Sunday, April 5, 2009

Από τη νηστεία στο Πάσχα

Της Άννας Γιάλλουρου
Web link : http://www.karpasia-hp.com

Η υγεία της καρδιάς είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη σωστή διατροφή και κυρίως αυτή που έχει σαν βάση της τα φρούτα και τα λαχανικά. Η νηστεία λοιπόν, που για πολλούς είναι μια καλή ευκαιρία για δίαιτα, μπορεί πέρα από αυτό, να αποδειχθεί ευεργετική και για την καρδιά και γενικά για την υγεία. Το πέρασμα όμως από την ευεργετική αυτή νηστεία στο τραπέζι της Ανάστασης του Πάσχα, μπορεί να γίνει αιτία όχι μόνο για μια απλή βαρυστομαχιά, αλλά και για πιο σοβαρούς κινδύνους αν δεν τηρηθεί το μέτρο. Δεν είναι πρόβλημα ούτε το αυγό, ούτε το αρνί για τους καρδιοπαθείς, δεν παθαίνει κανείς τίποτε, αρκεί να φάει λίγο.

Όμως πέρα από την καρδιά και ένα πιθανό έμφραγμα, η υπερκατανάλωση φαγητού ευθύνεται συχνά για κρίσεις στη χολή και αυξημένη πίεση αλλά και με αρνητικές επιδράσεις στο πάγκρεας καταστάσεις που είναι συνηθισμένες στα επείγοντα των νοσοκομείων την ημέρα του Πάσχα.

Η δυσπεψία είναι ίσως από τα πρώτα προβλήματα που πολλοί από εμάς θα νιώσουμε. Άτομα με προβλήματα στομάχου όπως έλκος ή ιστορικό γαστρίτιδας ή παλινδρόμησης μπορούν επίσης να βρούνε εξαιρετικά δύσκολο να αντισταθούν στους πειρασμούς του πλούσιου πασχαλινού τραπεζιού ιδιαίτερα μετά από νηστεία, με κίνδυνο αναζωπύρωσης των συμπτωμάτων.

Η περιεκτικότητα σε πουρίνες των νεαρών ζώων που τρώμε στον πασχαλινό οβελία δημιουργεί προβλήματα σε άτομα με υψηλές τιμές ουρικού οξέος με πιθανή κρίση ουρικής αρθρίτιδας.

Τέλος ενοχλήσεις της χολής είναι επίσης πιθανές, ιδιαίτερα σε άτομα με ιστορικό λιθίασης. Η μεγάλη συσσώρευση λίπους και κυρίως η παρουσία ποσοτήτων κορεσμένων λιπών και χοληστερόλης μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία της χολής.Για να μην αποτελέσει αυτό ένα δυναμικό σοκ το τραπέζι το Πασχαλινό για τον οργανισμό φροντίστε να γίνει αργά και ήρεμα. Η πρόταση λοιπόν είναι σταδιακή αύξηση του φαγητού, μετά την νηστεία, και περιορισμένο φαγητό τη βραδιά της Ανάστασης. Το ίδιο ισχύει και με το αλκοόλ. Στο βραδινό τραπέζι της Ανάστασης καλό είναι να περιοριστούμε μόνο στην κατανάλωση της παραδοσιακής σούπας και μιας σαλάτας. Η παραδοσιακή 'μαγειρίτσα' αποτελεί ένα σχετικά εύπεπτο τρόφιμο που προετοιμάζει το γαστρικό βλεννογόνο για την κατανάλωση του κρέατος και των γαλακτοκομικών της επόμενης μέρας.
Τι πρέπει να προσέξετε για το πασχαλινό τραπέζι:
· Μην καταναλώνετε υπερβολικά μεγάλη ποσότητα τροφίμων σε ένα γεύμα.

Διαιρέστε την προσλαμβανόμενη τροφή στο πρόγευμα και τα δύο κύρια γεύματα.
· Μη φορτώνετε το στομάχι σας το βράδυ της Ανάστασης και λίγο πριν τον ύπνο.
· Μην πέσετε με τα μούτρα στο αρνί. Αρχίστε με μια σαλάτα ή λαχανικά, ψωμί ή πατάτες
ψητές ή βραστές, και μετά φάτε λίγο αρνί, κοκορέτσι ή τηγανητά φαγητά.
· Αποφύγετε τα πολλά γλυκά και λιπαρά.
· Καταναλώνετε οινοπνευματώδη με μέτρο και με γεμάτο το στομάχι.
· Ποτέ μη σηκώνεστε από το τραπέζι με αίσθημα πλήρους κορεσμού που σημαίνει
υπερκατανάλωση τροφής.
· Μην οδηγείτε αυτοκίνητο αμέσως μετά από υπερβολική κατανάλωση τροφής
ή/και οινοπνευματωδών.
· Μην παρασύρεστε αλλά μην παρασύρετε και τους άλλους σε γαστρονομικές ακρότητες
· Μην καταναλώσετε στο ίδιο γεύμα το «κόκκινο» αυγό και έστω μια μικρή ποσότητα κρέατος, για να μην κάνετε την πέψη σας ακόμα πιο δύσκολη.

Συνοδέψτε τα μόνο με σαλάτα και ψωμί.

Το πασχαλινό τραπέζι είναι και μια κοινωνική εκδήλωση και ευκαιρία να μιλήσετε και να διασκεδάσετε με τους συγγενείς και φίλους. Δεν είναι αυτοσκοπός το φαγητό, και με το σκεπτικό αυτό φροντίστε να μη χαλάσετε τη διάθεση και το κέφι σας και των άλλων με μια πιθανή δική σας αδιαθεσία από υπερφαγία.Μετά το φαγητό αντί καφέ σας προτείνουμε το βοτανικό ρόφημα Stomach ease ή Lime mint ή Ginger lemon της YOGI TEAS.

22 comments:

jf said...

Φοίβο, ετοίμασ’ τη σούβλα και μετά το γλυκό και τον καφέ θα κάτσουμε να αναλύσουμε τα της εξαιρετικής αυτής ανάρτησης :))

Phivos Nicolaides said...

JamanFou. Να υποθέσουμε Ιωάννα ότι θα μας κάνεις την τιμή να μας επισκεφθείς το Πάσχα;

aiolos said...

Δεν ξέρω ποια έθιμα επικρατούν στην Κύπρο, φαντάζομαι όμως ότι θα είναι κάτι ανάλογο με τα Ελλαδίτικα έθιμα, η νηστεία του Πάσχα είναι μεγάλη 40 μέρες δεν είναι η μόνη, ανάλογη είναι και των Χριστουγέννων λίγο μικρότερη του δεκαπενταύγουστου.

Βέβαια η νηστεία μόνο για δίαιτα δεν είναι κατάλληλη, συνήθως η νηστεία παχαίνει, η θρησκείες έχουν προσαρμόσει αυτές τις "στερήσεις" στις κλιματολογικές συνθήκες των τόπων που αναπτύχθηκαν και όλα έχουν προβλεφτεί, την νηστεία του Πάσχα διατροφικά δεν ακολουθεί το σουβλιστό αρνί, η γαρδούμπα και το κοκορέτσι αλλά η βραδινή μαγειρίτσα η οποία εισάγει τον οργανισμό ομαλά στην παροχή κρέατος.

Μαγειρίτσα τρώτε στην Κύπρο; Δεν εννοώ το φρικασέ που πολλοί φτιάχνουν νομίζοντας ότι τρώνε μαγειρίτσα αλλά εκείνο το παρασκεύασμα με ρύζι λίγο μαρούλι πολύ κρεμμυδάκι, άνηθο και φυσικά συκωταριά αρνιού και λαιμό και στο τέλος αυγολέμονο.

Πασχαλινό τραπέζι όμως χωρίς τσουρέκι που έχει γίνει πλεξούδα και στην κορυφή υπάρχει μπηγμένο το κόκκινο αυγό δεν το καταλαβαίνω.

Στις γειτονιές μας η παραμονή του Πάσχα μύριζε βανίλια, μαστίχα από τα τσουρέκια που τα έβαζαν κάτω από το κρεβάτι για να φουσκώσουν και το Μ Σάββατο από τις μυρωδιές που παράγει η κατασκευή της μαγειρίτσας, όμορφες μυρωδάτες αναμνήσεις από ανθρώπους στερημένους που τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια τις παραδόσεις μας.

Το σημερινό πασχαλινό τραπέζι δεν προσφέρει την χαρά και την απόλαυση του κρέατος μετά από την σαραντάημερη νηστεία, είναι μια μέρα που απλά βλεπόμαστε χωρίς να ζούμε το ιδιαίτερο, την λαχτάρα να φάμε αυγό μετά από μακριά αποχή, να ευχηθούμε και να φιληθούμε έτσι όπως περιέγραφε ο Παπαδιαμάντης, η έλλειψη φέρνει χαρά και την χαρά του τερματισμού της στέρησης την ζούσαν το Πάσχα οι Έλληνες, φοβάμαι ότι τα παιδιά μας δεν μπορούν να καταλάβουν την ομορφιά αυτής της στέρησης.

Μπράβο Φοίβο όμορφη η σκέψη σου να βάλεις αυτό το θέμα.

stalamatia said...

Αυτό είναι το κακό που όλοι πέφτουν με τα μούτρα σαν να μην έχουν ξαναφάει στη ζωή τους.
Εξάλλου το αρνί ,το κοκορέτσι ,το σπληνάντερο ,οι γαρδούμπες ,τι καλύτερο από μια πράσινη σαλάτα και λίγο γιαούρτι?Ούτε κέτσαπ ούτε μουστάρδες και δεν ξέρω τι άλλο !όλα με μέτρο ειδικά αυτοί που έχουν και κάποιο πρόβλημα.
Αυτό το stomadh ease είναι έτοιμο ρόφημα? ή το φτιάχνεις όπως το τσάι?

Phivos Nicolaides said...

@ aiolos. Τα έθιμα είναι σχεδόν πανομοιότυπα, εκτός μερικών. αντί τσουρέκι έχουμε τη φλαούνα. Έχουμε και τη μαγειρίτσα και φυσικά τα κόκκινα αυγά. Όμως, οι συνθήκες ζωής άλλαξαν δραματικά τα 30 τελευταία χρόνια στο παγκόσμιο, υπάρχει τόση ευμάρεια (ευτυχώς) που δεν νομίζω τα παιδιά μας να περιμένουν όπως εμάς παλιά, να φάνε το κόκκινο αυγό για να ευχαριστηθούν.
Έίμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα ήθη και τα έθιμα ενός τόπου, θα πρέπει να εμπλουτίζονται και να προσαρμόζονται στις ανάγκες τις εκάστοτε εποχής. Κλασσικό παράδειγμα η προίκα! Επειδή το είχαν οι παππούδες μας, πρέπει σώνει και καλά να διατηρούμε τέτοιο έθιμο σήμερα; Και να θέλουμε θα μας πάρουν οι νεαρότεροι με τις πέτρες...

@ stalamatia. Στο φαΐ πάντα με τα μούτρα θα πέφτουμε όλοι... Αυτό που ρωτάς από ότι ξέρω είναι βότανα, τσάι, αλλά θα μας απαντήσει ή ειδικός Άννα.

aiolos said...

Δεν θέλω να διαφωνήσω μαζί σου πχ στο θέμα της προίκας, δεν ξέρω σε εσάς τι βαρύτητα είχε αυτό το έθιμο , σε εμάς (τουλάχιστον στις γειτονιές μας ) δεν είχε ποτέ κάποια βαρύτητα, ίσως διότι οι άνθρωποι ξεκίνησαν όλοι σχεδόν από το μηδέν, είχαν δηλαδή από την αρχή του περασμένου αιώνα νοοτροπία προλεταριακή, έτσι ότι δινόταν στο νιόπαντρο ζευγάρι είχε μόνο την έννοια να τους βοηθήσουν για ένα ξεκίνημα, αυτό το νόημα είχε και το στρώσιμο του κρεβατιού (το έθιμο εξακολουθεί να υπάρχει), πιθανά στις πατρογονικές εστίες τους το έθιμο να είχε άλλη σπουδαιότητα.

Σήμερα η προίκα συνεχίζει να έχει σημασία μόνο με την έννοια που εγώ γνώρισα, δηλαδή της πρώτης ώθησης στο νέο ζευγάρι και αυτό δεν το βρίσκω κακό, έχω και γιό και κόρη, η κοπέλα που θα επιλέξει ο γιός μου για μένα δεν θα έχει καμιά σημασία αν θα έχει προίκα, απεναντίας δεν θα έβλεπα κακό να βοηθήσω εγώ στο πρώτο ξεκίνημα, για την κόρη μου σκέφτομαι παρομοίως.

Τι είναι η φλαούνα;

Phivos Nicolaides said...

aiolos. Όταν αναφερόμαστε στα έθιμα της 'προκός' δεν περιοριζόμαστε στα της περιοχής μας μόνο...
Η φλαούνα είναι πασχαλινό έδεσμα (αντί τσουρεκιού). Παρασκευάζεται με χαλούμι (κυπριακό είδος τυριού). Το μόνο που ξέρω είναι νοστιμότατη και με τα τσουρέκια, που και αυτά γίνονται, είναι απίθανος έμπλουτισμένος' συνδιασμός!

cook said...

