Wednesday, July 15, 2009

Cease Fire

Sarah-Sofia Ganborg
Writes from Denmark
View her website: All about my books
.
This is the closing poem of one of my novels.Two people who found themselves in an impossible situation were full of hatred for one another but ended up becoming friends once again - in spite of everything!
.
Cease Fire
When all the fighting is done,
And cease fire remains the everlasting reality,
It will only have happened because
One has moved on.
-On past the barriers of the material world,
Into new and almost Holy Realms.
.
The cognition seems to come as a surprise,
That in this almost forgotten Kingdom of the self
It is I who governs all,
Has the power to decide over good or bad,
And will be the only one commanding voice
To be heard across the plains of this vast deserted land.
.
Life shall return that one day
And so will the many that wish to live in the peace
That the love for their fellow man is guiding them towards.
But before that fine day, it is I alone, who holds the key,
Who makes the choice of listening to the right voice inside of me.
-A light-hearted decision of only living in the image of God from now on!
.
No matter what seas we have been sailing, we will always roll back home.
Yet, shipwrecked on ice-strewn waters, I can only pray to find the port.
With thick fog reducing vision to blindness,
Awareness has dropped below feeling completely numb.
Still I hold out, in spite of running low on hope, which, in fact,
Remains the only fuel that still can see us through - at this stage!
.
Finding my spirits being gently lifted high above the cloud cover,
I wonder what did it,
What made all the difference in the world!
Was it fait?
A Higher Power?
Or just a simple decision of the self?
.
Now, that I can almost touch the gracious garments of God,
I feel such love and compassion surrounding me.
Suddenly understanding is the key and reaching out the only cure.
Having eventually experienced it myself,
I finally feel free to pass it on
And have it flourish for all eternity!
Sarah-Sofia Ganborg
.
Sarah-Sofia Ganborg
Γράφει από τη Δανία
Δείτε την ιστοσελίδα της : All about my books
.
Παύσατε πυρ

Όταν τελείωσαν όλες οι μάχες,
Και η κατάπαυση του πυρός παραμένει η αιώνια πραγματικότητα,
Θα έχει συμβεί μόνο επειδή
γιατί ένας προχωράει.
-Ξεπερνώντας τα εμπόδια του υλικού κόσμου,
Σε νέους και σχεδόν Ιερούς χώρους.
.
Η γνωστική λειτουργία φαίνεται να αποτελεί έκπληξη,
Στο σχεδόν ξεχασμένο Βασίλειο του εγώ
Είναι αυτό το εγώ που κυβερνά τα πάντα,
Που έχει τη δύναμη να αποφασίζει για το καλό ή το κακό,
Και θα είναι η μόνη φωνή που προστάζει
Για να ακουστεί σε όλες τις πεδιάδες αυτής της αχανούς ερήμου.
.
Η ζωή θα το επιστρέψει μια μέρα
Και έτσι η θέληση των πολλών που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά
Η αγάπη για τους συνανθρώπους τους, τους καθοδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Αλλά πριν από αυτή την όμορφη μέρα, είναι εγώ η ίδια, που κρατώ το κλειδί,
Που κάνω την επιλογή να ακούω τη σωστή φωνή μέσα μου.
-Τη φωτεινή απόφαση καρδιάς να ζω με την εικόνα του Θεού από τώρα και στο εξής!
.
Δεν έχει σημασία σε ποιες θάλασσες ταξιδεύουμε,
πάντα θα επιστρέφουμε πίσω στο σπίτι μας.
Ωστόσο, σε ναυάγιο στους παγετώνες, μόνο να προσευχηθώ μπορώ,
για να βρεθεί το λιμάνι.
Με πυκνή ομίχλη που μειώνει την ορατότητα που οδηγεί στην τύφλωση,
Η συνειδητοποίηση έχει μειωθεί, είναι εντελώς μουδιασμένη.
Ακόμη όμως κρατιέμαι, παρά το ότι η ελπίδα μου εξαντλείται,
η οποία, στην πραγματικότητα,
Εξακολουθεί να είναι το μόνο καύσιμο
που μπορεί να μας βλέπει μέσα από - σε αυτό το στάδιο!
.
Βρίσκω το πνεύμα μου να είναι απαλά πιο ψηλά από το σύννεφο, που σκεπάζει
Αναρωτιέμαι τι το έκανε αυτό,
Τι έκανε όλη αυτή τη διαφορά στον κόσμο!
Ήταν η πίστη;
Μια Ανώτερη Δύναμη;
Ή απλά μια απλή απόφαση του εγώ;
.
Τώρα, που μπορώ να αγγίξω σχεδόν το ευγενικό ένδυμα του Θεού,
Νιώθω τέτοια αγάπη και συμπόνια γύρω μου.
Ξαφνικά, η κατανόηση είναι το κλειδί για κάθε θεραπεία.
Έχοντας σταδιακά την εμπειρία από τον εαυτό μου,
Τελικά νιώθω ελεύθερη να τη διαβώ
Και έχει ανθήσει για την αιωνιότητα!
Sarah-Sofia Ganborg
.

5 comments:

Cheryl said...

"Suddenly understanding is the key and reaching out the only cure"...

the most profound line in this poem, I think.

Lovely work Sarah-Sofia:)

Anonymous said...

15 Ιούλη Φοίβο σήμερα και 20 σε λίγες μέρες δεν είδα κανέναν να νοιάζεται

Αφροδίτη Κ. said...

"Είναι αυτό το εγώ που κυβερνά τα πάντα,
Που έχει τη δύναμη να αποφασίζει για το καλό ή το κακό"

η επιλογή δική μας ... !

Phivos Nicolaides said...

@ Cheryl. The most important thing, perhaps the understanding..

@ sub92. Το μονπώλιο του πατριωτισμού... που μας έθαψε και τώρα ψάχνουμε τις θύμησες στα ερείπια... Να θυμόμαστε τα ΑΙΤΙΑ και τα αιτιατά και όχι να μνημονεύουμε τη μνήμη χάριν του μνημοσύνου...

@ acer_v said. "Είναι αυτό το εγώ που κυβερνά τα πάντα και τους πάντες, μηδενός εξαιρουμένου... Η επιλογή σίγουρα είναι δική μας!

Lily said...

Thanks Philip, for bringing it and everybody for commenting, though I can't read the Greek...

by the way, I have also signed the petition re Cyprus... I am just really behind with everything!

love, SSG