Tuesday, July 30, 2013

Ωραία τα λουκούμια σου, Λιοτατή μου

Του Θανάση Φωτίου
(Σκόρπιες σκέψεις λίγο πριν μας βαρέσουν οι ζέστες για τα καλά. Ή μήπως το ’χουν κάνει ήδη;)



Ε όχι και «ποιος είναι ρε παιδιά ο Λιοτατής;», Άντρο μου. Σε τόσους γάμους θα πήγες στη Δερύνεια, δεν λέει να μην ξέρεις ποιος είναι ο Λιοτατής. Και αντί να φωνασκείς εναντίον των ερευνών και να απειλείς ότι θα σύρεις στα δικαστήρια όποιον… λασπολογεί το κόμμα σου (μεταξύ μας, πολύ δημοκρατικό σε βρίσκω) δεν θα ήταν σοφότερο να βγεις και να πεις «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται» και «εμείς θέλουμε να γίνει έρευνα, να λάμψει η αλήθεια». Έτσι, για τους τύπους έστω…

Στο κάτω - κάτω, πόσες αλήθειες είδες να λάμπουν σ’ αυτό τον τόπο;

Εδώ ο άλλος δεν ήξερε κατά πού πέφτει το Μαρί, εσένα θα σε στήσουμε στον τοίχο επειδή δεν ξέρεις τον Λιοτατή τον ζαχαροπλάστη; Ντροπής πράγματα.

Όπως είπε και ο µακαρίτης ο Γιαννόπουλος «Σιγά μην πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλόσπιτο». Πόσο μάλλον «το κόμμα τζιαι τα μμάδκια σας» για μια κούτα λουκούμια. Έστω πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη.

Οι Κυπριακές Αερογραµµές, λέει, αναδιαρθρώνονται ακόμα μια φορά. Τα τελευταία χρόνια πιο πολλές αναδιαρθρώσεις κάνουν παρά πτήσεις…

Έξω από το νοσοκοµείο, διαµαρτυρόµενη υπέρ του Κώστα Παπακώστα θεάθηκε η βουλευτής του ΑΚΕΛ Ειρήνη Χαραλαμπίδου. Για ποιο ακριβώς πράγμα διαμαρτυρόταν, άραγε; Επειδή την πλήρωσε μόνο αυτός για το Μαρί και όχι κάποιος άλλος; Επειδή δεν έφταιγε ούτε αυτός; Ή μήπως όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη;

Mια φορά, ο δικηγόρος του Κώστα Παπακώστας είπε πως ο κατηγορούμενος «δεν είχε την ελευθερία των κινήσεων για να διαχειριστεί το θέμα και να εξαχθεί η πυρίτιδα ή να καταστραφεί. Την απόφαση αυτή την απέκλειε η ίδια η θέση του προέδρου της Δημοκρατίας που επέμενε να παραμείνει το φορτίο στην Κύπρο για τους λόγους που αναφέρθηκαν στο Δικαστήριο». Συμφωνεί ή διαφωνεί η κυρία Χαραλαμπίδου;

Η Ειρήνη, πάντως, ήταν έξω και από τη Βουλή, αν θυμάμαι καλά, διαμαρτυρόμενη για το πρώτο κούρεμα. Μαζί με τον Χαννίδη. Και με τον Κουλία. Που φωνασκούσε ότι «Ουδείς δεν πρέπει να δεχθεί να βάλει το κράτος το χέρι στην τσέπη των πολιτών υπό μορφή κλεπταποδόχου!» Και ο οποίος Κουλίας βγήκε προχθές, 4 μήνες μετά, να μας πει πως το πιο σωστό θα ήταν… «να επιτάξει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ορισμένο ποσοστό των χρημάτων του κάθε καταθέτη, ίσως 5% ή 10% γιατί κινδυνεύει ο τόπος μας και όταν μπορέσει το κράτος να τα επιστρέψει με νόμιμο τόκο».

Θυμίζω απλά πως το πρώτο κούρεµα που ήθελε το Eurogroup να μας επιβάλει, το «επαίσχυντο και απαράδεκτο» κατά τον Κουλία πάντα, προέβλεπε 6,75% έως 9,9%...