μμμ...αυτο αφορα κι εμας που δε νηστευουμε!

Phivos Nicolaides said...

Cook. Όχι, εσάς δεν σας αφορά. Δεν είσθε για το πασχαλινό τραπέζι, αλλά για την πυρά!!!

aiolos said...

Να κάτι που θα μπορούσες να παρουσιάσεις, στο μποκ σου (σαν συνταγή και φωτογραφικά να δούμε περί τίνος πρόκειται), η Φλαούνα.


Να μάθουμε και εμείς τις διατροφικές ιδιαιτερότητές σας, σου αρέσει το μαγείρεμα;
Εμένα μου βγαίνει η κουζίνα σαν κάτι απωθημένη, έχεις δει το έργο "Πολίτικη κουζίνα"; Πολλοί από το περιβάλλον μου μοιάζουν με τους ήρωες του έργου, εγώ το αποκρούω το πρότυπο από αντρική πονηριά, αν με χώσουν στην κουζίνα δεν πρόκειται να ξαναβγώ. Βέβαια όταν είναι να μαγειρέψω (για τον εαυτό μου, όταν συχνά είμαι μόνος, λόγω υποχρεώσεων)…….. παχαίνω.

jf said...

Τι μου κάνεις τώρα... Δυστυχώς, όχι! όταν έγραφα το πρώτο μου σχόλιο δεν είχα αυτό υπόψη μου...


Για τον aiolo και όσους Αθηναίους [Κυπραίους και Ελλαδίτες] επιθυμούν να γευτούν φλαούνες και άλλα τινά κυπριακά εδέσματα, υπάρχει η Κυπριακή Γωνιά στου Ζωγράφου... [όχι δεν είναι δικό μου το μαγαζί... :))]

Phivos Nicolaides said...

@ aiolos. Θα φροντίσω να βρούμε κάτι για τις φλαούνες. Για να καταλάβετε, η φίλη μας Φωτεινή από την Αθήνα, θα έρθει να μας δει και να φάει φλούνες όπως λέει, γιατί τις πεθύμησε. Βέβαια το έχω δει το έργο και μου άρεσε πολύ. Πιο πολύ όμως μου άρεσε το ταξίδι στην Πόλη πριν λίγα χρόνια!

@ JamanFou. Θα γράψεις κάτι για τις φλούνες να μάθει και ο Αίωλος περί τίνος πρόκειται; Τι να τον στέλνουμε στα Κυπριακά εστιατόρια!

aiolos said...

Στην πεζή καθημερινότητά μας και στην τυποποιημένη πλαστική Πασχαλινή πραγματικότητα , ας δούμε τι ζούσαν το Πάσχα οι Έλληνες:


“Η θεία Σοφούλα ωμοίαζε με την επιμελή ανθοκόμον, ήτις δεν αρκείται να φυτεύη μόνον τα άνθη της, αλλά τα περιθάλπει και τα καταρδεύει. Ηγάπα τα πνευματικά της τέκνα ως τα τέκνα της εγκαρδιακά, τα εθώπευε, τα εφίλευε και τα επαιδαγώγει”. Η πλατιά αγκαλιά της χάριζε αγάπη και θαλπωρή σε πάνω από εβδομήντα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων και των εγγονών και δισέγγονων. Και όταν ερχόταν η Μεγάλη Εβδομάδα, αυτό σήμαινε εβδομήντα αυγοκουλούρες, “κοκκώνες”, που η άξια νονά ζύμωνε με τα χέρια της. Κάθε Μ. Πέμπτη η αυλή του σπιτιού της θεια-Σοφούλας γέμιζε από τις φωνές όλων αυτών των παιδιών που έπαιζαν, ενώ εκείνη ζύμωνε τις μοσχοβολιστές αυγοκουλούρες. Η αυλή και ο κήπος της έμοιαζαν με παράδεισο στα μάτια των άλλων παιδιών της γειτονιάς, που προσπαθούσαν να γευτούν λίγη από αυτήν την ευτυχία, κολλώντας τα μάτια τους στις σχισμάδες της αυλόπορτας, την οποία όμως οι ζηλότυποι βαπτιστικοί έκλειναν με μοχλό, κρατώντας έτσι μακριά “τούς μη έχοντες ένδυμα γάμου...”.

“Τελευταία Βαπτιστική” Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Unknown said...

