Thursday, September 10, 2009

Ο γνήσιος πατριωτισμός είναι… εθνικισμός-σοβινισμός;

Του Σάββα Ιακωβίδη

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ σκοτώνουν τις λέξεις πριν τις αρθρώσουν. Τις δολοφονούν πριν τις κατανοήσουν. Και τις γελοιοποιούν επειδή δεν αντέχουν να τις σεβαστούν και να τις χρησιμοποιήσουν. Διά στόματος αξιωματούχων του ΑΚΕΛ, της ΠΕΟ και της ΕΔΟΝ και της γνωστής συνοδοιπορίας - πουρκουάδων, «ειρηνιστών», επαναπροσεγγιστών και ανιστόρητων κάθε υφής - επιχειρείται ξανά, όπως και το 2004, η δαιμονοποίηση του γνήσιου και άδολου πατριωτισμού. Και ο αναθεματισμός όσων Κυπρίων λένε ότι είναι υπερήφανοι, που είναι Έλληνες, υπερήφανοι για την Ιστορία, τους ήρωες, τις ρίζες και τις καταβολές, τα ήθη, τη γλώσσα και την ελληνική παιδεία μας. Και ως αξιοπρεπείς Έλληνες, σέβονται τη διαφορετικότητα και ανέχονται τον άλλο, τιμούν όσους τιμούν την ελληνική καταγωγή μας και μετέχουν της ελληνικής παιδείας και γλώσσας μας.

Η ελληνική γλώσσα και η Ιστορία, ο πολιτισμός και η παιδεία μας είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι, επί των οποίων θεμελιώνεται και τσιμεντώνεται η επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού σε τούτα τα χώματα.Ο Βρετανός Πρωθυπουργός, σε συνομιλία του με δημοσιογράφο του έγκυρου «The Spectator» (18.3.2009), του είπε: «Σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή, χρειαζόμαστε τις ρίζες μας περισσότερο από ποτέ». Ποιος τα λέγει αυτά; Ο Πρωθυπουργός μιας χώρας, της Βρετανίας, που δεν σταμάτησε ποτέ να υπονομεύει την ελληνική παιδεία μας, από την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας μέχρι σήμερα. Και τι να λεχθεί για τον πατριωτισμό των Γερμανών, των Γάλλων, των Αμερικανών ή και των… Τούρκων; Όλοι οι λαοί δικαιούνται να είναι πατριώτες πλην ημών των Ελλήνων.

Εμάς, ξένοι και ημέτεροι, μας θέλουν βελάζοντα πρόβατα και εσμό λοβοτομημένων, ικανών μόνο να επικροτούν την πνευματική, ηθική, ιστορική, βιολογική, εθνική και πατριωτική καταρράκωση και αναίρεσή μας. Όποιος λέγει ότι είναι πατριώτης, στιγματίζεται ως σοβινιστής και εθνικιστής. Με αυτούς τους χαρακτηρισμούς, πρώτον, θέλουν να καταγγείλουν τους πατριώτες Έλληνες ως δήθεν υπονομευτές της αδιέξοδης πολιτικής του Προέδρου και του… καλού κλίματος. Δεύτερον, να τους εκθέσουν ως εχθρούς της λεγόμενης επαναπροσέγγισης. Και, τρίτον, επειδή είναι Έλληνες και πατριώτες, αυτό συνιστά αμάρτημα και έγκλημα καθοσιώσεως, που πρέπει να τιμωρηθεί... Σε τέτοιο σημείο αθλιότητας και πνευματικής βαναυσότητας έφτασαν όλοι αυτοί οι κήρυκες του πουρκουαδισμού και οι εραστές της υποταγής στον Τούρκο, που διασαλπίζουν ότι δεν θα… επιτρέψουν να περάσει ο εθνικισμός και ο σοβινισμός.

Αλλά τυφλοί και μωροί ως είναι, δεν κοιτάζουν απέναντι: Τον πεφιλημένο τους Ταλάτ και την κατοχική Τουρκία, που είναι η προσωποποίηση του αρρωστημένου και σφαγιαστικού, κατακτητικού και επιθετικού εθνικισμού-σοβινισμού.Ο γνήσιος πατριωτισμός υποβάλλει και επιβάλλει να αγαπάμε πρώτα και πάνω απ΄ όλα την πατρίδα μας. Πατρίδα είναι ό,τι αγαπάμε βαθιά και γνήσια και νοηματοδοτεί την ανθρώπινη, εθνική και αξιοπρεπή ύπαρξή μας. Είναι το χώμα που αναβλύζει τίμιο ιδρώτα, το γιασεμί στην αυλή, τα μνημεία, οι άγιοι και οι νεκροί, τα καρτερικά ελληνικά ονόματα των χωριών και των πόλεων, οι δρόμοι και οι παρειές των βουνών μας, ο πολιτισμός, η Ιστορία και τα αίματα όσων έπεσαν ηρωικά. Αυτά δεν τα κατανοούν οι φυγόστρατοι και οι ριψάσπιδες, οι υποταγμένοι και οι εθελόδουλοι.

Η αγάπη για την πατρίδα οδηγεί ακόμα και στον ένδοξο θάνατο γι΄ αυτήν, όπως το πιστοποιούν ανά τους αιώνες στρατιές Ελλήνων ηρώων και πρόσφατα οι πέντε του Τζιάους. Ο Όμηρος δεν είχε σαλπίσει: Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης; Και ο Αισχύλος δεν είχε προστάξει: «Ω παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ', ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών»; Αυτοί είναι οι τηλαυγείς φάροι μας! Αυτά είναι το κάρφος τους!
Σάββας Ιακωβίδης
Εφημερίδα 'Σημερινή'

41 comments:

Anonymous said...

