Tuesday, December 16, 2008

ΜΜΕ – Σταματήστε και σκεφτείτε

Του Δρα Κώστα Γ. Κονή *
Innovage

Παρακολουθώντας πολλούς επιχειρηματίες μας μικρομεσαίων επιχειρήσεων – και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον τόπο μας - δεν μπορεί κανείς να μη συγκλονιστεί πολλές φορές, από τον φόρτο εργασίας, τις πολλές ευθύνες, τα πολλά τρεχάματα, τη συνεχή σχεδόν ροή και επίλυση καθημερινών προβλημάτων και το άγχος που τους διακατέχει.

Αν εξαιρέσουμε τις ημέρες που αρκετοί απο αυτούς πάνε κυνήγι, και κατά συνέπεια είναι οι ίδιοι κυνηγοί, τις πιο πολλές απο τις εργάσιμες τους ημέρες θα πρέπει να αισθάνονται κυνηγημένοι. Αυτό συμβαίνει, γιατί είναι αναγκασμένοι, λόγω των ευθυνών και των αναγκών που δημιουργούνται, να αλλάζουν συνεχώς καπέλα και να αγωνίζονται, πολλές φορές ταυτόχρονα σε τόσα πολλά ταμπλώ.

Αν χρησιμοποιήσουμε μια περισσότερο δημοφιλή ορολογία, όπως εκείνη του ποδοσφαίρου, θα λέγαμε ότι οι ιδιοκτήτες διευθυντές των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μας εμπλέκονται σε ένα ατέλειωτο και πιεστικό ποδοσφαιρικό αγώνα μεταμορφωνόμενοι, με απίστευτες ταχύτητες, απο επιθετικοί κυνηγοί σε αμυντικούς, απο τερματοφύλακα, σε παίκτη του κέντρου, απο αρχηγό της ομάδας σε προπονητή και παράγοντα, και απο φίλαθλο σε μέλος της διοίκησης, φροντιστή και γιατρό της ομάδας.

Θα μπορούσατε να φανταστείτε ένα τέτοιο σενάριο ; Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι θεωρούμε οτι είναι δυνατό να αναμένουμε και να απαιτούμε επιτυχία σε όλους αυτούς, τους σχεδόν ταυτόχρονα ερμηνευόμενους ρόλους.

Είναι αυτό ανθρώπινα δυνατό ; Μήπως το γεγονός αυτό έχει σχέσει με τα φτωχά αποτελέσματα πολών μικρομεσαίων εταιρειών και με το ίδιο το κλείσιμο τους ;
Στην Αμερική υπολογίζουν οτι το 85% των μικρομεσαίων κλείνουν τα πρώτα 5 χρόνια και το 50% απο αυτες τα επόμενα 5 χρόνια. Είναι λοιπόν σίγουρο πως όλα με αυτά που περιγράψαμε πιο πάνω έχουν σχέση με αυτό.

Άς δούμε όμως τι μπορεί να γίνει. Είναι η κατάσταση αυτή αναστρέψιμη ; Υπάρχει τρόπος και ελπίδα ; Χωρίς ενδοιασμό λέμε ΝΑΙ. Εκείνο που χρειάζεται είναι να πάρουμε
μια ανάσα απο το καθημερινό τρέξιμο για να σκεφτούμε και να διερωτηθούμε. Όσο παράξενο και να φαίνεται, πολλοί από μας τρέχουμε πλέον με τέτοιες ταχύτητες ποθδεν έχοθμε κάν ώρα για να σκεφτούμε. Θα πρέπει λοιπόν να διερωτηθούμε.

