Saturday, February 13, 2010

Τα νέα της Μαίρης...

Το ίνδαλμα των νεανικών μου χρόνων

Γράφει η
Μαίρη Παπαδημητρίου
Από την Αθήνα

Οι αξιόλογες φίλες σου, Φοίβο μου, μου θυμίζουν πεταλουδίτσες (από τα πιο όμορφα πλάσματα της γης) κάθε μια με το δικό της χρώμα και χάρη. Όλες έχουν να πουν ένα καλό λόγο, ευαισθητοποιημένες και με προσωπικότητα. Θέλω να μοιραστώ μαζί τους κάτι που μοιάζει με παραμυθάκι για μένα, την υλοποίηση ενός ονείρου.

Όλοι μας έχουμε ένα ίνδαλμα, κάποια προτίμηση σε ηθοποιό ή τραγουδιστή και μας αρκεί να τον βλέπουμε στην οθόνη της τηλεόρασης ή του σινεμά, γιατί ξέρουμε πως είναι ανέφικτο να τον προσεγγίσουμε. Και όμως εγώ κατάφερα με επιμονή και υπομονή συγχρόνως να πλησιάσω το ίνδαλμα των νεανικών μου χρόνων. Τον ΝΑΣΟ ΠΑΤΕΤΣΟ.

Από κοριτσάκι τον άκουγα σαν μαγεμένη, η φωνή του με πήγαινε σε ονειρικούς κόσμους και αν ζούσε η μητέρα μου που ήταν ξετρελαμένη μαζί του, δεν θα πίστευε στα αφτιά της, που κατάφερα να τον βρω και να επικοινωνήσω μαζί του.

Διαπίστωσα, πως, συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός υπέροχου ανθρώπου και χαίρομαι που ο θαυμασμός μου για αυτόν δικαιώθηκε. Με τιμά η συζήτηση μαζί του, με κάνει να νιώθω κάπως ξεχωριστή. Είναι πάντα γελαστός, σου εμφυσά αισιοδοξία, έχει ψυχή μικρού παιδιού, διακριτικός, καλοσυνάτος, ευφυέστατος, καταδεκτικός (πράγμα σπάνιο για ένα τόσο μεγάλο καλλιτέχνη που θα έπρεπε να είναι απρόσιτος), αξιοπρεπής και αλτρουιστής. Μου θυμίζει τα παιδικά μου και τα νεανικά μου χρόνια, όταν νεαρός και εκείνος τραγουδούσε αυτά τα υπέροχα τραγούδια, που η βελούδινη και μελωδική φωνή του τα έκανε ακόμη ωραιότερα. Κανένας δεν κατάφερε να τον μιμηθεί.

Κάποιος φίλος του είπε «αν η ευγένεια είχε πρόσωπο, θα ήταν αυτός». Ο τροβαδούρος της αγάπης, της ελπίδας, της προσμονής είναι και πάλι κοντά μας με τα αξέχαστα τραγούδια του σε cd. Τον ευχαριστώ για τις χαρές που μας έδωσε, τροφοδοτώντας τα νεανικά μας όνειρά, για τα δάκρυα της νοσταλγίας, για την ευγενική του παρουσία.
Μαίρη Παπαδημητρίου


Η μεγάλη μου αγάπη τα ζώα....

Ο Νίνος και η Νίνα τα μάζεψα από το δρόμο βρεγμένα από τη βροχή, αγκαλιασμένα και πεινασμένα, περίπου είκοσι ημερών. Τώρα είναι παχουλά και ήρεμα.

Αυτή ήταν η Ομορφούλα μου... Δεν υπάρχει πια, έφυγε πριν ένα περίπου μήνα, 17 χρόνων…

Ο Άρης και ο Πάρης, αδεσποτάκια, έτσι τα βρήκα, εδώ είναι στο τραπέζι το κτηνίατρου που τα πήγα αμέσως για εξέταση.

Αυτό το μωρούλι φώναζε επί 15 μέρες εγκλωβισμένο σε οικοδομή και δεν μπορούσα να εντοπίσω που ήταν. Τελικά, με τη βοήθεια ενός γείτονα, το βρήκαμε καταπλακωμένο από ξύλα και σχεδόν παράλυτο. Τώρα, είναι μια χαρά και κοιμούνται αγκαλιά με τον Νίνο και τη Νίνα.
Χόμπυ μου η ζωγραφική...
Αυτή η εικόνα με συγκινούσε από μικρό κοριτσάκι. Την αντέγραψα από την αυθεντική και τη ζωγράφισα, όσο πιο πιστά μπορούσα, πριν χρόνια.
Αυτοί είναι μερικοί από του πίνακες μου.
Έχω χρησιμοποιήσει λάδι, κάρβουνο και μελάνι.






18 comments:

sonia a. mascaro said...

Thanks for your always nice comment on my place!
Have a great weekend.

Silvia said...

Thsts I imagine him.

Anastasia Marou said...

Ινδαλματα και ειδωλα ειχα στην εφηβεια μου - σε καποια φαση. Μεταξυ 13-14. Εμενα μου αρεσε φοβερα ο Γιαννης Πουλοπουλος και σορυ αν ακουγεται ..λαικο! Αλλα αυτος μου αρεσε. Τωρα προτιμω τον Rachnaninov. Ομως σημερα εμαθα για τον Νασο Πατετσο. Και σ'ευχαριστω πολυ Φοιβο. Καλα Κουλουμα! Καλα να περασεις.

Carol............. said...

Thanks for visiting my page. Although I can't understand the language, I enjoy your pictures and photos.

شَــــذَا رُوْحٍــــــيُ said...

Holiday love happy

I wish you a progress

Thank you

aiolos said...

Όσο διαβάζω κείμενα γυναικών, και τις ζω από κοντά μεγαλώνοντας διαπιστώνω πόσο πολύ λάθος έχουμε κάνει στις φαλοκρατικές περιόδους μας.
Πολύ ευαισθησία, συναίσθημα και γλυκήτητα...... μου αρέσουν πολύ οι εργασίες της ζωγραφικής σας.

zoyzoy said...

Υπέροχη ζωγραφική αναδεικνύει την ευαίσθητη ψυχή αυτού του πλάσματος που φροντίζει και αγαπά αδέσποτα και εγκαταλειμμένα ζώα!!

Καλό 3ήμερο!!

Λεμέσια said...

Τι όμορφη ανάρτηση...

Ευχαριστούμε Μαίρη και Φοίβο...

Καλές απόκριες...

stalamatia said...

Τελικά δεν είναο τυχαίο που οι καλλιτέχνες είστε ευαίσθητα άτομα.Μου θυμήσατε τη φίλη μου την Αχτίδα που έχει μεγάλη αγάπη για τα αδέσποτα και είναι και σπουδαία ζωγράφος.Πολύ όμορφοι οι πίνακες σας.
Τον τραγουδιστή δεν τον ήξερα.
Καλά κούλουμα να έχετε και καλή Σαρακοστή.

Betty Manousos said...

Yπεροχη προσωπικοτητα, Φοιβο.
Να εχεις ενα θαυμασιο 3-μερο!
Μπεττυ

evelina said...

ένας άνθωπος που αγαπά και προστετεύει τα ζώα και επιπλέον ζωγραφίζει,δεν μπορεί παρά να είναι μια καλοσυνάτη και ευαίσθητη ψυχή.Αλλά και πολύ ρομαντική ,απο τους πίνακες της φαίνεται και η αγάπη της για την φύση,Να είσαστε καλά Μαίρη και Φοίβο ,καλή σαρακοστή

ELENI said...

KAΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Maria Verivaki said...

hi fivos

i am so busy these days that i visit blogs less often - writing is now taking on a more pressing urgency than reading!

thanks for your friendship

kali sarakosti

Trac~ said...

That was so nice to hear about the singer - he sounds like a stand up kind of guy! I LOVE the pictures of your kitty cats and your paintings are quite AWESOME! Hope you had a great weekend and thanks for the good wishes. Big hugs! :o)

Sandra said...

BELAS FOTOSD E TELAS.
FIQUEI ENCANTADA.
AGRADEÇO AINDA A SUA VISITA NA CURIOSA E PRAZER DE ME SEGUIR..
MUITO OBRIGADA AMIGO.
CARINHOSAMENTE,
SANDRA

Ileana said...

Beautiful photos, paintings, sketches and music. I feel like I've escaped to a whole new world for a bit. :)

Anonymous said...

Ευχαριστώ όλους σας. Τα λόγια σας μου δίνουν δύναμη σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Η ευαισθησία δεν κάνει πάντα καλό. Όμως, ο χαρακτήρας δεν αλλάζει… Να είστε πάντα καλά και οι επιθυμίες σας να γίνονται πραγματικότητα. Πολλές φορές γίνονται και θαύματα, μην το ξεχνάτε ποτέ. Ευχαριστώ τον αγαπημένο μας Φοίβο, χωρίς αυτόν δεν θα σας γνώριζα… Μαίρη Παπαδημητρίου
Thank you very much everyone for the kind comment and sweet words. Mary Papademetiou, Athens, Greece.