Στην ερώτηση του κ. Ιακωβίδη απαντώ ναι.
Και αυτό βασίζεται στο ίδιο του το κείμενο, μέσα στο οποίο αναφέρεται αποκλειστικά σε Κύπριους που είναι περήφανοι γιατί είναι έλληνες.
Ε, καλά οι Κύπριοι που νοιώθουν περήφανοι πως είναι Τούρκοι είναι λιγότερο πατριώτες;
Η μήπως και τα δυο είναι παντελώς λανθασμένα, και με πλήρη σεβασμό στην κουλτούρα και την παιδεία του καθενός, θα έπρεπε να αναζητήσουμε τον Κύπριοι που είναι ερήφανος γιατί είναι Κύπριος;

Meropi said...

Φοίβο μου,
Διάβασα προσεκτικά το κείμενο του Σάββα Ιακωβίδη. Κάποτε, όταν ήμουν πολύ νεώτερη, θα ενθουσιαζόμουν με τα αναφερόμενα στο κείμενο (είμαι περήφανη που είμαι ελληνίδα, ίτε παίδες ελλήνων ελευθερούτε πατρίδα κλπ κλπ). Σήμερα όμως που τα χρόνια έφεραν, σ’ εμένα τουλάχιστον, ωριμότητα και (νομίζω) και μια κάποια σύνεση, έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις: Και εξαιτίας δικών μας (των Ελληνοκυπρίων) λαθών, ενεργειών και παραλείψεων, φτάσαμε, καλώς ή κακώς, στις Συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου που αναγνώριζε την ανεξαρτησία της Κύπρου κι έδινε στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα αρκετά δικαιώματα. Τις υπογράψαμε. Και μετά, αντί να κοιτάξουμε να λειτουργήσει αυτή η ανεξαρτησία και να προοδεύσει αυτό το κράτος που λέγεται Κύπρος και οι κάτοικοι που λέγονται Κύπριοι, κοιτάζαμε και οι δύο Κοινότητες πώς να πάρουμε πίσω την υπογραφή μας. Εμείς κοιτάζαμε προς την Ελλάδα και οι Τουρκοκύπριοι προς την Τουρκία.
Ναι είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα, αλλά είμαι και περήφανη που είμαι Κύπρια. Και το συμφέρον της Κύπρου επιβάλλει ή μάλλον επέβαλλε από καιρό, να καλλιεργήσουμε πάνω απ’ όλα την κοινή Κυπριακή μας συνείδηση. Δεν είπα να απαρνηθούμε τις ρίζες μας, αλλά να μη ξεχνάμε ότι και η κυπριακή μας καταγωγή ρίζες είναι και αυτή.
Την καλημέρα μου από την ηλιόλουστη Αττική.

Λεμέσια said...

Έχει χυθεί πολύ αίμα στην Κύπρο για το δικαίωμα της εθνικής ταυτότητας, τόσων των ε/κ όσο και των τ/κ. Όποιος προσπαθεί να υποβαθμίσει την εθνική καταγωγή των Κυπρίων, πετυχαίνει συνήθως, ακριβώς το αντίθετο απ' ότι επικαλείται, δηλαδή ενισχύει τον εθνικισμό, ΔΕΝ τον καταπολεμά!

Είμαστε όλοι Κύπριοι, αλλά δεν είμαστε ομοεθνείς. Αυτή η διαφορετικότητα θα έπρεπε να προσεγγίζεται με μεγάλη προσοχή και σεβασμό, αν θέλουμε να μην επαναληφθούν οι συγκρούσεις του πρόσφατου αιματηρού παρελθόντος...

Η κυπριακή ταυτότητα πρέπει να ενισχυθεί, ΑΛΛΑ μέσω της αλληλοαναγνώρισης κι όχι μέσω της αυτοκατάργησης.

Adamantia said...

Tο μόνο που πιστεύω βαθιά είναι ότι πατριωτισμός είναι ν'αγαπάς τη πατρίδα σου ενώ εθνικισμός να μισείς τις πατρίδες των άλλων.
Καλημέρα!

Anef_Oriwn said...

Κύριε PHIVO NICOLAIDE,
ΣΕ χαιρετώ!

Καιρό να περάσω από τα μέρη σου και κατ’ επέκταση και καιρό να τα πούμε! Ομολογώ παντός ότι, πιο που με παρακίνησε ο τίτλος της ανάρτησης σου για να επισκεφτώ το Blog ΣΟΥ, υποθέτοντας ότι το κείμενο θα ήταν δικό ΣΟΥ. [ΔΕΝ δε μέμφομαι γιατί αρκετές φορές κι ΕΓΩ κάνω copy-paste στο Blog μου κείμενα άλλων]. Συνηθισμένοι είμαστε από παρόμοια βαρύγδουπα και ελληναράδικα [όπως τα αποκαλώ εγώ] κείμενα του κυρίου “Καθηγητού” της “Έδρας της Φιλοπατρίας”, Σάββα Ιακωβίδη, κι ήλπιζα πως θα διάβαζα κάτι το διαφορετικό και πιο light!!! Έχω την άποψη ότι όταν φιλοξενούμε κείμενα άλλων στα blogs μας, καλό θα ήταν αν παραθέταμε και τα δικά μας σχόλια. Διαφορετικά αφήνεται να νοηθεί ότι λίγο πολύ συμφωνούμε με τα όσα λέει το συγκεκριμένο άρθρο. Δεν ξέρω τη δικιά σου άποψη για τα γραφόμενα του Σ. Ιακωβίδη, αλλά για να το έχεις αναρτήσει υποθέτω ότι θα συμφωνείς σε γενικές γραμμές με το περιεχόμενο του.

Ο Σάββας Ιακωβίδης εκφράζει μια συγκεκριμένη σχολής σκέψης πάνω στο κυπριακό [κι όχι μόνο], η οποία χαρακτηρίζετε από εναντίωση στην Ομοσπονδιακή λύση, άκρατο απορριπτισμό και μια έντονη κινδυνολογία [κι όχι μόνο για το κυπριακό αλλά και για άλλα θέματα όπως οι μετανάστες]. Τα κείμενα του γραμμένα σε καθαρευουσιάνικο στυλ είναι συνήθως έμπλεα χαρακτηρισμών και αφορισμών, μεγάλων φανφαρονισμών και ελληναράδικων πλην ανέξοδων λόγων!
Δεν θα μπω σε λεπτομερείς σχολιασμούς [εξ άλλου ΕΣΥ δεν μπορείς να απαντάς για τον κον Ιακωβίδη], όμως ως [αδαής] “ανθέλληνας” [όπως έχω πλειστάκις αποκαλεστεί και στο Blog μου, αλλά κι αλλού], θα διερωτηθώ αν αυτή η «ελληνική παιδεία» την οποία επικαλείται ο αρθρογράφος είναι μήπως το μνήμα του Αγίου Νεοφύτου;
Αν δεν κάνω λάθος ελληνική παιδεία σημαίνει ΚΑΙ σεβασμός ή έστω ανοχή της άλλης της διαφορετικής άποψης και γενικότερα της διαφορετικότητας.! Πως μπορεί όμως κάποιος που εκθειάζει την ελληνική παιδεία και ίσως να επαίρεται μάλιστα ότι «μετέχει» σ’ αυτήν, να χρησιμοποιεί τόσους πολλούς χαρακτηρισμούς σ’ ένα κείμενο μόλις 500 λέξεων; Π.χ. «πουρκουάδες» [μπορεί να μας πει κάποιο επαΐων τι σημαίνει], «βελάζοντα πρόβαρα», «εσμός λοβοτομημένων», «φυγόστρατοι», «ριψάσπιδες», «υποταγμένοι», «εθελόδουλοι», «εραστές της υποταγής στον Τούρκο», «διασαλπιστές» ... Αν μην τι άλλο εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας!!!


Υ.Γ.: Να συμπληρώσω ότι είναι πολύ καίριος και πετυχημένος ο ορισμός που έδωσε για τον πατριωτισμό και τον εθνικισμό η Adamantia.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 10/9/2009 – 2:59 μ.μ.

Anonymous said...

Hello Phivos,
Thanks for stopping by my blog. I'd love to be able to read your's but I don't know Greek. Come by again anytime.

Anonymous said...

Πάντως έχουν ξεφύγει τελείως τα πράγματα. Ο Ανευ Τσίπας έχει αναγορευθεί σε κένσορα της πολιτικής ορθότητας και μάλιστα θέλει να έχει λόγο στα θέματα που αναρτά κάθε μπλόγκερ! τι να πω-αποδοκιμάστε τον κόκκινο φασίστα μόνο!

Phivos Nicolaides said...

@ strovoliotis. Πολύ εύστοχα τα ερωτήματά σου.

@ Meropi. Αγαπητή μου Μερόπη. Ο αγαπητός μου φίλος Σάββας Ιακωβίδης, τον οποίο γνωρίζω από πάρα πολλά χρόνια, είναι ένας άδολος πατριώτης με δικές του ιδέες και πιστεύω. Πολλές, μα πάρα πολλές φορές διαφωνήσαμε, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε αγαπημένοι φίλοι, που τιμά ο ένας τη φιλία του άλλου.

@ Λεμέσια.Συμφωνώ με τις επισημάνσεις σου Λεμέσια.

@ Adamantia. Από τους πετυχημένους ορισμούς, πιστεύω Αδαμαντία.

Phivos Nicolaides said...

Anef_Oriwn. Αγαπητέ μου φίλε σε αντιχαιρετώ. Στο μπλοκ μου φιλοξενώ κείμενα με τα οποία κάποτε συμφωνώ και κάποτε διαφωνώ. Με μερικά μάλιστα κάθετα. Όμως, έχω αυτή τη 'μανία' να δίνω το λόγο και σε διαφορετικές απόψεις από τις δικές μου. Εξήγησα τις θέσεις μου όταν φιλοξένησα συνέντευξη του πολύ αγαπητού μου φίλου Στέφανου Στεφάνου (κυβερνητικός εκπρόσωπος).
Εδώ, είναι ένα ελεύθερο βήμα, γόνιμης ανταλλαγής ιδεών. Με τον φίλο μου Σάββα ακόμη χτες στο γραφείο του συμφωνούσαμε ότι διαφωνούμε. Πρέπει άραγε να το θέτω και ως προμετωπίδα στα δικά του γραπτά;
Ασχολούμαι χρόνια με αυτά τα θέματα και προσωπικά, πιστεύω ότι έχω ξεπεράσει πολλές μονοσήμαντες ιδέες και τις 'μεθόδους άμεσης δράσης'! Ο Σάββας λέει τα δικά του, εμείς οι άλλοι τα δικά μας κι εύχομαι αυτό να βοηθήσει στη χαλάρωση της έντασης των ιδεών...
Επαναλαμβάνω, ότι φιλοξενείται με πολλή σεβασμό εδώ, δεν σημαίνει κατ' ανάγκη ότι συμφωνώ. Με τους χαιρετισμούς μου.

Phivos Nicolaides said...

Dedene. Hi Dedene. Thank you for your kind comment. I have just left a comment in your blog. Please keep in touch. Best regards, Philip

Phivos Nicolaides said...

Anonymous. Αν έλειπαν οι χαρακτηρισμοί, θα είμασταν ίσως κάπως πιο σωστοί...

stalamatia said...

Εγώ είμαι περήφανη για την πατρίδα μου και την αγαπώ μέχρι θανάτου, ας με πουν ότι θέλουν .Κανένα δεν πειράζω και περιμένω και από τις άλλες φυλές να αγαπούν τη πατρίδα τους.
Εμεις οι άνθρωποι κάνουμε τη πατρίδα μας ,αν είμαστε σωστοί όλοι θα είναι περήφανοι.

ΔemΩΝ said...

Δεν συνηθίζω να σχολιάζω σχόλια αλλά ειλικρινά με ξένισε το σχόλιο του anef... Είναι ακριβώς (μα ακριβώς όμως!) στα πλαίσια των σχολίων (από άποψη ύφους και ήθους) που ο ίδιος κατακρίνει και κατακεραυνώνει στο μπλογκ του το οποίο συχνά επισκέπτομαι. Και φυσικά μοιάζει σχεδόν σαν επιβεβαίωση του ίδιου εφιάλτη που συναντώ σε πολλά κυπριακά μπλογκ: πως στην Κύπρο δεν αντιπαραθέτουμε απόψεις, αλλά κολλάμε ταμπέλες στην αντίθετη άποψη...


Προσυπογράφω το σχόλιο της Λεμέσιας...

Unknown said...

Πολλά θα μπορούσα να γράψω. Ξέρει ο Φοίβος, πως αν πάρω φόρα-κατηφόρα, δύσκολα σταματάω. Μόνο που εδώ και κάποιο καιρό όλο και πιο διστακτικός γίνομαι, όλο και πιο κουρασμένος νιώθω. Μια απέραντη κούραση είναι να θέλεις να εκφράσεις τη σκέψη σου την Α' και να ξέρεις πως οι εξ Αριστερών φίλοι θα σε περιλάβουν με τις ετικέτες τους. Πως αν εκφράσεις τη σκέψη Β' θα σε περιλάβουν οι άλλοι, με τις δικές τους ετικέτες.

Κανείς πια, δεν αναρωτιέται για τίποτα.
Κανείς δεν έχει ερωτήσεις.

Όλοι έχουν τα έτοιμα ιδεολογήματα, μαγειρεμένα στις κομματικές κουζίνες, με συνταγές τα πολλά και ποικίλα κλισέ όλων των αποχρώσεων.

Αν αμφισβητήσω τις συνομιλίες και τη φιλοσοφία "λύση από τους Κύπριους για τους Κύπριους" είμαι δεξιός, φασίζων, αντιομοσπονδιακός κλπ.

Αν πω πως ο Χριστόφιας "καλά κάνει και το εξαντλεί το θέμα και το σπρώχνει όσο αντέξει" είμαι ΑΚΕΛικός, Ενδοτικός, Μειοδότης κ.α.

Αν χαρακτηρίσω σε κάποιο συγκεκριμένο context τον Τάσσο Παπαδόπουλο ηγέτη που είχε "αίσθηση της ιστορίας" είμαι απορριπτικός, διχοτομικός, απολιθωμένος.

Αν σε κάποιο άλλο context γράψω "ωστόσο ο Τάσσος από ένα σημείο και πέρα έδειξε να μην μπορεί να αντιληφθεί τις σύγχρονες συνθήκες" είμαι ασεβής, οσφυοκάμπτης, τούρκος, ρίψασπις.

Βαρέθηκα!

Και προσυπογράφω και με τα δύο χέρια τη φράση "πως στην Κύπρο δεν αντιπαραθέτουμε απόψεις, αλλά κολλάμε ταμπέλες στην αντίθετη άποψη..." που έγραψε πιο πάνω ο ΔemΩΝ.

Οι πάντες σχεδόν, κολλάνε ταμπέλλες. Μόλις ακούσουν κάτι έξω αυτό που έχουν ήδη στο μυαλό τους, η απάντηση είναι έτοιμη με έναν χαρακτηρισμό.

Λυπάμαι, αλλά αυτό είναι μία μαζική ηλιθιότητα. Γιατί δείχνει πως απουσιάζει πλήρως η Παραγωγική Σκέψη, ενώ κυριαρχούν τα προκατασκευασμένα στερεότυπα.


Κρίμα, αντί να ασχοληθώ με το κείμενο του Ιακωβίδη, με το οποίο σε πολλά συμφωνώ αλλά και σε κάποιες του αποχρώσεις με βρίσκει αντίθετο, ασχολήθηκα τελικά με την κούρασή μου...

aiolos said...

ΜΠΡΑΒΟ στο κείμενο του κου Σάββα Ιακωβίδη.

ΜΠΡΑΒΟ και στο θάρρος του κου Φοίβου που αποτολμά την δημοσίευση τέτοιων κειμένων στην αντιπατριωτική ΑΚΕΛική Κύπρο.

Phivos Nicolaides said...

@ stalamatia. Όλοι πρέπει να είμαστε υπεφήφανοι για την πατρίδα μας, με καλά και τα κακά της. Απλώς, η αγάπη αυτή δεν θα πρέπει να μας κάνει, να μην βλέπουμε ορισμένα πράγματα.

@ ΔemΩΝ. Οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι το είχαν πει παραστατικά: "Εξ ιδίων κρίνουμε τα αλλότρια"...
Αλήθεια, πόσες φορές δεν βρίσκουμε τον εαυτό μας, να αποτελεί την αυτοδιάψευση των λεγομένων μας...

Phivos Nicolaides said...

politispittas. Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι για να προσθέσω σε όλα αυτά που λες αγαπητέ μου φίλε Γιώργο, μα δυσκολεύομαι ειλικρινά. Πώς, να γίνει άλλωστε, αφού συμφωνώ μαζί σου. Καλή ξεκούραση!

Unknown said...

Strovoliotis, μετά πρόσεξα το σχόλιο σου και σου απαντώ λοιπόν γιατί…μ’ εφτιαξε-που λένε.
Εξηγήστε μου λοιπόν τι πάει να πει Κύπριος. Γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν σημαίνει περίπου τίποτα. Στην Κύπρο υπάρχουν δύο (κεντρικές) Εθνικές Ομάδες. Μία Ελληνική και μία Τουρκική. Ιστορικά, η Τουρκική Ομάδα έλκει την καταγωγή της από λίγους που ξέμειναν εδώ από τους Οθωμανούς και οι πολλοί ήσαν Έλληνες που εξισλαμίστηκαν για να έχουν τα φορολογικά πλεονεκτήματα των Μουσουλμάνων. Αυτά, μια φορά κι έναν καιρό και πάρα πολύ συνοπτικά βεβαίως.
Το πώς διαμορφώθηκαν οι Εθνικές Ταυτότητες στις δύο κοινότητες είναι επίσης μια μεγάλη ιστορία, αλλά εδώ, σε αυτόν τον χώρο το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αυτές, δημιουργήθηκαν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους.
Κύριε Στροβολιώτη, ο Κύπριος συγγραφέας –ας πούμε- που γράφει στα Ελληνικά γιατί αυτή είναι η μητρική του γλώσσα (αυτή στην οποία γράφεις και εσύ) αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Ελληνικού Λογοτεχνικού Σώματος. Κυπριακόν…έθνος, ΔΕΝ υπάρχει τουλάχιστον όχι ακόμα. Αν (λέμε ΑΝ) θα υπάρξει μετά από χίλια χρόνια αρμονικής συνύπαρξης στο νησί, είναι άλλη ιστορία. Πάντως μέχρι τώρα, δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να γεννηθεί με το «ζόρι» γιατί απλά θα είναι μία τερατογέννεση. Αντιστοίχως, τα ίδια απολύτως ισχύουν και για τον Τούρκο της Κύπρου, τον λεγόμενο Τουρκοκύπριο. (Γιατί και οι δύο είναι Έλληνες και Τούρκοι της Κύπρου αντιστοίχως) Και κατά την ταπεινή μου γνώμη, ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αναστολή στο να είναι περήφανος για την ιστορική και εθνική του καταγωγή, για τα πολιτισμικά στοιχεία της εθνικής του ταυτότητας κλπ.

Για να είναι λοιπόν περήφανοι και οι μεν και οι δε που είναι «Κύπριοι» πρέπει πρώτα να αποβάλλουν κάθε ενοχή και κάθε κόμπλεξ στην περηφάνια για την καταγωγή τους, την ιστορική τους ταυτότητα και τη ρίζα τους.
Αλλά, και σε αυτό θα συμφωνήσω με τον Ιακωβίδη, καταντήσαμε να ενοχοποιούμε κάθε είδος συζήτησης γύρω από την ταυτότητά μας, μια συζήτηση που είναι εύλογο να ζωντανεύει όταν τα πράγματα τριγυρνούν γύρω από μία Λύση του Κυπριακού, ενός προβλήματος που όλοι προσδιορίζουν ως…Εθνικό Πρόβλημα. Μόλις χτες άκουσα τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποδίδει αυτόν τον προσδιορισμό!

Unknown said...

@Αίολε, η Κύπρος έχει τουλάχιστον 5 πολιτικά κόμματα και κανένα δεν είναι ιδιοκτήτης του τόπου και κανένα επίσης δεν δρα αντιπατριωτικά. Συγχαίρεις-και καλά κάνεις τον φίλο μου τον Φοίβο- μόνο που δεν ακολουθείς το παράδειγμά του.

Είσαι διαρκώς κολλημένος στα δικά σου κλισέ και μοιράζεις ετικέτες...για το ποιος είναι ή δεν είναι πατριώτης. Αν δεν έχεις καταλάβει ακόμα ότι αυτά συνιστούν την καταστροφή, τι να σου πω.

@ Φοίβο μου, καιρό έχουμε να τα πούμε :-)

stalamatia said...

Mα Φοίβο μου αν δεν έβλεπα και τα καλά και τα κακά της τότε θα ήμουν εθνηκίστρια,Θυμώνω λίγο γιατί δύσκολα οι άνθρωποι τολμούν να πούνε ότι είναι περήφανοι για τον τόπο τους με ότι συνεπάγετε αυτό.
Αν νομίζουν μερικοί ότι μπορεί να υπάρξει Κύπρος χωρίς τ/κ είναι γελασμένος αυτή είναι η Κύπρος και αυτήν αγαπώ( εντάξει καλό θα ήταν να φύγουν τα ξένα στρατεύματα)

Anonymous said...

@politispittas,

Θα ξεκινήσω ίσως ανάποδα: νοιώθω πάρα πολύ περήφανος που είμαι Κυπραίος! Η ταυτότητα μου το διαβατήριο μου εκδίδονται από τη χώρα που ονομάζεται Κυπριακή δημοκρατία, χαίρομαι όταν έχει επιτυχίες, χαίρομαι όταν βλέπω τη σημαία της μικρής μου χώρας, λυπήθηκα πάρα πολύ που ο Τάσσος δεν είχε καταφέρει να την κερδίσει εν όψει του σχεδίου Ανάν το οποίο υπερψήφισα.

Από την άλλη, άνκαι η μουσική μου παιδεία ταυτίζεται – και ίσως υπερβαίνει, με όλο το σεβασμό – το σλόγκαν με το οποίο ξεκινάς την εξαίρετη ραδιοφωνική σου εκπομπή (να μιλάτε λιγότερο με τους φιλοξενούμενους σας παρακαλώ), ομολογώ πως τις μεγαλύτερες συγκινήσεις τις έχω ζήσει με το μπουζούκι, και την ποίηση των κλασσικών νεοελλήνων ποιητών. (Τη στιγμή αυτή όμως ακούω Death in Vegas).

Έχω φάει λίγο ξύλο όταν πριν κάμποσα χρόνια που σύχναζα στις μπυραρίες έκανα σε κάποιον άγνωστο παρατήρηση γιατί μιλούσε μισά ελληνικά μισά εγγλέζικα χωρίς λόγο, η πρώτη γνωριμία με την γυναίκα μου εξελίχτηκε σε φιάσκο αφού για να της κολλήσω της διόρθωνα τα ελληνικά της - και δεν το είχε εκτιμήσει ιδιαιτέρως.

Η μόνη άλλη χώρα στην οποία νοιώθω σαν στο σπίτι μου είναι η Ελλάδα, και κυρίως η αγαπημένη Κρήτη. Επιθυμώ να πάω σύντομα στα καταπληκτικά βουνά στη βόρεια Ελλάδα, που οι φίλοι μου της Hellasweather διαφημίζουν συνεχώς.

Τι στο καλό είμαι τελικά;

Δε θα χρησιμοποιήσω ταμπέλα (πρόσεξες όμως πως εσύ χρησιμοποιείς ένα σωρό από αυτές;) για να εντάξω οπουδήποτε τα ανωτέρω. Θα αναφέρω όμως πως δεν νοιώθω απολύτως καμιά ενοχή ή αναστολή ή κόμπλεξ που έχω τη συγκεκριμένη κουλτούρα και ταυτότητα. Για ό,τι κουβαλώ είμαι περήφανος!
Το ίδιο για την ταυτότητα και το διαβατήριό μου!
Άλλωστε όπως γράφω στο αρχικό μου σχόλιο: «…και με πλήρη σεβασμό στην κουλτούρα και την παιδεία του καθενός, θα έπρεπε να αναζητήσουμε τον Κύπριο που είναι περήφανος γιατί είναι Κύπριος;»

Anastasia Marou said...

Εγώ θα απαντήσω έτσι απλά: νιώθω περήφανη που είμαι Ελληνίδα και αγαπώ υπερβολικά την ιδιαίτερή μου πατρίδα - την Κύπρο - ένα Ελληνικό νησί. Για μένα, αυτό θα πει γνήσιος πατριωτισμός που ουδεμία σχέση έχει με τον εθνικισμό.

Λεμέσια said...

Αναστασία,
πολιτικά, η Κύπρος είναι ανεξάρτητη,
δεν είναι ελληνικό νησί,
αλλά ένα πολυεθνικό κράτος.

Unknown said...

@Strovoliotis, το μόνο που έχω να σου πω αυτή τη στιγμή-καθώς ακούω μία από τις θρυλικές ραδιοφωνικές εκπομπές του Bob Dylan-είναι πως η απάντησή σου απλά με ενθουσίασε, σε ευχαριστώ!

Evie said...

Αγαπημένε μου Φοίβο,

Διάβασα το κείμενο του Κου Σάββα Ιακωβίδη που γράφει κι εκφράζετε
όπως αισθάνεται κι όπως πιστεύει, αρκεί να υπάρχει σεβασμός που δεν είναι υποχρέωση του σχολείου να μας τον μάθει είναι των σπιτιών μας. Δεν χρειάζεται πάντα να συμφωνούμε με τα άρθρα που ανεβάζεις στο μπλογκ σου αλλά ούτε είναι κατηγόρημα επειδή θα κάνεις copy-paste κ επειδή λείπουν τα προσωπικά σου σχόλια.

Αυτά είναι ένα από τα δικαιώματα της ελευτεριάς!! που μέχρι πόλεμοι γίνονται για να τα αποκτήσουν.

Εξηγήστε μου λοιπόν τι πάει να πει Κύπριος? είναι σαν να ρωτούν εμένα τι πάει να πει Έλληνας Η Αθηναία,που ζω 46 χρόνια σε μια ωραιότατη δεύτερη πατρίδα που όλοι μας δεν είμαστε ομοεθνείς.

Την αγάπη για την πατρίδα κ την θρησκεία μας την δίδαξαν στα σχολεία,στο στρατό,ομως δεν πάει να πει ότι όλοι αισθανόμαστε την ίδια αγάπη η ότι όλοι παραμένουμε χριστιανοί Ορθόδοξοι η ότι δεν αντιλαμβανόμεθα τα λάθη.

Είμαι Αθηναία κι όντως όταν ακόμη ήμουν στο Δημοτικό σχολειο με πόνο παρακολουθούσα τις εξελίξεις του Κυπριακού. Μάλιστα περί Κύπρου έγραψα μια έκθεση στον Ταχυδρόμο ήρθα δεύτερη σε όλη την Ελλάδα, την πρώτη θέση πήρε ο συμμαθητής μου με ποίημα (σκεπτόμενη τοτε ότι ο πατέρας του θα το έγραψε) είναι ο ποιητής μας Δημήτρης Ιατροπουλος
"Συγγνώμη Δήμο".

Επειδή έχω μεγάλη δυσκολία με την πρώτη μου γλώσσα διαβάζοντας το κείμενο πολύ μπερδεύτηκα με το λεξιλόγιο του νόμιζα η ότι είναι Κυπριακη διάλεκτος η ότι πρόσθεσαν νέες λέξεις που όπως ξέρω προσθέτουν κάθε χρόνο. χα χαχα LOL
Πουφ, ευτυχώς διευκρινίσθηκε.

Καλή νύχτα από Τορόντο

Αφροδίτη Κ. said...

Η έννοια του πατριωτισμού δεν είναι ιδεολόγημα κενού περιεχομένου όπως κάποιοι πολλές φορές διατείνονται. Ο πατριωτισμός είναι η αγάπη για την πατρίδα και αγαπώ την πατρίδα μου σημαίνει συνδέομαι με τον τόπο μου, με τη γη, με τον πολιτισμό, με την ιστορία της. Η πατρίδα και μαζί με αυτή η εθνική συνείδηση χρωματίζουν βαθιά κάθε πολίτη και τον συνδέουν άρρηκτα με τις ρίζες του, το χώμα της γης των πατέρων του.

Φυσικά όταν το πνεύμα της πατρίδος γίνει σωβινισμός, δεν αφήνει να υπάρξουν πνευματικές αξίες, αλλά εκβλαστάνει ένας άρριζος και προπετής μεσαιωνισμός, που υποτιμά τις άλλες πατρίδες, τους άλλους λαούς (μέγα παράδειγμα η φασιστική Γερμανία του Χίτλερ).

Ο πατριωτισμός σήμερα κατηγορείται και χλευάζεται από κάποιους, γιατί τον θεωρούν υπεύθυνο για κοινωνικές αδικίες, πολέμους και μίση και πολλοί από αυτούς ισχυρίζονται ότι η έννοια της πατρίδας και του πατριωτισμού αποτελούν επινοήματα των ισχυρών, προκειμένου να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Φυσικά κανείς δεν αρνείται πως στο όνομα του πατριωτισμού έγιναν και φρικτές υπερβάσεις, όμως αυτές οι καταχρήσεις γίνονται από αναξίους εκπροσώπους.

Η έννοια της πατρίδος και του πατριωτισμού διατηρούν πάντοτε μια μοναδικότητα που εκφράζεται μέσα από την ιστορική διαδρομή ενός λαού και συντελεί στη δημιουργία της συνοχής και της συνέχειας του.

Καλό βράδυ Φοίβο.

Phivos Nicolaides said...

@ politispittas. Γιώργο θα τα πούμε από κοντά.

@ stalamatia. Νομίζω, συμφωνούμε!

@ Anastasia. Μοιράζομαι την αγάπη σου για την πατρίδα μας και είμαι μαζί σου υπερήφανος για τις ελληνικές μας ρίζες. Η Κύπρος μας όμως με το 80% Ελλήνων, έγινε "Κυπριακή Δημοκρατία" από το 1960 και έπαψε να είναι ελληνικό νησί, αν και προηγουμένως ήταν βρετανική αποικία.

Phivos Nicolaides said...

Evie. Καλή μου Εύη, εξαιρετικές οι σκέψεις σου. Να σου πω την αμαρτία μου, τους πιο μεγάλους πατριώτες τους γνώρισα στις ομογένειες της Αυστραλίας, της Αμερικής και του Καναδά, όλοι με ξένα διαβατήρια και υπηκοότητα, αλλά γεμάτοι ελληνικά αισθήματα, σεβασμό και αγάπη για κάθε τι ελληνικό. Συνεπώς, το ένα δεν αποκλείει το άλλο, όπως στην περίπτωση της Κύπρου μας, όπου οι ιδιαίτερες συνθήκες, έτσι, όπως δημιουργήθηκαν, ιδιαίτερα μετά την εισβολή της Τουρκίας το 1974.
Το μεγάλο ερώτημα για μένα δεν είναι αν είμαστε Έλληνες, σοβινιστές ή αχάπαροι, αλλά εάν θα επιβιώσουμε σ' αυτό τον τόπο των προγόνων μας, με την ασφυκτική θηλιά που μας τοποθετούν οι γνωστοί ξένοι μέσω της Τουρκίας.

Phivos Nicolaides said...

acer_v. Αφροδίτη μου καλησπέρα. Τα γραφόμενα και οι σκέψεις σου συμπληρώνου με τον καλύτερο τρόπο όλες τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις των φίλων μας, ανεξάρτητα, εάν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί τους.
Αν θα κατέληγα σε ένα συμπέρασμα ύστερα από τα τόσα που έχουν γραφτεί, νομίζω πως το ωραίο και θετικό συμπέρασμα είναι ότι ΟΛΟΙ αγαπάμε την πατρίδα και νιαζόμαστε γι' αυτή.

Anef_Oriwn said...

Παρεμβαίνω [εκ νέου και αναγκαστικά] για μια δυο διευκρινίσεις:

Πρώτα θα απευθυνθώ στον αγαπητό ΔemΩΝα και στα όσα ευγενώς και καλοπροαίρετα μου “προσάπτει” [αν και στο τέλος της ημέρας (και με βάση τα όσα λέει) βγαίνει σαν να τζιαι συμφωνά μαζί μου για τους χαρακτηρισμούς που περιέχει το άρθρο του Ιακωβίδη – ή κάνω λάθος;].
Θέλω [όχι απλώς να το αναφέρω αλλά) να το τονίσω [κιόλας] ότι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ (πλην τω ων ΕΟΚΑΒητατζιήδων και των χουντικών], ή Μειοδότη, Οσφυοκάμπτη, Βουτυροσπόνδυλο, Νενέκο, Εθελόδουλο, Υποταγμένο, Υπηρέτη των τουρκικών συμφερόντων, Ρίψασπι και άλλα πολλά τέτοια. Αυτό είναι προσόν όσων έχουν τη τάση να νομίζουν ότι τους είναι κοτσιάνιν η αγάπη προς την Πατρίδα. Και είναι αυτούς που συνήθως επικρίνω και μέμφομαι και ειρωνεύομαι [ενίοτε] και μάλιστα με γλώσσα αυστηρή. Χρησιμοποιώ χαρακτηρισμούς όταν σχολιάζω ακραίες εθνικιστικές καταστάσεις και εξάρσεις ή όταν ανταποδίδω (ενίοτε και πάλι) τα ίσα, σ’ αυτούς που με στολίζουν με διάφορα επίθετα! [Για να μην παραπονιούνται ότι είμαι και τσιγκούνης].
Πέραν τούτου ΕΓΩ μπορεί να μην μετέχω της Ελληνικής Παιδείας [κάποιοι με έχουν πει κι ανθέλληνα], όμως ο Σάββας Ιακωβίδης που μας δίνει και μαθήματα για την ελληνική παιδεία και γλώσσα [η Αθηναία που ζει στο Καναδά δεν κατάλαβε τι έλεγε], πως δικαιολογεί όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί ανέξοδα και χωρίς φειδώ εναντίον όσων νομίζει ότι ακολουθούν αντεθνική πολιτική. Κι εδώ ήταν η ουσία της κριτικής μου τοποθέτησης, κι όχι αν έκαμε σχόλια ο Blogοδεσπότης, [κύριε Nicolaide και κυρία Evie] που εξακολουθώ να πιστεύω ότι έπρεπε να κάμει. Και στο κάτω - κάτω αν εγώ πω τζιαι καμιά κουβέντα παραπάνω θα το κάμω στο Blog μου, κι όχι σαν ο πρώτος τη τάξει μιας εφημερίδας μεγάλης κυκλοφορίας.
[Τα “ναι μεν, αλλά …” ή τα “εγώ εν τζιαι ...”, ποτέ μου ΔΕΝ τα συμπάθησα. Και την άποψη μας πρέπει να την λεμε αγαπητέ PolitisPittas, όσο κι αν ενοχλεί ή θα ταράξει λιμνάζοντα ύδατα. Άσε που “έρχεται ο καιρός να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις”!!!]

Anef_Oriwn
Πέμπτη 10/9/2009 – 11:06 μ.μ.

Anef_Oriwn said...

Να διαβαστεί “ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΠΟΚΑΛΕΣΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ”

Anef_Oriwn said...

Καλό είναι να τονίσουμε και τα πιο κάτω σημαντικά από το παλαιότερο Post σου [που επανεμφάνισες]:
“Ο αληθινός πατριωτισμός δεν έχει να κάνει τίποτα με τον κυματισμό της σημαίας και τις κατηγορίες εναντίον άλλων προσώπων. Αληθινός πατριωτισμός σημαίνει σεβασμός στον πλουραλισμό, ανοχή στις δημοκρατικές ιδέες, υποστήριξη του δικαιώματος να κάνεις λάθη και να διαφωνείς. Πάνω απ’ όλα σημαίνει παραδοχή ότι μέσα από τη σύγκρουση διαφορετικών ιδεών και πιστεύω, θα ξεπηδήσει ένας κοινός εθνικός σκοπός, που θα εμπνέει τους πολίτες για να δουλέψουν για τη βελτίωση της κοινότητάς τους και να την αφήσουν καλύτερη απ’ ό,τι τη βρήκαν”.

zeidoron dtsoukas said...

Αγαπητέ μου Φοίβο επειδή στις μέρες μας η έννοια πολλών λέξεων έχει αλλάξει,θα έλεγα να εμπεδώσουμε τη φράση:"Η αγάπη για την πατρίδα οδηγεί ακόμα και στον ένδοξο θάνατο γι΄ αυτήν, όπως το πιστοποιούν ανά τους αιώνες στρατιές Ελλήνων ηρώων και πρόσφατα οι πέντε του Τζιάους."!
Οσο για το τι είναι πατρίδα το λέει μια χαρά ο ποιητής στην παλαιότερη ανάρτησή σου και δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς.
Να είσαι καλά,καλό βράδυ!

Phivos Nicolaides said...

zeidoron. Όλα καλά, αλλά πριν παθάνουμε για την πατρίδα, ας την κάνουμε πρώτα καλύτερη όσο μπορούμε και σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.

Μάριος said...

Όταν κάποιος αναρτά άρθρο εφημερίδας θα πρέπει ή να συμφωνεί με τις θέσεις που αυτό εκθέτει ή να διαφωνεί ή να θέλει να το προβάλει για να δώσει δυνατότητα συζήτησής του.Για τούτο πρέπει να είναι σε θέση να τοποθετείται, ως να ήταν ο συγγραφέας του, να έχει ξεκάθαρη άποψη κ.λπ.
Εδώ αυτά κ. Φοίβο, δεν τα είδαμε.
Πραγματικά δεν κατάλαβα τι θέλατε να πείτε.Μήπως δεν είχε βήμα ο συντάκτης του άρθρου;Δε νομίζω.Άρα προς τι η προβολή;

Μαριος2 said...

Ο κυριος Φοιβος ποτε δεν παιρνει θεση σε δυσκολα θεματα θελει να ειναι ευχαριστως σε ολους και παντα!

Phivos Nicolaides said...

@ Μάριος. Αγαπητέ Μάριε, σ' ευχαριστώ για τις χρήσιμες υποδείξεις σου. Καμμιά φορά όμως, καλά κάνουμε να είμαστε λίγο φειδωλοί στα 'αυθαίρετα' συμπεράσματα μας, μη γνωρίζοντας το γιατί και το διότι και προπάντων το πώς έγινε αυτό ή εκείνο, όπως και η ανάρτηση του συγκεκριμένου άρθρου.
Όσον αφορά το άλλο σημείο, το θεωρώ άκομψο εκ μέρους μου να φιλοξενήσω άρθρο (προπάντων φίλου) για να γράψω τις παρατηρηρήσεις μου εκ των προτέρων και όχι μέσω του γόνιμου διαλόγου που προκαλεί. Η φιλοξενία από μόνη της δείχνει εκτίμηση στο πρόσωπο του φιλοξενουμένου, ανεξάρτητα εάν συμφωνώ ή διαφωνώ με τις συγκεκριμένες ιδέες του. Αν το ιστολόγιο είναι μέρος του εαυτού μας και του 'σπιτιού' μας, σίγουρα τότε το ανοίγουμε σε φίλους όπως ο αγαπητός μου Σάββας.

Anonymous said...

Κάτι πήγε να πει ο κ. Φοίβος αλλά τον φόβισαν οι ερυθροί χμερ και έκανε πίσω.....

aiolos said...

Κε politispittas κατά κύριο λόγο έχω γίνει αντικείμενο χαρακτηρισμών.

Όλοι είμαστε κολλημένοι στα κλισέ μας.

Τα συμπτώματα που βλέπω στην Κύπρο υπάρχουν και στην Ελλάδα, αλλά εγώ την νοοτροπία του σκέπτεσται στην Κύπρο την μαθαίνω από τα μπλοκ σας.

Phivos Nicolaides said...

Μαριος2. Ο κύριος Μάριος παίρνει θέση σε όλα τα θέματα και προπάντων για όλους... Λοιπόν αγαπητέ φίλε, έτσι είναι ακριβώς όπως το λες, αν έτσι νομίζεις.

Anonymous said...

οι αρχαίοι ημων πρόγονοι
ορκίζονταν επίσης:"...και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω..."
απ'ότι φαίνεται ορισμένοι δεν κατάφεραν να τηρήσουν τον όρκο των ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!παρόλα αυτά,ισχυρίζονται πως τους τιμούν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο και θεωρουν τους υπόλοιπους ανθέλληνες..
τι να πω;τα γεγονότα(πριν 35 χρόνια,έτσι για να μην πει κανείς πως δεν κατάλαβε για ποιο πράγμα μιλώ)μιλούν από μόνα τους...
Ας τα αφήσουν να ακουστούν επιτέλους!
Ε.Μ