Που πάει η επιχείρηση μου ;
Γιατί τη δημιούργησα αρχικά ;
Τι επιδίωκα να πετύχω ;

Πόσο κοντά είμαι σε αυτά που ονειρεύτηκα ότι θα μου προσφέρει ;
Με υπηρετεί ή την υπηρετώ ;

Με έχει απελευθερώσει από πράγματα που θεωρούσα οτι με καταπίεζαν πριν δημιουργήσω την επιχείρηση μου ή με έχει φoρτώσει με πολύ περισσότερα άγχη και τρεχάματα ;
Μήπως ξεκινώντας απο τη σκέψη να απαλλαγώ απο τον έργοδότη και την εργοδότηση και να κατακτήσω την ελευθερία μου δημιούργησα ένα άλλο συστημα που με εργοδοτεί με πολύ περισσότερες ευθύνες και τρεχάματα χωρίς να μου προσφέρει όλα εκείνα που ανέμενα ;

Γενικά, η ποιότητα της ζωής μου έχει πραγματικά αναβαθμισθεί ;
Μπορώ να κάνω σημαντικά πράγματα με τη ζωή μου που δεν μπορούσα πρίν ;

Αυτή η αλληλουχία ερωτήσεων και οι απαντήσεις που θα πρέπει να δώσουμε με ειλικρίνια θα αποτελέσει τη βάση γα τα επόμενα βήματα. Είναι πολύ πιθανό οι απαντήσεις που θα δώσουμε να μην είναι καθόλου ευχάριστες.

Είναι όμως η αρχή για να αλλάξουμε τα πράγματα. Να αποφασίσουμε δηλαδή ότι θα πρέπει να επανασχεδιάσουμε και να ξαναφτιάξουμε, αν θέλετε, την επιχείρηση μας έτσι ώστε να εξυπηρετά τις πραγματικές μας επιδιώξεις και να μας απελευθερώνει αντι να μας σκλαβώνει.

Πολλοί επιχειρηματίες λένε πολλές φορές, με ένα μείγμα υπερηφάνειας και λύπης.

« Δεν μπορώ να λείψω καθόλου απο την επιχείρηση μου. Ποιός θα κάνει αυτό και ποιός θα κάνει εκείνο, άν απουσιάζω εγώ ;» Ορίστε λοιπόν το πιο απλό και πιο έγκυρο τέστ για να δεί κανείς πόσο απέχει απο τη σωστή και την ιδανική κατάσταση αποδοτικής λειτουργίας της επιχείρησης του .

Να απαντήσει με ειλικρίνια στη ερώτηση αυτή. Μπορώ να απουσιάσω απο τη επιχείρηση μου για ένα δύο οι και τρείς ΜΗΝΕΣ ( οχι μέρες ! ) χωρίς κανένα πρόβλημα ; Μπορώ να ενημερώνουμε τηλεφωνικά και να μην απαιτείται η δική μου προσωπική παρουσία ;

Το πόσο λοιπόν απέχουμε από μια τέτοια, ιδανική κατάσταση, αποτελεί και το μέτρο της δουλειάς που έχουμε να επιτελέσουμε γαι να φτάσουμε εκεί. Η ενασχόληση επι καθημερινής βάσης με τη δημιουργία και αποδοτική λειτουργία όλων εκείνων των συστημάτων στην επιχείρηση μας, που θα μας επιτρέψουν να φτάσουμε στην κατάσταση που περιγράψαμε πιο πάνω θα πρέπει να είναι το κύριο και σημαντικό μέλημα μας. Συστημάτων επικοινωνίας, καινοτομίας, μάρκετιγκ, παραγωγής κλπ. Θα πρέπει δηλαδή να εργαζόμαστε με στόχο να «φτιάξομε» την επιχείρηση μας έτσι που να δουλεύει σαν ένα ρολόι και όχι να εμπλεκόμαστε σε χρονοβόρες διαδικασίες επίλυσης καθημερινών μικρών προβλημάτων και ενασχόληση με μη στρατηγικής σημασίας θεμάτων που δεν προσφέρουν τίποτα στο «φτιάξιμο» της πρότυπης και ιδανικής για τα μέτρα μας επιχείρησης. Μιας επιχείρησης που θα είναι προγραμματισμένη να δουλεύει, να ενεργεί και να αντιδρά με βάση μέθοδο και σύστημα προκαθορισμένο και μελετημένο.

Ένα καλός τρόπος για να μπούμε σε ένα τέτοιο τρόπο σκέψης, σε κάθε βήμα και ενέργεια μας, είναι να φανταζόμαστε, έστω και αν δεν πρόκειται στην πραγματικότητα να συμβεί, ότι δημιουργούμε μια πρότυπη επιχείρηση την οποία θα στη συνέχεια θα πουλήσουμε ως franchise. Θα πρέπει δηλαδή να φανταζόμαστε ότι έχομε να πείσουμε ένα πραγματικό ή φανταστικό αγοραστή ότι ανάμεσα στις πολλές επιλογές που ίσως έχει να κάνει, η αγορά της επιχείρησης μας είναι απο τις πιο καλές και επικερδείς επενδύσεις που του προσφέρονται.

