Thursday, November 13, 2008

Δίχως συλλογισμό


Τώρα βουλιάζουμε
γερασμένοι απ΄τις ρυτίδες
των ονείρων μας
αποκαμωμένοι
απο τις άδειες φλέβες
της καρδιάς
απ΄την αρπαγή των ανέμων
την ιδιοτέλεια του ύπνου,
το ξερίζωμα της αγάπης μας.
Τώρα δίχως συλλογισμό,
δίχως τα σύνεργα
στο ξέμπαρκο
της μνήμης το ταξίδι,
δεν σκάβουμε
τους κάμπους μας βαθιά,
ούτε μουσκεύουμε
της μοίρας μας
τ’ανέμπατο προζύμι.
Τώρα μονάχα ταξιδεύουμε
βαθιά λησμονημένοι,
χώρια η ψυχή του καθενός
χώρια κι η θύμηση του,
δίχως φιλιά
στο ξόδεμα της μνήμης
δίχως μιλιά
στο φώς της καλοσύνης.


Περικλής Χατζηστυλλής

10 comments:

jf said...

Ωραίο! αν και περίμενα ένα πιο αισιόδοξο τέλος...
Εκτός δηλαδή κι αν δεν το κατάλαβα, καθότι δεν με θυμάμαι καλή στις αναλύσεις ποιημάτων

Phivos Nicolaides said...

Jamnfou. Είσαι καλή και στις αναλύσεις ποιημάτων. Σε παραέχομαι! Να ΄σαι πάντα καλά.

Maria Verivaki said...

a very moving poem today phivos
we all travel in some way like this

Phivos Nicolaides said...

Mediterranean kiwi. Yes, Maria it's a nice and moving poem indeed!

Maria Tzirita said...

Υπέροχο! Πραγματικά με άγγιξε - ποιός είναι ο ποιητής; Πώς το βρήκες το συγκεκριμένο;

Anonymous said...

Είναι απαισιόδοξο το ποίημα γιατί απαισιόδοξη είναι και η εποχή που αντικατοπτρίζει... Την δική μας εποχή του άκρατου ατομισμού και της ιδιοτέλειας...

Phivos Nicolaides said...

Maria tzirita. Ο ποιητής είναι συνάδελφος τραπεζικός και δεν ασχολείται μόνο με το χρήμα...

Phivos Nicolaides said...

Anonymous. Η εποχή μια χαρά είναι. Οι ιδιοτελείς άνθρωποι είναι το πρόβλημα...

faraona said...

Ομορφο το ποιημα.Πολυ τους χαιρομαι αυτους τους ανθρωπους που εκτος απο το επαγγελμα τους ασχολουνται και με το μεράκι τους.

καλο βραδυ

Phivos Nicolaides said...

Faraona. Σαν εμάς δηλαδή!!! Να 'σαι καλά πουλάκι μου!