Δηλαδή.....
Των φρονίμων τα παιδιά ,πριν πεινάσουν...μαγειρεύουν....!
Σωστότατος.!!!
Την καλησπέρα μου...από Θεσσαλονίκη.
Και...σας ευχαριστώ πολύ!
Λία..

aiolos said...

{JamanFou είπε:
Για τον aiolo και όσους Αθηναίους [Κυπραίους και Ελλαδίτες] επιθυμούν να γευτούν φλαούνες και άλλα τινά κυπριακά εδέσματα, υπάρχει η Κυπριακή Γωνιά στου Ζωγράφου... [όχι δεν είναι δικό μου το μαγαζί... :))]}

Να είσαι καλά μια διόρθωση μόνο Πειραιώτης (γαύρος). Την Αθήνα την σνομπάρουμε.
Στο λιμάνι έχουμε τίποτα Κυπριακό;

Adamantia said...

Υπάρχει και το Land of Cyprus στον Αλιμο!!
Εχω κάνει Πασχα στη Κύπρο και η αλήθεια είναι ότι δεν είδα και πολλούς να συγκρατούνται στο Πασχαλινό τραπέζι :))

Anonymous said...

Το τσάι Stomach Ease είναι έτοιμο μείγμα βοτάνων σε φακελάκια (μη ξεπλυμένα στη χλωρίνη)της YOGI Tea και μπορείται να το προμηθευτήτε από τα φαρμακεία σε όλη την ελεύθερη Κύπρο.

stalamatia said...

Ανώνυμε
ευχαριστώ όταν έρθω Κύπρο θα το ψάξω.

Ζαμανφου
Πράγματι στου Ζωγράφου υπάρχει η Κυπριακή γωνιά! Το είχα ξεχάσει!!
Στο Αγαθονήσι φτιάχνουν φλαούνες μόνο που τις λένε πίτες.

Phivos Nicolaides said...

@ Αiolos. Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που αναφέρονται για τα παλαιότερα έθιμα.

@ Λιάντα. Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν, ξαναμαγειρεύουν...!
Την καλησπέρα μας από Λευκωσία.

@ Stalamatia. Στο φαΐ λέμε όλοι Ναι!

@ Adamantia. Ευχαριστούμε Άντα για τις συμπληρωματικές πληροφορίες! Στο φαΐ δεν νομίζω να συγκρατείται κανείς:))

@ Anonymous. Ευχαριστούμε για τις διευκρινίσεις!

@ Stalamatia. Να κοπιάσεις στην Κύπρο, να μας ειδοποιήσεις και θα το βρούμε για σένα!

Eleni Dafnidi said...

Καλημέρα Φοίβο!

Το δυσάρεστο είναι ότι οι περισσότεροι περιμένουν το Πάσχα μόνο και μόνο για το καημένο το αρνάκι γάλακτος...

aiolos said...

Να και κάτι που θα συμφωνήσω χωρίς αντίρρηση και εδώ είναι το λάθος σου φίλε Φόιβο, που εγώ δεν τόλμησα να προβάλω παρά έμμεσα

ΠΑΣΧΑ δεν είναι μόνο το πασχαλινό τραπέζι, το Πάσχα το γευόμαστε στην ψυχή μας και όταν λέμε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ μερικές φορές σημαίνει ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Και για να πω κάτι από τις παιδικές μου αναμνήσεις....... είχα ένα παππού που πολέμησε στην μάχη της Καλλίπολης, στην Δημοκρατική Άμυνα του Βενιζέλου στην Μακεδονία μας, κατατάχτηκε στον Ελληνικό στρατό στην απελευθερωτικό πόλεμο της Μ Ασίας και γύρισε στην Ελλάδα από τον Τσεσμέ Λοχίας επ ανδραγαθία, αργότερα πρόσφυγας τιμημένος τσουγκρούσε ο γέροντας το ποτήρι του με το δικό μου με την ευχή "ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ", έτσι προς ενημέρωση στο μέτωπο των Σερρών τραυματίστηκε στους Όρχεις και δεν έκανε ποτέ παιδιά υιοθέτησε ένα προσφυγόπουλο μαζί με την γυναίκα του.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΥΠΡΙΟΙ και για να πω αυτό που έλεγε ο μπάρμπας μου (παππούς μου ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΦΟΙΒΟ.

Phivos Nicolaides said...

@ Eleni Dafnidi. Αυτό πιθανόν να γινόταν παλιά. Με την ευμάρεια που υπάρχει τώρα, δεν το νομίζω...

@ aiolos. Απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί...