Saturday, August 2, 2014

«Ποραμάς», Ποιήματα στο Κυπριακό Ιδίωμα, του Αρτέμη Αντωνίου

Παρουσίαση βιβλίου «Ποραμάς», Εργαστήρι Αρμός 25/7/2014
Σε μια εξαιρετική και καλά οργανωμένη εκδήλωση έγινε η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Ποραμάς», Ποιήματα στο Κυπριακό Ιδίωμα, του γνωστού πνευματικού ανθρώπου και καλλιτέχνη, Αρτέμη Αντωνίου.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η πρέσβειρα της Σλοβακίας στην Κύπρο, δρ. Οξάνα Τόμοβα, ο πρώην πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα δρ. Ιωσήφ Ιωσήφ, ο κοινοτάρχης Άρμου κ. Πανίκος Χατζηθεορή, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και πολλοί φίλοι του ποιητή.
Η Ελπινίκη Ιωάννου παρουσιάζοντας το πρόγραμμα είπε:
Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας.
Η αποψινή εκδήλωση είναι διαφορετική αν σκεφτούμε άλλες παρουσιάσεις βιβλίων που έγιναν σε άνετους αρχοντικούς χώρους. Εδώ στο «Εργαστήρι Αρμός» που πολλοί επισκέπτες το αποκάλεσαν ξωκλήσι τέχνης στην κοινότητα της Άρμου που ένας μύθος λέγει πως πήρε το όνομα της από το άρμα της θεάς του κάλλους Αφροδίτη , θα γίνει μια εσπερινή δοξολογία - παρουσίαση της ποιητικής συλλογής « Ποραμάς » του χωριανού μας Αρτέμη Αντωνίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην κυπριακή διάλεχτο.


Ο κοινοτάρχης της Άρμου κ. Πανίκος Χατζηθεορή ανοίγει την εκδήλωση με χαιρετισμό.
Θα μιλήσει ο συγγραφέας Φοίβος Νικολαΐδης. Γεννήθηκε στη Λευκωσία και σπούδασε Οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Με υποτροφία του ιδρύματος Φούλμπράϊ έκανε μετεκπαίδευση στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα των Η. Π. Α. και παράλληλη εκπαίδευση στη δημοσιογραφία. Αρθρογράφος και συνεργάτης εφημερίδων και περιοδικών στην Κύπρο και την Ελλάδα.΄Εχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες, αναλύσεις και άρθρα πάνω σε διάφορα θέματα της δημόσιας ζωής. Είναι παντρεμένος με την εκπαιδευτικό Πόπη Γεωργίου κι έχουν δυο παιδιά. Εξέδωσε τα βιβλία «Νεοκύπριοι Πλουτοκράτες ή Νεόπλουτοι αρχοντοχωριάτες;», «Στη Γη της χάνι – Ανάν » και το θεατρικό «Σαν την Κύπρον δεν έσιει».


Ο ίδιος ο ποιητής θα μας απαγγείλει και μετά θα έχουμε μουσικές ερμηνείες με βιολί και βιόλα από το γιο του Χρύσανθο Αντωνίου και τον Νικόλα Ευθυμίου.
Τέλος ο ποιητής θα κλείσει την εκδήλωση με λίγα λόγια σαν επίλογο. Θα έχομε μετά την ευκαιρία να δούμε τα έργα γλυπτικής στο Εργαστήρι και να γίνουμε μια παρέα.

Ο πολυτάλαντος Αρτέμης Αντωνίου στο εκπληκτικό εργαστήρι του "Αρμός" στο χωριό Άρμου, της Πάφου, όπου υπηρετεί με ευλάβεια τις τέχνες, της γλυπτικής, της ζωγραφικής κ.ά!
Παρουσίαση-Κριτική
Ποιητικής συλλογής «Ποραμάς» του Αρτέμη Αντωνίου,
από τον Φοίβο Νικολαΐδη

Τον καταξιωμένο Αρτέμη Αντωνίου, άνθρωπο των γραμμάτων και των τεχνών, μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, θεία τύχη αγαθή, τον γνώρισα μέσα από τον όμορφο κόσμο του βιβλίου.
Βιβλιοθηκάριος για χρόνια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πάφου, φαντάζομαι, θα ασχολήθηκε περισσότερο ίσως, με βιβλία παρά με ανθρώπους… Εξ’ ού και η τόσο μεγάλη ηρεμία στη σκέψη του Αρτέμη!

Οφείλω, να ομολογήσω ότι από το πρώτο κιόλας συναπάντημα μας, με κέρδισε ως άνθρωπος και ως φίλος για την αυθεντικότητά του. Για μένα αποτελεί εξαιρετική τιμή η πρόσκληση του, να παρουσιάσω την τελευταία του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ποραμάς», Ποιήματα στο Κυπριακό Ιδίωμα, αν και δηλώνω μη ειδικός επί του θέματος.
 
Η ευρηματικότητα, η δημιουργικότητα και η καλλιτεχνική έφεση του Αρτέμη είναι απεριόριστες. Από τα ανήσυχα νιάτα του άρχισε να ασχολείται με τη γλυπτική και αργότερα με την αγιογραφία και την ποίηση. 

Πολυτάλαντος με έμπνευση και καλλιτεχνική δεξιοτεχνία, ζωγραφίζει στον καμβά όμορφους πίνακες. Χρόνια τώρα, λαξεύει με υπομονή την πέτρα, σκαλίζει το ξύλο και σμιλεύει το σίδερο. Ότι άλλο πέσει στα χέρια του, από γυαλί μέχρι πλαστικό γίνεται ένα καλαίσθητο έργο τέχνης.

Με τον ίδιο τρόπο, λαξεύει το λόγο του σε υπέροχους στίχους και σμιλεύει τη σκέψη τους σε ωραία κείμενα. Οι ιδέες του γίνονται δοκίμια και τα όνειρα του ποιήματα. Τα έργα που δημιουργεί και οι στίχοι που πλάθει, μορφοποιούνται σε σύμβολα μέσα από την επίπονη και συχνά ηρωική αναζήτηση των λυτρωτικών μυστικών της ζωής, που πουθενά αλλού, δεν βρίσκει πιο γοητευτικά, όσο μέσα από αυτήν τη συνεχή καλλιτεχνική δημιουργία.

Ο Αρτέμης Αντωνίου προσπαθεί ακατάπαυστα, να περάσει τις σκέψεις και τις ιδέες του, μέσα από τα έργα του, το γραπτό και τον ποιητικό του λόγο.

Όταν τον κυριεύει ο ποιητικός του οίστρος, ανιχνεύει τις μυστικές φωνές, του πλούσιου εσώτερου του κόσμου, της πανέμορφης φύσης και της παράξενης κοινωνίας και σαν σπαραγμό ψυχής συνθέτει υπέροχους στίχους γεμάτους νοήματα και πολλαπλά μηνύματα.

Γνωρίζω πολύ καλά, ότι είναι αντίθετο προς τη σεμνότητα του χαρακτήρα, του Αρτέμη, να τον επαινούν. Αλλά, να μου επιτρέψει ποιητική αδεία, -όπως λέγεται- να αναφέρω για όσους δεν τον γνωρίζουν, ότι, οι εκτιμητές του έργου του, αναγνωρίζουν τις αξίες που διαχρονικά κουβαλά, τις αρχές που ορίζουν τη δράση του και γενικά την πνευματική του πορεία.

Το 1976 βραβεύτηκε σε πανελλήνιο φοιτητικό ποιητικό διαγωνισμό. Επίσης, το 1999 βραβεύεται στο διεθνή διαγωνισμό ποίησης, που προκήρυξε η Διεθνής Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών Καναδά, για τους Έλληνες της διασποράς. Για τη συνολική του προσφορά στη Λογοτεχνία, τιμήθηκε το 2002 με βραβείο από τη Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Πάφου και μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου.

Παρά τις σημαντικές διακρίσεις και τις τιμές που του έχουν αποδοθεί, έχει διατηρήσει την ανθρωπιά, τη μετριοπάθεια και τη μετριοφροσύνη του, χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν έντονα. 

«Ο άνθρωπος μέτρο των πάντων», η αρχή του μέτρου και της αρμονίας βρίσκονται στον πυρήνα των ιδανικών που εμπνέουν τον Αρτέμη Αντωνίου. Άνθρωπος μετρημένος, όσο πολύ λίγοι, ακολουθεί πιστά το μακρύ και δύσβατο δρόμο της προσωπικής υπέρβασης και πορεύεται θαρραλέα στα ανηφορικά μονοπάτια της πνευματικής αναζήτησης, προσπαθώντας επίμονα να φτάσει στις πολύτιμες πηγές της γνώσης.

Αποτέλεσμα της μακράς αυτής διαδρομής οι υπερπλήρεις πνευματικές του αποσκευές, με τα υπέροχα του ταξίδια, είτε αυτά είναι λογοτεχνικά είτε άλλα καλλιτεχνικά δημιουργήματα. Τα σημάδια αυτής της πορείας ο μελετητής θα τα δει από βιβλίο σε βιβλίο, του Αρτέμη, τα οποία δεν είναι και λίγα.

Με απέραντη αγάπη για τη ζωή και τον άνθρωπο, συνθέτει ποιήματα καρδιάς. Μοίρα του αυθεντικού ποιητή είναι, με τη γλώσσα, να βρίσκει και να δείχνει την ψυχή του. Οι στίχοι του βγαλμένοι μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής του, ακουμπούν τον κόσμο που εκφράζει.

Μέσα από το λόγο του δράχνει μυστικά νήματα και μέσα από τα όμορφα ποιήματα του, αναδύεται η κρυφή του σκέψη, σαρκωμένη σε στίχους.  «Ο ποιητής έχει δύναμη, περισσότερη από τα όπλα…». Γράφει σε ένα ποίημα του ο Αρτέμης Αντωνίου, αποκαλύπτοντας την κοσμοθεώρησή του.

Στρατευμένος να υπηρετεί την κοινωνία ως μαχητής του φωτός, χρησιμοποιεί με πάθος την τέχνη και τη συγγραφή ως πολεμίστρες στη μάχη που δίνει.  Μέσα από τις δημιουργίες του θέλει να διαφαίνεται ο αγώνας για τη ζωή με τα παράλληλα μηνύματα του. Ως καλλιτέχνης με κοινωνική συνείδηση και αγάπη πολλή για τον τόπο του, θέλει, να βλέπει τα έργα του σηματοδότες του ωραίου και του καλού. Για τον Αρτέμη Αντωνίου το έργο του πρώτιστα αποτελεί προσφορά και αντίδωρο στην κοινωνία.

Εδώ και πολλά χρόνια, παρά τις δυσκολίες και τις πικρίες, μόνος και μετά πολλών συνεχίζει την ποιητική του δημιουργία μ' έναν ιδιαίτερα δικό του τρόπο και ύφος. Ταλαντούχος, αλλά χαμηλών τόνων, χωρίς τυμπανοκρουσίες, με πολλή μεράκι και αγάπη προσπαθεί, να κοινωνήσει τους άλλους των αχράντων πνευματικών μυστηρίων. 

Στην Τουρκική εισβολή του 1974 είχε την ατυχία να αιχμαλωτιστεί και να μεταφερθεί σε τουρκικές φυλακές. Την πικρή αυτή εμπειρία, ο Αρτέμης τη μετουσίωσε σε φιλοσοφική ενατένιση και προβληματισμό.

Ακούραστος υπηρέτης της τέχνης, στιχουργεί ως μάγιστρος με καθαρό πνεύμα και μεγαλουργεί ως κρυστάλλινη ψυχή. Τα ποιήματα του αναβλύζουν υπέρτερο πάθος και γοητεία, αλλά και διαπεραστικό φως εστιασμένο σε ότι απασχολεί τον άνθρωπο στην καθημερινότητα του, αλλά και στην ιστορική του διαδρομή.

Δημιούργησε το υπέροχο αυτό εργαστήρι «Αρμός», -ένα πραγματικό διαμάντι για την κοινότητα Άρμου- ένας μικρός ναός με ιερά σκεύη τα πολύτιμα έργα του Αρτέμη, όπου νυχθημερόν τελετουργεί των αχράντων τεχνών!

Ιερό καλλιτεχνικό βήμα έκφρασης και πνευματικής δημιουργίας, ένα ξωκλήσι τέχνης, όπως γράφει στο ποίημα του «Εργαστήρι Αρμός». Από δύσκολους και κακοτράχαλους δρόμους ξεκίνησε το ωραίο ταξίδι της δημιουργικής πορείας, που συνεχίζει με τόση αξιοσύνη, για να φθάσει στην τελευταία του ποιητική συλλογή «Ποραμάς».  

Δεν ήταν και τόσο εύκολο εγχείρημα. Αλλά, ούτε και αδύνατο, για να το πετύχει αυτό ο Αρτέμης. Η ομορφιά και η ουσία του ποιητικού έργου του Αρτέμη βρίσκεται στα ερεθίσματα της παράδοσης, που τα βιώνει τόσο έντονα και παραστατικά, μετουσιώνοντας τα σε ωραίους στίχους αρμονικά δομημένους.

Στην περίπτωση του Αρτέμη, βασικά έχουμε, να κάνουμε με έναν ποιητή που ξεφεύγει από τα παραδοσιακά μονοπάτια -είτε αυτό ονομάζεται μορφή, είτε περιεχόμενο. Στήνει τα σκηνικά των ποιημάτων του με μεγάλη φαντασία αλλά και ρεαλισμό. Αρπάζει κυριολεκτικά από τα μαλλιά τα ανθρώπινα αρνητικά ένστικτα, εκτοξεύοντας τα από την ποιητική του φαρέτρα σαν βέλη κριτικής.
 
Με ξεκάθαρες αξίες ως προμετωπίδα και κατασταλαγμένα πιστεύω ως λάβαρο, προσπαθεί να ξεγυμνώσει το κακό, να το στήσει στον τοίχο και να προβάλει το έργο του καλού. Παθιασμένος με την αλήθεια, τολμηρός στις θέσεις του και συνεπής στις αρχές του, δεν χαρίζεται στην κριτική του, σε ό,τι κρίνει ότι είναι άδικο.

Επιχειρεί με παρρησία το δύσκολο ταρακούνημα της σκέψης, παρά το εύκολο χάιδεμα της. Ενώ ο ποιητικός του λόγος γαληνεύει το αυτί, δεν αποκοιμίζει τη συνείδηση. Έτσι, δεν είναι λίγες οι φορές που καυτηριάζει καταστάσεις και νοοτροπίες. Διακαής του πόθος, η απογείωση των συναισθημάτων και η λύτρωση των παθών. Οι λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στις ευαισθησίες και τα πιστεύω του, κρύβονται μέσα στις προσεγμένες λέξεις των στίχων του, που τις εκφράζει με λυρισμό. 

Βαθιά ανθρώπινος, τα λόγια του μαρτυρούν τον ιδεαλιστή που ξεδιπλώνει με τόλμη τις μύριες σκέψεις του για τις ανθρώπινες σχέσεις και τις εκφάνσεις της ζωής. Πίσω από κάθε του λέξη κρύβεται η φιλοσοφία ζωής που επιδιώκει πεισματικά, να οραματίζεται και να βιώνει. 

Ασυμβίβαστος με το κατεστημένο, ο ποιητικός του λόγος είναι αντισυμβατικός και ακούγεται σαν διαμαρτυρία. Μας κερδίζει η ειλικρίνεια του στίχου του, που είναι ατόφιος, χωρίς οποιαδήποτε επιτήδευση.

Ο Αρτέμης Αντωνίου έχει τόσα πολλά να μας πει. Τα υποβάλλει εξομολογητικά και τα παρουσιάζει απλά και κατανοητά, μακριά από μεγαλόσχημους ρητορισμούς. Ακολουθεί μεθοδευμένα μια φροντισμένη διαδικασία πριν φτάσει τελετουργικά στην κορύφωση. Ο ποιητικός του λόγος σαν μεταξωτό κέντημα, ακτινοβολεί από ομορφιά.

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι έλεγε: «Η ζωγραφική είναι ποίηση που βλέπεται, αλλά η ποίηση είναι ζωγραφική που ακούγεται». Στις υπέροχες ποιητικές του πινελιές, ο Αρτέμης καταφέρνει να περνά ζωντανούς στίχους, μέσα από τα μονοπάτια, της ποίησης, ως «ποραμάς» στην τέχνη και στον πολιτισμό. 


«Ποραμάς» -που σημαίνει πέρασμα- είναι ο τίτλος της συλλογής των 54 ποιημάτων του Αρτέμη Αντωνίου. Τίτλος που μεταδίδει τη νοσταλγία μιας παλιάς εποχής, μα κυρίως το πέρασμα στην πραγματικότητα μιας καινούργιας, σκληρής και καθόλου εύκολης, όπου η πνευματική φτώχεια συνιστά καθημερινή απειλή. 

Καταπιάνοντας με την σχεδόν ξεχασμένη τοπολαλιά μας, ο ποιητής μοιάζει σαν να εξορύσσει, μεθοδικά και πεισματικά από το ορυχείο της μνήμης, το πολύτιμο μετάλλευμα του. Στη δουλειά του μπορούμε, να διακρίνουμε τα στοιχεία μιας ποίησης που συνδέεται με την καταγωγή και τις ρίζες. Που πραγματεύεται το θέμα ενός ενδότερου νόστου, που τον ανάγει, με τις δεικτικές υπομνήσεις αλλά και την απερίφραστη λιτότητα του στίχου, σε ύλη αφοπλιστικά αφηγηματική.

Οι πολλές του γνώσεις και οι πλούσιες του εμπειρίες μετουσιώνονται σε ανεξάντλητη δημιουργία. Με σκηνικό υπόβαθρό την καθημερινότητα του χωριού του, ο ποιητής θυμάται, αναπολεί και διαλέγεται με το τότε και τον τόπο του… σ’ ένα «Δόξασμαν του χωρκού του»…

Πότε με αλληγορίες και πότε με ξεκάθαρες διατυπώσεις σε μια ποιητική διαδικασία, με το πλούσιο λεξιλόγιο και την ευρηματική σύνθεση του λόγου, εκφράζει με τον πιο δραματικό τρόπο τις ενδόμυχες σκέψεις του. 

Ο ποιητής Αρτέμης Αντωνίου έχει πάρει πολύ σοβαρά την υπόθεση της ποίησης και αξιοποιεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αναμφισβήτητη ευαισθησία της. Η ζηλευτή γλωσσική του γνώση, του επιτρέπει την άντληση θεμάτων από το πρόσφατο παρελθόν, με τον τρόπο που ο κόσμος αυτός υπεισέρχεται, ως κάτι το καινούριο στο σύγχρονο τρόπο ζωής.

Η σπορά του ποιητικού λόγου, του Αρτέμη Αντωνίου βρίσκει γόνιμο έδαφος στις ποιητικές του ικανότητες. Ο «Ποραμάς», με τη μεθοδευμένη του εργασία, γίνεται το προσεγμένο πέρασμα στο αισθητικό μέτρο του χτες. Η ολοφάνερη προσοχή πάνω στο κτίσιμο του κάθε ποιήματος δείχνει άνθρωπο που έχει μάθει να δουλεύει με σύστημα και υποδειγματική τάξη. Άξιος λοιπόν ο καρπός των κόπων του.

Μέσα στα πολύ φροντισμένα αυτά ποιήματα ανιχνεύονται συναισθήματα χαράς, θλίψης, πικρίας αλλά και ελπίδας, που φορτίζουν το είναι του ποιητή. 

Η επιτυχία της ποιητικής συλλογής του Αρτέμη Αντωνίου αποτυπώνεται πάνω στην εκφραστική συμπεριφορά των λέξεών, που ξαναζωντανεύουν, δίνοντας η κάθε μια το δικό της έντονο χαρακτήρα και παρόν. Τα λόγια πίσω από τις γραμμές σε οδηγούν σ’ ένα καλά φυλαγμένο σημείο του κρυμμένου θησαυρού των γνώσεων και των σκέψεων του Αρτέμη.

Στοχαστικός και ανοικτός στο νέο, ξανοίγει τώρα τα ποιητικά του πανιά στο χώρο της τοπολαλιάς. Ως πρώτη προσπάθεια σ’ ένα δύσκολο πραγματικά πεδίο, μιας και από καιρό έχει υποχωρήσει μπροστά στις επιδράσεις της σύγχρονης ζωής. Όμως κι εδώ, μας εκπλήσσει ευχάριστα, αφού τα ποιήματα του είναι καλογραμμένα κι επιτυχημένα.
 
Η νέα ποιητική συλλογή, του Αρτέμη Αντωνίου προσφέρεται με περισσή αγάπη και σεβασμό προς την παράδοση μας, τα ήθη και τα έθιμα μας, τον ανεκτίμητο αυτό θησαυρό, με τα ιδιαίτερα στοιχεία που μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά μέσα από τη μακρά ιστορική διαδρομή. 

Μοναδικά δε χαρακτηριστικά η τοπολαλιά μας, η οποία όπως λέει ο ίδιος, «δεν πρέπει, να παραγκωνιστεί. Έχει ανάγκη της αγάπης μας, για να ζήσει σαν ενδημικό λουλούδι». Δείγματα των ωραίων ποιημάτων του, θα απαγγείλει ο ίδιος ο δημιουργός τους.

Άνθρωπος που δεν λησμονεί το παρελθόν του, αλλά αντίθετα, το σέβεται και τιμά έμπρακτα τις ρίζες του, αφιερώνει την ποιητική του συλλογή σαν παντοτινό μνημόσυνο στον παππού του, παπα-Μωυσή Μιχαήλ και στην πρεσβυτέρα γιαγιά του Μυριάνθη Κυριάκου.

 
«Όταν δεις το ηλιοβασίλεμα από την Άρμου, μαγεύεσαι», λέει ο Αρτέμης. Εύχομαι ο Αρτέμης Αντωνίου, να συνεχίσει, να μαγεύεται από την ομορφιά του τοπίου και όχι από τη μιζέρια των ανθρώπων…

Και να συνεχίσει, να μας προσφέρει το καλλιτεχνικό και πνευματικό του «αντίδωρο» για πολλά χρόνια ακόμη. Ταξιδευτής της ζωής... που γνωρίζει πολύ καλά το κόστος της, αλλά είναι ζήτημα ζωής, που το χειρίζεται με επιτυχία.

Η τέχνη και η ποίηση, του έδωσε «το ωραίο ταξίδι». Καλοτάξιδο λοιπόν και το νέο του βιβλίο, στο όμορφο συγγραφικό οδοιπορικό που ξεκίνησε και προχωρεί τόσο όμορφα…
Συγχαρητήρια στον Αρτέμη Αντωνίου. Σας ευχαριστώ πολύ.
Άρμου- Πάφος
Παρασκευή 25 Ιουλίου, 2014

  Χρύσανθος Αντωνίου και Νικόλας Ευθυμίου.
Λίγα λόγια από τον ποιητή Αρτέμη Αντωνίου
Το παιδικό μου όνειρο, ήταν να γίνω ζευγολάτης. Με μάγευε το αλέτρι που σέρνανε τα βόδια στην κακοτράχαλη γη αυτού του όμορφου χωριού. Γυρίζοντας όμως η ρόδα του χρόνου αενάως με έβγαλε από την προσδοκία μου! Έφερε το τρακτέρ, τη μηχανή, εξέλιξη…

Το σπουδαίο που ήθελα να κάνω δεν γινότανε πια, μα η γόνιμη φαντασία στάθηκε σανίδα σωτηρίας. Είδα το μολύβι σαν αλέτρι και το λευκό χαρτί χωράφι – δεν αφθονούσε τότε και ατακτούσα, αφαιρώντας τα εξώφυλλα των προικοσυμφώνων που φύλαγε ο ιερέας παππούς στη χάρτινη κάσα που της έκοψα και αυτής τα αυτιά για να ζωγραφίζω αγίους. Ίσως τότε αν έβλεπα στη βιβλική μορφή του ορθόδοξου παπά, θυμό, να είχα ιδανικό διαφορετικό. Αυτός μονάχα καταλάβαινε πως όλα αυτά για ένα παιδί ήταν καλά σημάδια και με ενθάρρυνε. 

Η σχολή που μόνιμα εκπαιδεύομαι είναι η καθημερινότητα μιας απλής ζωής- όσοι πιάνουν το νόημα των μαθημάτων της, καταλαβαίνουν πως πρέπει να δημιουργούν σιωπηρά και αθόρυβα . Να είναι στη βιωτή τους τρυγητές του θετικού. Φέτος τον Απρίλη κλείσανε σαράντα χρόνια από την έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής μου «Χαλάσματα κι ελπίδες». 

Ο «Ποραμάς» είναι μια καινούργια προσπάθεια δημιουργίας με τα υλικά της παράδοσης και με γλωσσικό εργαλείο την ντοπιολαλιά μας. Το έπραξα γιατί πιστεύω ότι θα γίνουμε πιο φτωχοί αν αφήσουμε να ξεχαστεί – έχει πολλά να δώσει ακόμη στον πολιτισμό μας.

Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω που με τιμάτε με την παρουσία σας. Για τον αγαπητό Φοίβο Νικολαΐδη, νιώθω ξεχωριστή συγκίνηση και θεωρώ τιμή μου τη φιλία μας – χίλια ευχαριστώ. Επίσης ευχαριστώ την Ελπινίκη Ιωάννου, που παρουσίασε το πρόγραμμα.

Τέλος για τον γιο μου Χρύσανθο Αντωνίου και το Νικόλα Ευθυμίου, εκτός από ευχαριστίες, τους δίνω ολόψυχα και θερμές ευχές, να έχουν πάντοτε καλές επιτυχίες.

 Χρύσανθος Αντωνίου
 Χρύσανθος Αντωνίου και Νικόλα Ευθυμίου, σε μοναδικές εκτελέσεις κλασσικής μουσικής.
 
 Η Μαλί Αντωνίου, σύζυγος και μούσα του Αρτέμη Αντωνίου.
 Δείτε:
 Μοναδική βραδιά γεμάτη ποιητική έκφραση και υπέροχα μουσικά ακούσματα!
Πολιτιστική μυσταγωγία... 

1 comment:

Αντιγόνη said...

Ένα θερμό εύγε στον ακούραστο ποιητή του τόπου μας. Εύχομαινα συνεχίσει το γράψιμι και όλα του τα ποιητικά βιβλία να είναι καλοτάξιδα.

Αντιγόνη Χριστοδουλίδου