Στερνή µου γνώση να σε είχα πρώτα ή απλά «ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα κι ο Γρηγόρης την επήρε του Μελέτη τη γυναίκα»;

Τι σου είναι, όµως, τελικά αυτές οι τράπεζες ε; Για χίλια ευρώ δάνειο ζητούσαν δύο εγγυητές και το σώβρακό σου. Για μερικά εκατομμύρια, αρκούσε απλά το όνομά σου. Πολύ… χριστιανική η στάση τους προς μερικούς μερικούς. «Αιτείτε, και δοθήσεται»!

Στα 3.4 εκατοµµύρια το ταµείο προνοίας του Ανδρέα Ηλιάδη και η Τράπεζα Κύπρου αποφάσισε να το δοθούν μόνο 2,3 (εκατομμύρια πάντα) τα οποία δεν του κατέβαλαν ακόμα. Σε περίπτωση που δεν έχει να φάει, κοινωνικά παντοπωλεία διαθέτουν πλέον όλες οι πόλεις. Στις Κυκλάδες, πάλι, δεν ξέρω αν έχει…

Προς το παρόν, από την αρχή του χρόνου µέχρι σήµερα, 220 άτομα έχουν φυλακιστεί επειδή αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στα χρέη τους, ενώ καθημερινά 50 πολίτες καταθέτουν αίτηση στην Εισαγγελία ζητώντας να αποτρέψει την φυλάκισή τους.

Μάλλον δεν θα πρόκειται ούτε για τραπεζίτες αλλά ούτε και για ντιβέλοπερ.
Θανάσης Φωτίου facebook
  Down Town 27.7.2013

Sunday, July 28, 2013

Αστρολογία και σχέσεις

Γράφει η
Αλεξάνδρα Καρτά
Από την Αθήνα
Οι σχέσεις των ανθρώπων πάντα μου θύμιζαν ένα ταξίδι στην θάλασσα… κάποιοι έβρισκαν… το λιμάνι τους και άλλοι τσακιζόντανε στα βράχια... Κάποιοι ταξιδεύουν με υπερωκεάνια και άλλοι με σχεδία!!! Έτσι άρχιζα με τα χρόνια να με απασχολεί ο τομέας αυτός της Αστρολογίας που ασχολούται ειδικά με τις σχέσεις των ανθρώπων.

Τι είναι αυτό που κρατά μία σχέση σε αρμονία ή ισορροπία; Έχουμε με όλους τους ανθρώπους τις ίδιες ευκαιρίες… ή όλα διέπονται από τους συμπαντικούς νόμους που δημιουργούν τις καλές ή όχι συνθήκες… Όταν έρχονται στο γραφείο μου ζευγάρια για να δω την πορεία της σχέσης τους, νιώθω μεγάλη ευθύνη, όχι για αυτά που βλέπω, αλλά για τον τρόπο που πρέπει να τους το μεταφέρω. Πολλοί έχουν την τάση να εξιδανικεύουν το σύντροφό τους, ιδίως στην αρχή της γνωριμίας τους. Τι συμβαίνει αυτή την χρονική διάρκεια, ποιοι μηχανισμοί του σύμπαντος ενεργούν για να τα βλέπουμε όλα τέλεια ή να μην θέλουμε να βλέπουμε αυτό που για τους άλλους είναι πασιφανές;

Μέσα από τα φιλοσοφικά μονοπάτια της Αστρολογίας ανακαλύπτουμε το ταξίδι της κάθε σχέσης στη ζωή μας. Βέβαια με τον ίδιο μηχανισμό μπορούμε να βλέπουμε όλες τις σχέσεις ζωής όπως γονιού παιδιού, συνεργατών, φίλων και όχι μόνο τις ερωτικές και συντροφικές. Μελετώντας δύο ωροσκόπια μαζί και κάνοντας ουσιαστικά ένα [πάντρεμα] των δύο μπορούμε να διαβάσουμε την κοινή πορεία που έχουν να κάνουν σε αυτή την ζωή. Ουσιαστικά βλέπουμε τις δυνατότητες που έχουν δύο άνθρωπο μαζί, αν υπάρξει αυτή η σχέση σε βάθος χρόνου και τι δημιουργείται από την ένωση αυτών των ανθρώπων, είτε υλικό, είτε πνευματικό. Πως τους [δέχεται] το περιβάλλον που ζουν, αν αυτή η σχέση θα ευνοήσει και τους δύο… ή μόνο τον έναν…  
 