Και αυτό, γιατί η δική μας επιχείρηση είναι (θα πρέπει να μπορούμε να ισχυριστούμε και να αποδείξουμε) είναι μελετημένη, έχει δοκιμασμένα συστήματα και μεθόδους, δουλεύει σαν ρολόι, είναι αποδοτική και κερδοφόρα και δεν έχει ανάγκη απο τη συγκεκριμένη παρουσία οποιουδήποτε μια και στηρίζεται στα συστήματα της και όχι σε συγκεκριμένα άτομα, του ιδιοκτήτου μη εξαιρουμένου.

Να πάρουμε λοιπόν ανάσα για να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε. Να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε. Να δούμε τα σημαντικά και τα στρατηγικά. Να ασχοληθούμε με το «στήσιμο» της επιχείρησης μας και όχι με τη καθημερινή συντήρηση της όποιας κατάστασης βρίσκεται σήμερα η επιχείρηση μας. Να φτιάξουμε μια επιχείρηση που να εξυπηρετά εμάς και τους στόχους της δικής μας ζωής και του κοινωνικού συνόλου.
Υπάρχει ο τρόπος. Χρειάζεται μέθοδος, προσπάθεια και θέληση. Τα οφέλη θα είναι πολλά. Για μας, την κοινωνία, την οικονομία, τον τόπο μας.

Innovage
* Γενικός Διευθυντής Innovage Consulting
konis@innovageconsulting.com

8 comments:

Maria Verivaki said...

many of my friends have opened up φροντιστήρια teaching the english language, i have never wanted to do this - the idea of opening up a business overtakes your personal life in the end...

jf said...

Όπως πάντα, τα άρθρα του Δρα Κονή είναι δεξαμενή συμβουλών που κάλλιστα βρίσκουν εφαρμογή και στην καθημερινότητά μας.
Ας πάρουμε όλοι, λοιπόν, μια ανάσα να σκεφτούμε πώς προχωρά η ζωή μας· που την έχουμε παραφορτώσει σα γαϊδούρι και αντί να κρατάμε εμείς τα ηνία, μας πάει αυτό απ' όποια μεριά γέρνει-τρεκλίζοντας απ' το περιττό βάρος του.

ΥΓ
...και είναι και μεγάλα τα κυπριακά γαϊδούρια, πανάθεμά τα...
Διάβαζα πρόσφατα πως είναι είδος υπό εξαφάνιση, αλλά φευ! τα αντικαθιστούμε εμείς άψογα!

Καλό σας μεσημέρι

Phivos Nicolaides said...

Mediterranean kiwi. Well Maria, business is an art... It's up to everyone to decide what to do in his/her life. It is essential however we all understand that ALL are needed and are necessary in a society...

Phivos Nicolaides said...

JamanFou. Στ' αλήθεια, τα άρθρα του Δρα Κονή είναι δεξαμενή συμβουλών και άρα τρομερά εργαλεία για να μας καλυτερέψουν τη ζωή μας.
Όσο για τα κυπριακά γαϊδούρια, πανάθεμά τα, γιατί;

jf said...

Phivos,
οκ, μην το παίρνεις κυριολεκτικά! Μεγαλύτερο μέγεθος, περισσότερο φορτίο και βάσανο... :))

Phivos Nicolaides said...

JamanFou. Τώρα μάλιστα, ξηγηθήκαμε Ιωάννα!!

Natassa said...

ενδιαφέρον άρθρο...
θα επανέλθω με κάποια σχόλια για ότι αφορά τα μικροπροβλήματα σε καθημερινή βάση προκειμενου να επαναπροσδιορίσουμε -τουλάχιστον στα λόγια - ορισμένα πράγματα.

Phivos Nicolaides said...

Natassa. Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Να επανέλθεις Νατάσσα. Θα σε αναμένουμε.