Tuesday, May 12, 2009

Τα παράθυρα

Σ' αυτές τις σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. -- Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγοριά. --
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρώ.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.
Κωνσταντίνος Καβάφης
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
Επιλογή Δήμητρα Βαλιαντή

6 comments:

Λεμέσια said...

Το φως συμβόλιζε πάντα τη λύτρωση, αλλά ταυτόχρονα και την τυραννία.

Ακόμη ένα δείγμα για το τι εστί Ποίηση από το Mέγα Αλεξανδρινό...

**

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.»
Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»

Μάτα said...

Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει πίσω του ένα κλειστό παράθυρο...
Ομορφο ποίημα!

Καλημέρα σου!

Maria Tzirita said...

Πολύ μελαγχολικό.... Φοίβο μου, σ'ευχαρσιτώ για το αφιέρωμα στην πατρίδα μου, έκανες εκπληκτική δουλειά και με συγκίνησες πολύ! Θα κάνω ανάρτηση σχετικά, σε γλυκοφιλώ!

Αφροδίτη Κ. said...

τα «στοιχειά» της σκοτεινής κάμαρας
συνήθισα πια να τα παλεύω,
πίσω από τις γρίλιες άλλοτε νικητής και άλλοτε νικημένος,
το φως καινούρια «στοιχεία» θα φέρει
όμως,
καινούριος πόλεμος δεν χωρά μέσα μου

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Ωραίοι στίχοι αντικαθρέφτισμα της εποής μας.
Δυσπιστούμε, αμφιβάλλουμε και αναποφάσιστοι μένουμε στις νέες προκλήσεις
΄Ισως γιατί χάσαμε το συναίσθημα και το χαμόγελό μας

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Phivos Nicolaides said...

@ Λεμέσια. Μέγας και τρανός στην ποίηση ο Αλεξανδρινός!

@ Μάτα. Έτσι απλά, όπως το λες Μάτα!

@ Maria Tzirita. Μην υπερβάλλεις Μαρία. Στείλε μου κι άλλες φωτογραφίες από τις εκδρομές σου. Θα ΄ναι χαρά μου να τις παρουσιάσω.

@ acer_v.Είσαι στο στοιχείο σου Φοίβη. Κι εσένα τα ποιήματά σου είναι απολαυστικά.

@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ. Είναι αλήθεια ότι κερδίσαμε πολλά από τη σύγχρονη ανάπτυξη, αλλά και χάσαμε άλλα τόσα, κάνοντας σχεδόν τα πάντα φύρδην-μίγδην...