Πληροφορίες μας δίνονται μελετώντας το σύνθετο ωροσκόπιο [composite], τη συναστρία και το γενέθλιο ωροσκόπιο, όπως επίσης και κάποιους υπολογισμούς που νιώθω ότι μάλλον δεν ενδιαφέρουν τον αναγνώστη, όταν δεν κατέχει γνώσεις Αστρολογίας.

Μέσα από τα βάθη των αιώνων  η αστρολογία μας δίνει τη δυναμική, να διαβάσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μέσα από αυτό το μονοπάτι κατανοούμε καλύτερα τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση τις σχέσεις μας με τους άλλους. Το ταξίδι είναι δικό μας… εμείς επιλέγουμε, τις πιο πολλές φορές, τις συνθήκες και τη διάρκεια … αρκεί να έχουμε την γνώση.   

Αλεξάνδρα Καρτά
Facebook
 

Tuesday, July 23, 2013

Πανεπιστήμιο Κύπρου: Έλλειψη πληροφόρησης ή λασπολογία;


Της Μαίρης Κουτσελίνη


Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο Κύπρου έχει δεχθεί τους τελευταίους μήνες μια ανελέητη κριτική, η οποία στηρίχθηκε σε λανθασμένες πληροφορίες ή και διαστρεβλωμένες, όπως θα φανεί πιο κάτω.

Το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν όσοι τα έχουν  βάλει με το Πανεπιστήμιο είναι το ερώτημα «Ποιον έχει πειράξει η παραγωγή γνώσης, η αξιοπρεπής εκπροσώπηση της Κύπρου σε όλα τα επιστημονικά βήματα, η ποιοτική εκπαίδευση των παιδιών μας, η αυτονομία του πανεπιστημίου ως μέσου διασφάλισης ποιοτικής έρευνας, εξωτερικής χρηματοδότησης και υψηλού επιπέδου διδασκαλίας, η προσφορά εμπειρογνωμοσύνης όπου ζητηθεί, η λειτουργία των πρωτοποριακών και διεθνούς αναγνώρισης Κέντρων Έρευνας που διαθέτει;»  Και ακόμη «Ποιος έχει συμφέρον να πολεμά τη δημόσια εκπαίδευση , ποιου τα συμφέροντα θίγονται, ποιοι από τους πολέμιους του δημόσιου πανεπιστημίου έχουν αλλότρια συμφέροντα, όχι μόνο οικονομικά»; Οι απαντήσεις ανήκουν στους αναγνώστες.

Όμως, πριν μπούμε σε βαθύτερες αναλύσεις, έχουμε χρέος να πληροφορήσουμε πόσο απληροφόρητοι είναι όσοι εργολαβικά επιδίδονται τον τελευταίο καιρό στο «ξύσιμο» του Πανεπιστημίου. Όλα τα πιο κάτω, θα ακολουθήσουν και άλλα,  τα αποδίδω σε έλλειψη πληροφόρησης και όχι σε ασύστολα ψεύδη.
 
-  ΄Το Πανεπιστήμιο Κύπρου δεν έχει εξωτερική αξιολόγηση- έγραψε κάποιος. Έλλειψη πληροφόρησης;  Μπορούσε να ρωτήσει και  να μάθει. Τα αποτελέσματα συστηματικής,  εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης κάθε τμήματος και μονάδας του Πανεπιστημίου, από διεθνούς εμβέλειας, εξωτερικούς αξιολογητές, με άριστα αποτελέσματα είναι στη διάθεση κάθε καλόπιστου και κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί και στον ημερήσιο τύπο. Περιοδική και συστηματική αξιολόγηση και όχι μία και διαπαντός. Πιο σημαντική, όμως, θεωρούμε την αξιολόγηση που γίνεται μέσω των αποφοίτων μας και της ποιότητάς τους στους χώρους εργασίας. Αυτή θεωρούμε συμβολή στην ανάπτυξη της Κύπρου. Το δόγμα είμαστε όλοι ίσοι και ίδιοι δεν πρέπει να το διακηρύσσει ο καθένας από μας αλλά η κοινωνία γύρω μας, με μαρτυρία την έρευνα, την ποιότητα των αποφοίτων, τις δημοσιεύσεις, τη διεθνή παρουσία.  

-   ‘Το πανεπιστημιακό νηπιαγωγείο είναι εις βάρος του φορολογουμένου και ανταγωνίζεται τα συμφέρονται άλλων νηπιαγωγείων’, είπε κάποιος.  Δεν ρώτησε να μάθει ότι το νηπιαγωγείο και ο βρεφοκομικός σταθμός στο χώρο εργασίας  είναι σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Συμφιλίωση Εργασίας και Οικογένειας (βλ. Committee of Ministers Recommendation No. R(96)5 on reconciling work and family life, που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όλες τις μετέπειτα συστάσεις από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και την ευρωπαϊκή επιτροπή), ότι έχει μόνο 60 παιδιά φοιτητών, ακαδημαϊκών, διοικητικών και κοινότητας και ότι κτίστηκε με δωρεές και χορηγίες. Ότι ακόμη  εξυπηρετεί σκοπούς εκπαίδευσης στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής, ότι η Έδρα ΟΥΝΕΣΚΟ για την Ισότητα και Ενδυνάμωση των Φύλων έχει διεθνώς επαινεθεί για την καλή πρακτική, ότι  η Επιτροπή Ισότητας της Βουλής και οι αρμόδιοι για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα παρουσιάζουν την ίδρυση και λειτουργία του Νηπιαγωγείου και Βρεφοκομικού σταθμού του Πανεπιστημίου ως μέσο υλοποίησης των Εθνικών Σχεδίων Δράσης για την ισότητα και τη διευκόλυνση ανδρών και γυναικών για εργασία.   Ότι ακόμη οι γονείς πληρώνουν δίδακτρα και ότι το Νηπιαγωγείο και ο βρεφοκομικός σταθμός, λόγω του μικρού αριθμού παιδιών,  δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οικονομικά συμφέροντα αλλά υπερηφανεύονται να ανταγωνίζονται ποιοτικά και ευελπιστούν να μπολιάσουν με τα προγράμματά τους την εκπαίδευση γενικότερα.  

-   ‘Τα επιδόματα των καθηγητών είναι χαριστικά και δυσανάλογα και πρέπει να κοπούν, όπως όλα τα επιδόματα’.  Ας απευθυνθούν στην πρώτη διοικούσα και στους βουλευτές που τότε είχαν μελετήσει το Νόμο του Πανεπιστημίου και τα περί επιδομάτων- ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ένας από αυτούς.  Το επίδομα δεν είναι για ‘έξοδα φιλοξενίας’ αλλά ως μέρος μισθού, για να μην εξισώνεται ο καθηγητής πανεπιστημίου με τον αξιωματούχο της κλίμακας 16 που παίρνει χωρίς εξωτερικές αξιολογήσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις και χωρίς ένα μεταπτυχιακό, την κλίμακα, λόγω μακρόχρονης παραμονής στη δημόσια ή εκπαιδευτική  υπηρεσία. Ήταν πρόταση της πολιτείας το επίδομα, ως συμπλήρωμα μισθού, για να μην παραμείνει η κλίμακα 16 αλλά και να μην υπερβεί την κλίμακα 17, των ανεξάρτητων αξιωματούχων . Κι΄ αυτή η πρόταση έγινε,  όταν κάποτε, και από εκείνους που εκτιμούσαν την ακαδημαϊκή προσφορά και την υπέρβαση της μετριότητας. Όμως, είναι εύκολο να λαϊκίζεις, εν καιρώ οικονομικής κρίσης, αναφερόμενος σε δήθεν υπέρογκους μισθούς και επιδόματα, τα οποία – ειρήσθω εν παρόδω-έχουν και τα δύο «κουρευτεί» ανάλογα. Ποιος υποστηρίζει ότι η αποκοπή μισθών των καθηγητών του Πανεπιστημίου Κύπρου πρέπει να είναι τριπλάσια και τετραπλάσια του ποσοστού αποκοπής όλων των υπολοίπων;

-  ‘ Έλεγχος από τη Βουλή και κατά βούληση ξεσταύρωμα των ποσών των ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων’ αποφασίστηκε!  Μόνο και από αυτό φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνουμε τι πραγματικά ψηφίζουμε. Τα ευρωπαϊκά προγράμματα κερδίζονται μέσα από σκληρό ανταγωνισμό και διέπονται από τους όρους του χρηματοδότη, δηλαδή των οργάνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και πουθενά δεν περιλαμβάνει όρο να διαχειρίζεται η Βουλή τα χρήματά της!.

Δεν τελειώνουν εδώ τα σημεία – απάντηση και γι΄αυτό θα επανέλθουμε. Για σκοπούς διαλόγου και αλήθειας.

Είναι, όμως,  φανερό ότι επικράτησε η διαστρέβλωση καταστάσεων και η εύκολη στοχοθέτηση του Πανεπιστημίου Κύπρου, ίσως για να μην ασχολούνται τα ΜΜΕ με τα σοβαρότερα προβλήματα, αλλά και για να απομονώσουμε το Πανεπιστήμιο από την κοινωνία.  Δεν αρέσει και πολύ σε μονοκράτορες να έχουν και άλλοι φωνή, πού ξέρεις κάποτε μπορεί και να τα βάλουν μαζί τους. 
Μαίρης Κουτσελίνη
Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κύπρου

Τα δημόσια πανεπιστήμια μας και η Βουλή

Του Ανδρέα Θεμιστοκλέους
Η Βουλή στην τελευταία ολομέλεια της, έκαμε αυτό που έπρεπε να κάμει πριν από πολλά χρόνια.
Τι ψήφισε λοιπόν η Βουλή και οδύρονται οι ερίτιμοι πανεπιστημιακοί μας; 
Πρώτον.              Καταργήσαμε το ακαδημαϊκό επίδομα που κάθε χρόνο ελάμβαναν παράνομα, καταχρηστικά και προκλητικά οι καθηγητές και οι αναπληρωτές καθηγητές. Αυτό το επίδομα ενώ δεν προβλέπεται από τους νόμους και ενώ ξεκίνησε δήθεν σαν δέλεαρ για σπάνιες και εξαιρετικές περιπτώσεις και μέχρι το ποσού 5000 λιρών για τους καθηγητές και μέχρι 3000 λίρες για τους αναπληρωτές τους, εδώ και χρόνια παραχωρείται σε όλους και ολόκληρο το ποσόν, το οποίο έγινε 12000 και 7000 ευρώ αντίστοιχα. Την κατάργηση του επιδόματος αυτού ζητούσαν εδώ και χρόνια το Υπουργείο Οικονομικών και η Ελεγκτική Υπηρεσία.
Δεύτερον.          Απαγορεύσαμε τη μεταφορά χρημάτων από ένα κεφάλαιο τού προϋπολογισμού σε άλλο, διότι ήταν ανεπίτρεπτο για τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, ήταν παράνομο και ήταν και η κερκόπορτα όπου παρεισέφρεε η ιδιοτέλεια.
Τρίτον.                  Από τούδε και στο εξής απαγορεύεται στα πανεπιστήμια, σημαντικά ποσά εκατομμυρίων, που προέρχονται από τα έσοδα ενός χρόνου, να τα κατακρατούν ως αποθεματικό με αποτέλεσμα να είναι αυξημένη η κρατική χορηγία και συνεπακόλουθα η φορολογία.
Τέταρτον.          Το προσωπικό, ΔΕΠ και διοικητικό, μέχρι πρότινος απολάμβαναν του δικαιώματος να τυγχάνουν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και από τα Κυβερνητικά Ιδρύματα Υγείας και από Ιδιωτικούς Οργανισμούς Ασφάλισης Υγείας. Για το πρώτο, όσοι αποτείνοντο στοίχιζαν όσον και οι υπόλοιποι Κυβερνητικοί Υπάλληλοι. Στο δεύτερο γινόταν το έλα να δεις. Υπογράφονταν συμβάσεις, όπου το προσωπικό συνείσφερε μία μονάδα και το πανεπιστήμιο 6,7 και 8 μονάδες. Στα καλά της υγείας ήταν κάλυψη για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, οδοντίατροι, οπτικοί, εμφυτεύματα, πλαστικές εγχειρήσεις, γέννες και άλλα. Το κάθε προσωπικό έχει πλέον μπροστά του ένα δίλλημα: Ή θα επιλέξει τα κυβερνητικά Ιατρικά Ιδρύματα και θα του αποκόπτεται το 1,5% των ακαθάριστων απολαβών του και θα απολαμβάνει δικαιώματα όπως ακριβώς και υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι ή θα επιλέξει Ιδιωτικούς Οργανισμούς Ασφάλισης Υγείας, όπου το προσωπικό θα συνεισφέρει όσα θέλει, αναλόγως της κάλυψης που επιθυμεί να έχει. Και τα δύο, πλέον δεν γίνεται.  
Πέμπτον.            Ενσωματώσαμε στους προϋπολογισμούς με σαφήνεια τις πρόνοιες τής πρόσφατης νομοθεσίας περί απαγορεύσεως των προσλήψεων και των προαγωγών. Εδώ προβάλλεται από τους πανεπιστημιακούς το επιχείρημα ότι θα σταματήσουν οι ανελίξεις. Μεγάλο Λάθος! Ούτε στους υπόλοιπους υπάλληλους σταμάτησαν οι έλεγχοι και οι αξιολογήσεις.
Έκτον.                   Σταυρώσαμε κονδύλια εκατομμυρίων, διότι ενώ για τα έσοδα και τις πηγές τους, είχαμε στοιχεία και πληροφόρηση, ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχαμε ουσιαστική ανάλυση για το πώς, πότε και γιατί ξοδεύονται αυτά τα εκατομμύρια. Εμείς θέλουμε να ξέρουμε τους όρους, τις προϋποθέσεις, τους σκοπούς και τα κριτήρια για το πώς και πού γίνονται οι δαπάνες.
Έβδομον.           Κάποια πρόσωπα και οργανισμοί έδιναν κάποια ποσά κάθε χρόνο και ίδρυσαν έδρες με το όνομα τους. Αν οι οργανισμοί αυτοί πτώχευσαν τι θα έπρεπε να κάμει η Βουλή; Εμείς τα σταυρώσαμε και η πρόθεση του γράφοντος είναι η κατάργηση, διότι αν οι έδρες αυτές ήταν απαραίτητες το πανεπιστήμιο δεν θα περίμενε ποτέ να πιάσει την Λαϊκή Τράπεζα  ή την Τράπεζα Κύπρου η φιλευσπλαχνία για να τις δημιουργήσει, αλλά θα τις δημιουργούσε από νωρίς.
Όγδοον.               Απαγορεύσαμε  την τοποθέτηση εκ των υστέρων σε οποιαδήποτε βαθμίδα στην κλίμακα πρόσληψης κάποιου, που πολλές φορές γινόταν για το ίδιο πρόσωπο και με αναδρομική ισχύ. Τώρα όταν κάποιος προσλαμβάνονται θα τοποθετείται από το Συμβούλιο σε οποιαδήποτε βαθμίδα της κλίμακας πρόσληψης του, αλλά αυτό το δικαίωμα του Συμβουλίου είναι μόνο μία φορά και μόνο κατά τον διορισμό του.
Ένατον.                Απαγορεύσαμε την υπερωριακή αμοιβή όταν αυτός που τη λάμβανε βρίσκεται στην κλίμακα Α13 και άνω.
Αυτές είναι οι πλέον σοβαρές αλλαγές που επιφέραμε στους προϋπολογισμούς των κρατικών μας πανεπιστημίων και για τις οποίες δεχόμαστε εδώ και μέρες τις ύβρεις, τις διαπομπεύσεις και τις λοιδορίες από πλευράς κάποιων καλοταϊσμένων πανεπιστημιακών, που δεν συγκινούνται από την πείνα και τη δυστυχία που εξαπλώνεται γύρω τους.
Ανδρέας Θεμιστοκλέους
Βουλευτής

Friday, July 19, 2013

Το Πόθεν Έσχες και η λαγνεία του κουτσομπολιού

Της Μαίρης Κουτσελίνη
Έκπληκτοι παρακολουθήσαμε στις οθόνες μας το περιβόητο Πόθεν Έσχες ως έκθεση της καθαρής περιουσίας των μελών του Υπουργικού με το σχόλιο- διαφήμιση για τις ειδήσεις «Ποιος είναι ο πλουσιότερος υπουργός, ποιος ακολουθεί…». Και είχαμε μια έγνοια…

Όμως δείξαμε για ακόμη μια φορά τον πολιτισμό μας και την περιθωριακή μέχρι ανύπαρκτη κατανόηση της πραγματικότητας γύρω μας. Δώσαμε κουτσομπολιό και εκθέσαμε τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία ως βορά στην ικανοποίηση της κουτσομπολίστικης αρχοντοχωριατοσύνης και της φτηνής διαφήμισης Δελτίων Ειδήσεων!

Ναι στον έλεγχο του Πόθεν Έσχες, με τρόπο συνετό και αξιόπιστο. Όχι για την προβολή και τα δήθεν. Γιατί εξαγγέλθηκε προεκλογικά ο έλεγχος του Πόθεν Έσχες; Για να αποφευχθεί και να ελεγχθεί ο αθέμιτος πλουτισμός. Άρα δηλώνονται τα περιουσιακά στοιχεία κατά την έναρξη της θητείας του Υπουργικού και ελέγχονται στο τέλος, από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών ή τη Γενική Ελέγκτρια ή από όποιον θέλετε και δημοσιοποιείται στα Μέσα οποιαδήποτε αλλαγή στα περιουσιακά στοιχεία, κατά ή στο τέλος της θητείας.


Λες και όποιος κινείται παράνομα αποθηκεύει στους λογαριασμούς του το παράνομο χρήμα, λες και το πόθεν έσχες πρέπει να σταματά στους υπουργούς, όταν τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αναφέρονται σε διοικητικά συμβούλια, συμβούλους, μεσολαβητές και κόμματα.
Πιο σοφό είναι να δημοσιοποιήσετε σε ποιες τράπεζες κατάθεσαν τους παχουλούς μισθούς τους, τα εφάπαξ και τα φιλοδωρήματα όλοι αυτοί οι σπουδαίοι των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών. Και αν δεν «κουρεύτηκαν» να δικαστούν για εσχάτη προδοσία, μια και θα είναι φανερό ότι γνώριζαν για την επερχόμενη καταστροφή. Αυτή η κίνηση έχει νόημα και τα αποτελέσματά της πρέπει να δημοσιοποιηθούν, για να πάρουν τα εύσημα εκείνοι που εμπιστεύτηκαν την τράπεζα από την οποία αντλούσαν περιουσίες και να διαπομπευτούν όσοι αισχροκερδούσαν.

 
Η κίνηση της έκθεσης των περιουσιακών στοιχείων των υπουργών ποιο σκοπό εξυπηρέτησε στη συγκεκριμένη στιγμή; Τίποτε άλλο από το κουτσομπολιό και την επίδειξη.
 
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που ο «εγκλεισμός» στους τέσσερις τοίχους του προεδρικού, της βουλής και των κομματικών γραφείων δεν αφήνει περιθώρια συντονισμού των από μέσα με τους απέξω. Καιρός να περάσουμε από τις αφ’ υψηλού αποφάσεις στην ερμηνεία και την παρερμηνεία τους.
Μαίρη Κουτσελίνη
Καθηγήτρια
Πανεπιστήμιο Κύπρου