Thursday, September 25, 2008

Για το μάθημα της Ιστορίας

Του Αντρέα Θεμιστοκλέους – Βουλευτή

1. Από πότε η ιστορία έπαψε να είναι το σύνολο των γεγονότων που απαρτίζουν το παρελθόν, τη διαδρομή και την εξέλιξη ενός έθνους, ενός λαού ή μιας περιοχής και μετετράπη σε εργαλείο κυβερνητικών πολιτικών και κομματικών σκοπιμοτήτων;

2. Από πότε όταν αλλάζει η κυβέρνηση μιας χώρας ή όταν μια κυβέρνηση αλλάζει πολιτική, αυτό είναι και μια καλή δικαιολογία για αλλαγή της ιστορίας; Και αν αυτό επιτραπεί να γίνει τι σόι ιστορική σκέψη και κρίση, ιστορική μνήμη και ιστορική και εθνική συνείδηση θ’ αποκτήσουμε;

3. Τι σημαίνει ότι η νέα σχολική χρονιά θα έχει στόχο της την ειρηνική συμφιλίωση με τους Τουρκοκύπριους; Δηλαδή τόσα χρόνια καλλιεργούσαμε και διδάσκαμε το μίσος και κτυπούσαμε τα τύμπανα του πολέμου; Δηλαδή, αυτό έκαναν οι κυβερνήσεις Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη και Παπαδοπούλου; Και όλοι αυτοί οι λαοπρόβλητοι ηγέτες και πλην Κληρίδη υποστηριχθέντες από το ΑΚΕΛ απέτυχαν να επιλύσουν το Κυπριακό διότι είχαμε στην παιδεία μας εθνικιστικά και σωβινιστικά στοιχεία ή γιατί δεν εδιδάσκετο στα σχολεία μας η ΑΚΕΛική και επομένως η μοναδική και σωστή αλήθεια;

4. Από πού και με ποια επιστημοσύνη το ΑΚΕΛ, ο υπεύθυνος της παιδείας του και ο υπουργός τους άντλησαν το ιστορικό συμπέρασμα ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι έζησαν για αιώνες ειρηνικά; Μήπως σ’ αυτούς τους αιώνες είναι που θέλουν να μας πάρουν; Στους αιώνες της δουλείας και της Τουρκοκρατίας, της ατιμωτικής ειρήνης, της ταπείνωσης και της εξαθλίωσης του Κυπριακού Ελληνισμού;

5. Τι σημαίνει η δήλωση του υπουργού παιδείας ότι «θα μπουν στα σχολεία και κάποιοι ειδικοί για να διδάξουν τα ελληνόπουλα για να μάθουν τι σημαίνει να ζούμε σε μια Κύπρο χωρίς το Κυπριακό λυμένο έναντι σε μια Κύπρο χωρίς το Κυπριακό λυμένο»; Τόση κοντοφθαλμοσύνη έπεσε σ’ αυτόν τον τόπο που θέλουμε ειδικούς για να μας μάθουν ότι η εισβολή, η κατοχή και ο εκτουρκισμός των κατεχομένων μας δεν είναι καλό πράγμα και ότι το Κυπριακό πρέπει να λυθεί με μια λύση βιώσιμη και λειτουργική αμοιβαία αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες; Και ποιους ειδικούς εννοεί η αυτού εντιμότητά του;

6. Τόσο κακή λύση θα μας φέρει ο κ. Χριστόφιας που πρέπει εξ’ απαλών ονύχων να εκπαιδευόμαστε καλά και να γυμναζόμαστε καλύτερα εντός και εκτός Κύπρου για να περάσει και να στεριώσει;

7. Όλοι κατανοούμε ότι μαζί με τους Τουρκοκύπριους θα δημιουργήσουμε τη νέα πολιτεία σε μια μετεξέλιξη του υφιστάμενου κράτους μας και είμαστε καταδικασμένοι να συμβιώσουμε μαζί και ειρηνικά. Όμως, από πού και ως πού αυτή η ανάγκη και προοπτική πρέπει να οικοδομηθεί σε διαστρέβλωση και παραχάραξη της ιστορίας των δύο κοινοτήτων; Γιατί κάποιοι προβάλλουν το αίολο επιχείρημα ότι θα πρέπει να προηγηθεί ο εκμηδενισμός της εθνικής ταυτότητας των δύο κοινοτήτων; Και ποια είναι τέλος πάντων τα όρια και οι προϋποθέσεις της επαναπροσέγγισης ώστε να μην δώσουμε το μήνυμα ότι έχουμε αποκτήσει σχέσεις καλής γειτονίας δύο κρατών και για να μην δημιουργηθεί το ψυχολογικό υπόβαθρο αποδοχής της σημερινής κατάστασης;

8. Η θέση πως η όποια επαναπροσέγγιση και πολύ περισσότερο η λύση για ν’ αντέξει, να λειτουργήσει και να μην καταρρεύσει πρέπει να έχει ως προϋπόθεση την ακύρωση των εθνικών και θρησκευτικών συνειδήσεων, του τρόπου ζωής των δύο κοινοτήτων και τον αυτοευνουχισμό ή την ταπείνωσή τους είναι μια κλασική ουτοπία. Μια τέτοια επαναπροσέγγιση δεν είναι στη λύση που οδηγεί αλλά στη μη λύση. Μια τέτοια λύση δεν είναι λύση.

9. Οι εθνικές συνειδήσεις είναι σαφείς αποκρυσταλλώσεις της ιστορίας, είναι διαχρονικές και σκληρές πραγματικότητες που ούτε διατάσσονται και ούτε διαγράφονται, και όταν βιαίως καταπιέζονται μόλις εκδηλωθούν μόνον αναστατώσεις και καταστροφές επιφέρουν.

10. Εθνική συνείδηση σημαίνει ιστορική συνείδηση. Και, η ιστορική συνείδηση έχει νόημα, αποκτά υπόσταση και έκφραση μέσα από την παιδεία, την ιστορία και τη γλώσσα. Γλώσσα και παιδεία είναι τα τελευταία αναχώματα όπου διδάσκεται και δίδεται η μάχη της εθνικής επιβίωσης. Αυτά τ’ αναχώματα δεν έχουμε ούτε το δικαίωμα ούτε την πολυτέλεια να τα εγκαταλείψουμε και ούτε βεβαίως να προδώσουμε!

Ανδρέας Θεμιστοκλέους
Βουλευτής

No comments: