλάι του σιωπηλός, με ένα ταξίδι σκέψης να σεργιανάει στο μέτωπό του. 

Η νοσοκόμα μπήκε αλαφροπατώντας, έριξε μια επαγγελματική ματιά στον ασθενή που έφευγε σιγά σιγά για τον άλλο κόσμο και μετά το βλέμμα της καρφώθηκε περίεργα στον άντρα με τη στρατιωτική στολή. Δεν τον είχε ξαναδεί, μια βδομάδα τώρα που μπαινόβγαινε στον θάλαμο εντατικής παρακολούθησης. Κι όμως ο άντρας αυτός καθόταν σχεδόν με ευλάβεια δίπλα στον ετοιμοθάνατο, κρατώντας του το χέρι σφικτά, με μια κίνηση σώματος παρηγορητική, προστατευτική, λες και γνωρίζονταν για χρόνια τόσα όσα να συμπορεύονται σαν ένα σώμα σε αυτή τη μοναδική στιγμή της αναχώρησης.

Το δωμάτιο γινόταν ολοένα και πιο μικρό , ο ασθενής όλο και πιο άυλος και ο επισκέπτης μια γκρίζα φιγούρα μέσα στην τελευταία επέλαση του δειλινού στον λευκό, απρόσωπο χώρο του νοσοκομείου. Οι ώρες κυλούσαν ακάθεκτες μέσα στη σιωπή της αναμονής και ο άντρας , με ένα σύννεφο λύπης αλλά και αποφασιστικότητας στα μάτια, εξακολουθούσε να κρατάει σθεναρά το ρυτιδωμένο, αποστεωμένο χέρι, που έδειχνε να παλεύει ακόμα να κρατηθεί στη ζωή.

Κάποια στιγμή ένιωσε την αγωνία να κάνει ένα τελευταίο πέρασμα από τα βλέφαρά του. Εκείνα πετάρισαν αδύναμα , το χέρι κινήθηκε σε μια τελευταία πράξη αντίστασης στην παράδοση, μα ο βαρκάρης του Αχέροντα είχε ήδη προλάβει να ναυλώσει το ταξίδι και να πάρει μαζί του τον νέο ταξιδιώτη του.

Ο άντρας με τη στρατιωτική στολή έμεινε ακίνητος όση ώρα περιμάζευαν τον νεκρό δίπλα του. Είχε στυλώσει το βλέμμα έξω από το παράθυρο και κοίταζε θαρρείς τη σιωπή της νύχτας, μα στην ουσία ήταν χαμένος σε δικά του θολά μονοπάτια που τον έπαιρναν σε παρελθόν οδυνηρό, με ένα πατέρα να ξεψυχάει, χωρίς ο ίδιος να προφτάσει να φύγει από μια στρατιωτική άσκηση και να τρέξει κοντά του την ιερή εκείνη ώρα που βαριά άρρωστος εγκατέλειπε τα εγκόσμια.

Και σήμερα, εκτελώντας στρατιωτικό καθήκον, είχε έλθει στο νοσοκομείο , να αναγγείλει στον άντρα που απεβίωσε μόλις λίγο πριν, τον τραυματισμό του γιου του σε ένα απρόβλεπτο ατύχημα εν ώρα υπηρεσίας, ευτυχώς όχι τραγικό αλλά αρκετό για να κρατήσει πατέρα και γιο χωριστά τη μυστηριώδη στιγμή του θανάτου. Κι όταν μπήκε στον θάλαμο και κάθισε δίπλα στον άντρα που βαριανάσαινε, εισέβαλε απρόσκλητο το παρελθόν στο παρόν και τον ξεσήκωσε. Ασυναίσθητα άπλωσε το χέρι, άγγιξε τον άγνωστο πατέρα δίπλα του, έκλεισε τα μάτια κι αφέθηκε στην αίσθηση μιας έλλειψης που κουβαλούσε μέσα του σαν ενοχή.

Κάποια στιγμή η νοσοκόμα μπήκε ξανά στον θάλαμο, έδειξε να ξαφνιάζεται που τον έβρισκε ακόμα εκεί. «Τον αγαπούσατε, φαίνεται, πολύ τον πατέρα σας», είπε. «Σας ζήτησε λίγο πριν πέσει σε κώμα. Ευτυχώς που κατάφεραν τελικά να σας βρουν και να σας ειδοποιήσουν».
«Ναι, ευτυχώς!», είπε μόνο και έκρυψε ένα δάκρυ που κύλησε κατακόκκινο από την καρδιά του.
Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου

Wednesday, October 21, 2015

2ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ - Ες γήν εναλίαν Κύπρον

30, 31 Οκτωβρίου, 1 Νοεμβρίου 2015
         Λευκωσία                Πλάτρες


Monday, October 19, 2015

Με το φακό των λέξεων

Ελένης Αρτεμίου Φωτιάδου
Άνοιξε ένα πρωινό του Οκτώβρη την πόρτα της ζωής και κίνησε για το δικό του ταξίδι. Στην αρχή με μικρά, αβέβαια βήματα και δεκανίκια. Αργότερα με πετάγματα, απογειώσεις και προσγειώσεις ανάλογα με τον δίαυλο που του παραχωρούσαν οι ευκαιρίες. Και τώρα, στα εβδομήντα του, αρνιότανε πεισματικά να υπακούσει στα κελεύσματα των φυσικών νόμων , να γράψει με μεγάλα κόκκινα γράμματα τη λέξη «Ηλικιωμένος», σαν προσθήκη δίπλα στο επώνυμό του και να αράξει με ψυχή ετοιμοθάνατη στην όχθη της λίμνης Αχερουσίας, προσμένοντας τον βαρκάρη του σκότους. 

Η ψυχή του σαν πεταλούδα παιχνιδιάρα γύρευε ακόμα το φως της ηδονής σε σκοτεινά καταγώγια του λιμανιού , σε μεταμεσονύχτιους ρυθμούς, την ώρα που αδειάζανε οι δρόμοι από την έγνοια της βιοπάλης και γέμιζαν αναστεναγμούς και βόγγους αμαρτωλού παράδεισου.

Ήταν εκείνο το βράδυ αιχμηρό σαν την ανάγκη του. Έστρωσε το φρεσκοβαμμένο του μαλλί και μόλις το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα, σαν Σταχτοπούτα που επιστρέφει στη μιζέρια της, βγήκε με λόγια απόχη να ψαρέψει το καταλάγιασμα του πόθου του. Περπάτησε αργά κατά μήκος της παραλίας. 

Ένα χλομό φεγγάρι, κρεμασμένο στον ουρανό, πάσκισε για ώρα να θρέψει με φως τη μοναξιά του. ΄Υστερα, νικημένο, αποσύρθηκε πίσω από ένα σύννεφο, γεμίζοντας σκιές τα βήματά του. Μπήκε στο γνωστό του στέκι, έτρεξε αμέσως ο μπάρμαν να του γεμίσει το ποτήρι. Κάθισε στη γωνιά του και ρούφηξε για ώρα, γουλιά γουλιά, τον συλλογισμό του. Παράξενη νύχτα, ήρθε με θύμησες μέσα στο κρύσταλλο του ποτηριού. Μια ζωή γεμάτη με πάθη και γυναίκες μα ποτέ δίπλα του η μία, η μοναδική , που θα συντρόφευε τις χαρές και τις έγνοιες του. ΄Οσες του γνώριζαν οι άλλοι φρόντιζε να τις απομακρύνει με την αδιαφορία του κι όσες γνώριζε ο ίδιος, τις έδιωχνε τελικά η αναποφασιστικότητά του.

Κάπου εκεί στα σαράντα έκανε μια στάση, κοίταξε λίγο προς τα πίσω, καλά πέρασε σκέφτηκε, χορτασμένος έμπαινε στο μέλλον κι ύστερα, πιο συνειδητοποιημένος, έριξε στους ώμους το σακάκι του εργένη και δεν το έβγαλε ούτε σαν έπεσε στις μέρες του ζεστή η λάβα από το ηφαίστειο κάποιου έρωτα. Κι έτσι βάδισε σε όλα του τα χρόνια, κρατώντας ψηλά το τρόπαιο της ανεξαρτησίας. 

Μονάχα που ένιωθε τώρα τελευταία τα βράδια του πιο σκούρα, τα θέλω του μουντά… Μια αμφιβολία έμπαινε αντάμα με την τρίτη ηλικία μέσα στη σκέψη του και γύρευε ξεδιάντροπα να ζυγίσει τις επιλογές του βίου του. Της έκλεινε ερμητικά την πόρτα, γλιστρούσε τότε εκείνη από τη χαραμάδα κάποιου σφαγιασμένου πάθους, πιο καυτή από αίμα που δεν αφέθηκε στου πόνου το ποτάμι.

Μια πίκρα από έλλειψη οξυγόνου έγινε γεύση ξαφνικά μες στο ποτήρι του. Απότομα το άφησε κάτω, τρεμούλιασε εκείνο πάνω στο ξύλινο τραπέζι κι ύστερα έγειρε στο πάτωμα, μέσα σε κομμάτια από θραύσματα μιας γυάλινης ζωής και παγωμένο ουίσκυ. Κι ένας Οκτώβρης , πιο κρύος από χειμωνιάτικο βοριαδάκι, εισέβαλε ξεδιάντροπα μέσα του την ώρα που το ρολόι στον μεγάλο τοίχο απέναντι, του θύμιζε πως έκλεινε με μαθηματική ακρίβεια λεπτού τα εβδομήντα ένα του χρόνια.
Ήδη ένιωθε τον πρώτο ίλιγγο από την απότομη στροφή που είχε πάρει, χωρίς το προστατευτικό κιγκλίδωμα μιας δυνατής καρδιάς. Κοίταξε επίμονα το ρολόι . Εκείνο του ανταπέδωσε τη ματιά με στυγνή αδιαφορία. Πόσο ψυχρά κι αμείλικτα μπορούν να γίνουν τα αντικείμενα, σκέφτηκε και βγήκε με τρεμάμενη σκέψη στον σκοτεινό του δρόμο. Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου 

Η Λευκωσία στηρίζει το κυπριακό κρασί


Thursday, October 15, 2015

Αιτίες και πρόσληψη του καρκίνου, Σεμινάριο

Πρόσκληση σε σεμινάριο για τις αιτίες και πρόληψη του καρκίνου
«Καρκίνος και λευχαιμία σε παιδιά και ενήλικες: Αιτίες και πρόληψη»

Σεμινάριο υπό την αιγίδα της κ. Αντρης Αναστασιάδη,
συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας και Επίτιμου Πρόεδρου του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
Σαββάτο 17 Οκτωβρίου 2015,
Αίθουσα εκδηλώσεων στο κτήριο Διοίκησης Ελληνικής Τράπεζας στην είσοδο της Λευκωσίας
(Γωνία Λεωφ. Λεμεσού & Λεωφ. Αθαλάσσας 200, 2025 Στρόβολος)
ώρα προσέλευσης 9:30πμ / ώρα έναρξης 10πμ / ώρα λήξης 12:30μμ
Πληροφορίες: 22515354, 99517401, 99726836
Πρόγραμμα σεμιναρίου
1. Καλωσόρισμα, Δρ Μαρία Μιχαηλίδη, εκ μέρους του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
2. Χαιρετισμός από τον Έντιμο Υπουργό Υγείας κ. Γιώργο Παμπορίδη
3. Χαιρετισμός από την κ. Αντρη Αναστασιάδη, σύζυγο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
4. Οι αιτίες λευχαιμίας στα παιδιά, Καθηγητής Arndt Borkhardt, Διευθυντής Κλινικής Παιδιατρικής Ογκολογίας, Αιματολογίας και Ανοσολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ντίσελντορφ, Γερμανία
5. Κληρονομικότητα και καρκίνος, Δρ Βιολέττα Χριστοφίδου Αναστασιάδου, Παιδίατρος-Κλινικός Γενετιστής, Υπεύθυνη Κλινικής Γενετικής, Νοσοκομείο, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ και ΙΝΓΚ, Λευκωσία
6. Διατροφή: Ρόλος στην πρόκληση και πρόληψη του καρκίνου, Δρ. Λοΐζος Γ. Λοΐζου, Διευθυντής Κέντρου Παιδιατρικής Ογκολογίας και Αιματολογίας Νοσοκομείο, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ, Λευκωσία
7. Οι πιθανές επιπτώσεις στην υγεία και ανάπτυξη των παιδιών από έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών, tablets, Wi-Fi είναι ένα αναδυόμενο παγόβουνο - πρόληψη η μόνη επιλογή, Δρ Στέλλα Κάννα Μιχαηλίδου, Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Περιβάλλον και Υγεία του Παιδιού.
Παρουσίαση και συντονισμός: Μιχάλης Γιαννάτσος, Ίδρυμα ΕΛΠΙΔΑ - Θα ακολουθήσει δεξίωση.
Έργα του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ - 25 χρόνια προσφοράς στα παιδιά με καρκίνο και λευχαιμία
1. Ξενώνας Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ, ανέγερση και λειτουργία με δωρεάν προσφορά υπηρεσιών μακροχρόνιας φιλοξενίας και άλλων,
στο παιδί με καρκίνο και λευχαιμία και την οικογένειά του, από το 1996
2. Εξοπλισμός Παιδογκολογικής και Παιδοαιματολογικής Κλινικής
3. Εκπαίδευση γιατρών, νοσηλευτών ή επιστημόνων
4. Διοργάνωση συνεδρίων και διαλέξεων για επαγγελματίες της υγείας, για γονείς και για το ευρύτερο κοινό
5. Ανέγερση και εξοπλισμός των πρώτων εργαστηρίων μεταμόσχευσης μυελού οστών
6. Ανέγερση και εξοπλισμός των πρώτων εργαστηρίων λευχαιμίας
7. Ψυχοκοινωνική στήριξη παιδιών και γονιών με ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό
8. Πρόγραμμα θεραπευτικής ψυχαγωγίας παιδιών στην Ιρλανδία, με τακτική αποστολή παιδιών και εφήβων από το 1996
9. Οικονομική στήριξη οικογενειών.
Συνδιοργανωτής: Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου - Στους συμμετέχοντες θα δοθούν πιστοποιητικά συμμετοχής με 2 μόρια συνεχούς ιατρικής εκπαίδευσης
Με τη στήριξη
Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κύπρου - Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Λευκωσίας - Ιατρική Σχολή Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου
Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος

Monday, October 12, 2015

Οι κηφήνες

Θανάση Φωτίου
thanasis.fotiou@phileleftheros.com 
Το παράδειγμα είναι άσχετο με την Κύπρο ή μπορεί όχι και τόσο άσχετο τελικά, αλλά πολύ χαρακτηριστικό για να κάνουμε εισαγωγή στο θέμα μας που δεν είναι άλλο από τους κηφήνες  της πολιτικοοικονομικής ζωής, δηλαδή την κάστα εκείνη που λυμαίνεται τον τόπο και ξεκοκαλίζει αχόρταγα στο διάβα της, είτε επειδή πιστεύει πως… προσφέρει περισσότερα στον τόπο, απ’ ό,τι ο τόπος προσφέρει σ’ αυτήν (όπως ο αλησμόνητος Χριστόδουλος Χριστοδούλου!), είτε πολύ απλά γιατί… βρήκε και κάνει. 

Τις προάλλες, λοιπόν, βγήκε στην Αθήνα μια πρώην βουλευτής του Ποταμιού να εξηγήσει πως τους επτά μήνες που υπήρξε βουλευτής δεν πέρασε ζωή και κότα και δεν έζησε πλουσιοπάροχα. Ακούστε το δράμα της και προσπαθήστε να συγκρατήσετε τα δάκρυά σας: Οι καθαρές της απολαβές έφταναν τις 5.501 ευρώ. Επειδή είναι από τη Θεσσαλονίκη, η Βουλή τής πλήρωνε το ξενοδοχείο της από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο κι από τον Μάιο που νοίκιασε σπίτι, την επιδοτούσε με επιπλέον 1.000 ευρώ το μήνα για το ενοίκιο (πάμε δηλαδή στις 6.500!). Από τη συμμετοχή της στις διάφορες επιτροπές -ναι, πέρα από το μισθό, τους πληρώνουν επιπλέον για τη συμμετοχή τους στις διάφορες επιτροπές- εξασφάλισε άλλες 3.000 ευρώ (κοντεύουμε τα 7 χιλιάρικα το μήνα!). 

Η Βουλή πλήρωνε τα σταθερά της τηλέφωνα, το κινητό της, τα αεροπορικά της εισιτήρια για να ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη, ενώ της διέθεσε και αυτοκίνητο. Εν ολίγοις, στους επτά μήνες βουλευτιλίκι, εισέπραξε 45 χιλιάρικα. Και κάπου εδώ ξεκινά… ο Γολγοθάς της. 

Έπρεπε, λέει, να αλλάξει γκαρνταρόμπα, για να μην την κράζουν ότι δεν είναι αξιοπρεπώς ντυμένη για βουλευτής. Βρέθηκε να πληρώνει λογαριασμούς νερού και ρεύματος  στο -επιδοτούμενο, θυμίζουμε, με 1000 ευρώ το μήνα-  σπίτι στην Αθήνα. Επειδή δούλευε πολλές ώρες στη Βουλή , πλήρωνε, λέει, πολλά χρήματα σε καφέδες και τοστ. Επειδή το αυτοκίνητο που της έδωσε η Βουλή, το άφησε στη Θεσσαλονίκη να το χρησιμοποιεί το κόμμα της, έπρεπε να βγάλει μηνιαία κάρτα στα δημόσια Μέσα Μεταφοράς, αξίας 45 ευρώ και συχνά να πληρώνει ταξί. 

Επιπλέον, πλήρωνε τα σινεμά και τα θέατρά της. Και επίσης, όποτε έβγαινε για ποτό ή για φαγητό με φίλους, πλήρωνε αυτή για να μη δώσει δικαιώματα να την κουτσομπολέψουν, παρόλο που η ζωή της ήταν κυρίως «Βουλή, επιτροπές, σπίτι, ύπνος». Έστησε κι ένα πολιτικό γραφείο (που όπως ξέρετε απαιτεί εξοπλισμό) με δυο συνεργάτες που της παραχώρησε τους κράτος. «Πες μου, σε παρακαλώ, Ρέα Βιτάλη (η δημοσιογράφος Ρέα Βιτάλη είχε γράψει άρθρο για τους υψηλούς μισθούς βουλευτών), εξακολουθείς να θεωρείς ότι πέρασα πλουσιοπάροχα ως βουλευτής;». Κι όλα αυτά, στην Αθήνα των τριών μνημονίων και της δεκάχρονης λιτότητας που άμα έχεις δουλειά με 500 ευρώ μισθό κάνεις κωλοτούμπες ευτυχίας στο Σύνταγμα, άμα παίρνεις 700 φιλάς και τον κώλο του βασιλιά - του τέως έστω.

Ευτυχώς, οι δικοί μας -παρόλο που κλότσησαν καιρό μέχρι να δεχθούν μειώσεις στους μισθούς και περικοπές στα επιδόματα τους- είναι, ή τουλάχιστον δείχνουν ότι είναι, ικανοποιημένοι με τα 4 χιλιάρικα το μήνα και δεν βγήκε κανείς να μας κλαφτεί πως δεν τα βγάζει πέρα. Εκτός από τον Ευθύμιο Δίπλαρο που είναι μια κατηγορία από μόνος του και ο οποίος μας εξήγησε πως μπορεί να αμείβεται με 4 χιλιάδες, αλλά έχει να παραστεί σε τόσους πολλούς γάμους (βλέπε γάμοι = ψήφοι), οπόταν δεν είναι και τόσα πολλά τελικά. 

Έχουμε, ωστόσο, τους διευθυντές των υπουργείων. Οι οποίοι δεν είναι ικανοποιημένοι με τις 5.369 ευρώ το μήνα. Και επειδή από τον Ιανουάριο δεν θα μπορούν να μαζεύουν τα παιδιά τους από τα σχολεία ή να κάνουν τις βόλτες τους στον Πρωταρά με τα υπηρεσιακά, ζητούν να λαμβάνουν και 200 - 300 ευρώ επιπλέον για τις βενζίνες τους. 

Στο παράλληλο σύμπαν των διευθυντών των υπουργείων και κάποιοι της Κεντρικής Τράπεζας. Που προσέφυγαν στο Ανώτατο επειδή του ενός θα του απέκοπταν 246 ευρώ από τις 9.500 μισθό, του άλλου 180 ευρώ από τις 7.700 και ορισμένων άλλων 90 και 110 ευρώ από τις 5 και 6 χιλιάδες τους. Θυμηθείτε, τώρα και τη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη που μόλις ανέλαβε διοικητής της Κεντρικής επεδίωξε και εξασφάλισε επιπλέον 10.000 στον κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο μισθό της των 182 χιλιάδων. Αισθάνθηκε, δηλαδή, την ανάγκη να προσθέσει ακόμα 700 ευρώ στον μηνιαίο της μισθό των… 14 χιλιάδων! Επειδή… τα εδικαιούτο! 

Στο Ανώτατο, όμως, είχαν προσφύγει και κάποιοι τριπλοσυνταξιούχοι (ανάμεσα τους και ο Χριστόδουλος Βενιαμίν!) οι οποίοι θεώρησαν ανεπίτρεπτο τον συμψηφισμό των συντάξεών τους. Αλλά και οι δικαστές μας που αποφάσισαν πως ήταν αντισυνταγματική η μείωση της δικής τους αντιμισθίας. Και να θυμάστε πως έχουμε και 126 κρατικούς αξιωματούχους που πέραν του μηνιαίου μισθού τους, βάζουν στην τσέπη και αρκετές χιλιάδες από τη σύνταξη που λαμβάνουν από το Δημόσιο, από το οποίο αφυπηρέτησαν προτού αναλάβουν το αξίωμά τους. 

Εν ολίγοις, μπήκαμε στο μνημόνιο, σχεδόν βγαίνουμε κι ακόμα συζητάμε τις πολλαπλές συντάξεις και το κόψιμο 200 ευρώ από μισθούς 9 χιλιάδων. Α, και τελευταίως, τα τετραγωνικά των γραφείων τους. 

Αν θα είναι 12, 18, 24 ή 36 τετραγωνικά Καθότι, το μέγεθος, ασχέτως του τι ξέρατε μέχρι τώρα, μετράει πρωτίστως στο αυτοκίνητο και στο γραφείο! Και καπάκι, έρχεται κι ο Γλαύκος Χατζηπέτρου της ΠΑΣΥΔΥ να ζητά από το κράτος να γίνει και πάλι ο καλός εργοδότης που ήταν… προ κρίσης. Που σημαίνει… καλό πάρτι!
Θανάσης Φωτίου
Φιλελεύθερος/Περιοδικό Down Town 11/10/2015

Sunday, October 11, 2015

Με το φακό των λέξεων

Ελένης Αρτεμίου Φωτιάδου
Το γυρίζει ο καιρός σε ψιχάλα. Κάποτε και σε δάκρυ ενός ουρανού που θλίβεται για τα αειθαλή, κίτρινα βλέμματα των ανθρώπων. Και η ζωή προχωρά ανηφορίζοντας μα κυρίως κατηφορίζοντας σε ψευδαισθήσεις, ανεκπλήρωτες αφίξεις, ενδιαμέσους σταθμούς χωρίς τελικό προορισμό. 

Στάθηκε πλάι στο παράθυρο, παρακολουθώντας σιωπηλός την παρέλαση μιας μουντής, απογευματινής μελαγχολίας. Το φθινόπωρο έσφυζε από μοναξιά και η ψυχή του από απουσία. Μύριζε η ατμόσφαιρα βρεγμένο χώμα κι η ζωή του ξηρή θλίψη, αφυδατωμένη νοσταλγία. Στο μπαλκόνι απέναντι μια λευκή μπουγάδα αφηνότανε στα καλέσματα του καιρού και ανέμιζε σαν σημαία που παραδίνεται τελικά στο γκρίζο του κόσμου.

Κοίταξε για πολλοστή φορά το κινητό του. Όχι! Κανένα μήνυμα. Καμία κλήση. Η σιωπή ταξίδευε ήδη σαν επιδέξια σαύρα στα τοιχώματα της πλάνης του και έτρωγε λίγο λίγο την αντοχή και ανοχή του. Mια κουβέντα που δεν την άντεξε η στιγμή, ένας εκνευρισμός που ξέφυγε σαν παραζάλη και όλη η σχέση που έχτισε ένας απρόσμενος έρωτας, έμοιαζε τώρα με πύργο από τραπουλόχαρτα, που σωριάζεται αδύναμος μπροστά σε μια χαμένη παρτίδα στο αιώνιο παιχνίδι ανάμεσα σε θηλυκό και αρσενικό εγωισμό.

Την έφερε ξανά εμπρός του . Βλέμμα γεμάτο αυτοπεποίθηση, βάδισμα περήφανης αντιλόπης στο δάσος με σωρό τα πρέπει να τρίζουν σαν φυλλοβόλα σημάδια του καιρού κάτω από τις πατούσες του. Όλα τα μάζευε δικά της μέσα σε κείνα τα αδηφάγα μάτια. Τα θέλω, τα πιστεύω του, τα κύτταρα της ύπαρξής του σε μια αλυσίδα που την πέρναγε βραχιόλι στο χέρι και κατεύθυνε μετά την παθιασμένη φύση του σαν τροχονόμος μιας αγάπης που ρυθμίζει την ένταση και την κυκλοφορία των στιγμών. Εκείνος, πάντα πειθήνιο όχημα ενός πόθου εξουσιαστή, δίχως φρένα, δίχως χάρτη. Με το σώμα της μόνο να γράφει διαδρομές πάνω στον πόθο και να υποδουλώνει κάθε ικμάδα της αυτοεκτίμησης και του αυτοσεβασμού του.

Κι ύστερα ήρθε εκείνη η απρόσμενη έκρηξη του ηφαιστείου μέσα του. Ακριβώς εκεί στη στερνή της λέξη μαστίγιο, στην πρώτη μικρή ρωγμή του αγάλματος που της είχε στήσει μέσα του. Ένα μικρό κραχ με αλυσιδωτές ρήξεις, αισθήματα γυαλιά που γίνονταν κομμάτια, πέφτανε ίσια επάνω στην ψυχή του και την μάτωναν. Κι όταν μάζεψε όλο το αίμα του σε μια χούφτα γροθιά, σήκωσε μπροστά της το ανάστημά του και διεκδίκησε τη δική του θέση με μια λάβα από αξιοπρέπεια, που ξυπνούσε μέσα του μετά από ερωτική χειμερία νάρκη.

Πρόλαβε να δει το αιχμηρό της ξάφνιασμα λίγο πριν το ντύσει με αδιαφορία και το καρφώσει επάνω του, ίδιο με δόρυ που εξαπολύει έκπληξη και οργή. Ύστερα άκουσε μια πόρτα να κλείνει με κρότο πίσω από τη μικρή επανάστασή του.
Και τότε ένας παράξενος αγέρας τρύπωσε από το μισάνοικτο παράθυρο, αγέρας καλοκαιρινός μες στο φθινόπωρο, πήρε την καρδιά του, τη σήκωσε ψηλά, τη σεργιάνισε μέχρι την πλατεία με τα περήφανα δέντρα που έσταζαν ακόμα καθάρια βροχή. Κι έπεσαν οι σταγόνες από ένα ξάστερο μέλλον και την ξέπλυναν με δροσιά και συνέχεια. 
Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου

Wednesday, October 7, 2015

«Δροσοσταλίδες» Θάλειας Χριστοδούλου

Νέα ποιητική συλλογή της Θάλειας Χριστοδούλου
«Δροσοσταλίδες» από τη Θάλεια Χριστοδούλου 

Τη δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Δροσοσταλίδες» κυκλοφόρησε η Θάλεια Χριστοδούλου πριν από δύο μήνες. Στη συλλογή αυτή η Θάλεια Χριστοδούλου περιλαμβάνει ποιήματα τα οποία μιλούν για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την πραγματική φιλία και αγάπη, αλλά και για τον ζωντανό Θεό, ο οποίος, όπως η ίδια αναφέρει, είναι ο λόγος για τον οποίο ζει και αναπνέει.

Η Θάλεια Χριστοδούλου γεννήθηκε στο χωριό Κλήρου της επαρχίας Λευκωσίας. Σήμερα ζει με την οικογένεια της στη Λεμεσό. Από μικρό κοριτσάκι έβλεπε τον πατέρα της να γράφει υπέροχα ποιήματα και τον θαύμαζε. Στα 17 της χρόνια έγραψε το πρώτο της ποίημα και έκτοτε, δεν σταμάτησε να γράφει. Με τη βοήθεια και την παρότρυνση πάντα του πατέρα της, εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή το 2014 με τον τίτλο «Κομμάτια Ουρανού».

Πριν ένα μήνα εκδόθηκε και η δεύτερη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο «Δροσοσταλίδες». Πιο κάτω δύο από τα ποιήματα στη δεύτερη της συλλογή.
Αληθινή ιστορία
Σε κάποιες χώρες πιο παλιά κι αυτό είναι αλήθεια,
σαν οι γονείς γερνούσανε δεν είχανε βοήθεια.
Τους παίρνανε σ’ έναν γκρεμό και κάτω τους πετούσαν,
σαν βάρος τους εβλέπανε όταν αυτοί γερνούσαν.
Ένας πατέρας μια φορά αδύναμος και γέρος,
ζούσε με τα βλαστάρια του στο μέσα μέρος!
Κι αφού πλέον δεν πρόσφερε και είχε πια λυγίσει,
ο γιός του αποφάσισε πως δεν πρέπει να ζήσει!
Με το εγγόνι το μικρό στον γάιδαρο καθίσαν,
μ’ ένα καλάθι να κρατά ο γέρος, προχωρήσαν!
Μες στο καλάθι ο παππούς σε λίγο θα καθήσει,
να πέσει από τα ψηλά άγιος θα τον αφήσει!
Πατέρα, είπ’ ο εγγονός, σαν φτάσουμε στο μέρος,
το καλαθάκι φύλαξε για σε που θα ‘σαι γέρος!
Που να βρω χρόνο να γυρνώ καλάθι για να ψάξω;
Να το ‘χω θέλω έτοιμο ευθύς να σε πετάξω!
Και ο πατέρας πάγωσε, σταμάτησ’ η καρδιά του,
απλά το αντιλήφθηκε πως έρχετ’ η σειρά του!
Σε ένα δευτερόλεπτο αλλιώς όλα τα είδε,
αγκάλιασε τον γέρο του και σπίτι του τον πήγε!
Όπως φερθείς θα σου φερθούν, θα πάρεις ό, τι δώσεις,
Αν φέρεσαι μ’ απανθρωπιά, κι εσύ δεν θα γλυτώσεις!

Αχ έρωτα
Είναι γλυκό να σ’ αγαπούν, μα και να σου το λένε,
για σένανε να καίγονται, να λιώνουν, να τρελαίνονται, για πάρτη σου να κλαίνε!
Η αγάπη σου χαμογελά και σου γλυκομιλάει,
παράξενα αισθάνεσαι στο πάθος της πια χάνεσαι καθώς σε ακουμπάει!
Ο έρωτας γλυκοκοιτά, η έλξη ψιθυρίζει,
αρχίζουν τα μηνύματα τα ερωτικά ποιήματα κι ο πόθος σε αγγίζει!
Σαν πούπουλο στον άνεμο σε παίρνει και σε φέρνει,
αχ έρωτας παράφορος καθόλου
Αδιάφορος στα πόδια τους σε σέρνει!
Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο : «Κομμάτια ουρανού», πραγματεύεται τις σχέσεις των ανθρώπων και της πίστης, αφού ή ίδια, όπως λέει, είναι στην πίστη που αποδίδει και το λόγο που σήμερα ζει και αναπνέει, μετά από μια προσωπική της περιπέτεια. Με την έκδοση των ποιημάτων της, φιλοδοξεί, να αγγίξει καρδιές, όπως λέει και οι στίχοι της να στρέψουν τα βλέμματα λίγο ψηλά στον ουρανό. 

Πρόκειται για 130 περίπου ποιήματα μέσα από τα οποία η ποιήτρια αποτυπώνει τη δική της αντίληψη για το νόημα και την αξία της ζωής, του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.

Μέσα από τους στίχους της κυριαρχεί το μήνυμα της ελπίδας και του αγώνα για την ίδια τη ζωή και τη δημιουργία. Είναι χαρακτηριστικοί οι στίχοι της:
«Ελπίζω και χαμογελώ,
ελπίζω κι αναπνέω,
ελπίζω δεν τα παρατώ,
ελπίζω κι όταν κλαίω».

Η έκδοση διατίθεται μέσω διαδικτύου στη διεύθυνση: www.kommatia-ouranou.com

Κύπρος μου!!!

Κύπρος μου πολυπόθητη
και πολυαγαπημένη,
όμορφη σαν νεράιδα
μα τόσο πονεμένη.

Σε πόνεσαν, σε τσάκισαν
και σβήσαν τη χαρά σου,
κάποιοι που ζήλεψαν πολύ
την τόση ομορφιά σου.

Ποθήσανε τα κάλλη σου
και σ' έχουνε φθονήσει,
θελήσανε τα πλούτη σου
το γέλιο σου έχουν σβήσει.

Μα εμείς που σ' αγαπήσαμε
μαζί σου αγρυπνούμε,
ανορθωμένη θέλουμε
και πάλι να σε δούμε!

Για σε θα προσευχόμαστε
κάθε κακό να σβήσει,
να δούμε το χαμόγελο
στα χείλη σου ν' ανθήσει!

Η σωτηρία της ψυχής

Η αλήθεια αυτή δεν κρύβεται
σε όλους θα την λέμε,
αν την αλήθεια κρύψουμε
μετά πολύ θα φταίμε!

Η σωτηρία της ψυχής
είναι σπουδαίο πράγμα,
δώσ' την καρδιά σου στον Χριστό
κι Αυτός θα κάνει θαύμα!

Δώσ' Του το πράσινο το φως
μέσα σου για να ζήσει,
θα σε αλλάξει ριζικά
θα σε αναγεννήσει!
Μελοποιημένη ποίηση
Προσευχή  (Στίχοι Θάλεια Χριστοδούλου, Τραγούδι Πόπη Ξενιδάκη)

Οι ενδιαφερόμενοι για τις ποιητικές συλλογές, μπορούν, να επικοινωνήσουν στο email:
Thalia777ch@gmail.com

Σε Ποιον Κόσμο Βρίσκεται ο Παράδεισος;

Πρόσκληση 
Παρουσίαση βιβλίου
Τρίτη και 13 Οκτωβρίου, 2015 και ώρα 7.30 μ.μ. 

Στο Καφενείο Γιαλούσα, (Τηλ. 99 541 221)
παρά το ουζερί Αιγαίον, 
στην Εντός των Τειχών Λευκωσία, 

θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του μυθιστορήματος,

του Χριστόδουλου Ελισσαίου, 
«Σε Ποιον Κόσμο Βρίσκεται ο Παράδεισος;».

Η παρουσίαση θα γίνει από τον Δρ Τίτο Χριστοδούλου

Δάφνη Χριστοφόρου, η ταλαντούχα και πολυβραβευμένη καλλιτέχνης

Grand Prize Winner- 
Winner of winners (νικήτρια των νικητών)
Η ταλαντούχα και πολυβραβευμένη καλλιτέχνης Δάφνη Χριστοφόρου συνεχίζει να σαρώνει βραβεία και διακρίσεις στον τομέα της. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, πήρε το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό εικονογράφησης /Illustration με το έργο της “No thing” για το 2015 του Μουσείου Βικτώρια & Άλμπερτ (V&A). Στο διαγωνισμό, που είναι ετήσιος μετείχαν πάνω από 850 φοιτητές.
Πριν λίγες μέρες το έργο της αυτή κέρδισε το Μεγάλο βραβείο - Grand Prize Winner- δηλαδή winner of winners (νικήτρια των νικητών και όλων αυτών που διακρίθηκαν).

Από νωρίς φάνηκε το εξαίρετο ταλέντο της, το οποίο μετουσιώνεται σε απίθανα ζωγραφικά έργα. Γι' αυτό και δίκαια οι διακρίσεις και η αναγνώριση από πανεπιστημιακά ιδρύματα και άλλους φορείς της τέχνης.
Συγχαρητήρια και πολλά μπράβο για το νεαρό αυτό βλαστάρι της Κύπρου που ως πρεσβευτής, τιμά τόσο επάξια τη μικρή μας χώρα στο εξωτερικό.
‘No Thing’ depicts the Buddhist concept of Perfection: a state of mind represented by the central figure of the white elephant and achieved only by banishing the emotional states – attachment, boredom, fear and pain – that congest the mind and obscure its clarity.
Το έργο της Δάφνης Χριστοφόρου, εικονογράφηση σε ύφασμα πηγάζει από τη γοητεία που ασκούν πάνω της τα αρχαία έργα και οι συμβολισμοί της Νοτια-Ανατολικής Ασίας. Το 'No Thing' / Τίποτα παριστά τη Βουδιστική αντίληψη της Τελειότητας: Είναι μια νοητική κατάσταση που την αναπαριστά με την κεντρική μορφή του λευκού ελέφαντα και που επιτυγχάνεται μόνο με την απομάκρυνση των συναισθηματικών καταστάσεων – συναισθηματική πρόσδεση, πλήξη, φόβος και πόνος – που προκαλούν συμφόρηση στο μυαλό και επισκιάζουν την καθαρότητά του.

Η Δάφνη, που κατάγεται από την Κύπρο, συνδυάζει με επιτυχία το παραδοσιακό με την τεχνολογία. Τα σχέδια με μολύβι χρωματίζονται και δουλεύονται στο Photoshop, μετά τυπώνονται σε ύφασμα για να δημιουργήσουν μια ξεχωριστή μορφή παραγωγής εικόνας σε ύφασμα. Αυτό είναι το πρώτο δείγμα εικονογράφησης σε ύφασμα που μετέχει στα βραβεία του Μουσείου V&A στην εικονογράφηση /Illustration.
Το κέντρο:
Στη βουδιστικές παραστάσεις του Θιβέτ, ένας αφοσιωμένος λάτρης καβάλα σ 'ένα λευκό ελέφαντα αντιπροσωπεύει την ψυχική ευδαιμονία, δεδομένου ότι ο ελέφαντας είναι σύμβολο του μυαλού και εδώ απεικονίζεται ως υποτακτικός στον αναβάτη (τον αφοσιωμένο λάτρη). Οι Βουδιστές υπογραμμίζουν τη σημασία της πραγμάτωσης και βίωσης της κενότητας όλων των πραγμάτων (τα πάντα είναι παροδικά και τελικά γίνονται τίποτα). Ήθελα να δείξω οπτικά αυτή την ιδέα μέσα από την τοποθέτηση μιας μαύρης τρύπας με το ιδιόμορφο σχήμα της στη μέση της εικόνας. Οι μαύρες τρύπες φαίνεται να είναι η επιτομή της κενότητας στην επιστημονική γλώσσα (καλά, τουλάχιστον στο μυαλό μου). Τις βρίσκω πολύ συναρπαστικές επειδή προβληματίζουν τους επιστήμονες και τους φυσικούς τόσο πολύ ώστε τα μαθηματικά τους δεν φαίνεται να λειτουργούν πια όταν προσπαθούν να χειριστούν την μοναδικότητα του βάθους μιας μαύρης τρύπας.
Επάνω αριστερά:Εδώ είναι το πρώτο εμπόδιο ενός ήρεμου, κενού μυαλού, το οποίο είναι η σύνδεση με κάτι, η αφοσίωση. Είναι το αίσθημα που δεν μας αφήνει να ξεπερνούμε πράγματα ή ανθρώπους και που απλά τα κρατεί ζωντανά στο μυαλό μας, κάτι που φαίνεται να προκαλεί κάποιο είδος πόνου. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στις σχέσεις αγάπης.

Επάνω δεξιά:
Η πλήξη και η ψυχική νωθρότητα. Στο Βουδισμό Ζεν οι καθημερινές δουλειές θεωρούνται ότι είναι εξίσου σημαντικές με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Στην πραγματικότητα, «βαρετές» ή πληκτικές δραστηριότητες όπως το βούρτσισμα των δοντιών, το κούρεμα του γκαζόν ή το σκούπισμα, θεωρούνται ότι είναι το κλειδί για την απελευθέρωση. Αν το πρόσωπο που ενεργεί είναι πλήρως παρόν ενώ κάνει βαρετά πράγματα, μπορεί να είναι παρόν και σε οποιοδήποτε άλλο χρόνο χωρίς περιττές σκέψεις. Αλλά για τους περισσότερους ανθρώπους η πλήξη αποτελεί εμπόδιο στο να απολαύσουν τα πράγματα όπως είναι.

Κάτω αριστερά:
Ο φόβος. Έχετε ποτέ βρεθεί να σκέφτεστε για τη ζωή και πράγματα που πρέπει να κάνετε, στη μέση της νύχτας, ενώ βρίσκεστε σε ένα ασφαλές, ζεστό κρεβάτι; Αυτές οι τρομακτικές σκέψεις είναι συχνά περιττές, αλλά προσποιούνται ότι είναι ζωτικής σημασίας και επισκιάζουν ένα γαλήνιο στο βάθος μυαλό.

Κάτω δεξιά:
Πόνος, σωματικός όσο και ψυχικός. Συχνά απεικονίζεται ως ένα βέλος στο μάτι κάποιου, σε εικονογραφίες στο Θιβέτ. Είναι δύσκολο να δούμε καθαρά και να είμαστε ήρεμοι, με ένα βέλος στο μάτι μας!

Στο τέλος τα πάντα (καλά και κακά) φαίνεται να διαλύονται και για πολλούς ανθρώπους αυτό ακούγεται αρκετά απαισιόδοξο. Όταν υπενθυμίζω αυτό στον εαυτό μου, αισθάνομαι ανακουφισμένος /η! Δεν είμαι Βουδίστρια, αλλά πολλές από τις διδασκαλίες τους φαίνεται να βρίσκουν απήχηση μέσα μου. Αν βρείτε την έννοια βαθιά και αρκετά βαριά, τότε ελπίζω, απλά κοιτάζοντας την εικόνα να νιώθετε απόλαυση! Αυτό το κομμάτι θα τυπωθεί σε ύφασμα (ελπίζω να το κάνω επίσης ψηφιακά υφαντό).
Η οικοσελίδα της Δάφνης www.feelondemand.com 
Το blog της http://feelondemand.tumblr.com/ 

Δάφνη Χριστοφόρου, ζωγράφος

Δάφνη Χριστοφόρου


Πρώτο Βραβείο

Monday, October 5, 2015

Σεμινάριο «Καρκίνος και λευχαιμία σε παιδιά και ενήλικες: Αιτίες και πρόληψη»


Πρόσκληση
Σεμινάριο 

«Καρκίνος και λευχαιμία σε παιδιά και ενήλικες: Αιτίες και πρόληψη»
Ο στόχος της εκδήλωσης είναι να συμβάλει στην ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση όλων για καλύτερη αντιμετώπιση της μάστιγας του καρκίνου στη χώρα μας. Θα παρουσιαστούν πολύ ενδιαφέροντα θέματα με πολλές προεκτάσεις για τον καθένα προσωπικά, όπως και για τη δημόσια υγεία.

Το σεμινάριο είναι υπό την αιγίδα της κ. Άντρης Αναστασιάδη, συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας και Επίτιμου Πρόεδρου του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ.

Θα γίνει το Σαββάτο 17 Οκτωβρίου 2015, στην αίθουσα εκδηλώσεων στο κεντρικό κτίριο διοίκησης της Ελληνικής Τράπεζας στην είσοδο της Λευκωσίας (Γωνία Λεωφ. Λεμεσού & Λεωφ. Αθαλάσσας 200, 2025 Στρόβολος), ώρα προσέλευσης 9:30πμ, ώρα έναρξης 10πμ, ώρα λήξης 12:30μμ. Πληροφορίες: 22515354, 99517401 και 99726836.

Η είσοδος είναι δωρεάν. Θα υπάρχει σύστημα με διερμηνέα για ταυτόχρονη μετάφραση.

Πρόγραμμα
1. Καλωσόρισμα, Δρ Μαρία Μιχαηλίδη, εκ μέρους του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
2. Χαιρετισμός από τον Έντιμο Υπουργό Υγείας κ. Γιώργο Παμπορίδη
3. Χαιρετισμός από την κ. Άντρη Αναστασιάδη, σύζυγο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και Επίτιμου Πρόεδρου του Ιδρύματος ΕΛΠΙΔΑ
4. Οι αιτίες λευχαιμίας στα παιδιά, Καθηγητής Arndt Borkhardt, Διευθυντής Κλινικής Παιδιατρικής Ογκολογίας, Αιματολογίας και Ανοσολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ντίσελντορφ, Γερμανία
5. Κληρονομικότητα και καρκίνος, Δρ Βιολέττα Χριστοφίδου Αναστασιάδου, Παιδίατρος-Κλινικός Γενετιστής, Υπεύθυνη Κλινικής Γενετικής, Νοσοκομείο, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ και ΙΝΓΚ, Λευκωσία
6. Διατροφή: Ρόλος στην πρόκληση και πρόληψη του καρκίνου, Δρ. Λοΐζος Γ. Λοΐζου, Διευθυντής Κέντρου Παιδιατρικής Ογκολογίας και Αιματολογίας Νοσοκομείο, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ, Λευκωσία
7. Οι πιθανές επιπτώσεις στην υγεία και ανάπτυξη των παιδιών από έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών, tablets, Wi-Fi είναι ένα αναδυόμενο
παγόβουνο - πρόληψη η μόνη επιλογή, Δρ Στέλλα Κάννα Μιχαηλίδου, Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Περιβάλλον και Υγεία του Παιδιού

Παρουσίαση και συντονισμός: Μιχάλης Γιαννάτσος, Ίδρυμα ΕΛΠΙΔΑ - Θα ακολουθήσει δεξίωση.

Συνδιοργανωτής: Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου - Στους συμμετέχοντες θα δοθούν πιστοποιητικά συμμετοχής με 2 μόρια συνεχούς ιατρικής εκπαίδευσης.
Με τη στήριξη: Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κύπρου • Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Λευκωσίας • Ιατρική Σχολή Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου • Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος