Wednesday, December 4, 2013

Κυριακός Νεοκλέους, Ο ηγέτης της εκπαίδευσης

Μοναδική και καταπληκτική προσωπικότητα
Ο Κυριάκος Νεοκλέους, σφράγισε μια δύσκολη εποχή με την καταπληκτική προσωπικότητα, το πρωτότυπο πνεύμα, το πολυσύνθετο και ανοιχτό μυαλό, ο εκπαιδευτικός που χάραξε νέα πορεία και έβαλε τη σφραγίδα του στα εκπαιδευτικά δρώμενα της Κύπρου.

Ο ευπαίδευτος δάσκαλος όλων μας , ο υπέροχος άνθρωπος, φίλος και γονιός που εκτός από γνώση, δίδαξε χιλιάδες μαθητές πρώτα και πάνω απ’ όλα το ήθος, τη δεοντολογία, τους καλούς τρόπους συμπεριφοράς, το τίμιο παιγνίδι της ζωής με τις νουθεσίες και τη συμπεριφορά του.

Ο Κυριάκος Νεοκλέους ήταν αυτός που διέκρινε τις ιδιαίτερες ικανότητες των μαθητών και τις αξιοποιούσε σε καταπληκτικό βαθμό, δίνοντας ευκαιρίες και παρέχοντας δυνατότητες ώστε όλοι οι μαθητές ανεξαίρετα να έχουν το ρόλο και τη συμμετοχή τους στις σχολικές δραστηριότητες. Ήταν ο «κυνηγός ταλέντων» που δεν περιοριζόταν στη στεγνή μάθηση και την απαγγελία, αλλά στην κριτική σκέψη και τη δημιουργική δράση.

Χωρίς καμιά εξαίρεση και χωρίς οποιαδήποτε υπερβολή ο σπάνιος ηγέτης στην εκπαίδευση άνοιγε το δρόμο και παράθυρα προοπτικής σε όλους του μαθητές του ανεξαίρετα. Ο σεβασμός και η εκτίμηση που επιδείκνυε σε κάθε μαθητή ξεχωριστά ήταν παροιμιώδης. Γι’ αυτό και δικαιολογημένα όσοι πέρασαν από τις αίθουσες διδασκαλίας του, θα τον ευγνωμονούν για πάντα, για ότι πολύτιμο τους προσέφερε, τη γνώση, το ήθος και το διαφορετικό τρόπο σκέψης. Ήταν ο αληθινός δάσκαλος που καθόταν δίπλα μας ως μαθητές και όχι απέναντί μας με ότι σημαίνει αυτό.
Ιστορική φωτογραφία του καθηγητικού συλλόγου του Ανωτέρου Εμπορικού Λυκείου Λευκωσίας του 1953 (τρία χρόνια μετά την ίδρυση). Στο κέντρο ο Κυριάκος Νεοκλέους.

Ομιλία του Διευθυντή κ. Κυριάκου Νεοκλέους
Στη Χοροεσπερίδα των Αποφοίτων του Λυκείου Νεοκλέους 
που έγινε το Σάββατο 23 Νοεμβρίου, 2013 στη Λευκωσία



Ευχαριστώ πολύ τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Αποφοίτων, τον αγαπητό μου Άκη Πηγασίου, για τα ωραία που είπε για το σχολείο του και για την ταπεινότητα εμού προσωπικά, παρόλο που φοβούμαι ότι σ΄αυτά ενυπάρχει σε κάποιο βαθμό εκείνο το σχήμα λόγου στα Ελληνικά που λέγεται «καθ’ υπερβολήν».

Χαιρετίζω την παρουσία όλων σας: των αποφοίτων, των συναδέλφων, των φίλων, αλλά και των μελών του κοινωνικο-πολιτιστικού ομίλου «Ενόραση», ο οποίος συστεγάζεται με τον Σύνδεσμο τον δικό σας, και οι οποίοι είχαν την καλοσύνη να έρθουν εδώ απόψε και να μας τιμήσουν. Δεν θα ασχοληθώ με οτιδήποτε αφορά το σχολείο.  Θα σας πω μόνο δυο λόγια επί τη βάσει αυτού που είπε ο Πρόεδρός σας προηγουμένως – ότι δηλαδή αισθάνεστε νέοι. Και αυτά που θα πω αφορούν και τους αφυπηρετήσαντες αποφοίτους και τους μέλλοντες να αφυπηρετήσουν.

Υπενθυμίζω ότι: Ο άνθρωπος χαίρεται αληθινά, και απολαμβάνει αληθινά, όταν εργάζεται και δημιουργεί. Η απασχόληση, όσο και η ενασχόληση με οτιδήποτε, μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, διατηρεί τον άνθρωπο «νέο». Νέο με την έννοια ότι η νεότητα δεν είναι μια κάποια ηλικία στη ζωή μας.  Είναι η κατάσταση ψυχής.

Είναι, μάλλον δεν είναι, η νεότητα το ροδαλό και αρυτίδωτο πρόσωπο, ή τα δυνατά και ευλύγιστα πόδια.  Νεότητα είναι η δύναμη των συναισθημάτων και η δροσερότητα του πνεύματος. Κανένας δεν μπορεί να είναι γέρος, επειδή έχει στην πλάτη του μερικές δεκαετίες. Γέρος είναι εκείνος που εγκατέλειψε τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τα ιδανικά του. Τα πολλά χρόνια ρυτιδώνουν σίγουρα το δέρμα, όμως δεν ρυτιδώνουν την ψυχή, γιατί αυτή είναι αδιάφθορη, είναι απείραχτη, είναι ανέγγιχτη από το χρόνο.

Γι’ αυτό, διατηρήστε την ψυχή σας νεανική.  Διατηρήστε την ψυχή σας αρυτίδωτη.  Σταθείτε ψηλά. Σταθείτε άκαμπτοι, με πίστη στις αρχές και τα πιστεύω σας. Και συνεχίστε, εφόσον σας επιτρέπουν οι σωματικές σας δυνάμεις, να είστε χρήσιμοι, να είστε δημιουργικοί.  Και μην ξεχνάτε το του Θεοκρίτου «Θαρσείν χρή, τάχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον». Να έχουμε θάρρος, λέει, να μη λιποψυχούμε, να μην απογοητευόμαστε.  Να έχουμε θάρρος γιατί η αυριανή ημέρα ίσως να είναι καλύτερη.

Αγαπητοί μου, Σας αγαπώ πολύ, σας συγχαίρω και σας καμαρώνω. Να ‘στε πάντα καλά, να υγιαίνετε, να χαίρεστε, και να ευτυχείτε. Γεια σας και χαρά σας.


Address by Mr. Kyriacos Neocleous, retired Headmaster
At the Dinner Dance of the Neocleous Lyceum Alumni
Saturday 23rd November 2013 in Nicosia


I extend my hearty thanks to the President of the Alumni Association, dearest Akis Pegasiou, for the nice words he has just spoken about his school and my humble self, although I am afraid that these words bear, to some extent, the element of the “hyperbole” figure of speech.

I greet the presence of you all: graduates, colleagues, friends, and, not least, the members of the socio-cultural club “Enorasis”, who share  the same premises with that of your Association, and who were kind enough to come here tonight and honour us with their presence. I will not deal with matters relating to the school as such; I will only say a few words based on what your President previously said ─ that you all feel young.  And what I will say concern both the already retired alumni and those who will retire in the future.

What I would like to remind you of is that “the man is truly content, and truly enjoys life, when he works and creates”. Work itself or any pastime activity, significant or insignificant, keeps man “young” ─ young in the sense that youth is not a certain age in our life, but it is a state of mind, a state of soul. Nobody can be considered old, only because he is carrying on his back a few decades. Old man is indeed the one who has abandoned his dreams, his aspirations and his ideals.

Age definitely wrinkles the skin, but it cannot wrinkle the soul;  this  is incorruptible, is unspoiled and untouched by time.  Therefore, keep your soul young.  Keep your soul without wrinkles.  Stand upright.  Stand firm, with implicit faith in your principles and beliefs.  And continue, provided your stamina allows you, to be useful and creative.  And never forget what Theocritus, the ancient creator of pastoral poetry, said: “Be courageous, as things may be better tomorrow”; which is to say that we must not lose hope, we must not be disheartened, but we must have courage because the day tomorrow might be a better one.

My dear all:  I love you very much, I congratulate you, and I admire you.  May you always be in good health, cheerful, and as happy as you possibly can.  Goodbye.

3 comments:

Carla Fernanda said...

A alma não envelhece mesmo, fica cada vez mais clara. Bonito! Concordo!!

Beijos,

Carla Fernanda

Anonymous said...

Αγαπητέ μου Φοίβο
Παρόλο που αποφεύγω την οποιαδήποτε προβολή της μετριότητάς μου, όμως δεν μπορώ παρά να σου εκφράσω ‘εκ βαθέων’ ευχαριστίες για την έντονη έκφραση, μέσω του διαδικτύου, των αισθημάτων ευγνωμοσύνης που νιώθεις για το σχολείο σου, κυκλοφορώντας τον χαιρετισμό μου προς τους αποφοίτους του Λυκείου, μαζί με ένα υπέρμετρα εγκωμιαστικό σημείωμα.
Η ενέργειά σου αυτή με συγκίνησε βαθύτατα, μου θυμίζει δε την προγονική ρήση «Ευγνώμων γίγνου», όπως ίσως τη δεις στη σελ. 56 της «Χρυσής Κλείδας» μου, αντίτυπο της οποίας έχω τη μεγάλη χαρά να σου ταχυδρομήσω.
Με την αγάπη μου
Κυριάκος Νεοκλέους

Phivos Nicolaides said...

Αξιοσέβαστε δάσκαλε μας, κύριε Νεοκλέους,
Η ευγενική σας επιστολή μπορώ, να πω, δεν με εξέπληξε, γνωρίζοντάς σας ως μια σπάνια καλλιεργημένη προσωπικότητα, που είχα θεία τύχη αγαθή, να μάθω τόσα και τόσα πράγματα από
εσάς. Να διδαχτώ νέους τρόπους σκέψης, συμπεριφοράς και ήθους. Βασικά εργαλεία που μου έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτυχθώ και να προχωρήσω με θάρρος στη ζωή και την επαγγελματική
μου ανέλιξη.
Ένιωσα αισθήματα μεγάλης συγκίνησης με τα ωραία σας αυτά λόγια, που κοσμούν τώρα την καρδιά και την ψυχή μου. Είναι μεγάλη, εξαιρετική τιμή, να έχω αυτή την επικοινωνία μαζί σας.
Αυτά που έγραψα για σας, σίγουρα είναι πολύ λίγα, μπροστά στο τεράστιο εκπαιδευτικό έργο που φιλοδωρήσατε την κοινωνία μας.

Ελπίζω, να έχω την ευκαιρία, να γράψω κι άλλα για σας, απλά, για να σας εκφράσω την απέραντη μου εκτίμηση για ότι προσφέρατε σε μας τους μαθητές σας, αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία με
το πολυσχιδές έργο σας.
Ευχαριστώ επίσης για τη «Χρυσή Κλείδα» την οποία θα περιμένω με ανυπομονησία.
Θα είμαι πάντα ευγνώμων για ότι μας προσφέρατε ως πνευματικός ηγέτης του σχολείου μας, ως φωτεινός φάρος του αληθινού και του ωραίου.
Με αισθήματα βαθύτατου σεβασμού και εκτίμησης,
Φοίβος Νικολαΐδης